ทันทีที่เหยียนชิงชิงและสื่อรั่วหนานปรากฏตัวขึ้น องค์ชายแห่งเทียนนู่ไห่และบุตรชายเหยี่ยวศักดิ์สิทธิ์ก็แยกย้ายออกจากกันทันที การต่อสู้แย่งชิงของพวกเขาไร้ความหมายแล้ว พวกเขาไม่้าให้หญิงสาวทั้งสองได้ฉกฉวยโอกาส คนที่สามารถเข้ามาในถ้ำได้ มีผู้ใดที่ปกติธรรมดาบ้างเล่า? หญิงสาวทั้งสองล้วนเป็หนึ่งในสิบราชันพั่วเหยียน ผลกระทบยังคงมากมายอย่างยิ่ง
“คิดไม่ถึงว่าพวกเ้าก็เข้ามาแล้วเช่นกัน!” บุตรชายเหยี่ยวศักดิ์สิทธิ์รู้สึกแปลกใจอยู่บ้าง
องค์ชายแห่งเทียนนู่ไห่แค่นเสียงเบาๆ คำหนึ่ง รู้สึกไม่ชื่นชอบหญิงสาวทั้งสองเลย
“คุณชายศักดิ์สิทธิ์!” สื่อรั่วหนานอุทานเสียงต่ำคราหนึ่ง สำนักหลอมโอสถมีมิตรภาพอันดีกับูเาเหยี่ยวฟ้าแห่งเทือกเขาหมื่นสัตว์อสูรอยู่บ้าง วัตถุที่จำเป็ในการหลอมเม็ดโอสถของสำนักหลอมโอสถส่วนใหญ่เจริญเติบโตอยู่ในป่ารกทึบดึกดำบรรพ์ มีหญ้าจิติญญาจำนวนมากมายในเทือกเขาหมื่นสัตว์อสูร สำนักหลอมโอสถเข้าไปในป่าสัตว์อสูรเพื่อค้นหาโอสถจิติญญาต้องผ่านความเห็นชอบจากบรรดาตัวประหลาดเฒ่าของป่าสัตว์อสูรก่อน พวกเขาก็มักจะนำโอสถจิติญญามาแลกเปลี่ยนกับเม็ดโอสถของสำนักหลอมโอสถเช่นกัน ดังนั้นบุตรชายเหยี่ยวศักดิ์สิทธิ์กับสื่อรั่วหนานจึงรู้จักกัน
แต่ว่าภายใต้สถานการณ์ตรงหน้านี้ ต่อให้รู้จักกันก็ยากนักที่จะหลีกทางให้เช่นกัน กล่าวถึงที่สุดสมบัติประหลาดนี้สูงส่งล้ำค่ามากเกินไปแล้ว
“พวกเรามีสี่คน ถ้าจะต่อสู้แลกชีวิตกันขึ้นมาจริงๆ เกรงว่าในที่สุดก็จะไม่มีผู้ใดได้ผลดีแต่อย่างใด กลับทำให้คนที่มาทีหลังสามารถฉกฉวยโอกาสไปแทน” พลันเหยียนชิงชิงพูดออกมา
“สถานที่นี้มีสิ่งของเพียงสามชิ้นเท่านั้น พวกเราสี่คนจะแบ่งกันอย่างไร?” องค์ชายแห่งเทียนนู่ไห่ถามกลับอย่างไม่เห็นด้วย
“ไม่ทราบว่าภายในขวดสองขวดนั้นคือสิ่งใด? พวกเราสามารถนำสิ่งของที่นี่มาประเมินมูลค่าดู กระจายออกแบ่งเท่าๆ กัน ไยมิใช่ดีกว่าหรือ” เหยียนชิงชิงมองดูขวดหยกทรงสูงประมาณหนึ่งฟุตสองขวดและเกล็ดัสีน้ำเงินบนบัลลังก์ คิดๆ แล้วพูดขึ้น
ผู้ที่เข้าในถ้ำคุนเผิงยังมีอยู่อีกสามคน รอคอยต่อไป คนยิ่งมาก็ยิ่งมาก สถานการณ์จะยิ่งซับซ้อนมากขึ้นเรื่อยๆ ทั้งยังทำให้ตนเองเสียเวลาในการเสาะแสวงหาสมบัติอื่นๆ แต่จะให้พวกนางวางมือละทิ้งสิ่งของในที่นี้ไป พวกนางก็ไม่สามารถทำได้
