งูเหลือมั์
สัตว์เลื้อยคลานเป็งูขนาดใหญ่ลำตัวยาวที่สุดในโลกยาวกว่างูอานาคอนดา ปากของมันมีขนาดใหญ่และฟันแหลมคม ขากรรไกรแข็งแรงมากและสามารถถอดขากรรไกรในการกลืนเหยื่อที่มีขนาดใหญ่ได้ งูเหลือมไม่มีพิษ เลื้อยช้า ๆ และอาจดุตามสัญชาตญาณเมื่อมีศัตรู ออกหากินกลางคืน หากินทั้งบนบกและในน้ำ อาศัยนอนตามโพรงดินโพรงไม้ในที่มืดและเย็น หลาย ๆ วันจึงจะออกหากินครั้งหนึ่ง งูเหลือมกินสัตว์แทบทุกชนิดโดยมักดักซุ่มรอเหยื่อบนต้นไม้ เมื่อได้จังหวะจะทิ้งตัวลงมารัดเหยื่อจนขาดอากาศหายใจ มีสีและลายกลืนไปกับธรรมชาติ นี่คือลักษณะโดยรวมของสิ่งมีชีวิตสายพันธุ์นี้
จางจื่ออี๋มองแสงแดดที่ลอดผ่านต้นไม้ นี่กลางวันแสกๆ เ้าเหลือมเหตุใดจึงมีจิตสังหารพวยพุ่งเช่นนี้เล่า แน่นอนว่าสาเหตุหลักๆ ก็ต้องเป็ผู้บุกรุกเช่นนาง ร่างผอมแห้งถอนหายใจออกมาเฮือกหนึ่งอย่างคนไร้หนทาง ในใจร่ำร้องว่าเ้าเหลือมเอ๋ย... หนทางคับแคบมิต่อสู่ก็ยากจะข้ามผ่าน หญิงสาวปลดคันธนูที่สะพายไว้บนหลังลงมาพร้อมกับลูกธนูหนึ่งดอก นางจัดท่าทางสัดส่วนร่างกายให้อยู่ในท่าเตรียมพร้อม คันธนูตั้งขึ้นลูกศรประทับสายธนูถูกดึงง้างออกอย่างช้าๆ เมื่อธนูถูกง้างจนสุดแขน จางจื่ออี๋ก็ปล่อยลูกศรแห่งการทำลายล้างออกไปทันที
ผลุบ!
น่านไง... ดิ้นกระแด่ว กระแด่ว เลย
สายตาคมกริบมองผลงานการยิงของตนเอง ธนูหนึ่งดอกปักตรึงดวงตาด้านซ้ายทะลุไปด้านหลัง หัวของเ้าเหลือมถูกตรึงติดกับต้นไม้ ถือว่าวิชายิงธนูที่ร่ำเรียนมาเมื่อครั้งยังสาวยังไม่ขึ้นสนิม ไม่ขายหน้า ไม่ขายหน้า
เมื่อมองจนพอใจแล้วจางจื่ออี๋ก็เริ่มแผ้วถางพื้นที่รอบตัวให้โล่งเตียน เป็การเตรียมพื้นที่สำหรับการถลกหนังงู คงใช้เวลาอีกพักหนึ่งเ้าเหลือมถึงจะหมดแรง ต้องให้มันเลิกชักกระตุกนู่นแหละนางจึงจะปีนไปลากมันลงมาจัดการ ด้วยความรวดเร็วต้นหญ้าเศษกิ่งไม้น้อยใหญ่ต้นหนามถูกกำจัดจนราบเรียบ หินก้อนหนึ่งที่หน้าตัดเรียบถูกยกมาวางเตรียมไว้ด้านหนึ่ง อีกด้านหนึ่งหลุมถูกขุดเป็วงกลมตื้นๆ กิ่งไม้แห้งถูกโยนลงไปเตรียมไว้สำหรับก่อไฟ
จางจื่ออี๋มองร่างยาวเหยียดทิ้งตัวห้อยต่องแต่งลงมาจากกิ่งไม้ เป็สัญญาณว่างูเหลืมตัวนี้เดินทางไปโลกหน้าเรียบร้อยแล้ว หญิงสาวกะความสูงระหว่างกิ่งไม้กับพื้นดินได้ประมานห้าเมตรเป็อย่างต่ำ แล้วงูตัวนี้มันยาวเท่าไหร่กันแน่เพราะตัวของมันตกลงมาบนพื้นยังเหลืออีกมาก สัตว์ในยุคดึกดำบรรพ์เช่นนี้จะมีตัวที่ธรรมดาได้ยังไง
