“เดินไป อย่าหยุด” นี่คือประโยคที่เสิ่นหมิงกล่าวซ้ำๆ ในเวลาต่อมาแลนดี้แทบไม่มีเวลาถอดถอนใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับตนเอง พวกเขาหนีตายมาตลอดทางหากรู้ว่าจะเป็นอย่างนี้ตั้งแต่แรก เธอคงไม่สวมรองเท้าหนังพวกนี้แน่...