ณ พระราชวังที่ใช้เป็สถานที่ประชุมพระราชสำนัก ขณะที่บรรยากาศเต็มไปด้วยความตึงเครียดจากเหตุการณ์ก่อนหน้า ขุนนาง นายพล และข้าราชการทุกคนต่างตกอยู่ในอาการตกตะลึง ไม่มีใครรู้ว่าควรทำอย่างไรต่อไป พวกเขาทุกคนเฝ้ามองจักรพรรดิหลี่หวงที่เดินอย่างเยือกเย็นเข้าไปยังบัลลังก์ โดยไม่สนใจสายตาปองร้ายรอบข้าง
ระหว่างทางที่เขาก้าวเดินไปที่บัลลังก์ เท้าของหลี่หวงเหยียบหัวที่หลุดออกมาก่อนหน้านี้ มันคือหัวของขันทีเฒ่าที่ไปเรียกเขาเข้ามา เสียงบดขยี้หัวจนแหลกดังขึ้นพร้อมกับเืที่สาดกระจายไปทั่วบริเวณ มันกระเด็นไปยังขุนนาง นายพล และข้าราชการบางคนในห้อง ขุนนางคนหนึ่งที่ถูกเืสาดใส่ไม่สามารถระงับความโกรธได้ จึงะโออกมาอย่างเดือดดาล
"ไอ้จักรพรรดิสุนัข!"
คำพูดนั้นยังไม่ทันสิ้นสุด เสียง ฉึก! ดังขึ้นในชั่วพริบตา หัวของชายผู้นั้นหลุดออกจากบ่าทันที เืไหลพุ่งออกมาเป็สาย กระเซ็นไปทั่วห้องโถง สร้างความตกตะลึงให้แก่ทุกคนในห้อง
เสียงระบบดังขึ้นในหัวของหลี่หวง
[ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ สังหารผู้ฝึกตนขั้นการควบคุมชี่ระดับ 9 ได้รับ 90 แต้มสังหาร]
[แต้มสังหารทั้งหมด: 8970 แต้ม]
ความเงียบเข้าครอบงำห้องประชุม ทุกคนต่างตะลึงในความโเี้ของหลี่หวง องค์ชายบางคนที่อยู่ในห้องก้มหน้าด้วยความหวาดกลัว ไม่มีใครกล้าสบตากับเขาอีกต่อไป แม้แต่ขุนนางที่เคยกล่าวคำเหยียดหยามในตอนแรก ต่างก็ไม่กล้าพูดอะไรออกมา
หลี่หวงยิ้มบางๆ ขณะที่เดินขึ้นไปยังบัลลังก์ด้วยท่าทางสง่างาม ร่างของเขาเปื้อนเื แต่ดวงตาสีแดงสดของเขากลับส่องประกายด้วยความเ็าและอำนาจ เมื่อเขานั่งลงบนบัลลังก์สูงสุด เขาพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ที่แฝงไปด้วยอำนาจ
"เรามาเริ่มประชุมกันเถอะ ส่วนคำทักทายของเ้า...ข้าไม่้าหรอก" เขาหยุดเล็กน้อย ก่อนจะพูดต่อด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นกว่าเดิม
ทุกคนในห้องยังคงนิ่งเงียบ ความเคร่งเครียดเข้าครอบงำบรรยากาศ แต่ไม่มีใครกล้าต่อต้านอีกต่อไป หลังจากที่เห็นความโเี้และอำนาจใหม่ของหลี่หวง
ขณะที่บรรยากาศภายในห้องประชุมเต็มไปด้วยความกดดันและความหวาดกลัว เสียงหนึ่งดังขึ้นภายในใจของหลี่หวง ราวกับท้าทายอำนาจของเขา
"เ้าไม่ทำเกินไปหน่อยหรือ?"