เห็นอย่างนี้แล้วจางจื่ออี๋ก็สลัดความเอ้อละเหยและเข้าสู่โหมดเฝ้าระวังทันที บริเวณนี้คงเป็อาณาเขตของงูั์ตัวนี้ ร่างผอมแห้งปีนป่ายขึ้นไปบนต้นไม้อย่างรวดเร็ว ข้าวของถูกวางไว้ด้านล่างนางพกไปแต่มีดสั้นเท่านั้นเมื่อถึงจุดหมายร่างเล็กค่อยๆ คืบคลานไปบนกิ่งไม้ด้วยความระมัดระวัง เพราะว่ากิ่งไม้นี้ไม่ใหญ่มากนักมือเล็กเอื้อมไปจับลูกธนู หญิงสาวหมุนข้อมือไปมาเล็กน้อยก่อนจะออกแรงดึงลูกธนูออกมาในครั้งเดียว เสียงของหนักหล่นกระแทกพื้นดังตุบสะท้อนผืนป่าอันเงียบสงบเป็แรงสะท้อนคล้ายสัญญาณเตือน ว่ามีสิ่งมีชีวิตไม่ได้รับเชิญกับลังรุกคืบเข้ามามีละน้อย
ครืด... คราด ครืด... คราด
เสียงลากของหนักครูดกับพื้นที่เต็มไปด้วยหญ้ารกชัดก่อให้เกิดเสียงดังอันแปลกประหลาด จางจื่ออี๋ใช้มือเดียวลากหางของเ้าเหลือมั์เดินทอดน่องอย่างสบายๆ ปึก! นางโยนเ้าตัวมีเกร็ดมันวาวชวนขนลุกนี่ลงบนพื้นที่จัดเตรียมไว้แบบขอไปที แล้วก็ต้องมานั่งปวดหัวเมื่อนึกได้ว่าตัวเองต้องเป็ผู้ลงมือถลกหนังเ้าั์นี่ เอาน่า ทั้งหมดนี้ก็เพื่อความอยู่รอดทั้งสิ้น จะมาเลือกนั่นเกลียดนี่ได้ยังไงไม่สมกับเป็มืออาชีพเอาซะเลย สูดหายใจเข้าลึกๆ การถลกหนังงูไม่ใช่เื่ยากเพราะในโลกที่จางจื่ออี๋จากมานางมีเพื่อสาวคนหนึ่งที่คลั่งไคล้การทำกระเป๋าเป็ชีวิตจิตใจ โดยเฉพาะกระเป๋าหนังงู มีอยู่ครั้งหนึ่งเ้าหล่อนลากเพื่อนอย่างนางไปรับชมการเตรียมหนังงูั้แ่ขั้นตอนการถลกหนังไปจนถึงการฟอกหนัง โยนเื่ฟอกหนังแบบสมัยใหม่ที่ใช้สารเคมีไปซะ เอาแค่ถลกหนังนี่ให้รอดก่อนเถอะ
ใบมีคมกริบสะท้อนแสงวาววับขั้นตอนการถลกหนังงูต้องใช้ความใจเย็นและประณีต ก่อนอื่นต้องพลิกหงายด้านท้องมันขึ้นมาจุดเริ่มคือรูก้น ฉึก! ปลายมีดแหลมคมเสียมลงไปอย่างแม่นยำเพื่อเปิดตำแหน่งมือเล็กกำรอบด้ามมีดสั้นอย่างมั่นคงก่อนจะออกแรงกรีดเป็เส้นตรง เริ่มจากตรงก้นยาวไปจนถึงส่วนหัวของงูนี่ใช้เวลาไม่น้อยเลยเพราะเ้างูั์นี่ต้องยาวอย่างต่ำเก้าเมตรอย่างแน่นอน ในโลกนี้คงยากจะพบงูที่ตัวใหญ่และยาวถึงเพียงนี้ สมองอันชาญฉลาดเริ่มคำนวณรายได้ที่จะได้รับอย่างเร็วจี๋ เมื่อมองเห็นเงินตำลึงวิ่งวนไปมารอบเ้าเหลือมั์ มือไม้ของจางจื่ออี๋ก็เริ่มคล่องแคล่วในทันตา
ว่าไม่ได้ เงินคือตัวขับเคลื่อนอันทรงประสิทธิภาพ โฮะๆ
