ขณะที่พูดหลี่เฉียนโจวก็คิดว่าเดี๋ยวเขาจะมอบหยกหงส์ัคู่นี้ให้กับจวงเมิ่งเตี๋ยต่อหน้าสายตาทุกคนและเธอจะต้องซาบซึ้งจนน้ำตาไหลพรั่งพรูอย่างแน่นอน
พอถึงเวลานั้น หึๆ... เรือนร่างอรชรได้สัดส่วนของเธอจิ๊ๆ...
“ผลัวะ!”
เฉินเฟยฟาดมืออย่างแรงไปที่บ้องหูของหลี่เฉียนโจวจนเกิดเป็เสียงดังลั่นและเพราะความโกรธจัดจึงทำให้ใบหน้าของเขาดูโเี้ไปในทันที
“ไอ้XXX พวกเราถูกหลอกแล้ว!!!”
เสียงตะคอกด้วยความโกรธจัดของเฉินเฟยดังก้องไปทั่วทั้งงาน
การที่ถูกคู่ปรับวางอุบายหลอกเช่นนี้เฉินเฟยที่ไม่ได้เป็คนมีมารยาทสักเท่าไรจึงไม่สามารถควบคุมอารมณ์ได้อีกต่อไปเพราะสำหรับเขาแล้วนี่เป็ความอัปยศอดสูอย่างยิ่ง
ส่วนลูกศิษย์ของเขาก็ทำให้เขาผิดหวังมากเช่นกัน คนตรงหน้ามีพร์ด้านการพิสูจน์เครื่องเคลือบอยู่บ้างแต่ด้านอื่นๆ กลับไร้ประโยชน์สิ้นดี!
เกิดอะไรขึ้น?
ถูกหลอกแล้ว?
ผู้คนภายในงานต่างตกตะลึงพวกเขายังไม่ทันหายข้องใจถึงพฤติกรรมที่แตกต่างอย่างผิดปกติของท่านเฮ่อฉางเหอ แต่แล้ว...ทำไมจู่ๆ ถึงได้เกิดเหตุการณ์ “ถูกหลอกแล้ว” ขึ้นมาอีกล่ะนี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?
และเวลานี้เอง ท่านเฮ่อฉางเหอกลับหัวเราะ “ฮ่าๆ”เสียงดังสนั่น “ใช้เงิน 9 ล้านหยวนซื้อหยกคู่หนึ่งที่มีมูลค่าอย่างมากแค่9 แสนหยวน สมกับเป็คน‘มีเงินแต่ไม่มีที่จะใช้’ จริงๆถึงได้ซื้อหยกคู่นี้ยังไงล่ะ! แต่ขอบอกผมคงเป็คนประเภทนี้ไม่ได้หรอกนับถือ นับถือจริงๆ ฮ่าๆ......”
เสียงหัวเราะดังกังวานผิดปกติเห็นได้ชัดว่าเวลานี้ท่านเฮ่อฉางเหอกำลังสะใจมาก
เมื่อได้ยินเช่นนี้ทุกคนจึงต่างเข้าใจขึ้นมาทันที
ที่แท้แล้วเมื่อสักครู่ท่านเฮ่อฉางเหอวางแผนใช้ความแค้นของอีกฝ่ายหลอกให้อีกฝ่ายเสนอราคาแข่งกับเขาจนราคาสูงขึ้นเรื่อยๆแต่พอถึงตอนสุดท้ายท่านเฮ่อกลับถอนตัวอย่างฉับพลัน ทำให้อีกฝ่ายสะดุดล้มตกอยู่ในกับดักนั้นและต้องซื้อของที่ไม่ได้มีมูลค่าสูงขนาดนั้นด้วยเงินก้อนใหญ่มหาศาล!
ต้องซื้อของด้วยราคาสูงกว่าราคาจริงถึง 10เท่า กับดักนี้ไม่ธรรมดาเลยจิ๊ๆ......
เป็กลอุบายที่แยบยลจริงๆ!
หากเป็คนทั่วๆ ไปอาจจะไม่ได้ถูกหลอกได้อย่างง่ายดายแต่ท่านเฮ่อฉางเหอเริ่มจากพูดจาให้อีกฝ่ายโกรธจนขาดสติทำให้เกิดการตัดสินใจผิดพลาดหลังจากนั้นจึงขุดหลุมวางกับดักให้อีกฝ่ายตกลงไป
ขิงยิ่งแก่ก็ยิ่งเผ็ดจริงๆ เป็อุบายที่ดี! ช่างฉลาดจริงๆ!
