ณ ทวีปดารา หน่วยลับเงาทมิฬจำนวนสี่หมื่นนายและกองทัพบัลลังก์ทองคำอีกสี่หมื่นนายได้รวมตัวกันที่ที่หนึ่ง ซึ่งเป็ต้นกำเนิดของการปะทุพลังิญญาออกมา พวกเขาถูกเรียกมาโดยหลี่หวงเพื่อรวมพลังกันสร้างม่านพลังอันแข็งแกร่งปกคลุมพื้นที่นี้เอาไว้ เพื่อป้องกันไม่ให้พลังิญญาเหล่านี้เล็ดลอดออกไปได้และทำให้คนอื่นไม่สามารถตรวจสอบได้เช่นกัน เมื่อสถานการณ์ทุกอย่างอยู่ในความสงบแล้ว หลี่หวงก็เดินฝ่าม่านพลังเข้าไปพร้อมกับหน่วยลับเงาทมิฬจำนวนหนึ่งพันนายและกองทัพบัลลังก์ทองคำอีกหนึ่งพันนาย
หลี่หวงเดินลงไปในหลุมลึกที่เป็ต้นกำเนิดของพลังิญญาอันมหาศาลนั้น ในขณะที่เขาสำรวจพื้นที่ทั้งหมดอย่างละเอียด เสียงอันก้องกังวานและเก่าแก่ก็ดังขึ้นท่ามกลางความเงียบงัน
“ข้ากำลังหิวพอดีเลย… เ้าจงมาเป็อาหาร…”
เสียงนั้นขาดหายไปทันทีเมื่อหลี่หวงปล่อยลำแสงแห่งการพิพากษาพุ่งตรงไปยังที่มาของเสียง เสียงะเิดังกึกก้องและมันก็ตามมาด้วยแรงกดดันอันมหาศาลที่พุ่งเข้ามาทับถมใส่หลี่หวงและเหล่าผู้ติดตามทันที แต่ทว่ากองทัพบัลลังก์ทองคำสร้างโล่ทองคำจากพลังิญญาขึ้นมาเพื่อปกป้องไว้ ทำให้หลี่หวงไม่ได้รับผลกระทบใด ๆ จากแรงกดดันนั้นเลย
สายตาของหลี่หวงจับจ้องไปยังกลุ่มร่างิญญาจำนวนมากที่อยู่เบื้องหน้า พวกมันแต่ละคนดูมีพลังอำนาจและความแข็งแกร่ง แม้จะเป็เพียงิญญาก็ตาม แต่มันก็ยังคงบ่งบอกถึงพลังที่เคยมีในอดีตได้อย่างชัดเจน เหล่าร่างิญญาทั้ง 21 ร่างเหล่านี้ล้วนสวมเครื่องแบบเหมือนกันหมด ทำให้เห็นได้ว่าพวกมันน่าจะเป็ศิษย์จากนิกายเดียวกัน
ชื่อ: อู่จง
ตัวตน: ศิษย์รับใช้แห่งนิกายต้นกำเนิด์
ระดับการเพาะปลูก: นักบุญ ระดับที่ 2 (การบ่มเพาะพังทลาย)
ร่างกาย: ร่างปีศาจวัวศักดิ์สิทธิ์ (พังทลาย)
ความชอบ: -10
………
………
………
ชื่อ: ซูชวน
ตัวตน: ศิษย์รับใช้แห่งนิกายต้นกำเนิด์
ระดับการเพาะปลูก: นักบุญ ระดับที่ 9 (การบ่มเพาะพังทลาย)
ร่างกาย: ร่างกายปีศาจสายน้ำ (พังทลาย)
ความชอบ: -20
………
………
ชื่อ: ไป๋หรู
ตัวตน: ศิษย์รับใช้แห่งนิกายต้นกำเนิด์
ระดับการเพาะปลูก: นักบุญ ระดับที่ 1 (การบ่มเพาะพังทลาย)
ร่างกาย: ร่างเสือขาวเืบริสุทธิ์ (พังทลาย)
ความชอบ: -30
หลี่หวงจึงเอ่ยขึ้นด้วยเสียงที่เ็า “เ้าทำข้าใเลยนะเนี่ย เื่นั้นช่างมันก่อน พวกเ้า้าอะไรกันแน่ ถึงได้กล้าทำอะไรลับๆ ล่อๆ ในดินแดนของข้า?”
