มู่อวิ๋นจิ่นยิ้มมุมปากเดินไปให้ฉู่ลี่ดึงตัวนางเข้าสวมกอด โดยวางคางบนหน้าผากของนาง        พอสัมผัสได้ถึงลมหายใจที่อบอุ่นบนหัว มู่อวิ๋นจิ่นก็เอ่ยขึ้นว่า “แค่ไปว่าราชการที่ท้องพระโรง คงไม่น่าเหน็ดเหนื่อยถึงเพียงนี้กระมัง?”        “เจ้าลองไปดูบ้างสิ...