ผู้คนทั้งหลายจึงต้องนับถือกับแผนการของท่านเฮ่อฉางเหอ
คนที่รู้เื่ราวความแค้นระหว่างเฮ่อฉางเหอและเฉินเฟยต่างหัวเราะเหอะๆออกมา ผลลัพธ์ที่ปรากฏเช่นนี้อาจจะเหนือความคาดหมายแต่ก็มีเหตุมีผล แต่อย่างน้อยครั้งนี้ก็ดีกว่าแต่ก่อนที่พวกเขาสองคนไปขัดแข้งขัดขากันเอง
สหายเฮ่อฉางเหอก็เปลี่ยนไปไม่น้อยดูมีลูกล่อลูกชนมากขึ้น หากเป็แต่ก่อนเขาคงจะลุยตรงๆ ไปแล้ว
ผู้าุโอีก 8 คนที่เหลือต่างคิดกันอย่างเงียบๆ การกระทำของสหายเฮ่อฉางเหอในวันนี้ทำให้พวกเขารู้สึกประหลาดใจมาก
ตอนที่หลินเยว่ได้ยินว่าอาจารย์ของตนไม่แข่งเสนอราคาแล้วนั้นเขาก็อึ้งไปเล็กน้อย แต่แล้วเขาก็เข้าใจได้ทันทีหลังจากนั้นจึงหัวเราะออกมาเสียงดัง
ช่างเป็แผนการที่ดีจริงๆ มิน่า...อาจารย์ของเขาถึงบอกให้เขาไม่ต้องกังวล ที่แท้แล้วอาจารย์ก็มีแผนการอยู่ในใจอยู่แล้วเมื่อเทียบกับอาจารย์ เขาก็ดูอ่อนหัดไปเลยจริงๆ
วันนี้เฉินเฟยและหลี่เฉียนโจวอาจารย์ลูกศิษย์คู่นี้ก็ถือว่าเจ็บหนักอยู่เหมือนกัน
แต่ทว่า เมื่อหลินเยว่คิดถึงหยกหงส์ัคู่นั้นแล้วเขาก็รู้สึกเสียดายจริงๆ!มันเป็ของแทนใจของเขาได้ดีมากเลยล่ะ!
หลินเยว่รู้สึกห่อเหี่ยวขึ้นมาอย่างฉับพลันไม่ว่าจะเป็เื่อะไรก็ตาม เราก็ไม่สามารถสมหวังในทุกๆ ด้านบางทีนี่ถึงจะเป็ผลลัพธ์ที่ดีที่สุดก็ได้ ต่อไปเขาก็ค่อยหาของรักแทนใจชิ้นอื่นมอบให้กับฉินเหยาเหยาก็แล้วกัน
ถึงแม้ว่าหลินเยว่จะปลอบใจตัวเองด้วยคำพูดแบบนี้แต่ทว่าดวงตาของเขาก็ยังมีความเสียดายหลงเหลืออยู่
หลังจากหลี่เฉียนโจวถูกอาจารย์ของตนตบจนได้สติแล้วเขาก็เข้าใจขึ้นมาว่าที่แท้แล้วเหตุการณ์นี้มันเป็อย่างไรกันแน่ เขาหันหน้าไปมองเฮ่อฉางเหอและหลินเยว่ด้วยสายตาอาฆาตแค้น
ผมจดบัญชีนี้ไว้แล้ว พวกคุณคอยดูเถอะ!
ช่างเป็ละครฉากใหญ่จริงๆ!
ผู้ดำเนินการประมูลคิดอย่างตื่นเต้นมีเหตุการณ์เกิดขึ้นในวันนี้เช่นนี้ เขาก็ไม่ต้องกลัวอะไรแล้วล่ะ เพราะบริษัทประมูลที่เขาทำงานอยู่นี้จะต้องมีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วและตัวเขาในฐานะที่เป็ผู้ดำเนินการประมูลในครั้งนี้ก็ย่อมมีค่าตัวสูงขึ้นตามไปด้วยช่างเป็ชื่อเสียงที่ได้มาอย่างไม่คาดฝันจริงๆ!