“ผู้ใดจะเป็คนแยกแยะสิ่งของในขวดหยกนั้น?” องค์ชายแห่งเทียนนู่ไห่ไม่้าที่จะถูกผู้อื่นแย่งสมบัติวิเศษไป
“เ้าไปประเมินเองเถอะ ถ้าหากเ้าไม่ซื่อสัตย์ พวกเราสามคนจะร่วมมือกันสังหารเ้า!” ถึงแม้เหยียนชิงชิงจะพูดจากับองค์ชายแห่งเทียนนู่ไห่ แต่สายตาล้วนมองไปทางบุตรชายเหยี่ยวฟ้าศักดิ์สิทธิ์ สอบถามความเห็นของเขา
บุตรชายเหยี่ยวฟ้าศักดิ์สิทธิ์มองดูสื่อรั่วหนานคราหนึ่ง ลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วจึงพยักหน้า พูดอย่างอับจนปัญญาว่า “เอาล่ะ ถ้าหากเ้าคิดจะยึดไว้คนเดียวละก็ อย่าได้โทษว่าข้าลงมือแล้งน้ำใจก็แล้วกัน!”
องค์ชายแห่งเทียนนู่ไห่ลังเลใจขึ้นมาแล้ว หญิงสาวผู้นี้กลับจิตใจกว้างขวางขนาดนี้ ให้ตนไปตรวจสอบดู ฝีมือบุตรชายเหยี่ยวฟ้าศักดิ์สิทธิ์สูสีกับตน หญิงสาวสองคนที่มาตอนหลังก็เป็ราชันาสูงสุดเช่นกัน กลิ่นอายก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าตน ถ้าสามคนร่วมมือกัน เขาไม่สามารถหนีออกจากห้องสมบัตินี้ได้จริงๆ
ถ้าหากให้หนึ่งในสองหญิงสาวหรือให้บุตรชายเหยี่ยวฟ้าศักดิ์สิทธิ์ไปตรวจสอบ เขาก็ไม่วางใจอีก บุตรชายเหยี่ยวฟ้าศักดิ์สิทธิ์ดูเหมือนจะรู้จักกับหญิงสาวสองคนนี้ เกิดบุตรชายเหยี่ยวฟ้าศักดิ์สิทธิ์เริ่มการโจมตีกะทันหันโดยไม่คาดคิดขึ้นมา ่ชิงสมบัติวิเศษทั้งหมดไป ถึงเวลานั้นหญิงสาวอีกสองคนร่วมผสมโรงด้วย จงใจปล่อยให้บุตรชายเหยี่ยวฟ้าศักดิ์สิทธิ์หนีไป ตนเองเท่ากับส่งมอบสมบัติวิเศษให้อีกฝ่ายหนึ่งเปล่าๆ แล้ว
สุดท้าย องค์ชายแห่งเทียนนู่ไห่ยังคงตัดสินใจตรวจสอบด้วยตนเองสักครั้ง ถ้ามีโอกาสก็ลอบนำทั้งหมดใส่ไว้ในแหวนจักรวาลของตน ถึงเวลานั้นค่อยคิดหาวิธีหลบหนีออกไป หากไม่มีโอกาส การแบ่งออกเป็สี่ส่วน ซึ่งเป็วิธีที่แย่ที่สุด
“ได้!” องค์ชายแห่งเทียนนู่ไห่เข้าใกล้บัลลังก์อย่างระมัดระวัง
ภายในถ้ำของคุนเผิงมีค่ายกลและกับดักมากมาย สมบัติล้ำค่าย่อมมิให้ผู้อื่นหยิบเอาไปง่ายๆ อย่างแน่นอน องค์ชายจากเทียนนู่ไห่เข้าไปใกล้อย่างระมัดระวังมากเป็ที่สุด จวบจนกระทั่งนิ้วมือเขาจะแตะถูกขวดหยกแล้ว ยังคงมิมีสิ่งใดผิดปกติเกิดขึ้น สิ่งนี้ทำให้เขาประหลาดใจอยู่บ้าง แต่ก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมากแล้ว
