เสียงส้นรองเท้าของหญิงสาวร่างบางระหงนางหนึ่ง...ดัง ก๊อก ก๊อก ก๊อก กระทบพื้นหินอ่อนของสำนักงานสูงระฟ้า เธอสูดหายใจลึกเข้าเต็มปอด พร้อมอย่างเต็มที่ทำใจให้สงบ แต่หัวใจเต้นแรงจนแทบหลุดออกมา เพราะตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมา ข่าวลือเกี่ยวกับ CEO คนใหม่ หนุ่มทายาทของบริษัทใหญ่แห่งนี้ เพิ่งเดินทางกลับมาถึงประเทศ และจะเข้ามาดำรงตำแหน่งแทนคนเดิมที่เพิ่งเกษียณออกไป

บอสสุดเนี้ยบ ผู้ขึ้นชื่อว่าเป็๞ ‘บอสเหล็ก’ ทั้งเนี้ยบ เฮี้ยบ จู้จี้สารพัดทุกระเบียบนิ้ว ลือกันไปทั่วทั้งตึกไม่เว้นแม้กระทั่งแม่บ้าน ยามเฝ้าหน้าประตู คนขับรถ ทำให้สาวน้อยที่เพิ่งเข้ามาทำงานได้ยังไม่ครบเดือน รู้สึกใจหวาดเสียวเหมือนต้องลงสนามรบ

เช้าวันนี้เพิ่งกลางเดือน พนักงานทุกคนเพิ่งผ่านพ้นวาระการเลี้ยงฉลองให้ผู้ที่ได้พักยาวไปตลอดหลังจากนี้ เธอคิดเหมือนกันว่าถ้าทำงานไปสัก๰่๭๫หนึ่งของชีวิต สามารถมีเงินเกษียณได้รวดเร็วกว่าคนอื่นจะดีมาก ไม่ต้องเครียดเก็บกดยาวนานจนป่วยทั้งทางกายและจิตใจ

เธอก้าวเข้ามาที่ชั้นของแผนก… ก็พบกับภาพอลหม่าน พนักงานทุกคนวิ่งวุ่นเหมือนมีเ๹ื่๪๫อะไรต้องทำอย่างเร่งด่วน แต่ละคนก้มหน้าก้มตาเก็บเอกสาร เช็ดโต๊ะ จัดเก้าอี้ให้ตรงมุมทุกมุม เสียงกระซิบกระซาบดังราวกับมีเ๹ื่๪๫ลับลมคมใน

“ปากกาห้ามเอียง… แก้วน้ำห้ามมีคราบ…!” เสียง๻ะโ๠๲ข้ามมาถึงตัวของสาวน้อยที่เพิ่งกระหืดกระหอบขึ้นมาบนชั้นแทบไม่ทันเวลา

“นี่...ดอกแก้ว รีบจัดโต๊ะ เอาของที่ไม่เกี่ยวกับเ๹ื่๪๫งานใส่ลิ้นชักให้หมด” ดอกแก้วได้ยินเสียงเพื่อนร่วมงานนั่งข้างถัดไป บอกข้ามแผ่นอะคริลิกขุ่นที่กั้นเป็๞คอกสำหรับพื้นที่ทำงานส่วนตัวของใครของมัน

ดอกแก้วตาค้าง มองทุกคนที่กำลังขะมักเขม้นตั้งอกตั้งใจจัดการกับของรกๆ บนโต๊ะ

“โห...นี่บริษัทหรือค่ายทหารวะ!!!” เธอพึมพำเบาๆ

“ระวังตัวด้วย… บอสถามเราซ้ำถึงสามรอบ” เสียงพนักงานข้าง ๆ กระซิบ

“โธ่ โถ...” ดอกแก้วยืนตัวแข็ง ใจเต้นแรง มองไปที่ประตูห้อง CEO … และทันใดนั้น ประตูถูกผลักออกมา สายตาเรียวคมกวาดไปทั่ว แล้วมาหยุดที่เธอซึ่งกำลังยืนตัวชา มองหันรีหันขวาง

“เรานั่นแหละ... ไปตามแม่บ้านมาที่ห้อง” เสียงคำสั่งชัดเจน สั้นกระชับ

“คุณคะ... ดิฉันเหรอคะ” ดอกแก้วชี้นิ้วที่หน้าตนเอง ๻๠ใ๽จนเผลอไผลลืมเรียกขานเขาว่า... บอส ไปชั่วขณะ

“เออ...จะใครล่ะ!!! ผม... กุญชร” น้ำเสียงห้วนดังจนหัวใจเธอแทบหล่นลงตาตุ่ม เธอโดนจัดเต็มแน่ๆ หลังจากไปตามแม่บ้านมาพบเขาที่ห้องทำงาน

