หลังจากเดินเลาะเข้ามาในป่าลึกด้านหลังของผมก็กลายเป็พื้นที่ป่าเปิด และมีตัวต่อมากมายบินว่อนใกล้กับจุดที่ผมยืนสามารถเห็นค่าสถานะของมอนสเตอร์เหล่านี้ได้
[ผึ้งบัมเบิ้ลบี](มอนสเตอร์ทั่วไป)
เลเวล:22
พลังโจมตี :79-114
พลังป้องกัน:40
HP:600
สกิล : [การโจมตีแบบคอมโบ (LV-3) ]
แนะนำมอนสเตอร์ :เป็แม่ทัพภายในป่าไม้มีพิษแห่งนี้ผึ้งเหล่านี้จะอาศัยอยู่บริเวณป่าไม้แห่งนี้แม้แต่เสือที่ดุร้ายก็ยังไม่กล้ายุ่งกับมัน
……
“ผึ้งบัมเบิ้ลบี[1] เหรอ...” ผมหรี่ตามอง“ฉันเองก็ชอบทรานส์ฟอร์มเมอร์สพอดีเลย...”
“ชิ้ง! ”
ผมดึงดาบออกมาฟาดไปตรงหน้าหลังจากเพิ่มพลังการโจมตีไป 10% แล้วพลังโจมตีของผมในเวลานี้ก็คงจะมีอยู่ 165 พอยต์และน่าจะทำลายการป้องกัน 40 พอยต์ของผึ้งตัวนี้ได้ยังไม่ทันที่ผมจะเข้าใกล้มัน เ้าผึ้งบัมเบิ้ลบีก็เห็นผมซะก่อนมันเลยใช้หางพุ่งมาที่ผมก่อนจะเริ่มโจมตีแบบธรรมดา
เจ็บชะมัด!ตอนที่เ้าผึ้งสะบัดหาง ผมก็ใช้ดาบหนามในมือฟาดออกไปด้วยคอมโบ แทง เฉือน และฟันแต่ก็ถูกปัดออกไป หลังจากเ้าผึ้งบัมเบิ้ลบีรับความเ็ปจากการโจมตีของผมก็เกิดแสงสีทองที่หางของมัน “สวบๆๆ ” การโจมตีแบบต่อเนื่องมาแล้ว!
“-110! ”
“-121! ”
“-214! ”
ให้ตายเถอะพระเ้าโชคดีนะที่การโจมตีเป็่ระยะเวลาสั้นๆทำให้ผมสามารถใช้สกิลรักษาชีวิตไว้ได้ทันภายในวินาทีเดียวทำให้เืของผมกลับมาที่ 450 พอยต์อีกครั้งจนเกือบจะเต็มหลอดบวกกับสกิลห้ามเื ตอนนี้หน้าของผมซีดราวกับกระดาษ!ก็ว่าทำไมเ้ากลุ่มคนที่มาด้วยกัน 7 คนก่อนหน้านี้ถึงถูกจัดการจนสะบักสะบอมขนาดนั้นที่แท้การโจมตีของเ้านี่ก็ร้ายกาจอย่างนี้นี่เอง
ฟึบ!