“เปรี้ยง…” นิ้วขององค์ชายแห่งเทียนนู่ไห่เพิ่งจะแตะถูกขวดหยก สายฟ้าฟาดสายหนึ่งก็ะเิขึ้นกะทันหัน แผ่ขยายออกเหมือนเช่นระลอกคลื่นก็มิปาน
เหยียนชิงชิงและสื่อรั่วหนานอยู่ค่อนข้างไกลหน่อย ภายใต้ความตกตะลึง รีบเร่งถอยห่างอย่างรวดเร็ว องค์ชายเทียนนู่ไห่และบุตรชายเหยี่ยวฟ้าศักดิ์สิทธิ์อยู่ค่อนข้างใกล้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งองค์ชายเทียนนู่ไห่ ถูกสายฟ้าสายนั้นฟาดกระหน่ำใส่จนกรอบนอกนุ่มในไปทันใด ร่างไหม้เกรียมทั้งร่างถูกฟาดกระเด็นไปบนผนังจิติญญาด้านข้าง บุตรชายเหยี่ยวฟ้าศักดิ์สิทธิ์สภาพดีกว่าหน่อย ปกติเขาก็รวดเร็วมากอยู่แล้ว แต่ก็ยังทุลักทุเลอย่างยิ่งอยู่ดี ยังได้รับผลจากแรงกระแทกบ้าง หญิงสาวทั้งสองถอยออกไปอยู่นอกประตู ไม่ได้รับผลกระทบใดๆ
“อสนีต้องห้าม!” สีหน้าบุตรชายเหยี่ยวฟ้าศักดิ์สิทธิ์ไม่น่าดูอยู่บ้าง คิดไม่ถึงว่าสมบัติวิเศษนี้ติดตั้งกับดักอสนีต้องห้ามไว้ ผู้ใดก็ตามขอเพียงััถูกสมบัติวิเศษ ก็จะกระตุ้นให้เกิดการโจมตีของสายฟ้าทันที ถ้าไม่ได้ทำลายกับดักนี้ ไม่ว่าผู้ใดก็ไม่สามารถได้รับสมบัตินี้ไป
องค์ชายเทียนนู่ไห่ดิ้นรนคราหนึ่ง ก่อนลุกขึ้นยืน ภายในปากพ่นควันดำขนาดใหญ่ออกมาสองคำ สายฟ้าเมื่อครู่นี้แทบจะฟาดเขาจนสุกไปแล้ว สภาพในตอนนี้ทุลักทุเลอย่างยิ่ง ที่ย่ำแย่ยิ่งกว่าก็คือ เกราะอ่อนสีทองอร่ามบนร่างกายเขาเดิมก็เป็สื่อนำสายฟ้าอยู่แล้ว เมื่อเป็เช่นนี้จึงถูกสายฟ้าเล่นงานอย่างสม่ำเสมอจนทั่วถึง
“สิ่งของผีสางอะไรกัน!” องค์ชายแห่งเทียนนู่ไห่ด่าออกมาคำหนึ่ง ไม่มี้าในสมบัติพวกนั้นอีกแล้ว เฝ้ามองดูบุตรชายเหยี่ยวฟ้าศักดิ์สิทธิ์และหญิงสาวทั้งสองอย่างระแวดระวัง
เวลานี้ร่างกายเขาได้รับาเ็ ถ้าสามคนนี้รวมพลังเล่นงานเขา เกรงว่าตนก็คงจะต้องมาจบสิ้นตรงนี้แล้ว เวลานี้ เขาเริ่มสำนึกเสียใจแล้วที่ไม่ยอมให้ผู้อื่นไปตรวจสอบสมบัติ ในเมื่อคุนเผิงกล้านำสมบัติล้ำค่ามาวางไว้ที่นี่ จะไม่มีการเตรียมการเลยแม้แต่น้อยได้อย่างไร
……
จ้านอู๋มิ่งมุ่งหน้ามาตามเครื่องหมายของเหยียนชิงชิงและสื่อรั่วหนานตลอดทาง พบห้องเก็บสมบัติมากมายที่ถูกกวาดสิ่งของหมดเกลี้ยงจนว่างเปล่า ชื่นชมว่าสองสาวกลุ่มนี้ ห่านผ่านต้องถูกถอนขน[1]จริงๆ การทำงานคล้ายตนเองอย่างมาก
