*********** ดู tag และคำเตือนก่อนอ่าน
เสียงของฝูงชนดังก้องราวพายุทะเลคำราม คลื่นแท่งไฟสีม่วงและเงินโบกสะบัดไปทั่วอารีน่า ความสว่างสะท้อนเป็ทะเลดวงดาวที่ไร้ขอบเขต ผู้คนหลายหมื่นยืนแน่นในสนามโดมที่ถูกเนรมิตให้เป็โลกอีกใบ เสียงเรียกชื่อวง Lunaria ลูนาเรีย ดังกระหึ่มเหมือนคาถาปลุกเทพีจันทราให้เสด็จลงมา
เวทีกลางสนามถูกสร้างสูงเสียดขึ้นราวแท่นบูชา จอ LED มหึมาฉายภาพพระจันทร์เต็มดวงหมุนช้า ๆ ท่ามกลางทะเลหมอกที่พ่นออกจากเครื่องควัน แสงไฟสีม่วงเข้มตัดกับสีเงินขาวพาดผ่านอากาศ เหมือนม่านจักรวาลถูกแหวกออก
เสียงอินโทรเริ่มโหมขึ้น เครื่องสายออเคสตราผสานกับซาวด์อิเล็กทรอนิกหนาทึบ คอรัสดิจิทัลแ่ก้องเหมือนเสียงสวดจาก์ แล้วกลองสแนร์ของโคโตะกระแทกสามทีสะท้านไปทั้งสนาม ราวเป็สัญญาณประกาศการปรากฏตัวของเทพี
ม่าน LED ฉายภาพจันทร์แตกกระจายเป็เสี้ยว แสงไฟห้าดวงสาดลงตรงกลางเวที ร่างแรกก้าวออกมาอย่างช้า ๆ
ยูกะ นักร้องนำ ยืนสง่าในชุดกำมะหยี่ดำเข้ารูปประดับเครื่องเงินรูปจันทร์เสี้ยว ผมยาวสีม่วงควันบุหรี่สะบัดพลิ้ว ดวงตาอำพันส่องประกายเย็นสงบ เธอไม่ต้องเอ่ยคำใด แต่การปรากฏตัวเพียงเสี้ยววินาทีก็ทำให้ฝูงชนทั้งหมื่นกรี๊ดจนพื้นะเื
ถัดมา รินะ มือเบส ก้าวออกมาพร้อมรอยยิ้มละลายใจ ผมสีน้ำตาลไวน์ลอนอ่อนสะท้อนแสงแดงอุ่น ต่างหูหยดคริสตัลแกว่งระยิบ เธอหยุดยืนด้วยท่วงท่าพี่สาวผู้มั่นคง แฟน ๆ ส่งเสียงเรียกชื่อด้วยความรัก
เซนะ มือกีตาร์ ปรากฏร่างในชุดทหารโกธิคสีฟ้าเหล็กตัดเงิน ผมตรงยาวสีน้ำเงินเหล็กเป็ประกาย ใบหน้าคมเข้ม แววตาเย็นเฉียบ กีตาร์ในมือเงาวับราวคมดาบ เสียงกรี๊ดที่ดังขึ้นเมื่อเธอก้าวขึ้นตำแหน่งเต็มไปด้วยความเกรงขาม
มิยู มือคีย์บอร์ด ปรากฏตัวอย่างเงียบงามในชุดชีฟองสีขาวแซมม่วงอ่อน ผมสีเงินยวงสะท้อนแสงละมุน ดวงตาลาเวนเดอร์กะพริบหลบเล็กน้อย เธอก้าวไปยังคีย์บอร์ดประจำตำแหน่งอย่างนุ่มนวล แฟน ๆ กรี๊ดเรียกชื่อด้วยความเอ็นดู