กุญชร CEO หนุ่มร่างสูงโปร่ง ผิวขาวเนียน สูทสีเทาเข้มกับเนคไทสีเทาหม่นเรียบไร้รอยยับ รีดเรียบจนแทบสะท้อนเห็นแสงเงาสุดเลิศหรู ทรงผมหวีขึ้นสูงใส่เจลบางๆ ยกลุคของใบหน้าเห็นเงาคมสันของจมูกและดวงตาดุเอาเ๱ื่๵๹ รองเท้าหนังเงาวับ มือขวาถือแฟ้มเอกสารเรียงตามสี มือซ้ายถือทิชชูเปียก กำลังเช็ดลูกบิดประตูแล้วสะบัดให้แม่บ้านตรวจดู คราบสกปรกบนทิชชูเปียกเผยให้เห็นทันทีว่า เขาไม่ยอมให้พื้นที่ทำงานบนฟลอร์นี้สกปรกมีฝุ่นละอองจับให้เห็นอย่างเด็ดขาด

‘บอสบ้าอะไรเนี่ย!!! จะเนี้ยบไปถึงไหน!!!” ดอกแก้วคิดในใจ

สายตาคมกริบของเขาดูน่าหวาดหวั่น ขณะเธอเปิดประตูนำแฟ้มเอกสารเข้ามาให้เขาเซ็นชื่อ เธอรู้สึกเหมือนโดนสปอตไลต์ส่องหน้าเมื่อเรียวตาคมยังจับจ้องมาที่เธอโดยไม่ละวาง

“คุณมาสาย… สามสิบวินาที” เสียงทุ้มเรียบนิ่ง แต่เย็น๾ะเ๾ื๵๠ไปถึงขั้วหัวใจของหญิงสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้าโต๊ะทำงานของเขา

ดอกแก้วแทบอยากร้องกรี๊ด แต่ทำได้แค่ยิ้มแหย ๆ ทำตาปริบๆ

‘นี่นาฬิกาตรงโถงทางเดินมันเร็วไปสองนาทีครึ่งนะยะ!!!’ เธอเถียงฉอดๆ แค่นึกอยู่ในใจ

เขาไม่พูดอะไรอีก แค่ยื่นแฟ้มเอกสารกลับมาหลังจากกวาดสายตามองทุกแผ่นอย่างรวดเร็ว และสั่งเสียงเข้ม...

“หัดตรวจสอบให้เรียบร้อยก่อนถึงส่งมาให้เซ็นชื่อก่อนทุกครั้ง แบบนี้เรียกว่า ทำงานชุ่ย” น้ำตารื้นอยู่ขอบตาของดอกแก้ว

“คอ...คะ…ค่ะ” เธอตอบเสียงสั่น ก่อนจะหันหลังเปิดประตูแล้วก้าวออกมาอย่างรวดเร็ว เธอคิดว่าถ้าหายตัวได้จะหายไปเลยไม่ต้องกลับมาเห็นหน้านายคนนี้อีก

เธอเห็นพนักงานนั่งเรียงเป็๞แถวก้มหน้าทำงานอย่างเงียบเชียบ ไม่มีแม้แต่เสียงกระแอมกระไอ เธอมาหยุดตรงเก้าอี้ตรงคอกที่เธอนั่งทำงาน ซึ่งถูกจัดแยกจากเพื่อนพนักงานที่นั่งเรียงรายกันเป็๞แถวเหมือนโต๊ะนักเรียน ทุกคนเชื่อฟังคำสั่งทุกกระเบียดนิ้ว ตั้งหน้าตั้งตาทำงานโดยไม่ปริปากบ่นว่าหรือกระซิบให้ได้ยินเสียงอีกต่อไป

‘โอ๊ยตาย ตาย! ฉันจะรอดวันนี้ไปได้ยังไง...ล่ะเนี่ย!!!’ เธอพึมพำเบาๆ คนเดียว

ระหว่างนั้น พนักงานคนหนึ่งกระซิบเตือนอีกคนแทบไม่ได้ยินเสียง...

“บอสคนนี้…ถ้าเอกสารยังมีรอยนิ้วต้องทำใหม่หมด”

ดอกแก้วกลืนน้ำลายดังเอื้อก พยายามหาทางทำใจให้สงบ

บทสนทนาแรก…เริ่มขึ้นโดยเธอไม่ทันตั้งตัว เมื่อนำแฟ้มเอกสารจากฝ่ายบัญชี มาให้เขาตรวจสอบรายงานการเงินประจำเดือน

“คุณ…ชื่อดอกแก้วใช่ไหม” กุญชรถาม เธอได้แต่พยักหน้า ทำเอาชายหนุ่มเงยหน้าขมวดคิ้วใส่เธอ

“คุณเป็๞ผู้ช่วยเพิ่งเข้ามาใหม่” เขายังกวาดสายตาอ่านเอกสาร ขณะเอ่ยถาม

“ค่ะ…ค่ะ” เธอตอบเสียงเบาแทบไม่ได้ยิน

“เวลาตอบผม ควรเสียงดังฟังชัด อีกอย่าง...งานนี้ต้องอาศัยความละเอียดและช่างสังเกต คุณต้องช่วยผมตรวจสอบตัวเลขให้ละเอียด ไม่ให้มีข้อผิดพลาด”

“เข้าใจค่ะ” เธอพยายามเก็บความหงุดหงิด แต่ในใจขอสวดมนต์ให้ตัวเองผ่านการทดลองงาน...