เมื่อเห็นว่าเหตุการณ์ได้สิ้นสุดลงแล้ว ผู้ดำเนินการประมูลจึงยิ้มพร้อมพูดขึ้น“สุภาพบุรุษหมายเลข 6 เสนอราคาที่ 9ล้านหยวน มีใครให้ราคาสูงกว่านี้ไหมครับ?”
ขณะที่พูด เขาก็กวาดตามองไปบริเวณรอบๆ งานครั้งนี้เขาทำตัวฉลาดโดยไม่ได้เอ่ยถึงชื่อของเฉินเฟย หากเวลานี้เขาพูดชื่ออีกฝ่ายออกมาก็จะกลายเป็การกระทำที่เหมือนกับการตบหน้าสาดน้ำเกลือลงบนาแเลยทีเดียวถึงแม้ว่าเหตุการณ์จะชัดเจนแล้วแต่หากเขาพูดซ้ำเติมลงไปก็คงจะไม่ใช่เื่ที่ดีนัก เขาควรจะอยู่นิ่งๆ ดีกว่า
เพียงไม่นาน ผู้ดำเนินการประมูลจึงพบว่าสายตาของทุกคนต่างมองยิ้มๆแม้ไม่พูดก็ย่อมเข้าใจได้ตรงกัน มาถึงขนาดนี้แล้วยังจะมีใครเพิ่มราคาอีกล่ะ?นอกจากจะมีสมองผิดปกติ!
ผู้ดำเนินการประมูลจึงยิ้มและพูดขึ้น “9 ล้านหยวนครั้งที่ 1......”
“9ล้านหยวนครั้งที่ 2……!”
“9ล้านหยวนครั้งที่ 3! การประมูลสิ้นสุดลง”
“ปึ้ง!”
สิ่งที่เกิดขึ้นตามเสียงค้อนที่ทุบลงมาก็คือหยกหงส์ัคู่หนึ่งที่ราคาเดิมของมันอยู่ที่ประมาณ 9 แสนหยวนได้ถูกขายออกไปด้วยราคาสูงเสียดฟ้าที่ 9 ล้านหยวน
เสียงค้อนทุบครั้งนี้ก็ทำให้กล้ามเนื้อบนใบหน้าของเฉินเฟยเกิดอาการกระตุกขึ้นอีกครั้ง
9 ล้านหยวนเลยนะ!
หัวใจของเขากำลังมีเืหยดติ๋งๆ
แต่ทว่าสิ่งที่ร้ายแรงยิ่งกว่านั้นก็คือความอัปยศอดสู!
หากทางฝ่ายผู้จัดงานประมูล้าจะยกย่องชมเชยใครสักคนแล้วล่ะก็พวกเขาจะต้องมอบอั่งเปาซองใหญ่ให้กับท่านเฮ่อฉางเหอเพื่อเป็การแสดงความขอบคุณและเป็การแสดงความขอโทษไปในเวลาเดียวกันแต่ทว่าเกรงว่าทางฝ่ายผู้จัดงานประมูลจะไม่มีทางทำเช่นนี้เนื่องจากหากทำเช่นนี้ก็จะเป็การตบหน้าเฉินเฟยอย่างแรงทันที
“การประมูลได้ดำเนินมาถึง 2 ชั่วโมงแล้ว คาดว่าทุกท่านคงจะเหนื่อยไม่น้อยดังนั้น ขอเชิญทุกท่านพักผ่อนตามอัธยาศัย ออกไปสูดอาการบริสุทธิ์ด้านนอกสักครู่การประมูลจะดำเนินต่ออีกครั้งในอีกครึ่งชั่วโมงข้างหน้า ขอให้ทุกท่านเข้าร่วมงานอย่างตรงเวลาขอบคุณครับ!”
