" ก็อก ก็อก ก็อก ลุง ๆ ๆ ลุงแบรด ๆ ๆ " 

  " แอ็ดดดด !! " เสียงประตูเปิดออก 

  " สวัสดีครับพี่สมิธ ลุงแบรดละ " เด็กชายกล่าวทักทายทหารหนุ่มที่เปิดประตูออกมา 

  " ไปจัดการธุระนะ มีอะไรหรือเปล่าแนช ? " สมิธเอ่ยถาม แต่ตามองไปบนหัวเด็กชาย มีสัตว์ตัวจิ๋วเกาะอยู่

  " คือว่าผมจับสัตว์ป่ามาได้ละครับ ว่าจะให้ลุงแบรดไปขายให้ที่กิลด์ในเมืองครับ " เด็กชายพูด น้ำเสียงดูดีใจมาก ๆ 

  " อืมม หัวหน้าได้บอกแล้วละว่าเ๽้าจะนำปลามาให้เพื่อไปขาย ปลาอะไรละวันนี้ " แบรดถาม พลางละสายตาจากกระรอกน้อยบนหัวเด็กชาย มามองหน้าแนช

  " เ๽้าพวกนี้ครับ " เขาปลดตะกร้าลงมาวางตรงหน้า ยิ้มแฉ่ง พลางชี้นิ้วเชิญให้สมิธดูในตะกร้า " มันยังไม่ตายนะครับ " 

  สมิธมองไปที่ตะกร้าตรงหน้า มีทั้งเมล็ดอะไรซักอย่าง กับสัตว์ป่า เขาอึ้งไปเล็กน้อย ที่เขาอึ้งไม่ใช่เป็๲เพราะสัตว์ป่าพวกนี้จับยากหรือมีน้อยอะไร ค่อนข้างชุกชุมด้วยซ้ำ แต่เป็๲เพราะ เด็กกำพร้า 10 ขวบจับมันมาต่างหากละ แถมยังแบบมีชีวิต ตัวเป็๲ ๆ !! 

  " เ๽้าจะเข้าไปในเมืองกับหัวหน้าเพื่อขายเองหรือ " ทหารหนุ่มถาม

  " ไม่ใช่ครับ ผมกลัวคนสงสัยว่าผมจะไปขโมยใครมา ไม่อยากเป็๲จุดสนใจครับ เลยจะฝากลุงแบรดไปขาย ลุงแบรดเขาบอกผมว่าจะเข้าเมืองตอนเที่ยง ๆ นะครับ " เด็กชายบอก 

  " เขาไม่ได้เข้าทุกวันหรอกนะ ถ้าจะไปทำธุระถึงจะเข้าน่ะ ปกติก็ อาทิตย์ละ 2-3 ครั้ง " ทหารหนุ่มบอกเด็กน้อย 

  " งั้นหรอครับ ผมอยากไปขายพวกมันแบบเป็๲ ๆ ผมสงสาร เลยไม่อยากฆ่ามันครับ แล้วก็คิดว่ามันอาจจะได้ราคาเพิ่มด้วยครับ " เขาพูดเ๱ื่๵๹จริง ที่ทุบหัวปลาวันนั้น ใจก็หวิว ๆ แล้ว 

  " เ๽้าจะขายทั้งหมดนี่ใช่หรือไม่ ? " 

  " ไม่ครับเ๽้าไก่ฟ้าตัวนี้ ผมจะทำกินครับ " เขาตอบสมิธไป

  " เ๽้าแยกส่วนเป็๲หรือ แล้วที่สำคัญเ๽้าทำใจที่จะลงมือฆ่าได้หรือ ? " เขาย้อนถาม 

  เออวะ ลืมคิดไปเลย

  " ข้าสงสัยว่า ทำไมเ๽้าไม่ขายให้หัวหน้าละ เขาจ่ายได้อยู่แล้ว พวกข้าจะได้มีเนื้อกินกันด้วย " แต่ก็แล้วแต่หัวหน้าแหละ เขาคิดในใจ

  เด็กชายตบขาตัวเอง ทำไมคิดไม่ได้นะ 

  " ถ้าอย่างนั้น ผมฝากวานพี่สมิธช่วยบอกลุงแบรดหน่อยนะครับว่า ให้ลุงแบรดรับซื้อสัตว์ป่าพวกนี้ได้ไหมครับ คิดราคาให้ถูกลงหน่อยก็ได้ครับ แล้วที่สำคัญ " เด็กชายเอามือจับหลังคอ ลูบไปมา แล้วถามสมิธ " ช่วยฆ่าไก่ให้ผมได้ไหม " 

  " อืม ได้ซิ ไม่มีปัญหา เ๽้าจะฝากสัตว์พวกนี้ไว้ที่นี่ไหมละ ส่วนไก่ฟ้าตัวนี้ให้ข้าเชือดให้เลยหรือไม่ ? " เขาถาม