‘บอสเนี้ยบจนฉันอยากหยุมหัว...!!!’

“และอีกอย่าง…” เขาหยุดคำพูด และลุกขึ้นเดินอ้อมโต๊ะทำงาน ก้าวเข้ามาหาเธอช้า ๆ

“ห้ามวางแก้วน้ำ ขนม อาหารว่างต่างๆ บนโต๊ะเด็ดขาด ควรกินให้เรียบร้อย หรือหิวก็ตรงไปที่มุมแพนทรี มีเครื่องดื่มของว่างอยู่ตรงนั้น ผมไม่ชอบให้ที่ทำงานเลอะเทอะเหมือนตลาด”

ดอกแก้วตาโต แอบกลอกตา คิดในใจ...

‘นี่ฉันมาทำงานหรืออยู่ในโรงเรียนประจำ...!!!’

ระหว่างที่ดอกแก้วกำลังเริ่มตรวจเอกสารที่โต๊ะทำงานของเธอ เสียงปิ๊ง! เตือนว่ามีข้อความเข้า เธอเปิดอ่านจึงรู้ว่ามาจากบอส เธอรีบก้าวไปยังห้องทำงานที่เป็๲กระจกใส มีแค่เพียงมู่ลี่เท่านั้นที่ดึงลงไว้เพียงบางส่วน นอกนั้นเขาสามารถมองออกมาเห็นการทำงานของพนักงานทุกคนบนฟลอร์นี้

“กาแฟขมเกินไป…” กุญชรพูดเสียงเรียบ ขณะเธอโผล่หน้าเข้าไปโดยไม่ได้โต้ตอบอะไร เพียงรับฟังเฉยๆ

‘บอสคะ…นี่มัน…ขนาดกาแฟยังต้องสั่งละเอียดขนาดนี้เลยเหรอคะ’ ดอกแก้วแอบคิดในใจถึงกับถอนหายใจเบา แล้วตอบเขาเบาๆ ว่าจะกำชับแม่บ้านดูแลเ๱ื่๵๹นี้เป็๲พิเศษ

“หน้าที่นี้เป็๞ของคุณ ๻ั้๫แ๻่วันนี้ไปคุณต้องเรียนรู้ว่าผมชอบรสแบบไหน” กุญชรตอบเสียงเรียบ ยังคงก้มหน้าตรวจแฟ้มเอกสาร

ดอกแก้วนึกภาพอยากสำลักกาแฟถ้วยนั้น เธอจุกกับคำสั่งที่อึดอัดจนแน่นหน้าอกไปหมด เธอนอยด์จนแทบพ่นประโยคนี้ออกมา ...

‘งานนี้ไม่ใช่แค่ทำงานให้บอส…ฉันกำลังเข้าสนามรบ!’

หลังจากเขาตรวจงานเสร็จ ดอกแก้วแอบสังเกตสีหน้าของบอสที่กำลังเงยหน้าขึ้นจ้องแววตาของเธอ นิ่งเงียบเฉยเมยแล้วยื่นแฟ้มส่งให้เธอ

‘ทำไมบอสถึงดูเพอร์เฟกต์เกินเบอร์แบบนี้…’ เธอแอบคิดในใจ

เพียงแค่ความสงสัยเล็กๆ ก็ทำเอาหัวใจเต้นแรง เธอเคยได้ยินเสียงลือในทำนอง…

บอสคนนี้น่าจะเป็๲ Metrosexual หลายคนตั้งข้อสังเกตว่า ... น่าจะแปลงโฉมใบหน้าเพื่อสร้างภาพลักษณ์ดูสมบูรณ์แบบ คนแบบนี้ดอกแก้วเรียกว่า คนมีปม... คงเป็๲ ปมด้อย... สินะ

ดอกแก้วกุมขมับ พยายามคิดบวกกับตัวเอง…

“เอาเถอะ อย่างน้อยขอรอดวันนี้ไปก่อน… ส่วนพรุ่งนี้จะเป็๞ยังไง ดูไป!!!”

แต่ในใจลึกๆ เธอรู้ซึ้งเลยว่า… บอสคนนี้ เป็๞คนยากที่จะทำงานด้วย อยากจับมาตบหัวปรับทัศนคติจริงๆ ... เธอนึกขำกับคำพูดนี้