ดาบหนามของผมโจมตีเ้าผึ้งบัมเบิ้ลบีถึง8 ครั้งก่อนที่มันจะร้องและลงไปนอนตายที่พื้นในที่สุดในเวลาเดียวกันค่า EXP ของผมก็เพิ่มขึ้น แถมมันยังดรอปเงิน 11เหรียญทองให้ผมอีกด้วยยังไงซะเงินพวกนี้ก็ถือว่าเป็ของมีค่าสำหรับผมอยู่ดี
หลังจากเปิดแผนที่ดูก็พบว่าพื้นที่ที่ลึกเข้าไปด้านในเป็สีเืแล้วอืม... ดูเหมือนว่ามอนสเตอร์ระดับสูงๆ จะอยู่ในป่าลึกนั่นสินะผมเข้าไปฆ่าพวกมันด้านในก็คงจะได้แหละ ตราบใดที่ผมสามารถควบคุมการฮีลเืของตัวเองทันเวลายังไงซะเ้าผึ้งบัมเบิ้ลบีก็ฆ่าผมไม่ได้หรอก
……
ผ่านไปหนึ่งชั่วโมงกว่าซากผึ้งจำนวนนับไม่ถ้วนก็ลงไปนอนตายอยู่ที่พื้นน่าเสียดายชะมัดที่ผมยังไม่เจอการ์ดผึ้งบัมเบิ้ลบีสักชิ้นไม่เช่นนั้นได้รวยไม่รู้เื่กันละ เ้าผึ้งพวกนี้มีพลังโจมตี 4 ดาวซึ่งสูงกว่านกขนสีเงินมากถ้าสามารถปิดผนึกมันได้คงทำเงินให้ผมได้ไม่น้อยเลยละ
ทันใดนั้นด้านหน้าของผมก็ปรากฏป่าหนามขึ้นผมจึงใช้อาวุธในมือแหวกหนามพวกนั้นเดินเข้าไปด้านในทว่าเมื่อเดินเข้าไปในป่าทึบผมก็ได้กลิ่นดอกไม้บางอย่าง ทันใดนั้นตรงพื้นหญ้าก็มีตัวต่อที่เต็มไปด้วยสีสันบินออกมาพร้อมส่งเสียง“หึ่งๆ ” รูปร่างของพวกมันดูไปก็คล้ายเข็มเหมือนกันแฮะ หึๆเ้าพวกนี้คงจะเป็อย่างอื่นไปไม่ได้นอกจากผึ้งสังหารที่ผมกำลังตามหาอยู่นั่นเอง!
ผมค่อยๆก้าวเข้าไปใกล้พวกมันด้วยความระมัดระวัง ตัวที่อยู่ใกล้ที่สุดในเวลานี้ห่างออกไปเพียงไม่กี่เมตรเท่านั้นจากนั้นผมก็เปิดดูค่าสถานะของมัน
[ผึ้งสังหาร](มอนสเตอร์ทั่วไป)
เลเวล:24
พลังโจมตี:94-154
พลังป้องกัน :50
HP:700
สกิล: [การโจมตีแบบคอมโบ(LV-3) ]
แนะนำมอนสเตอร์ :เป็มอนสเตอร์ภายในป่าไม้มีพิษสัตว์เหล่านี้อาศัยอยู่ภายในป่าแม้แต่เสือที่ดุร้ายก็ยังไม่กล้าเข้ามายุ่งกับพวกมัน
……
เมื่อเห็นค่าสถานะของพวกมันผมก็แทบจะหัวใจวาย ให้ตายเถอะ พลังโจมตีของเ้านี่ 154 พอยต์เลยนะเนี่ยแถมยังมีสกิลเสริมอีก ดูเหมือนว่าผมจะรับมือกับมันได้ยากแล้วสิ
ผมขยับเท้าอย่างระมัดระวังโดยให้เกิดเสียงน้อยที่สุดเพื่อชิงโจมตีก่อนที่มันจะเห็นผม
สวบ!
ผมฟาดดาบหนามก่อนจะใช้ทักษะเสริมเพื่อเพิ่มพลังโจมตีอีก2% ถึงมันจะดูน้อยนิดแต่ก็สามารถทำให้ผมชนะเ้านี่ได้
ฟึบ!
“-117! ”
เ้าผึ้งสังหารเกิดอาการกระตุกก่อนจะเริ่มกระพือปีกโจมตีโดยใช้สกิลคอมโบ“สวบๆๆ ” ทันทีที่มันใช้สกิล เืของผมก็ลดลงทันที เอาละถึงเวลาที่ผมจะใช้โอกาสนี้เปิดใช้สกิลรักษาชีวิตของตัวเองแล้ว
“-174! ”
“-180! ”
“+354! ”
“-172! ”