และในที่สุด โคโตะ มือกลอง โผล่ขึ้นจากแท่นลิฟต์ด้านหลังเวทีในชุดโกธิคดำแดงโชคเกอร์รูปดาว แสกผมถักเปียคู่สีชมพูแดงแกว่งพลิ้ว เธอยกไม้กลองขึ้นเหนือหัว ส่งยิ้มซุกซน เสียงกรี๊ดดังจนโดมแทบแตก
ห้าร่างครบวงยืนอยู่บนแท่นศักดิ์สิทธิ์ Lunaria ปรากฏในรัศมีเต็มรูปแบบ
เสียงเพลงเปิดตัวะเิขึ้น กลองโคโตะกระหน่ำเหมือนพายุสายฟ้า เซนะดีดกีตาร์สายแรก ริฟฟ์คมกริบราวคมมีด รินะกดเบสหนาแน่นเป็เสาหลักรองรับทุกอย่าง มิยูโปรยซาวด์แพดเป็หมอกจันทร์ที่ปกคลุมสนาม แล้วเสียงร้องของยูกะก็ดังก้อง เสียงสูงทรงพลังสะท้อนกำแพงโดม
แฟน ๆ ร่วมร้องตามทุกถ้อยคำ ร่างหมื่นโยกตามจังหวะ กำแพงเสียงเชียร์ดังจนเกินระดับดนตรี แต่ไม่ได้กลบเสียงวง กลับผสมจนเป็หนึ่งเดียว
ยูกะยกแขนขึ้นสูง ดวงตาอำพันกวาดมองฝูงชนราวราชินีบนแท่นศักดิ์สิทธิ์ เครื่องเงินรูปจันทร์เสี้ยวบนร่างสะท้อนแสงราวประกาศอำนาจ เธอเปล่งเสียงลากยาว เสียงนั้นเหมือนดึงดูดแรงโน้มถ่วงทั้งสนามให้หมุนรอบตัวเธอ
เพลงต่อเพลงถูกปล่อยออกมาโดยไม่มีช่องว่าง ทุกจังหวะคือการบุกทะลวง ทุกท่อนร้องคือบทสวดจันทรา แสงไฟสีม่วงและเงินพุ่งวาดอากาศราวหอกแห่งแสง เครื่องควันปกคลุมเหมือนหมอกดวงจันทร์ทะยานจากพื้นขึ้นไป
รินะยิ้มอุ่นแล้วโยกหัวเล่นกับคนดู เซนะโซโลกีตาร์อย่างคมกริบ โคโตะกระแทกกลองจนเสื้อผ้าเปียกเหงื่อแต่ยังหัวเราะ มิยูพลิ้วมือบนคีย์ละเมียดราวจิตรกรวาดท้องฟ้า เสียงทั้งห้าผสานเป็จักรวาลเดียว
่โซโล่กลางโชว์ แสงไฟหรี่ลงจนเหลือเพียงไฟสปอตไลต์สีเงินฉายลงบนยูกะ เธอร้องช้า ๆ เสียงสั่นะเืหัวใจคนดูราวบทสวดลึกลับ แฟนทั้งหมื่นเงียบกริบ ไม่มีใครกล้าส่งเสียงแม้แต่หนึ่งหายใจ เมื่อเสียงสุดท้ายจบลง แสงไฟทั้งโดมะเิสว่าง แฟน ๆ กรี๊ดพร้อมกันอย่างบ้าคลั่ง
คอนเสิร์ตยาวสองชั่วโมงครึ่งจบลงที่เพลงสุดท้าย ยูกะยืนกลางเวที ยกไมค์ขึ้นพร้อมเพื่อนอีกสี่คน
เธอเอ่ยเพียงสั้น ๆ เสียงดังชัด
“นี่เป็เพียงจุดเริ่มต้น”
เสียงกรี๊ดและเสียงร้องไห้ปะปนกัน คลื่นแท่งไฟโบกสะบัดสุดแรง ผู้คนนับหมื่นรู้แล้วว่าพวกเธอกำลังเป็สักขีพยานการกำเนิดของตำนาน
คืนนี้ จันทร์ได้ขึ้นบนเวที และโลกไม่อาจลืม Lunaria ได้อีก