ธีรัฐหล่อล่ำ บนตัวเขาเต็มไปด้วยซิกส์แพ็ค รสรินมองหน้าอกหน้าท้องของเขาแล้วอดที่จะนึกจินตนาการไม่ได้ ขนาดข้างบนยังล่ำแบบนี้ แล้วข้างล่างนั่นล่ะ
“โรสจะเช็ดตัวให้นะคะ คุณธี”
หล่อนพูดก่อนจะหยิบผ้าในอ่างน้ำบิดเบา ๆ แล้วซับบนเนื้อตัวของคนไม่สบาย แต่ดูทีหน้าตาเขาก็สดชื่นออกขนาดนี้เหมือนธีรัฐสบายดี แต่เขาก็คงยังเจ็บขาอยู่มากกระมัง
“เป็พยาบาลมากี่ปีแล้วครับ” เขาถาม พอพยาบาลสาวเช็ดตามเนื้อตัวก็รู้สึกซู่ซ่าตามแขนขาจนขนลุกชัน
“เพิ่งทำงานไม่นานค่ะ พอดีรู้จากเพื่อนว่าที่บ้านของคุณติดต่อพยาบาลมาดูแลคนไข้พิเศษ โรสก็เลยมา”
“โรสนี่...หน้าตาสวยแบบนี้ ทำไมไม่ลองไปสมัครเป็นางแบบหรือ พริตตี้ล่ะครับ”
“โรสไม่สวยหรอกค่ะคุณธี...คนสวยกว่าโรสมีเยอะแยะ”
ธีรัฐหรี่ตามอง ยิ่งมองพยาบาลสาวก็ยิ่งเห็นความสวย และไม่เฉพาะความสวยเขายังเห็นความอวบอัดที่ซ่อนอยู่ใต้ชุดคับติ้วอีกด้วย
“อืม...โรสใช้น้ำหอมอะไรครับนี่...หอมจัง”
“น้ำหอมนี่เหรอคะ?”
โรสเลิกคิ้วแล้วหันกลับไปที่อ่างล้างหน้า แต่ไม่ทันได้ตอบเขาว่าหล่อนใช้น้ำหอมอะไรมือก็เผลอกดที่ก๊อกน้ำจนน้ำกระเด็นเลอะบนเสื้อจนเปียกปอน
“อุ๊ย!”
“มีอะไรหรือโรส”
ธีรัฐถามเมื่อเห็นหล่อนทำท่าสะดุ้ง รสรินหันกลับมาและปัดรอยน้ำที่เปียกบนหน้าอกเสื้อ
“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ...โรสซุ่มซ่ามเอง น้ำเลยเลอะเสื้อหมดเลย”
“ถอดเสื้อออกซีครับ โรส”
หนุ่มวัยยี่สิบห้าพูดแถมยิ้มกริ่ม รสรินเหลือบมองก็เห็นว่าธีรัฐไม่ได้พูดเล่น
“พูดจริงหรือคะคุณธี...เดี๋ยวใครก็เข้ามาเห็นหรอกค่ะ”
“ไม่เป็ไรหรอกโรส...ในนี้มีเราอยู่แค่สองคน ผมกลัวโรสจะไม่สบายตัว ดูซิเสื้อเปียกหมดแล้ว”
“แหม...โรสอายจัง”
พยาบาลสาวหน้าแดง ก็เ้าบ้านเล่นนำเสนอมาแบบนี้ ซึ่งมันเป็สิ่งที่ทำให้หล่อนวาบหวิวดีพิลึก เขาจะให้หล่อนถอดเสื้อในห้องนี้
“คุณธีไม่ว่านะคะ”
ธีรัฐไม่ตอบแต่ส่ายหน้า แล้วรสรินก็ทำตามที่เขาแนะนำ หล่อนค่อย ๆ ปลดกระดุมเสื้อที่คับและรัดจนเห็นทรวดทรงชัดเจนออก เหลือแต่บราเซียตัวเล็กนิดเดียว ธีรัฐหายใจไม่ทั่งท้องพอได้เห็นชัด ๆ
โอ แม่เ้า...ก็ทรวดทรงของรสรินอวบอัดยั่วใจจนน้ำลายของเขาแตก รู้สึกเหมือนเห็นขนมหรือของเปรี้ยวจี๊ดตรงหน้า ทำให้เขาหิวขึ้นมาในทันใดนั่นเลย
ผู้หญิงอะไรสวยก็สวย ทรงโตเอวคอด ธีรัฐกลืนน้ำลายเพราะบราเซียของรสรินเป็ลูกไม้ทำให้มองเห็นทะลุเข้าไปข้างในเลยทีเดียว เขาเห็นยอดเต้าของเ้าหล่อนชัดเจน มันเป็สีชมพูและกำลังดันเนื้อผ้าขึ้นมาจนเป็เป็เม็ดแข็งเป็ไต
