“บังอาจ!” ท่านอ๋องลู่หยางตะคอกเสียงเย็น        เขาถอนหายใจ พลางจ้องอีกฝ่ายด้วยสายตาดุดัน ฉู่เฉินชะงัก ตามกรอบหน้ามีเหงื่อเย็นๆ ไหลซึม กระบี่ในมือที่หมายจะฟาดฟันกู่ไห่ พลันหยุดลง        “ท่านอ๋อง ข้าเพียงทำตามคำบัญชาของท่านเมิ่ง” ฉู่เฉินเหงื่อแตก...