จ้านอู๋มิ่งรวดเร็วยิ่งนัก ระหว่างทางได้หลีกเลี่ยงราชันิญญา อูสิงอวิ๋น เวลานี้ยังไม่ใช่เวลามาปล้นแย่งชิงสิ่งของ ยังมีสมบัติอีกมากมายจำเป็ต้องไปค้นหา ยามที่ทุกคนมารวมตัวกันในตอนท้ายสุด จึงจะเป็่เวลาปล้นชิงที่ดีที่สุด
วิ่งมาเนิ่นนาน จ้านอู๋มิ่งรู้สึกว่าได้เข้ามาสู่ส่วนลึกของถ้ำคุนเผิงแล้ว ทันใดนั้น เขารู้สึกถึงความผันผวนของชีวิตแปลกประหลาดกำลังเรียกหาตน พูดโดยเฉพาะเจาะจงก็คือ กำลังเรียกลูกั์ตาคุนเผิงคู่นั้นในแหวนจักรวาลของเขา ความรู้สึกชนิดนี้ช่างมหัศจรรย์ยิ่งนัก
จ้านอู๋มิ่งดูดซับพลังธาตุของั์ตาธาตุวารีของคุนเผิงแล้ว แล้วยังดูดซับเจตจำนงของคุนเผิงอีกด้วย ดังนั้น เขาไวต่อความผันผวนของั์ตาทั้งสองยิ่งนัก ความรู้สึกนั้นคือความรู้สึกผูกพันทางสายเืชนิดหนึ่ง
ยังมีคุนเผิงอีกตัวหนึ่ง? การค้นพบนี้ทำให้จ้านอู๋มิ่งประหลาดใจยิ่งนัก เขาเปลี่ยนทิศทางทันที เดินไปตามทิศทางของปฏิกิริยาตอบสนอง
ถ้ำคุนเผิงใหญ่โตยิ่งนัก ข้างในไม่เพียงมีูเา มีตำหนักราชวัง ตลอดจนยังมีถ้ำ รังขนาดใหญ่มหึมานี้เปรียบเสมือนเช่นโลกเล็กๆ ใบหนึ่ง จ้านอู๋มิ่งมุ่งหน้าตามความรู้สึก เดินขึ้นไปบนไม้ขนาดมหึมาต้นหนึ่งที่ประกอบขึ้นเป็รังนก วิ่งอยู่บนไม้สักพักหนึ่ง พลันต้องอึ้งไปในทันใด
สระน้ำสีเขียวแห่งหนึ่งปรากฏขึ้นในสายตา ภายในสระน้ำสีเขียวมีพลังเหนือธรรมชาติของธาตุวายุและธาตุวารีที่เข้มข้นแข็งแกร่งกำลังพลุ่งพล่าน พลังเหนือธรรมชาตินี้แข็งแกร่งยิ่งกว่าแม่น้ำจิติญญานอกถ้ำสายนั้นเสียอีก กลางสระน้ำมีไข่ั์สีเขียวสลับสีน้ำเงินลอยอยู่ในนั้น ลวดลายสีเขียวสลับสีน้ำเงินบนไข่ั์ครอบคลุมตลอดทั้งเปลือกไข่
จ้านอู๋มิ่งััได้ถึงความผันผวนของชีวิตในไข่ั์ ถึงแม้ว่าจะกางกั้นด้วยแหวนจักรวาล แต่จ้านอู๋มิ่งยังคงรู้สึกถึงความปรารถนาอันกระตือรือร้นของไข่ั์ที่มีต่อั์ตาคุนเผิง
“ไข่คุนเผิง!” จ้านอู๋มิ่งพูดกับตัวเองด้วยท่าทางแปลกๆ เขา้าแหงนหน้าขึ้นท้องฟ้าแล้วหัวเราะเสียงดังจริงๆ ก่อนเสียชีวิตคุนเผิงกลับวางไข่ไว้ฟองหนึ่ง ผ่านไปร่วมหลายหมื่นปี ไม่ทราบไฉนถึงยังไม่ฟักเป็ตัวตลอดมา และยังให้เขามาพบเข้า มูลค่าของไข่ฟองนี้เกรงว่าไม่มีอะไรสามารถมาเทียบได้ ถ้าหากมีคุนเผิงตัวหนึ่งมาเป็พาหนะ นั่นจะต้องเป็เื่โดนเด่นมากเพียงไร? แม้แต่ในอาณาจักรดินแดนปฐมภูมิ ก็มีเพียงหนึ่งเดียวมิมีสอง ไม่ซ้ำใคร คุนเผิงเป็บรรพบุรุษของหมื่นปีศาจที่ธาตุสองชนิด ธาตุวายุและธาตุวารี!