สกิลของผมได้ช่วยชีวิตน้อยๆของตัวเองเอาไว้ ให้ตายเถอะ อันตรายชะมัด ถึงแม้ค่าสถานะของผมในเวลานี้จะถือว่าดีแต่เป็เพราะเกราะผ้าของผม จึงทำให้เมื่ออยู่ต่อหน้ามอนสเตอร์เลเวลสูงๆผมจึงกลายเป็พวกอ่อนแอไปโดยปริยาย
หลังจากฮีลตัวเองทันเวลาผมก็รีบหลบไปอยู่ข้างๆ เพื่อเอาตัวรอด เมื่อฆ่าเ้าผึ้งสังหารได้ด้วยความยากลำบากเหงื่อของผมก็ไหลจนเปียกชุ่มไปทั้งตัวการฆ่าเ้าผึ้งตัวนี้แทบจะเอาชีวิตผมไปได้เลยนะเนี่ย
เมื่อจัดการเ้าผึ้งสังหารตัวแรกได้แล้วผมก็พบว่าไม่มีของดรอปมาให้ชื่นใจเลยแม้แต่ชิ้นเดียว ผมจึงตัดสินใจเดินหน้าต่อระหว่างที่ฆ่าผึ้งเหล่านี้ผมต้องเปิดดูค่าสถานะอยู่ตลอดแต่หลังจากเดินเข้าไปในป่าได้พักใหญ่ ก็พบว่าไม่มีผึ้งสังหารเลเวล 1 แม้แต่ตัวเดียว
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วก็ถึงเวลาพักเที่ยงผมจึงออกจากระบบไปซื้อข้าวก่อนกลับมาเล่นต่อ
บ่าย 3 โมงกว่าๆผมยังคงขลุกตัวอยู่ในป่าไม้มีพิษแห่งเดิมพร้อมกับฆ่าเ้าผึ้งสังหารตัวแล้วตัวเล่าด้วยความอดทนเฮ้อ แต่ก็ยังไม่เจอเลเวล 1 โผล่ออกมาแม้แต่ตัวเดียว
……
ในที่สุด!ความพยายามก็ไม่เคยทำร้ายใคร จนเวลาเกือบ 4 โมงเย็นผมก็พบกับเ้าผึ้งสังหารเลเวล1 ตัวแรก!
อาการดีใจของผมนั้นหนักหนาจนถึงกับต้องใช้มือยันต้นไม้ไว้พร้อมกับควบคุมการหายใจของตัวเองให้สงบลง ระหว่างนั้นผมก็มองเ้าผึ้งสังหารเลเวล 1 ซึ่งยังคงบินไปมาด้วยท่าทางมีความสุข ผมเองก็โคตรจะมีความสุขเลยโว้ย!เวลานี้ใจผมเต้นเร็วขึ้นเรื่อยๆ ขณะที่หยิบการ์ดปิดผนึกออกมาและเนื่องจากว่าผมมีเงินมากพอก็เลยซื้อการ์ดมาสะสมไว้ถึง 100 ใบ เอาละ เ้าผึ้งสังหาร! แกต้องเป็ของฉัน
สวบ!
การ์ดลอยออกจากมือผมก่อนที่มันจะคลุมไปบนหัวของเ้าผึ้งเลเวล1 ตัวนั้นจนเกิดวงเวทขึ้นมาพร้อมกับเริ่มทำการปิดผนึกเ้าผึ้งบินไปมาเพื่อสะบัดให้หลุดจากการปิดผนึกของผมอยู่นานและในที่สุดก็ลอยออกไปด้านนอกได้สำเร็จ พร้อมกับวงเวทและการปิดผนึกที่ล้มเหลว
ไม่เป็ไร เอาใหม่โอกาสปิดผนึกยังมีอยู่ ยังไงก็ต้องทำให้สำเร็จจนได้
หลังจากใช้การ์ดปิดผนึกถึง5 ใบ ในที่สุดเ้าผึ้งตัวนั้นก็ไม่หลบหลีกการปิดผนึกของผมอีกต่อไปและค่อยๆเข้าไปอยู่ในการ์ดของผมแต่โดยดีพร้อมกับแสงสีขาวที่เกิดขึ้นในช่องสัตว์เลี้ยงของผมเอาละเว้ย รวยแล้วเรา!
ผมเปิดช่องสัตว์เลี้ยงด้วยความตื่นเต้นพร้อมกับเปิดดูค่าสถานะตรงหน้า
[ผึ้งสังหาร]
เลเวล :1
พลังโจมตี:★★★★☆
พลังป้องกัน:★★★
HP:★★★☆
ความว่องไว:★★★★☆
MP:★★☆
ค่าความเป็เลิศ :74%
……
ค่าความเป็เลิศ 74%! นี่เป็สัตว์เลี้ยงระดับกลางเลยนะเนี่ย แถมยังมีค่าการโจมตี 4.5 ดาวอีก เยี่ยมไปเลย!
ผมดีใจจนไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ในที่สุดผมก็มีสัตว์เลี้ยงตัวแรกสักที
ขณะที่กำลังจะปล่อยเ้าผึ้งสังหารออกมาเพื่อเก็บเลเวลให้ผมทันใดนั้นภายในป่าก็เกิดแสงสีทองพร้อมกับมีเงาสีดำปรากฏขึ้นช้าๆ
เอ๋? การเกิดใหม่ของเ้าผึ้งสังหารพวกนี้ผมเคยเห็นมาก่อนมันจะเกิดขึ้นอย่างช้าๆ ไม่เคยเป็แบบนี้มาก่อนเลยนี่นา
ผมขยี้ตาก่อนเพ่งมองแสงสีทองตรงหน้าทันใดนั้นผมก็เห็นตัวต่อที่มีลักษณะคล้ายเ้าผึ้งสังหารสิ่งที่แตกต่างกันคือปีกของมันมีแสงสีทองจางๆ ที่สาดส่องออกมาและหนามก็ยังเป็สีทอง ร่างกายของมันดูเหมือนจะแข็งแกร่งกว่าเล็กน้อยและที่เปลือกก็มีแสงสว่างออกมาด้วย ดูราวกับผึ้งบัมเบิ้ลบีติดอาวุธเลยแฮะ
เมื่อดูเลเวลของเ้ามอนสเตอร์ตัวนี้แล้วก็พบว่ามันเป็มอนสเตอร์เลเวล 1 เฮ้ย! เลเวล 1 จริงๆ ด้วย!
[ผึ้งแม่ทัพ](มอนสเตอร์ชั้นยอด)
เลเวล :1
แนะนำมอนสเตอร์ :เป็ผึ้งที่มีวิวัฒนาการจากผึ้งสังหารและเป็อาวุธร้ายแรงในการสังหารมนุษย์ ผึ้งแม่ทัพมีพลังโจมตีและความว่องไวยอดเยี่ยมเกินกว่าจะรับมือได้และเป็ฝันร้ายสำหรับนักล่าหลายคนอีกทั้งยังเป็สัตว์ที่มีความกล้าหาญภายในป่าแห่งนี้
……
ในตารางการ์ดเกิดแสงสว่างขึ้นที่รูปของผึ้งสังหารหลังจากเปิดดูก็พบว่ามีการ์ดของผึ้งแม่ทัพด้วย ดูเหมือนว่าผมจะสามารถปิดผนึกเ้าผึ้งแม่ทัพนี่ได้ด้วยสินะ
ฟึบ!
สมองของผมพลันว่างเปล่าอาการดีใจเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วจนน่าเหลือเชื่อ ไม่เพียงเป็มอนสเตอร์ชั้นยอดแต่ยังเป็มอนสเตอร์เลเวล 1 ด้วยอีกอย่างมันก็ถือเป็สิ่งที่หายากเหมือนกับการได้เจอสาวงามผู้มีระดับความสวยเต็ม 10คะแนน ตอนนี้ผมมีการ์ดผึ้งสังหารแล้วแถมยังสามารถปิดผนึกผึ้งแม่ทัพได้อีก ถ้าผมสามารถรวบรวมมันไว้ด้วยกันผมต้องรวยเละแน่ๆ!
ทันใดนั้นผมก็สังเกตเห็นว่าบนหัวของเ้าผึ้งแม่ทัพมีคะแนนการปิดผนึกปรากฏขึ้น“11%” เอาเถอะ ค่อยเป็ค่อยไปก็แล้วกันยังไงซะก็ยังเหลือการ์ดอีกตั้ง 95 ใบ จะกลัวอะไร!
สวบ!
ผมเริ่มเปิดใช้การ์ดปิดผนึกใบแรกและก็เป็ไปอย่างที่คิด เพราะทันทีที่ส่งออกไปมันก็ล้มเหลวทันทีเ้าผึ้งแม่ทัพส่ายก้นไปมาก่อนจะบินถอยหลังไปราวกับ้าจะเย้ยผม
สวบ!
การ์ดใบที่ 2 ลอยออกไป ก่อนจะล้มเหลวภายใน 1.5 วินาทีมันยังคงเยาะเย้ยผมเช่นเดิม
การ์ดใบที่ 3 ก็ยังคงเยาะเย้ย!
การ์ดใบที่ 4 ยังไม่เลิกเยาะเย้ยอีก!
การ์ดใบที่ 5 เออ! เยาะเย้ยไปเลยโว้ย!
……
โชคดีที่ผมดันเป็คนมีความอดทนสูงหลังจากถูกเ้าผึ้งนั่นเยาะเย้ยถึง 87 ครั้งในที่สุดผมก็เกือบจะทำสำเร็จแล้ว โอ๊ย ไหนบอกว่าโอกาสสำเร็จมี 11% ไงฟะ! นี่มัน 1% ชัดๆ!
