การแข่งขันควิดดิชที่แฮร์รี่รอคอยเริ่มต้นขึ้นในที่สุด
รอนกับเฮอร์ไมโอนี่ดูจะตื่นเต้นมากกว่าเขาเสียอีก ทั้งสองกลัวเหลือเกินว่าจะเกิดเื่ไม่คาดฝันขึ้นอีกเหมือนครั้งก่อน
เฮอร์ไมโอนี่ถึงขั้นไม่ได้ดูหนังสือพิมพ์ เดอะเดลี่พรอเฟ็ต ฉบับล่าสุดเลย จึงไม่รู้ว่าฉบับนี้ถึงกับพาดหัวใหญ่กินพื้นที่ถึงสามคอลัมน์หลัก
[กฎการแปลงร่างของกั๊มป์กำลังจะถูกทำลาย? แล้วใครกันคือคนที่ทำเื่นี้ได้?!]
ขณะเดียวกัน นิตยสาร Transfiguration Today ก็ใช้พื้นที่สำคัญที่สุดเพื่อแนะนำว่าศาสตร์แห่งการแปลงร่างกำลังจะเกิดการปฏิวัติครั้งใหญ่ ในฉบับถัดไป!
แม้จะเป็เพียงการอุ่นเครื่อง ก็ทำให้พ่อมดแม่มดที่เห็นข่าวรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา โดยเฉพาะผู้ที่อยู่ในวงการแปลงร่างมานาน ยิ่งเข้าใจดีว่ามันมีความหมายมากแค่ไหน
บางคนถึงกับเริ่มใช้อิทธิพลหรือเส้นสายที่มีเพื่อสืบหาความจริง เพราะ Transfiguration Today เป็วารสารทางวิชาการที่จริงจัง หากลงข่าวเช่นนี้ย่อมไม่ใช่เื่ลอยๆ
ส่วน เดอะเดลี่พรอเฟ็ต นั้น แม้จะเป็สื่อกระบอกเสียงของกระทรวงเวทมนตร์ และบางครั้งก็ลงข่าวบันเทิงไร้สาระ แต่เมื่อเป็เื่ที่เกี่ยวกับกฎพื้นฐานอย่างกฎของกั๊มป์ พวกเขาย่อมแยกแยะได้
ท้ายที่สุด ทุกการสืบหาก็นำไปสู่ชื่อเดียวกัน ดัมเบิลดอร์
เพียงแค่ชื่อที่เต็มไปด้วยพลังประหลาดนี้ก็ทำให้ทุกการสืบสวนหยุดชะงัก และกลายเป็ความคาดหวังต่อ Transfiguration Today ฉบับถัดไปว่าจะมีข่าวใหญ่แค่ไหน
แต่ไม่มีใครคาดคิดเลยว่า ผู้จุดชนวนเื่ทั้งหมด...ยังเป็แค่นักเรียนปีหนึ่งในโรงเรียนเวทมนตร์
ในขณะที่นักเรียนในฮอกวอตส์ ส่วนใหญ่ไม่รู้สึกถึงกระแสนี้เลย ตอนนี้พวกเขาให้ความสนใจแค่การแข่งขันควิดดิชที่กำลังจะเริ่ม
สิ่งที่ทำให้แฮร์รี่ดีใจคือ ศาสตราจารย์ดัมเบิลดอร์ก็มาชมการแข่งขันด้วย ซึ่งทำให้เขารู้สึกโล่งใจอย่างมาก เมื่อดัมเบิลดอร์อยู่ ศาสตราจารย์ควีเรลล์คงไม่กล้าทำอะไรเขาอีก
พอวางใจได้ แฮร์รี่ซึ่งมีความมุ่งมั่นเต็มเปี่ยมก็แสดงผลงานอันน่าตกตะลึง เพียงแค่สามนาทีเขาก็คว้า สนิชทองคำ ได้ ด้วยการพุ่งตัวลงจากฟ้าดังะุ จบการแข่งขันรวดเร็วเกินคาด
ทั่วสนามะโเรียกชื่อแฮร์รี่ แฮร์รี่มองไปยังศาสตราจารย์ควีเรลล์ ก็เห็นเขายังคงขี้ขลาดเหมือนเดิม ดูไม่ตื่นเต้นเลยกับการแข่งขันที่น่าตื่นเต้น เป็ไปได้ยังไงกัน คนอย่างเขาเคยร่ายคาถาใส่แฮร์รี่? แล้วเขา้าอะไรกันแน่?
