ในป่าที่เงียบสงบสายลมเย็นพัดผ่าน มีเพียงเสียงใบไม้ปลิวไสวตามแรงลม เสียงนกน้อยคอยขับกล่อมให้จิตแจ่มใส เสียงน้ำไหลจากลำธารใหญ่ให้พอเย็นชุ่มชื่น เป็สิ่งปรกติที่ควรจะเกิดขึ้นในทุกวัน
ทว่าวันนี้กลับมีบางสิ่งเพิ่มเติมขึ้น ไม่เหมือนทุกครั้งที่โจวไป๋ฉานมักหลีกหนีออกมานั่งเล่นบนต้นไม้ใหญ่ เมื่อด้านล่างมีเสียงร้องครวญครางของหนึ่งบุรุษหนึ่งสตรี มาทำลายบรรยากาศดี ๆ ของนางจนเสียหมด
“อ๊าา อ๊าา ศิษย์พี่ หลินเอ๋อร์ เสียวเหลือเกินเ้าค่ะ ซี๊ดด แรง ๆ อีก อร๊าา อ๊าา”
หญิงสาวได้แต่กรอกดวงตาขึ้นมองบน หากนางเสียวซ่านเหลือเกินตามที่ร้องบอก ใยกลับร้องขอให้กระแทกแรงขึ้นเล่า
"อู๊ยย หลินเอ๋อร์รูเ้าตอดท่อนพี่ใหญ่เลย อ่าา เสียวท่อนดีมาก อ่าา อืมม" ชายหนุ่มยินดีทำให้ตามปรารถนา เร่งสะโพกหนาซอยท่อนเอ็นใส่รูสวาทให้หนักหน่วงกว่าเดิม
ไป๋ฉานนอนมองบทรักร้อนแรงด้านล่างอยู่นาน หากจะคิดให้นางเขินอายจนหลีกหนีคงไม่มีทาง นางนอนเล่นของนางอยู่ดี ๆ สองหนุ่มสาวก็พากันมาแสดงบทรักให้ดูถึงที่ ผู้ใดจะไม่อยากดูกัน
มือเรียวเล็กของหญิงสาวด้านล่างเกาะต้นไม้ที่ไป๋ฉานนอนอยู่แน่น ร่างเล็กก้มแอ่นสะโพกมนให้ชายหนุ่มกระแทกซอยท่อนเอ็นได้ถนัดถนี่ จนร่างทั้งสองขยับโยกไปพร้อม ๆ กัน ทำให้ต้นไม้ใหญ่สั่นไหวจนไป๋ฉานรู้สึกได้
ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ
"อ๊าา อะ อ๊าา ศิษย์พี่ เสร็จแล้ว ซี๊ดด หลินเอ๋อร์เสร็จแล้ว อะ อร๊างงง" ร่างเล็กที่ก้มโค้งอยู่กระตุกรัว ๆ แสดงให้เห็นว่านางเสร็จสมพ่นน้ำรักออกมาแล้ว
"หลินเอ๋อร์เสร็จแล้วรึ เช่นนั้นเราพอกันเถอะ"
ไป๋ฉานมองชายหนุ่มที่ยอมถอดท่อนเอ็นออกจากรูสวาท ทั้งที่ตนเองยังไม่ได้ปลดปล่อย ให้หญิงสาวได้เสร็จสมแต่เพียงผู้เดียว
ช่างเป็บุรุษที่ดียิ่งนัก
"แฮ่ก ๆ ๆ ได้อย่างไรกันเ้าคะ ศิษย์พี่ยังไม่เสร็จเลย เช่นนั้นให้หลินเอ๋อร์ทำให้นะเ้าคะ" ร่างเล็กที่ดูเหมือนจะหมดแรง กลับดันให้ร่างหนานอนลงกับพื้นหญ้า ก่อนจะก้าวเดินพร้อมยกชายกระโปรงขึ้นคร่อมชายหนุ่มเอาไว้
ั์ตาสีเข้มจ้องมองหญิงสาวไม่วางตา จ้องมองนางค่อย ๆ ให้รูสวาทกลืนกินท่อนเอ็นตนจนเข้าลึกสุดความยาว