การ์ดใบที่ 91 ถูกส่งออกไป พร้อมกับที่ผมเริ่มภาวนาในใจ “ขอร้องละช่วยให้ผมจับมันได้ด้วยเถอะ! ”
เ้าผึ้งแม่ทัพส่งเสียงร้องหึ่งๆก่อนบินว่อนไปมา ขณะที่ภายในวงเวทก็ยังคงส่องแสงไม่หยุดทันใดนั้นร่างของมันก็ถูกย่อขนาดลง ในที่สุด! สวบ!มันก็ถูกปิดผนึกเข้าไปอยู่ในช่องสัตว์เลี้ยงของผมจนได้
ผมดีใจจนแทบจะหยุดหายใจไปชั่วขณะก่อนจะรีบดูค่าสถานะที่อยู่บนตาราง พระเ้า!จุดอ่อนในการโจมตีของผมได้ถูกเติมเต็มแล้ว
[ผึ้งแม่ทัพ]
เลเวล:1
พลังโจมตี:★★★★★
พลังป้องกัน:★★★★
HP:★★★☆
ความว่องไว:★★★★☆
MP :★★☆
ค่าความเป็เลิศ :97%
……
เมื่อเทียบกับเ้าผึ้งสังหารแล้วผึ้งแม่ทัพดูเหมือนจะโดดเด่นกว่าด้วยพลังโจมตีที่มีอยู่ถึง 5 ดาว แถมยังมีการป้องกันเพิ่มขึ้นอีกตั้ง 1 ดาวในขณะที่คะแนนของส่วนอื่นๆ ยังอ่อนแออยู่ แต่ค่าความว่องไวก็ยังถือว่าสูงมากตอนนี้ค่าสถานะที่ผม้ามากที่สุดคือการป้องกันและการโจมตีซึ่งถือว่าเพียงพอสำหรับผมแล้วผมสามารถฮีลเืให้ตัวเองได้จึงทำให้ผม้าการสนับสนุนจากมันแค่เื่การโจมตีเท่านั้น
และที่สำคัญไปกว่านั้นคือค่าความเป็เลิศของมันมีถึง97% ซึ่งเป็ตัวเลขที่สูงมากจริงๆ
ตอนนี้ผมดีใจจนแทบบ้าผมรีบปรับสถานะของผึ้งแม่ทัพเพื่อต่อสู้ทันทีก่อนจะพามันไปเก็บเลเวลอีกอย่างผมต้องตั้งชื่อให้มันด้วย ถ้าเรียกมันว่าผึ้งแม่ทัพต่อไปเรื่อยๆก็ออกจะแปลกไปหน่อยนอกจากนี้เนื่องจากมันเป็สัตว์ที่ถือไดว่าเป็อาวุธอันร้ายกาจในการทำลายล้างศัตรูยังไงซะผมก็ควรตั้งชื่อให้มันฟังดูน่ารักบ้องแบ๊วสักหน่อยแบบนี้สิถึงจะทำให้ศัตรูไม่สามารถจับพิรุธในความเก่งกาจของมันได้ หึๆ!
หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่งผมก็นึกชื่อให้เ้าผึ้งแม่ทัพตัวนี้ได้สักทีต่อไปนี้ชื่อของแกคือ “เ้าจุกนมจุ๊บๆ ” ก็แล้วกันนะ
วู้ว!ช่างเป็ชื่อที่ยิ่งใหญ่และน่าหวั่นเกรงจริงๆ!
เ้าจุกนมจุ๊บๆฉันจะให้ชื่อของแกถูกบันทึกลงในประวัติศาสตร์ของเกมนี้หลังจากนี้ไปแกจะกลายเป็สัตว์เลี้ยงที่ยอดเยี่ยมอย่างไม่มีใครมาแทนที่ได้และแกจะกลายเป็สิ่งที่ทุกคนหวั่นเกรงไปอีกนานนับสหัสวรรษเลยคอยดู!!!
……………………………………………………………………………………………………….
[1] บัมเบิ้ลบีเป็ชื่อตัวละครจากภาพยนตร์เื่ ทรานส์ฟอร์มเมอร์สชื่อนี้มาจากสีของตัวละครที่เป็สีเหลืองสลับดำ คล้ายกับสีของผึ้งบัมเบิ้ลบี