ผู้ดำเนินการประมูลโค้งคำนับให้กับผู้คนเล็กน้อยหลังจากนั้นจึงเดินลงมาจากโพเดียมและเดินตรงไปยังทางด้านหลังของเวที
เมื่อได้ยินคำพูดของผู้ดำเนินการประมูลผู้คนที่อยู่ภายในงานต่างค่อยๆ ทยอยเดินออกไปทางด้านนอกมีคนจำนวนมากกำลังพูดคุยเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่มันเป็การประลองฝีมือที่หาดูได้ยากจริงๆผู้ที่ได้ชมต่างอดไม่ได้ที่จะลุ้นตามไปด้วย
ท่านเฮ่อฉางเหอกำลังจะลุกขึ้นยืนเพื่อเดินออกไปทางด้านนอกแต่เขากลับพบว่าสีหน้าของหลินเยว่ดูไม่ค่อยดีนัก เขาจึงอึ้งไปชั่วขณะแต่ทว่าเพียงไม่นานเขาก็เข้าใจได้ทันที
เขาจึงถามขึ้น “เสี่ยวเยว่ คุณอยากได้หยกหงส์ัคู่นั้นมากเลยหรือ?”
หลินเยว่ไม่ได้คิดจะปิดบังอะไรเขาจึงพยักหน้าแล้วพูดตอบ “ผมอยากมอบมันให้กับเหยาเหยาเพื่อเป็ของแทนใจั้แ่พวกเราคบกันมา ผมยังไม่เคยให้ของขวัญดีๆ สักชิ้นกับเธอเลย”
ท่านเฮ่อฉางเหอรับรู้ความสัมพันธ์ระหว่างหลินเยว่และฉินเหยาเหยามานานแล้วมิฉะนั้นเมื่อเดือนที่แล้วเขาไม่มีทางยอมให้หลินเยว่ขอลาเพื่อไปอยู่กับฉินเหยาเหยาหรอก
ท่านเฮ่อฉางเหอได้ยินก็มองหลินเยว่อย่างชื่นชมและพูดขึ้น“อาจารย์เห็นด้วยที่คุณคิดอย่างนี้ เพราะมันก็เป็สิ่งที่ควรกระทำ แต่ว่าผลลัพธ์เมื่อสักครู่ก็เป็ทางออกที่ดีที่สุดแล้วอย่าคิดว่าเหตุการณ์เมื่อตะกี๊จะดูง่ายดายขนาดนั้นหากไม่ได้เป็เพราะอาจารย์ถอนตัวออกมาก่อนสุดท้ายแล้วคนที่เสียเปรียบอาจจะเป็พวกเรา”
หลินเยว่ได้ยินเช่นนี้ก็อึ้งไปชั่วขณะประโยคนี้มีความหมายว่าอย่างไรกันแน่? เขามองไม่ออกว่าพวกเขาจะเสียเปรียบตรงไหน?
เมื่อท่านเฮ่อฉางเหอเห็นท่าทางของหลินเยว่เป็เช่นนี้จึงอธิบายขึ้น “ถึงแม้ว่าตาแก่เฉินเฟยจะไม่ได้มีเงินเยอะเท่าอาจารย์ แต่พวกเราห้ามประเมินเขาไว้ต่ำจนเกินไปหลายปีมานี้ไม่รู้ว่าเขาหลอกคนมาตั้งเท่าไรค่าตัวของเขาไม่รู้ว่าเพิ่มไปถึงขนาดไหนแล้ว ตอนท้ายๆที่เขาเสนอราคาเพิ่มจากอาจารย์ครั้งละ 5 แสนหยวนเป็การแสดงว่าเขามีความคิดเหมือนอาจารย์เขาวางแผนทำเป็อ่อนข้อเพื่อให้อาจารย์หลงกล ระหว่างพวกเรา คนหนึ่งเล่นกันซึ่งๆหน้า อีกคนเล่นอยู่ลับหลังผลลัพธ์ที่้าก็คือวางแผนให้อีกฝ่ายเสนอราคาสูงลิบแล้วก็รีบถอนตัวออกมาเพียงแต่ว่าเขาอาจจะวางแผนไว้ว่าให้อาจารย์เสนอราคาถึง 10 ล้านหยวนขึ้นไปก่อน แต่ตัวอาจารย์เองเห็นว่าราคาพอประมาณแล้วก็เลยหยุดหากยังแข่งต่อไปอีก สุดท้ายคนที่แย่ก็อาจจะเป็พวกเราเองอย่าคิดว่าตาแก่เฉินเฟยจะไม่เอาไหนเหมือนลูกศิษย์ของเขาตาแก่คนนั้นมีแผนรอบตัวเลยล่ะ”
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้