หลี่หวงหันไปมองตามต้นตอของเสียงนั้น มันไม่ใช่ใครอื่นนอกจากองค์ราชินี หรือพระมเหสี ผู้ที่นั่งอยู่เื้ัผ้าม่านสีทองบนที่นั่งสูงสุดอีกที่หนึ่งในห้องโถง พระมเหสีผู้นี้เป็บุคคลที่มีที่มาแปลกประหลาด ไม่มีใครรู้ว่าที่มาของนางคืออะไร นางเข้ามาในราชวงศ์เพลิง์ไม่ถึง 10 ปี และนางก็ได้เป็พระมเหสีเลยเมื่อ 8 ปีก่อน แถมนางกลับเป็ผู้ที่เคยปั่นหัวจักรพรรดิองค์ก่อน ให้เกลียดชังหลี่หวงมาตลอด ยุแยงให้เขาถูกขับออกจากราชวงศ์เสมอ และเขาคิดว่าแผนที่ให้เขาขึ้นครองบัลลังก์นี้ก็น่าจะมาจากนางอีกด้วย
หลี่หวงยิ้มเล็กน้อย รอยยิ้มที่ไม่แสดงความกลัวหรือโกรธเคือง เขาไม่ได้ตอบกลับนางด้วยเสียงภายใน แต่กลับพูดออกมาอย่างชัดเจนด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น "ไปลากตัวมันลงมาซะ"
ทันทีที่เสียงของหลี่หวงดังขึ้น บรรยากาศในห้องโถงก็เงียบลงจนแทบจะได้ยินเสียงลมหายใจ ทุกคนต่างหวาดกลัวที่จะเคลื่อนไหว ขณะที่สายตาหลายคู่จับจ้องไปที่ที่นั่งของพระมเหสี รอคอยสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไป
ที่นั่งของพระมเหสีถูกปิดบังด้วยผ้าม่านสีทองอย่างสง่างาม ทันใดนั้น เงาดำ 5 เงาได้ทำการพุ่งเข้าไปโจมตียังที่นั่งของพระมเหสีอย่างกะทันหัน!
สาวใช้ทั้งสี่ของพระมเหสี ซึ่งล้วนมีระดับการบ่มเพาะพลังอยู่ที่การสร้างรากฐานขั้นที่ 9 ะโเข้ามาป้องกันพระมเหสีได้ทันเวลา แต่การเคลื่อนไหวของพวกนาง ช้าเกินไป หน่วยลับเงาทมิฬของหลี่หวงทำการโจมตีอย่างรวดเร็วและรุนแรง พลังบ่มเพาะระดับ 9 อาณาจักรทะเลิญญา ของพวกเขาทำให้การโจมตีครั้งนี้ไม่อาจหยุดถูกหยุดได้โดยสาวรับใช้ทั้ง 4 คน
เสียงดาบแหวกอากาศตามมาด้วยเสียง ฉึก! คมดาบที่โเี้ตัดร่างของสาวใช้ทั้งสี่เป็ชิ้นๆ ร่างของพวกนางกระจัดกระจายทันที เืไหลนองพื้นในพริบตา
[ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ สังหารผู้ฝึกตนขั้นการสร้างรากฐานระดับ 9 ได้รับ 900 แต้มสังหาร]
[ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ สังหารผู้ฝึกตนขั้นการสร้างรากฐานระดับ 9 ได้รับ 900 แต้มสังหาร]
[ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ สังหารผู้ฝึกตนขั้นการสร้างรากฐานระดับ 9 ได้รับ 900 แต้มสังหาร]
[ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ สังหารผู้ฝึกตนขั้นการสร้างรากฐานระดับ 9 ได้รับ 900 แต้มสังหาร]
[แต้มสังหารทั้งหมด: 10,230 แต้ม]
ความเงียบเข้าปกคลุมห้องโถงอีกครั้ง ขณะที่สายตาของทุกคนจับจ้องไปที่ร่างไร้ิญญาของสาวใช้ทั้งสี่ แต่ก่อนที่ใครจะทันตั้งตัว ทันใดนั้นเอง อาจารย์ประจำชาติ ผู้ซึ่งเป็ผู้ฝึกตนที่มีอำนาจสูงสุดในราชสำนัก ได้ปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหัน ร่างของเขาปรากฏขึ้นกลางอากาศระหว่างหลี่หวงและพระมเหสี
"หยุดเดี๋ยวนี้!" เสียงของอาจารย์ประจำชาติดังก้องห้องโถง พลังอันมหาศาลของเขาปลดปล่อยออกมาจากร่าง ราวกับคลื่นน้ำที่กระจายตัวออกทุกทิศทาง
อาจารย์ประจำชาติ ผู้มีการบ่มเพาะพลังระดับแกนทองคำขั้นที่ 9 ปรากฏตัวขึ้นมาขวางหน่วยลับเงาทมิฬ พลังที่แผ่ออกมาจากเขารุนแรงและทรงอำนาจ ราวกับคลื่นที่พร้อมจะกลืนทุกสิ่งที่อยู่เบื้องหน้า เขายืนปกป้องพระมเหสีด้วยท่าทีที่หนักแน่น พร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงสุภาพ แต่แฝงไปด้วยความเด็ดเดี่ยว
"ท่านจักรพรรดิ โปรดสั่งให้พวกเขาถอยไปด้วยเถิดขอรับ"
หลี่หวงมองไปที่อาจารย์ประจำชาติอย่างเยือกเย็น ดวงตาสีแดงของเขาเปล่งประกายด้วยความคิดที่ลึกล้ำ แต่ไม่ได้แสดงความใใดๆ เขาเพียงแต่ครุ่นคิดอยู่ภายในใจ
"ระบบ ยกระดับหน่วยลับเงาทมิฬไปที่ระดับ 3 ซะ"
[รับทราบ โฮสต์]
[หน่วยลับเงาทมิฬ ระดับที่ 3: พวกเขามีการบ่มเพาะพลังระดับแกนทองคำขั้นที่ 9 เป็หน่วยข่าวกรองชั้นยอด และยังเป็หน่วยลอบสังหารที่สามารถรับประกันการสังหารได้อย่างแน่นอน พวกเขามีความสามารถในการผสานตัวเป็หนึ่งเดียวกับเงา และสามารถลบตัวตนไม่ให้คนอื่นสังเกตเห็นได้ พวกเขายังสามารถตรวจสอบค้นหาข้อมูลในจิตใจของศัตรูได้ สามารถสร้างได้ 100 คนต่อวัน และพวกเขามีความภักดีต่อโฮสต์ 100% ไม่มีวันทรยศเด็ดขาด (อัพเกรดใช้ 1,000,000 แต้ม) ]
[แต้มสังหารทั้งหมด: 230 แต้ม]
หลี่หวงฟังคำอธิบายจากระบบพร้อมกับยิ้มอย่างเยือกเย็นเล็กน้อย แต่ในใจก็อดที่จะถามไม่ได้
"ทำไมราคามันถึงะโขึ้นไปขนาดนั้น?"