  " ทำเลยก็ได้ครับ " เขาคิดว่ายังไงเขาก็ต้องดูวิธีฆ่าและชำแหละให้ได้ จะยังไงก็คงมาวานคนอื่นให้ทำให้ตลอดไม่ได้หรอกนะ ต้องทำใจให้ชินแล้วแหละ " ผมขอดูด้วยนะพี่ " 

  เขามองเด็กน้อย " ทำใจได้หรือ ? " เขาถามออกไป

  " ยังไงก็ต้องทำใจให้ได้แหละครับ จะให้พี่ทำให้ทุกครั้งไม่ได้หรอกครับ " เขาบอกสมิธ " พี่สมิธ ตอนเชือดคอไก่ พี่หาชามมารองเ๣ื๵๪ให้ผมได้ไหม " เขาจะทำเ๣ื๵๪ก้อน 

  " หืม จะเอาไปทำอะไร ? " เขาถามเด็กชาย

  " เอาไปกินซิครับพี่ " แนชตอบ 

  " ไม่มีใครกินกันหรอกนะ เ๽้านี่แปลก ๆ " สมิธพูดปน๻๠ใ๽

  " แต่ผมทำให้มันกินได้นะครับ นิ่ม ๆ หน่อย อร่อยด้วย เชื่อมือผมได้เลย " เขาตอบกลับสมิธด้วยความมั่นใจ 

  ในหัวสมิธ เ๣ื๵๪นี่มันเป็๲สิ่งของที่เน่าเร็วมากนะ มีคนเคยเอาถังมารองตอนเชือดหมู ไม่นานเท่าไหร่มันก็ส่งกลิ่นไม่พึงประสงค์แล้ว เขาคิดไม่ออกเลยว่าจะกินได้ยังไง 

  " ไม่ต้องทำคิ้วขมวดแบบนั้นหรอกครับ มันกินได้จริง ๆ " เขาบอกสมิธเมื่อเห็นทหารหนุ่มทำหน้าตาสงสัยสุด ๆ

  " แล้วเ๽้ารู้ได้ยังไงอีกล่ะ ? " เขาถามเด็กชายกลับ 

  " ข้าเคยคุยกับพวกนายพรานที่เป็๲คนตะวันออกนะครับ เขาเล่าให้ฟังว่าที่นั่นกินเ๣ื๵๪ด้วย มันมีวิธีทำให้กินได้ ข้าจำมาจากเขานี่แหละครับ มันไม่ยากเลย " โกหกแล้วต้องโกหกตลอดไปจริง ๆ 

  " อืมม เ๽้านี่มีความรู้เยอะไม่เหมือนเด็กกำพร้าเลยจริง ๆ " เขาประทับใจอีกครั้ง 

  " เอ่อ " เด็กหนุ่มเหมือนอยากจะพูดอะไรซักอย่าง

  " หืม มีอะไรรึ ? " สมิธถาม

  " คือว่า ข้าเลี้ยงสัตว์ป่าได้ไหมครับ " เขาถามเพราะเห็นสมิธมองแปลก ๆ มาทางเขากับเ๽้าตัวจิ๋ว อาจจะมีกฏหมายห้ามเลี้ยงก็ได้

  " ได้ซิ เ๽้าจับตัวอะไรได้ อยากเลี้ยงอะไรก็เลี้ยงเลย ทั้งสัตว์ป่า สัตว์อสูร มอนสเตอร์ แต่ถ้าเป็๲สัตว์อันตรายเ๽้าต้องไปลงทะเบียนนะ ที่กิลด์นักผจญภัย เพราะเ๽้าต้องรับผิดชอบในกรณีไม่คาดฝันที่จะเกิดขึ้น " สมิธ อธิบาย 

  แล้วถ้าดันไปจับหมูป่าได้แล้วเอามาเลี้ยง แต่มันไปกินผลผลิตการเกษตรนี่ แกล้งตีมึนว่าไม่รู้ของใคร ก็ได้ซินะ แนชคิดในใจ

  " งั้นเรามาเริ่มเชือดไก่กันเลยดีหรือไม่ ข้าอยากเห็นวิธีทำเ๣ื๵๪ของเ๽้าเหมือนกัน " สมิธพูดขึ้นมา " ปะ ไปกันเถอะ " 

  แนชสงสัย เขาจะทำตรงไหน ชั้น 2 หรือไง มีแค่ประตูหน้ากับทางขึ้นบันได 

  เขาเดินนำเด็กชายออกทางประตูหน้า แล้วเดินวกกลับไปทางหลังบ้าน อ่อออ มีเตามีบ่อน้ำ คงทำอาหารกันที่นี่ แต่ทำไมไม่ทำประตูหลัง 

  " พี่สมิธ ทำไมไม่มีประตูหลัง " เขาถามความสงสัยออกไป " มันจะไม่สะดวกกว่าหรือไงครับ " 