จ้านอู๋มิ่งตื่นเต้นแล้ว ขณะคิดเอื้อมมือออกไปเอาไข่คุนเผิงขนาดเท่าบ้านนั้นใส่เข้าไปในสมบัติวิเศษพื้นที่มิติ เสียงเ็าเสียงหนึ่งก็ดังแว่วขึ้นมา “คิดไม่ถึงว่าโอกาสวาสนาของเ้าก็ไม่น้อยเลยจริงๆ กลับโดนเ้าตัดหน้า ค้นหาไข่คุนเผิงพบก่อนก้าวหนึ่ง!”
จ้านอู๋มิ่งใจนสะดุ้งโหยง เมื่อครู่ตื่นเต้นมากเกินไปแล้ว กลับไม่รู้ตัวว่ามีคนเข้ามา หันศีรษะกลับไปดู กลับเป็ราชันิญญา อูสิงอวิ๋นที่เพิ่งจะหลีกเลี่ยงเมื่อครู่นี้
“สิ่งนั้นไม่ใช่ของเ้า อยู่ในมือเ้ามีแต่จะนำมาซึ่งภัยพิบัติ ถ้าเ้า้ามีชีวิตอยู่อย่างยืนยาวอีกหน่อย ก็อยู่ให้ห่างจากมันเถอะ”
ราชันิญญา อูสิงอวิ๋นมองตาของจ้านอู๋มิ่ง เหมือนกำลังมองมดปลวกตัวหนึ่ง ในสายตาของเขา จ้านอู๋มิ่งเป็เพียงแค่ปรมาจารย์นักยุทธ์ผู้หนึ่งเท่านั้น ถึงแม้จะก่อกวนจนเกิดกระแสลม สร้างระลอกคลื่นวุ่นวายในน่านน้ำมหาสมุทรคุนเผิง ถูกผู้คนขนานนามเป็ราชันปีศาจป่วนโลก นั่นก็เป็เพราะฐานบ่มเพาะของทุกคนถูกสะกดข่มไว้ที่ระดับราชันาขั้นต้นเท่านั้น
เวลานี้ ตนฟื้นกลับคืนสู่สภาวะสมบูรณ์เต็มที่แล้ว ราชันาสูงสุดผู้หนึ่งพบกับปรมาจารย์นักยุทธ์สูงสุดผู้หนึ่ง ผลลัพธ์จะชนะหรือพ่ายแพ้นั้นไร้ข้อกังขา
“เ้าคิดว่าเ้าเป็ใคร วันนี้พี่ชาย้ามันแน่นอนแล้ว เ้าไม่มีความสามารถในการหาสมบัติเอาเอง รู้จักแต่ตามอยู่ด้านหลังพี่ชายคอยกินผายลม! ยังเสแสร้งแกล้งทำเป็หยิ่งผยองอีก ก็ไม่รู้เช่นกันว่าตอนเ้าอยู่ที่สำนัก ภรรยาอาจารย์สอนเ้า หรือว่าย่าอาจารย์สอนเ้าออกมา!” จ้านอู๋มิ่งตอบโต้ด้วยสีหน้าที่รังเกียจอย่างยิ่ง ไม่เห็นอูสิงอวิ๋นอยู่ในสายตาเลยแม้แต่น้อย
อูสิงอวิ๋นโกรธจัด เขารู้ว่าจ้านอู๋มิ่งหยิ่งผยอง แต่คิดไม่ถึงว่าหลังจากเห็นตนฟื้นกลับคืนสู่ราชันาสูงสุดแล้วยังหยิ่งผยองถึงขนาดนี้ แทบจะไม่รู้จักความเป็ตายเสียเลย อดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างเ็ากล่าวว่า “ข้าหวังว่าอีกสักครู่ เ้าจะยังคงสามารถหยิ่งทระนงเช่นนี้!”