ซูชวนมองหลี่หวงด้วยสายตาเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว เขาะโขึ้นอย่างหยิ่งผยอง "ช่างหยิ่งผยองยิ่งนัก! เป็แค่เศษสวะแท้ๆ กล้าจะโจมตีพวกข้าเลยงั้นรึ?"
หลี่หวงเพียงยิ้มเบา ๆ ใบหน้าของเขาเรียบเฉย ราวกับคำพูดของซูชวนไม่มีค่าใด ๆ ในสายตา “ถ้าเช่นนั้นเราก็คงไม่มีอะไรที่จะต้องพูดคุยกันอีกต่อไปแล้วสินะ ข้าก็คิดว่าสันติคือทางออกเสียอีก”
ทันใดนั้นเอง เงาดำหลายสายปรากฏขึ้นจากความมืดในหลุมแห่งนั้น และพวกมันได้พุ่งตรงเข้าไปทิ่มแทงร่างิญญาของซูชวนและพวกพ้องของเขาทันที ิญญาเ่าั้กรีดร้องด้วยความเ็ป พวกเขาพยายามต่อต้านแต่ด้วยพลังของพวกเขาตอนนี้มันแทบจะเป็ไปไม่ได้เลย และหลี่หวงก็สั่งการให้หน่วยลับเงาทมิฬเข้าไปค้นหาความทรงจำของิญญาเ่าั้ แต่ทันทีที่พวกเขาเริ่มกระบวนการนั้น ร่างของหน่วยลับเงาทมิฬก็ะเิออกมาเป็เสี่ยงๆ พร้อมซูชวนที่พูดขึ้น
“ช่างไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงเสียจริง”
หลี่หวงมองภาพเบื้องหน้าอย่างเยือกเย็น ไร้ความรู้สึกใด ๆ เขายกมือขึ้นพร้อมใช้แต้มสังหารจากระบบเพื่อคืนชีพหน่วยลับเงาทมิฬเ่าั้อีกครั้ง ในพริบตาเดียว เหล่าร่างที่สลายไปเมื่อครู่ก็กลับคืนชีพขึ้นมาใหม่อย่างสมบูรณ์ จำนวนทั้งหมด 21 คน แต้มสังหารที่ใช้ในการคืนชีพของแต่ละคนอยู่ที่ 90,000,000 แต้มสังหาร
[แต้มสังหารทั้งหมด: 12,405,948,220 แต้ม]
เมื่อหน่วยลับเงาทมิฬคืนชีพกลับมาแล้ว หลี่หวงเอ่ยถามขึ้นทันที “พวกเ้าได้ข้อมูลอะไรมาบ้าง?”
