ซ่อนรักปถวี (The Element Love)

ตอนที่ 8-เป็ดป่วย

    (ฟาส)

    ฉันอยากจะสาดหมัดหนัก ๆ ใส่เขาจริง ๆ ผู้ชายอะไรร้ายกาจปากกรรไกร ทั้งที่เขาก็ไม่ได้พูดเยอะ แต่มันโคตรจุกเลยที่ได้ฟัง

    "ไม่ทำงาน?"

    เขาย้อนถามฉันเสียงตึง ไม่ตึงแค่เสียงนะ หน้าก็ตึงอย่างกับไปฉีดโบท็อกมางั้นแหละ

    "แล้วจะให้ทำอะไรละคะ"

    ย้อนคืนสิรออะไร ก็ในเมื่อไม่มีคนสอนงานให้ ฉันไม่ได้ตรัสรู้เองได้สักหน่อย แม้ว่าฉันจะฉลาดมากก็เถอะ แต่มันก็ควรรู้หน้างานก่อนไหม

    "ไปลากเก้าอี้มานั่งข้างผม" แค่พูดแค่นี้ยังเก๊ก!

    ฉันเดินไปลากเก้าอี้มา แล้วก็นั่งลงข้างเขา ก็ไม่รู้ว่าให้ลากมาทำไมนะ แต่ก็ยอมลากอะแหละ ๠ี้เ๷ี๶๯ทะเลาะด้วย เพราะทะเลาะกับเขาก็เหมือนฉันทะเลาะกับธาตุอากาศ

    "ทำหน้าให้มันดี ๆ เป็๲เลขา ทำหน้าอย่างกับเป็ดป่วย"

    เขามองหน้าฉันแล้วพูด อยากจะต่อยปากจริง ๆ

    "เคยเป็๲เปรต อุ๊ย!! เป็ดเหรอคะ ถึงรู้ว่าเป็ดป่วยเป็๲แบบไหน?"

    ฉันเอาคืนค่ะ เอาให้จุกไปเลยเล่นกับใครไม่เล่นนี่ ฟ้าสิตางคุ์นะคะ หึหึ พูดแล้วยิ้มสวย ๆ แผ่นดินนี่ขมวดคิ้วเลยค่ะ ในแววตาเขาอาฆาตฉันเลยล่ะ แต่ฉันไม่กลัว!

    "นี่!!"

    "โอ๊ะ! มือถือมีสายเข้าค่ะท่านประธาน"

    ฉันรอดจ้า เพราะว่ามือถือของเขาที่วางบนโต๊ะ มีสายเรียกเข้ามาพอดี ฮ่าฮ่าฮ่า

    "..........." เขาจ้องหน้าฉันอย่างเราเ๹ื่๪๫ และกำลังจะยกมือขึ้นดีดหน้าผากของฉัน แต่ต้องรีบหยิบโทรศัพท์มือถือ แล้วลุกไปคุยตรงระเบียง

    ฉันมองแผ่นหลังหนา ที่อยู่ในชุดสูทสีเข้ม มือข้างที่ว่างเว้นล้วงกระเป๋ากางเกง ท่าทางของเขาดูทะมัดทะแมงน่าเกรงขาม ไม่ว่าเขาจะขยับท่าไหน ทำไมมันดูมีเสน่ห์นักในสายตาของฉันตอนนี้

    "ครับ....เข้าใจครับ......มันจะต้องไม่ปริปากพูด....อีกไม่นานมันจะจบลง.......ลมหายใจของผมหรือมันจะสิ้นสุดลง ก็ขึ้นอยู่กับฝีมือของคุณ....."

    เขายืนหันหลังแล้วพูดสาย แต่ทำไมคำพูดและประโยคที่ฉันได้ยิน ฟังแล้วขนลุกขนพอง สีหน้าของแผ่นดินดูมีความกังวลมาก เหมือนกับว่าเ๱ื่๵๹ที่เขาคุยกับใครสักคน มันเคร่งเครียด ฉันแอบเอียงคอมองเขา เอียงหูโน้มตัวเข้าไปใกล้มากที่สุด แต่ก็ยังนั่งอยู่เก้าอี้ที่เดิมนั่นแหละ ฟาสไม่ได้อยากรู้หรอกนะคะ ไม่ได้อยากรู้เล๊ย!!

    "อุ๊ย!!"

    ฉันรีบกรูกลับมานั่งท่าเดิมนิ่ง ๆ เมื่อสายตาของแผ่นดินมองมาที่ฉัน หัวคิ้วแทบชนกัน ดวงตาของเขาจ้องกินหัวฉัน เมื่อเห็นท่าทางขี้เผือกที่ฉันทำ...ว่าจะไม่ให้เขารู้ตัวแล้วเชียว เสียท่าหมดฟาสเอ๊ย!

    "ครับ...หวังว่าผมจะได้ยินข่าวดีจากคุณ...สวัสดีครับ"

    เมื่อเขาเห็นฉันเหมือนจะแอบฟัง เขาก็รีบพูดตัดบทกับปลายสายทันที ทำไมความรู้สึกของฉันมันเหมือนกำลังจะมีอะไรบางอย่างไม่สู้ดีคืบคลานเข้ามานะ....เ๱ื่๵๹ที่แผ่นดินคุยกับใครสักคน มันคือเ๱ื่๵๹อะไรกัน ทำไมมันทำให้ฉันสงสัยหนักขนาดนี้

        "ลมหายใจของผมหรือมันจะสิ้นสุดลง..."

    ทำไมประโยคนี้มันถึงฟังดูร้ายแรง เหมือนกับจะมีการตายเกิดขึ้น!!....ฉันสงสัยและอยากจะรู้ว่าเขามีปัญหาอะไรกัน?