“เ้าคิดจะทำให้พี่ชายใตายหรือ?” จ้านอู๋มิ่งหัวเราะเบาๆ
พลันรอยยิ้มของจ้านอู๋มิ่งก็หยุดค้างอยู่บนใบหน้า สระน้ำจิติญญาที่น่าตายนี้ กลับมีผนึกป้องกันไว้ด้วย คิดจะเก็บไข่คุนเผิงฟองนี้ ไม่ใช่เื่ง่ายอย่างที่จินตนาการไว้
“ด้วยพลังของเ้า ไม่สามารถมันได้อย่างเด็ดขาด สมบัติมหัศจรรย์ใต้หล้า ผู้มีคุณธรรมเป็เ้าของ ถึงแม้เ้าจะค้นพบมันเป็คนแรก แต่เ้าไม่มีคุณธรรมพอจะรับมันไว้ นี่ก็คือเจตจำนงของฟ้า!” ราชันิญญา อูสิงอวิ๋นเห็นจ้านอู๋มิ่งประสบความพ่ายแพ้ แอบรู้สึกยินดีอยู่ในใจ กระโจนตรงไปทางสระน้ำจิติญญา ในเมื่อจ้านอู๋มิ่งรับไว้ไม่ได้ นี่ก็เป็โอกาสของเขาแล้ว ต่อให้ต้องกำจัดจ้านอู๋มิ่ง ก็ต้องใส่ไข่คุนเผิงเข้าไปไว้ในแหวนจักรวาลก่อน ผู้ใดจะทราบว่าอีกสักครู่จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง
“พี่ชายรับไว้ไม่ได้ เ้าก็อาจจะรับมันไม่ได้เช่นกัน!” จ้านอู๋มิ่งคร้านที่จะไปขัดขวางเขา
คุนเผิงจะต้องทำอะไรบางอย่างกับสระน้ำจิติญญานี้อย่างแน่นอน สระน้ำจิติญญาสมควรจะเชื่อมต่อกับแม่น้ำจิติญญาข้างนอก ไม่เช่นนั้นภายในสระคงไม่มีพลังแก่นแท้จิติญญาเข้มข้นมากขนาดนี้ หากราชันิญญา อูสิงอวิ๋นสามารถทำลายผนึกต้องห้ามได้ก็ดียิ่งแล้ว ถ้าทำลายไม่สำเร็จ ก็ได้แต่ต้องลงมือด้วยตนเอง
“ตูมมม…” ร่างของอูสิงอวิ๋นกระโจนไปที่สระน้ำจิติญญา ทันใดนั้นก็โคจรพลังจิติญญาแห่งการต่อสู้เข้าสู่แขนทั้งสอง คิดจะคว้าไข่ของคุนเผิงนั้นไว้ ยามนี้เอง พลันก็มีแสงสีเขียวเปล่งประกายแวบขึ้นมา ทันใดนั้นโล่ฝาครอบสีเขียวชั้นหนึ่งก็ปรากฏขึ้นบนสระน้ำจิติญญา
อูสิงอวิ๋นแค่นเสียงหงุดหงิดขึ้นคราหนึ่ง มีพลังสะท้อนกลับมหาศาลจากบนเกราะสีน้ำเงิน ทำให้เขากระเด็นย้อนออกมา พลันจ้านอู๋มิ่งที่อยู่ด้านข้างลงมือทันที เหมือนเช่นสัตว์ร้ายที่ออกจากกรงตัวหนึ่ง พุ่งใส่ด้านหลังของราชันิญญา อูสิงอวิ๋น
“ตูมมม…” ราชันิญญา อูสิงอวิ๋นเปิดเขตแดนขึ้นทันใด รับการโจมตีของจ้านอู๋มิ่งอย่างฉุกละหุก น่าเสียดาย เขตแดนของเขาไม่สามารถหยุดยั้งความเร็วของจ้านอู๋มิ่งที่พุ่งเข้ามา ทั้งสองพุ่งชนกันอย่างรุนแรง