หนึ่งในหน่วยลับเงาทมิฬที่เพิ่งคืนชีพขึ้นมา เขารายงานอย่างนอบน้อม “ขออภัยฝ่าา ความทรงจำของพวกเขาถูกปกป้องด้วยพลังบางอย่าง พวกเราไม่สามารถค้นหาความทรงจำเ่าั้ได้เลย ขอรับ”
หลี่หวงพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะสร้างหมอกแห่งเงาสีดำสนิทขึ้นมาในอากาศ หมอกแห่งเงาถูกแบ่งออกเป็ 21 ส่วน เขาชี้ไปยังิญญาของพวกที่เหลืออยู่ พร้อมออกคำสั่ง “พวกเ้า นำิญญาทั้ง 20 ตัวไปทรมานจนกว่าพวกมันจะเปิดเผยทุกอย่างที่รู้ออกมา”
หน่วยลับเงาทมิฬรับคำสั่งนั้นด้วยความเคารพและลากิญญาเ่าั้ไปยังหมอกเงาที่หลี่หวงจัดเตรียมไว้ให้ในทันที ิญญาเ่าั้พยายามจะจะต่อต้านแต่มันก็ไม่เป็ผลใดๆ เสียงกรีดร้องของิญญาเ่าั้ดังสะท้อนก้องไปทั่วบริเวณนั้น ความเ็ปทำให้พวกเขาสับสนและตกตะลึงว่าหลี่หวงเป็ใคร ทำไมเขาจึงสามารถคืนชีพคนตายได้อย่างง่ายดายเช่นนั้นได้ แต่ก็ไม่มีคำตอบสำหรับคำถามเ่าั้ มีเพียงแค่เสียงกรีดร้องที่ดังขึ้นเรื่อย ๆ ท่ามกลางหมอกแห่งเงาที่กลืนกินเสียงแห่งความเ็ปและความทรมานของพวกมันไปจนหมดสิ้น
หลี่หวงเดินเข้ามาหาซูชวนอย่างช้า ๆ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้ม หลี่หวงใช้ปลายนิ้วตัดเศษิญญาของซูชวนออกมาเล็กน้อย
“อ๊ากกกก! ไอ้เด็กสารเลว!” ซูชวนกรีดร้องอย่างสุดเสียง เสียงกรีดร้องของเขาดังก้องไปทั่วอากาศ ความเ็ปจากการถูกตัดิญญาบางส่วนออก ทำให้ซูชวนสั่นสะท้านไปทั้งตัว ชูชวนพยายามที่จะดิ้นรนหนีแต่ยิ่งเขาดิ้นมากเท่าไหร่มันก็ยิ่งไร้หนทางที่จะหลุดพ้นจากเงามืดเหล่านี้ได้เลย
หลี่หวงยืนจ้องมองซูชวนอย่างเยือกเย็น ก่อนจะเอ่ยถามเสียงเรียบแต่แฝงไปด้วยความกดดัน “นิกายต้นกำเนิด์คืออะไร?”
ซูชวนได้ยินดังนั้น เขาแสยะยิ้มแล้วหัวเราะอย่างเหยียดหยาม “เ้าคิดว่าจะได้รู้อะไรจากปากข้างั้นหรือ? ฝันไปเถอะ ข้าไม่มีทางบอกเ้า!”
หลี่หวงยิ้มเยาะ ก่อนจะกล่าว “เป็แค่ศิษย์รับใช้แท้ ๆ กล้าพูดเช่นนี้กับข้างั้นหรือ?”
คำพูดของหลี่หวงทำให้ดวงตาของซูชวนเบิกกว้างด้วยความตกตะลึง เขาพึมพำออกมาอย่างไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่ตัวเองได้ยิน “เ้า…เ้ารู้ได้ยังไง… ไม่สิ! สำหรับข้าถือเป็เกียรติสูงสุดแล้วที่ได้เป็ศิษย์รับใช้ของนิกายต้นกำเนิด์ เศษสวะอย่างเ้าไม่มีวันเข้าใจ…เ้ามันก็แค่กบในก้นบ่อ ที่ไม่มีวันได้เห็นว่าโลกใบนี้ใหญ่แค่ไหน!”