ขั้นตอนการกรีดผ่าเสร็จอย่างสวยงามต่อมานางก็ใช้ปลายมีดเลาะหนังตรงก้นให้เปิดออก ต่อมาต้องลงมือแล้วสินะ เริ่มจากใช้นิ้วเลาะหนังบริเวณส่วนหางออกมาเพราะมีกำลังที่มากกว่าคนปกติการเลาะหนังออกจากเนื้อจึงไม่ยากเท่าใดนัก แม้ว่าเ้าตัวนี้จะเป็งูเหลือมั์ก็ตาม ส่วนหางแยกออกจากเนื้อได้ไม่ยากเนื้อส่วนเกินที่ติดมานางก็ใช้มีดขูดออก ต่อมาเป็ส่วนของลำตัวเพราะขนาดลำตัวของมันใหญ่เท่าลำตัวผอมแห้งของนางใช้มือเดียววันนี้คงทำไม่เสร็จ ดังนั้นสองมือของนางชุ่มไปด้วยเืงู ตรงส่วนไหนที่ลอกยากนักนางก็จะใช้มีดเลาะมันซะขอแค่ไม่ทำให้หนังเสียหายก็เป็พอ เอาล่ะหลังจากปลุกปล้ำกันมาพัก ใหญ่ๆ ในที่สุดก็เหลือส่วนสุดท้ายนั่นก็คือส่วนหัว ส่วนนี้หากทำมันอย่างใส่ใจจะทำให้หนังงูผืนนี้ไร้ตำหนิ เริ่มจากใช้มีดตัดริมฝีปาก้าออก ดึงเขี้ยว ตัดขากรรไกรล่าง ดูขากรรไกรอันทรงพลังนี่สิคงไม่มีสิ่งมีชีวิตใดอยากถูกมันเขมือบลงท้องแน่ จากนั้นก็ตัดจมูกอ่อนออกเพื่อแยกออกจากกะโหลก ตัดหนังรอบดวงตาทั้งสองข้าง เลาะกล้ามเนื้อและเนื้อเยื่อบริเวณปากขอบรอมฝีปากของงู หลังจากส่วนส่วนของกล้ามเนื้อได้ถูกตัดออกไปแยกริมฝีปากล่างด้วยมีด
ข้าจะเลาะเ้าออกมาเป็ชิ้นๆ ข้าจะถลกหนังของเ้า
จางจื่ออี๋พึมพำประโยคนี้ซ้ำไปซ้ำมาจนกลายเป็บทสวดกล่อมเกลาให้จิตใจสงบนิ่ง
อ่า จะหาเงินแต่ละเหรียญนี่ยากจริง
ในที่สุดหนังงูทั้งผืนก็ถูกจัดการอย่างเหมาะสม นางวางมือลงแล้วหยิบมีดวิ่งออกไปตัดหญ้ามาหนึ่งหอบใหญ่เอามาปูรองพื้นแล้วนำหนังงูมาวางไว้บนนั้น จางจื่ออี๋ละความสนใจจากหนังงูแล้วหันมามองลำตัวยาวเหยียดโลนเตียนชุ่มเืสดๆ ที่เหลืออยู่ มองดูท้องป่องๆ คาดได้ว่ามันพึ่งกินอาหารไปไม่กี่วันที่ผ่านมา หากอยากจะหาเบาะแสของสิ่งมีชีวิตชนิดอื่นก็ต้องดูสิ่งที่เ้าเหลือมั์เขมือบเข้าไป ดังนั้นผ่าท้องมันกันเถอะ! คิดเช่นไรก็ลงมือเช่นนั้น ััหยุบหยับชวนแหวะส่งผ่านสองมือที่กำลังควานอยู่ในท้องของเ้างูั์ ชิ้นส่วนกระดูก เนื้อและอื่นๆ ถูกโกยออกมากองข้างนอก เมื่อตับไตไส้พุงถูกโกยออกมาหมดแล้ว ก็ได้เวลาสำรวจ
สิ่งที่ปะปนอยู่ในกองเครื่องในชวนสยองนั้นทำให้ดวงตาของนางมืดครึ้ม ชิ้นส่วนกระดูกที่ยังหลงเหลือให้เห็นมองปราดเดียวจางจื่ออี๋ก็บอกได้ว่านั่นคือกระดูกมนุษย์
มีความเป็ไปได้ว่าเมื่อสองสามวันที่ผ่านมามีคนผ่านมาแถวนี้
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้