จ้านอู๋มิ่งตีลังกาบนอากาศรอบหนึ่ง กลับไปที่ข้างสระ ราชันิญญา อูสิงอวิ๋นกลับควบคุมร่างกายไม่ได้ ภายใต้แรงกระแทกของจ้านอู๋มิ่ง พุ่งใส่โล่ฝาครอบสีเขียวของสระน้ำจิติญญาอีกครั้ง
“กล้ามาแย่งไข่คุนเผิงกับพี่ชาย ข้าจะทุบไข่เ้าให้พังพินาศ!” จ้านอู๋มิ่งพูดอย่างโเี้คำหนึ่ง ประจวบจังหวะดี กระโจนใส่ราชันิญญา อูสิงอวิ๋นอีกครั้ง
ความกังวลขององค์ชายแห่งเทียนนู่ไห่ไม่ผิดพลาด เหยียนชิงชิงและสื่อรั่วหนานกลับเข้าห้องโถงอีกครั้ง สายตาที่มองเขาไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว บนใบหน้าเผยรอยยิ้มดุร้ายออกมา ถึงแม้พวกนางมิได้กล่าววาจาใด แต่กลับทำให้เขามีความรู้สึกไม่ดีอย่างยิ่งชนิดหนึ่ง
องค์ชายแห่งเทียนนู่ไห่เห็นสื่อรั่วหนานขยิบตาส่งสัญญาณกับบุตรชายเหยี่ยวฟ้าศักดิ์สิทธิ์คราหนึ่ง หลังจากนั้น บุตรชายเหยี่ยวฟ้าศักดิ์สิทธิ์พยักหน้าโดยมิพูดจาสักคำ มองเขาด้วยสายตาแปลกๆ เช่นกัน
“พวกเ้าคิดทำสิ่งใด? คิดจะไม่รักษาสัญญาหรือ?” องค์ชายแห่งเทียนนู่ไห่ร้อนรนแล้ว ทั้งสามคนได้ร่วมมือกันแล้ว
ในที่นี้มีสมบัติวิเศษสามชิ้นเท่านั้น เวลานี้กลับมีสี่คน ตนเองเพิ่งได้รับาเ็ หากสามคนร่วมมือกัน มิต้องพูดถึงการแบ่งสมบัติวิเศษ สามารถมีชีวิตรอดออกไปจากห้องโถงแห่งนี้หรือไม่ ก็ยังยากจะบอกได้
“อ้อ มิมีอันใด ข้าเห็นว่าพี่ไห่ดูเหมือนจะได้รับาเ็แล้ว ข้ามีโอสถสำหรับรักษาอาการาเ็อยู่ มอบให้ท่านนำไปใช้ ต้องรีบเร่งรักษาอาการาเ็โดยเร็วที่สุดถึงจะดี” สีหน้าเหยียนชิงชิงเต็มไปด้วยรอยยิ้ม หยิบขวดหยกสีดำใบหนึ่งออกมาจากอกเสื้อ
“ขอบคุณความปรารถนาดีของเ้า แต่มิจำเป็!” องค์ชายแห่งเทียนนู่ไห่ใจหล่นวูบ สตรีนางนี้ได้รับขนานนามเป็ราชันพิษ ฝีมือการใช้พิษสูงส่ง ในใต้หล้าหาได้ยากยิ่ง สิ่งที่นางหยิบออกมาจะสามารถมีของดีได้อีกหรือ นางจะใจดีขนาดให้เขารักษาอาการาเ็หรือ?
“ข้าเองก็มีโอสถรักษาอาการาเ็ชั้นเลิศของสำนักอยู่บ้างเช่นกัน พี่ไห่้าจะลองใช้ดูหรือไม่?” สื่อรั่วหนานพูดพลางก็หยิบขวดโอสถจากอกเสื้อออกมาขวดหนึ่งเช่นกัน
[1] ทำงานละเอียดถี่ถ้วน ไม่ปล่อยให้โอกาสผ่านไป