[เนื่องจากเป็่เริ่มต้นของโฮสต์ ข้าจึงลดราคาให้ 90% นะโฮสต์] ระบบตอบกลับ
หลี่หวงพยักหน้าเบาๆ ด้วยความเข้าใจ ก่อนจะสั่งเสียงเรียบ
"นำหน่วยลับเงาทมิฬทั้งหมดออกมา และกระจายตัวให้ครอบคลุมทั้งโถงพระราชวังนี้ซะ"
[รับทราบ โฮสต์]
ทันใดนั้น ร่างเงาทมิฬหลายสิบร่างเริ่มปรากฏออกมาจากเงามืดรอบห้องโถง พวกเขากระจายตัวออกไปในทุกทิศทางอย่างไร้เสียง หน่วยลับเงาทมิฬอีก 50 คนที่ถูกเรียกออกมาเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วและเงียบเชียบ ราวกับว่าพวกเขาเป็ส่วนหนึ่งของความมืดในห้องโถงนี้
อาจารย์ประจำชาติมีความรู้สึกกังวลและอันตรายแวบเข้ามาแต่เขาไม่สามารถหาสาเหตุของความกังวลนั้นได้
"ท่านจักรพรรดิ โปรดสั่งให้พวกเขาถอยไปเถิดขอรับ" อาจารย์ประจำชาติถามพร้อมกับส่งพลังของตนออกมาเตรียมรับมือ
หลี่หวงยิ้มมุมปากก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเย็น "จับพวกมันมาซะ" ทันใดนั้นหน่วยลับเงาทมิฬ 5 คนก็พุ่งไปหา พระมเหสีและอาจารย์ประจำชาติทันที
อาจารย์ประจำชาติพูด “แกนทองคำระดับ 9 งั้นเหรอ เมื่อกี้พวกมันยังอยู่ที่ ทะเลิญญาระดับที่ 9 อยู่เลย”
หลี่หวงมองไปที่ ขุนนาง นายพล และ องค์ชายคนอื่นๆ แล้วพูดขึ้น “พวกเ้าที่เหลือหากใครกล้าขยับตัว หรือกะพริบตา หรือแม้แต่หายใจ ระวังหัวมันจะหลุดออกจากบ่าแบบไม่รู้ตัวละ”
คำพูดของหลี่หวงทำให้ทั้งห้องเงียบสนิท ไม่มีใครกล้าพูดอะไร ทุกสายตาจับจ้องไปที่การเผชิญหน้าระหว่างหลี่หวงและอาจารย์ประจำชาติ ความตึงเครียดพุ่งสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว
อาจารย์ประจำชาติแสดงสีหน้าเคร่งเครียด เขารู้ว่าตนเองไม่สามารถต่อสู้กับพลังมหาศาลที่รายล้อมอยู่ได้โดยง่าย แต่ด้วยหน้าที่ที่ต้องปกป้องพระมเหสี เขาจึงไม่มีทางเลือก
"ถ้าอย่างนั้น... ข้าคงต้องขอเสียมารยาท" อาจารย์ประจำชาติพูดด้วยความหนักแน่นพร้อมดาบเล่มหนึ่งที่แทงทะลุร่างของเขาออกมาเขารีบโจมตีสวนกลับแต่เมื่อเขายกแขนขึ้นแขนของเขาก็ขาดออกพร้อมดาบอีกหลายเล่มที่แทงทะลุร่างกายของเขา เืของเขาสาดกระเซ็นไปทั่วโถงพระราชวัง
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้