“เดี๋ยวโรสเช็ดตัวให้นะคะ”
เ้าหล่อนทำเหมือนยั่วเขาไม่มีผิด รสรินหยิบผ้าขนหนูผืนเดิมแล้วเข้าไปยืนข้างหน้า ก้มลงเช็ดตัวให้คนไข้ของหล่อน ธีรัฐมองสองเต้าที่เด้งขึ้นลงตอนเ้าหล่อนก้มแล้วอยากจะก้มหน้าลงไปเฟ้นฟอนซะจริง
“คุณธีจะให้โรสเช็ดแค่นี้ใช่ไหมคะ”
รสรินแกล้งถามเมื่อถูผ้าลงไปถึงขอบกางเกงของเขา ธีรัฐเหมือนรู้ความคิดเ้าหล่อน เขาพยักหน้าหงึก ๆ แล้วพูดว่า
“เช็ดแค่นี้ได้ไง...ต้องข้างล่างด้วยซี แต่ผมถอดกางเกงเองไม่สะดวก”
“โรสถอดให้นะคะ”
ว่าแล้วไง...เ้าหล่อนต้องนำเสนอแบบนี้แน่ ธีรัฐพยักหน้าอีกนั่นแหละ และปล่อยให้พยาบาลสาวแสนสวยค่อย ๆ ดึงกางเกงของเขาให้เลื่อนหลุดจากสะโพก
“อุ๊ย! ตายจริง...นี่คุณธีไม่ชอบสวมชั้นในเหรอคะนี่”
รสรินร้องอูเมื่อเห็นอาวุธประจำกายคนไข้ของเ้าหล่อน ขนาดของมันตอนชูชันขึ้นมาเหมือนปืนใหญ่ไม่มีผิด พยาบาลสาวหน้าแดงเป็ลูกตำลึง ก็หล่อนไม่เคยเห็นของใครใหญ่โตแบบนี้
“เช็ดตัวให้ซะทีเถอะโรส...ผมน่ะ...อืม...จะทนไม่ไหวอยู่แล้ว”
ธีรัฐรบเร้า ต่างประสานสายตาเหมือนรู้ความคิดของกันและกัน รสรินเก้อเขินแต่เ้าหล่อนก็อยากรู้ว่าถ้าได้ััเ้าปืนใหญ่บนตัวเขามันจะเป็ยังไงบ้าง
“คุณธีต้อง...แยกขาออกนิดนึงนะคะ”
พยาบาลสาวสวยนั่งคุกเข่าลงข้างหน้าระหว่างขาของธีรัฐ เขาทำตามคำสั่งของเ้าหล่อนอย่างว่าง่าย แยกขาออกแล้วปล่อยให้หล่อนทำงานของหล่อน
มันก็อาจจะทำยากเล็กน้อย เพราะตอนนี้เ้าปืนใหญ่ของคนไข้หนุ่มกำลังตั้งลำ ผงาดขึ้นมาอยู่ตรงหน้าพอดี แต่รสรินก็ไม่นึกใแถมยังตื่นเต้นด้วยซ้ำ ผู้ชายอะไร หล่อแถมอาวุธใหญ่ขนาดนี้
“อูย...ซี๊ด”
ธีรัฐครางเบา ๆ พอพยาบาลสาวลากผ้าขนหนูลงมาตามร่องขาหนีบ เขาแทบจะทนไม่ไหวเลยจริง ๆ ก็ดูเ้าหล่อน เล่นถอดเสื้อเหลือแต่บราเซียกับกระโปรงและถุงน่องตาข่ายสีชมพู มันเร้าใจจนเขาอยากครางเสียงดังกว่านี้
เ้าหล่อนดูยังไม่ค่อยถนัดสักเท่าไหร่แต่เสียงห้าว ๆ ของเขาก็เร้าใจเป็บ้า รสรินถูไถผ้าขนหนูไปตามซอกขาของเข้าอย่างเบามือ เ้าหล่อนทำเหมือนไม่รู้ว่ายิ่งถูไถที่ตรงกลางระหว่างซอกขาของเขาก็ยิ่งทำให้คนไข้หนุ่มเสียวซ่านั้แ่หัวจรดเท้า
“สบายไหมคะ”
“สะ...สบายครับ...อูย...ซี๊ดดด”
“เดี๋ยวโรสจะทำให้คุณสบายกว่านี้อีกนะคะ คุณธี”
พยาบาลสาววางผ้าขนหนูที่โคนอาวุธประจำกายของเขา ถูที่ลูกกลม ๆ ที่มันห้อยต่องแต่งอยู่ใต้อาวุธขนาดใหญ่ ที่โคนของท่อนลำผงาดง้ำมีไรขนเหมือนป่ารก แต่เร้าใจเ้าหล่อนจนรสรินก็น้ำลายเหนียวอยู่ในปาก
“อืม...ของคุณธีนี่...ใหญ่ไม่เบาเลยนะคะ”
“อะ...อะไรใหญ่ครับ โรส”
“ก็...นี่ไงคะ”
