“..นั่นเป็นสิ่งที่ข้าเดาซี้ซั้ว นึกมิถึงว่าจะถูกเสียแล้ว”        โม่เหลยนิ่งงันไปชั่วขณะ ตามด้วยเกาศีรษะพลางเผยสีหน้าฉายแววซับซ้อนออกมา        “เช่นนั้นเจ้าเตรียมจะทำอย่างไร? ปล่อยให้เป็นเช่นนี้ไปก่อนหรือ...”        “ไม่จำเป็นแล้ว แม้ว่าจะไม่รู้ห...