ทันใดนั้น หลี่หวงใช้เพลิงิญญาเผาไหม้ร่างิญญาของซูชวนอย่างทรมาน เสียงกรีดร้องของซูชวนดังก้องกังวานกว่าเดิม ซูชวนดิ้นรนด้วยความเ็ป ทั่วร่างิญญาของเขาเต็มไปด้วยรอยแผลพุพองจากการถูกเผาไหม้
“อ๊า! ไอ้เด็กบ้า! หยุด… หยุด! ได้โปรด!” ซูชวนกรีดร้องออกมา ร่างิญญาของเขาบิดเบี้ยวราวกับจะสลายไปได้ทุกเมื่อ
หลี่หวงแสยะยิ้มออกมาและพูดขึ้น “เ้าก็แค่พูดมันออกมาเท่านั้นเอง”
ซูชวนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน เขาเงียบไปชั่วครู่ ราวกับกำลังต่อสู้กับความคิดในใจของตัวเอง ท้ายที่สุด เขาก็ยอมแพ้ น้ำตาแห่งความเ็ปและความขมขื่นหลั่งไหลออกมา “ข้าจะบอกเ้า…พวกเรามาอยู่ในสภาพนี้เพราะการต่อสู้ภายในนิกาย มันทำให้นิกายถูกแบ่งออกเป็หลายฝ่าย… และวันหนึ่งพวกเราได้รับคำสั่งให้ไปทำภารกิจบางอย่างแต่พวกเราถูกโจมตีจากคนในนิกายเดียวกันจนได้รับาเ็สาหัส ิญญาของพวกเราสามารถหนีรอดมาได้ พวกเราได้ผนึกตัวเองและซ่อนตัวอยู่ในโลกใบนี้…ข้าไม่รู้เลยว่าผ่านไปนานแค่ไหนแล้ว แต่เมื่อเราััได้ถึงพลังิญญาที่เพิ่มขึ้นมาจากภายนอก พวกเราจึงตัดสินใจปลดผนึกออกมา เพื่อดูดซับพลังเ่าั้ หวังเพียงว่าจะฟื้นฟูร่างกายได้…”
ขณะเดียวกัน หลี่หวงฟังอย่างตั้งใจ แต่ไม่ทันที่เขาจะได้ถามถึงรายละเอียดเพิ่มเติม ร่างิญญาของซูชวนและิญญาดวงอื่น ๆ ที่อยู่รอบข้างก็เริ่มบิดเบี้ยวและเกิดความผิดปกติ ิญญาเ่าั้สั่นไหวราวกับจะสลายหายไปในพริบตา ซูชวนร้องออกมาอย่างหวาดกลัว “ไม่…ไม่! คำสาป…คำสาปมันทำงานได้ยังไงกัน… ไม่… ได้โปรดเมตตาข้าด้วย! ท่านอู๋.…”
เมื่อเห็นสภาพของิญญาของซูชวนแล้ว หลี่หวงรู้ดีว่าคำสาปที่ผูกติดกับิญญาของซูชวนไม่อาจยับยั้งได้อีกแล้ว หลี่หวงตัดสินใจในทันทีเพื่อดึงต้นกำเนิดร่างกายพิเศษของิญญาซูชวนออกมาอย่างรวดเร็วพร้อมสังหารซูชวนทันทีเพื่อเอาแต้มสังหาร และหลี่หวงก็พุ่งไปยังิญญาดวงอื่นๆ เพื่อดึงต้นกำเนิดร่างกายพิเศษของพวกมันออกมาแต่ทว่ามันก็ไม่ทันกาล หลี่หวงสามารถดึงต้นกำเนิดร่างกายพิเศษมาได้เพียงแค่ 17 คนเท่านั้น แต่ว่าแต้มสังหารหลี่หวงได้มาครบทุกคนเนื่องจากว่าเขาสั่งให้หน่วยลับเงาทมิฬเตรียมสังหาริญญาเ่าั้หากว่าหลี่หวงไปไม่ทัน แม้ว่ามันจะเป็ร่างกายที่พังทลายไปแล้วก็ตาม แต่ด้วยประสบการณ์ที่หลี่หวงอยู่กับระบบมา เขารู้ดีว่าถ้ามีข้อมูลอะไรบางอย่างที่มีระดับสูงกว่าที่มันจะสามารถตรวจสอบได้มันจะตัดปัญหาทุกอย่างทิ้งโดยการที่ไม่ขึ้นข้อความแจ้งเตือนหรือสัญลักษณ์ใดๆ เลย