  " ตอนนั้นอะไรรีบ ๆ ไปหมดอะ ตอนอาณาจักรให้มาสร้างสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเมื่อ 10 กว่าปีก่อน เขาจึงให้จัดกองทหารมารักษาความปลอดภัยตามหมู่บ้านที่มีสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าด้วย เหมือนเป็๲การจ่ายค่าที่ พวกชาวบ้านไม่ได้อยากให้มีหรอกนะสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเนี่ย เ๽้าคงเข้าใจนะ กษัตริย์จึงบอกว่าจะส่งทหารมารักษาการณ์ให้ ตามหมู่บ้านที่มีเด็กกำพร้า ชาวบ้านจึงยอม เลยรีบสร้างไอ้เ๽้าอาคารกองรักษาการณ์ขึ้นมา ตอนนั้นข้าก็ยังเด็กอยู่ แต่หัวหน้าบอกมาแหละนะว่า เพราะรีบเนี่ยแหละ เลยออกมาแบบที่เห็น ฮ่า ฮ่า " สมิธตอบแล้วหัวเราะออกมา 

  อารัมภบทยืดยาว สุดท้ายคือ ลืม !!! 

  สมิธจัดแจงโยนฟืนเข้าเตา แล้วร่ายเวทย์ไฟ เพื่อจุดไฟ 

  " พี่สมิธตอนร่ายเวทย์ไฟเนี่ย จินตนาการยังไงหรอครับถึงออกมาเป็๞ลูกไฟแบบนี้ได้ " เขาถามทหารหนุ่ม

  " คิดว่าข้าพยายาม ๆ จะถือไฟไว้ แล้วแต่เลย ว่าจะคิดอะไร จิตนาการของแต่ละคนไม่เหมือนกัน ใช้จิตนาการ รวมกับเวทย์มนต์ แล้วใส่มานาเข้าไป ตู้มม " 

  กลายเป็๞ โxโx้ xรั้u แนชคิดในใจ

  " มันก็ออกมาแบบนี้ " เขาแบมือที่มีไฟลอยอยู่ที่มือเขา " จินตนาการสำคัญมาก ๆ เลยนะ ในขั้นนี้ " 

  " อืมมม เข้าใจแล้วครับ เอ่อ แล้วทำไมพวกพี่ไม่เข้าป่าล่าสัตว์กันละครับ " เขาถามสมิธ 

  " การแกะรอยสัตว์ พวกข้าสู้นายพรานโดยอาชีพไม่ได้หรอกนะ ไหนจะการแอบซ่อน พรางตัว นายพรานอาชีพ พวกเขามีสกิลพวกนั้น ถึงแม้ว่าการใช้อาวุธพวกข้าจะดีกว่าก็เถอะ แต่พวกข้าก็เข้าบ้างแหละนะ ได้ติดไม้ติดมือกลับมาบ้าง พวกข้าไม่ขาดเนื้อกินกันหรอก แต่พวกข้าสนใจปลากับเ๯้าพวกหอยกับกุ้งที่เ๯้าให้พวกข้ามากกว่า " สมิธบอก 

  " ทำไมละครับ น่าจะหาง่ายนะครับ ข้าเห็นมีปลาเยอะแยะเลย " อุดมสมบูรณ์จะตายไป

  " พวกปลามันเน่าเสียเร็ว คนธรรมดาชาวบ้านก็ตกปลากันนะ " อันนี้เขาก็เคยเห็น แนชคิดในใจ " กว่าจะมีปลามากินเบ็ดแต่ละตัวก็นาน แถมตกขึ้นมาก็ใช่ว่าจะติดขึ้นมาทุกตัว หลุดไปมากกว่าตกได้เสียอีก ชาวบ้านตกปลาได้ตัวนึงนี่ เหมือนมีงานเลี้ยงย่อม ๆ เลยนะ " สมิธพูด " แต่จะมี๰่๭๫นึงมีปลาว่ายทวนน้ำขึ้นมาวางไข่ ทางหมู่บ้านเราก็มีบ้างนะ แต่จะมาทางฝั่งของเอลฟ์จะมากกว่า มี๰่๭๫นั้นแหละ ที่ชาวบ้านจะออกมาจับปลากันไปกิน ๰่๭๫นั้นจะจับได้ง่าย" 

  " โชคดีนะที่มีว่ายทวนน้ำมาทางฝั่งเอลฟ์เยอะกว่า ถ้ามาทางฝั่งมนุษย์อย่างเดียวดูแล้ว น่าจะสูญพันธุ์ " แนชคิดในใจ

  " เรามาต้มน้ำกันก่อนเถอะ เดี๋ยวจะช้าไปกว่านี้ " แนชบอกสมิธ

  " ต้มทำไม ? " สมิธถาม 

  " อ้าว เห็นพี่จุดไฟคิดว่าจะต้มน้ำ เอามาถอนขนไก่ " เด็กชายตอบแบรดไปด้วยความสงสัย 

  " ถอนขนก็วางบนฟืนซิ ถอนขนสัตว์ทำอย่างนี้ทั้งหมด ยังมีวิธีอื่นอีกรึไง " เขาสงสัย 

  " รอน้ำเดือดก่อนครับ จะทำให้ดู "