มีอาจารย์อยู่มากมายขนาดนี้ เป็๞โอกาสดีที่จะเรียกร้องความเป็๞ธรรม

        สวี่ฮุ่ยมองสวี่ต้าซานแล้วพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ “พ่อ หนูบอกแล้วว่าหนูทำข้อสอบได้ดี ทำไมพ่อไม่เชื่อหนู 

        แม่ หนูขอเวลาแค่สองวัน แม่ยังจะบังคับให้หนูไปสอบเข้าทำงานอีก แม่หวังดีกับหนูจริง ๆ เหรอ?” 

        สวี่ต้าซานนึกถึงเหตุการณ์น่าขำเมื่อกี้ก็พูดไม่ออก สายตาของเพื่อนบ้านทำให้เขารู้สึกแสบร้อนเหมือนโดนแสงแดดแผดเผา จึงได้แต่ก้มหน้าลง 

        อาจารย์ใหญ่โจวเจอตัวสวี่ฮุ่ยแล้วก็ตื่นเต้นมาก 

        เขารีบปรี่เข้าไปจับมือเธอมาเขย่าอย่างแรง ดวงตาเต็มไปด้วยความรักใครเอ็นดูราวกับกำลังมองลูกหลานที่ประสบความสำเร็จ 

        น้ำตาเขาไหลพราก พูดซ้ำ ๆ อยู่คำเดียว “นักเรียนสวี่ฮุ่ย ขอบคุณ ขอบคุณที่สร้างชื่อเสียงให้กับโรงเรียน”

        สวี่ฮุ่ยมุมปากกระตุก ‘อาจารย์ใหญ่คะ ต่อให้ดีใจแค่ไหนก็ต้องรักษาภาพลักษณ์หน่อยสิ เช็ดน้ำมูกก่อนได้ไหมคะ?’

        หัวหน้าฝ่ายหวงยื่นผ้าเช็ดหน้าให้อาจารย์ใหญ่โจว “อาจารย์ใหญ่ เช็ดน้ำมูกก่อนเถอะค่ะ” 

        อาจารย์ใหญ่โจวรับผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดแล้วคืนให้กับหัวหน้าฝ่ายหวง จากนั้นก็หันไปชมสวี่ฮุ่ยอย่างตื่นเต้น ชมจนเธอแทบจะลอยขึ้นฟ้า เท้าไม่ติดพื้น

        เธอ๱ั๣๵ั๱ได้ว่าทุกสายตาจับจ้องมาที่ตัวเอง สวี่ฮุ่ยก็รู้สึกเขินอายเล็กน้อย 

        เธอหน้าหนาแค่ไหน ใบหน้าก็ยังแดงก่ำอยู่ดี

        นี่…แน่ใจนะว่าพูดถึงเธอ?

        กู่ซิ่วหน้าตาดูไม่ได้เพราะความอิจฉาริษยา เธอแสร้งทำเป็๲ดูถูก“ก็แค่ที่หนึ่งของอำเภอ มีอะไรน่าอวดกัน! ” 

        อาจารย์ใหญ่โจวพูดสวนกลับทีละคำ “ที่หนึ่งของสายวิทย์มณฑลต่างหาก! คะแนนรวม 669 คะแนน คุณยังบอกว่าไม่น่าอวดอีกเหรอ?” 

        พอพูดจบ ทุกคนก็ฮือฮาทันที

        คะแนนเต็มสอบเข้า 710 คะแนน 669 คะแนนมันสุดยอดจริง ๆ นั่นแหละ 

        กู่ซิ่วกัดฟันกรอดจนแทบร้าว ยัยเด็กเวรนั่น มันสอบได้ที่หนึ่งของมณฑลได้ยังไงกัน? 

        หัวหน้าฝ่ายหวงเป็๞ผู้หญิง แขวะคนอื่นเจ็บแสบกว่าอาจารย์ใหญ่โจวเยอะ

        เธอมองออกว่ากู่ซิ่วลำเอียงรักสวี่เยว่ เลยจงใจพูดแทงใจดำซ้ำเติม

        หัวหน้าฝ่ายหวงปรายตามองสวี่เยว่อย่างดูถูก “ต่อให้เป็๞แค่ที่หนึ่งของอำเภอแล้วไง? ลูกสาวสุดที่รักของคุณสอบได้ไหมล่ะ?” 

        สวี่เยว่อับอายแทบแทรกแผ่นดินหนี 

        กู่ซิ่วเห็นลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนโดนดูถูกก็โกรธจัด ชี้หน้าอาจารย์หวง “คุณพูดจาแบบนี้ได้ยังไง?” 

        อาจารย์หวงปัดมือเธอออก “ฉันพูดความจริงก็ไม่ได้เหรอ? คุณนี่เอาแต่ใจตัวเองจริง ๆ !” 

        สวี่ต้าซานกลัวกู่ซิ่วทะเลาะกับอาจารย์หวง ทำให้เพื่อนบ้านหัวเราะเยาะ จึงรีบห้ามปรามกู่ซิ่ว 

        เขาเชิญคณะอาจารย์เข้าบ้าน พร้อมกับสั่งให้กู่ซิ่วไปซื้อแตงโมลูกใหญ่มารับรองคณะอาจารย์ 

        อาจารย์ใหญ่โจวปฏิเสธเสียงเ๶็๞๰า “ไม่ต้องลำบากหรอก พวกเราคุยกับสวี่ฮุ่ยไม่กี่คำก็จะไปแล้ว” 

        เมื่อคุยกับสวี่ฮุ่ย อาจารย์ใหญ่โจวก็กลับมาเป็๲ผู้ใหญ่ใจดีอีกครั้ง 

        อาจารย์ใหญ่โจวบอกกับสวี่ฮุ่ยว่ามะรืนนี้ทางโรงเรียนจะจัดงานเลี้ยงชมเชยเธอ และจะมอบเงินรางวัลให้เธอ 300 หยวนด้วย ให้เธอมาร่วมงานที่โรงเรียนตอนเก้าโมงเช้า 

        สองแม่ลูกกู่ซิ่วกับสวี่เยว่ได้ยินว่ามีเงินรางวัลก็ลอบสบตากัน