สวบบบบ
"อ่าาา หลินเอ๋อร์ ดีเหลือเกิน อู้ววว รูเ้าตอดรัดท่อนพี่แน่น อ่าา" ชายหนุ่มร้องครางออกมาอย่างพึงใจ ท่อนเอ็นเขาเข้าลึกจนชนผนังนุ่มภายใน ทำให้มันตอดรัดจนตัวตนปวดหนึบ
"อ๊าา หลินเอ๋อร์ก็เสียวรูเช่นกันเ้าค่ะ อะ อร๊าา อ๊าา"
ไป๋ฉานมองสตรีร่างเล็กที่เริ่มขยับยกสะโพกขย่มท่อนเอ็นขึ้นลงอย่างชำหนิชำนาญ ใบหน้าสวยเงยขึ้นอย่างเสียวซ่าน จนไป๋ฉานต้องขยับหลบมุมกิ่งไม้ใหญ่ กลัวว่าอีกฝ่ายจะมองขึ้นมาเห็นนางที่แอบซ่อนอยู่
ฝ่ามือร้อนบีบเคล้นหน้าอกอวบที่โพล่พ้นออกมาจากสาบเสื้ออย่างหื่นกระหาย เขาไม่คิดว่าสตรีที่ดูอ่อนหวาน ยามเสพสังวาสจะร้อนแรงได้ถึงเพียงนี้
หากรู้ เขาคงไม่ปล่อยนางไว้นานเช่นนี้
"อ๊าา อ๊าา ใกล้หรือยังเ้าคะ อ่าา ซี๊ดด จะไม่ไหวแล้วนะ อะ อร๊าา"
"อู้ววว หลินเอ๋อร์พี่จะเสร็จแล้ว อ่าา อะ อ้าาา" ทันทีที่หญิงสาวกระตุกเสร็จสมปล่อยน้ำรักออกมา ชายหนุ่มก็ปลดปล่อยน้ำกามออกมาติด ๆ เช่นกัน จนร่างเล็กแทบยกสะโพกถอดท่อนเอ็นใหญ่ออกจากรูสวาทไม่ทัน
"อ่าาา พี่คิดว่าหลินเอ๋อร์จะให้พี่ปล่อยด้านในเสียอีก" ชายหนุ่มเสียดายไม่น้อยที่ไม่ด้ปล่อยน้ำกามอุ่นในรูสวาท ต้องใช้ฝ่ามือชักสาวให้น้ำกามออกมาด้านนอกจนหมด
"ได้อย่างไรกันเ้าคะ แค่นี้เราก็ทำผิดมากพอแล้ว หากคนอื่นรู้เข้าจะทำเช่นไร" หญิงสาวรีบแต่งกายตนเองให้เรียบร้อยดังเดิม เช็ดน้ำกามที่เปราะเปื้อนชายกระโปรงนางอย่างอารมณ์เสีย แต่ยังคงรักษากิริยาอ่อนหวานไม่ให้ชายหนุ่มสังเกตเห็น
"พี่พร้อมรับผิดชอบเ้านะ พี่จะไปบอกอาจารย์เื่ของเรา จะได้ทำให้ถูกต้องตามธรรมเนียมดีหรือไม่"
"อย่าเพิ่งเลยดีกว่าเ้าค่ะ วันนี้มีพิธีรับศิษย์ใหม่เข้าสำนักด้วย หากเราเอาเื่เล็กน้อยไปให้อาจารย์วุ่นวาย จะดูไม่ดี"
ไป๋ฉานฟังบทสนทนาของคนทั้งคู่จนพากันเดินลับสายตาไป ก่อนจะปล่อยหัวเราะออกมาเสียงดัง พาลให้นกน้อยที่อยู่บริเวณนั้นใบินหนีหายไปหมด
"ฮ่า ๆ ๆ ๆ หนุ่มน้อยเอ้ย เ้าหลงกลนางจิ้งจอกเข้าให้แล้ว หากนางอยากให้รับผิดชอบ บุรุษเกือบครึ่งสำนักคงต้องเป็สามีนางกันหมดแล้ว ฮ่า ๆ ๆ ๆ"
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้