ทันใดนั้นเอง มือหนึ่งก็แตะลงบนบ่าของเขา
“ทำได้ดีมาก” ดัมเบิลดอร์พูดเบาๆ มีเพียงแฮร์รี่ที่ได้ยิน “ดีใจที่เห็นเธอไม่ได้หลงใหลอยู่ในกระจกอีก ดูเหมือนว่าเดม่อนจะพูดถูก เป้าหมายที่ดีสามารถทำให้คนมีแรงผลักดันได้จริงๆ”
แฮร์รี่พยักหน้าอย่างดีใจ เขามองไปรอบๆสนาม เห็นศาสตราจารย์สเนปทำหน้าขึงขังแล้วถ่มน้ำลายลงพื้น ส่วนเดม่อนก็โบกมือให้จากระยะไกล ตามคำขอของพวกเขา เดม่อนมาดูการแข่งขันด้วยอีกครั้ง
หนึ่งชั่วโมงต่อมา แฮร์รี่เดินออกจากห้องแต่งตัวคนเดียว กำลังจะนำไม้กวาด นิมบัส 2000 ไปเก็บที่โรงเก็บไม้กวาด
อารมณ์ของเขาตอนนี้เบิกบานกว่าครั้งไหนๆ
ในที่สุด เขาก็ได้ทำอะไรที่น่าภาคภูมิใจจริงๆ จะไม่มีใครพูดอีกว่าเขามีแค่ชื่อเสียงจากครอบครัว และ เขายังช่วยให้เดม่อนกู้คืน 150 คะแนนที่หายไป!
แม้ตอนนี้คะแนนรวมของกริฟฟินดอร์จะยังห่างอีกมากจากคะแนนนั้น แฮร์รี่ก็ยังรู้สึกพอใจมาก
ไม่เคยมีค่ำคืนไหนที่อากาศหวานหอมเท่าคืนนี้เลย
แต่ทันใดนั้น หัวใจเขาก็หนักอึ้งลง เขาเห็นศาสตราจารย์สเนปกำลังย่องเงียบมุ่งหน้าไปยังป่าต้องห้าม ดูท่าว่าไม่อยากให้ใครเห็น
เขาคิดจะทำอะไร?
แฮร์รี่รีบะโขึ้นไม้กวาดแล้วบินตามอย่างเงียบเชียบ สุดท้ายก็ลงเกาะบนต้นบีชสูงต้นหนึ่ง เห็นศาสตราจารย์สเนปและ ศาสตราจารย์ควีเรลล์?!
“ม ไม่ ไม่รู้ว่าทำไมถึง ถึงต้องนัดมาที่นี่ ซีเวอรัส...”
“โอ้ ฉันคิดว่าเื่นี้ไม่ควรพูดในที่สาธารณะ” สเนปพูดเสียงเย็น “อย่างไรเสีย นักเรียนก็ไม่ควรรู้เื่ของศิลาอาถรรพ์”
“นายรู้วิธีผ่านเ้าสัตว์ประหลาดของแฮกริดแล้วรึยัง?”
“แ แ แต่อย่างนั้นซีเวอรัส ผ ผม...”
“เธอไม่อยากมีปัญหากับฉันใช่ไหม ควีเรลล์?” สเนปพูดพลางขยับเข้าไปใกล้
“ผ ผมไม่รู้ว่า ”
“เธอรู้อย่างดีว่าฉันหมายถึงอะไร”
ทันใดนั้น นกฮูกตัวหนึ่งร้องเสียงดังจนแฮร์รี่เกือบตกจากต้นไม้ เขาพยายามทรงตัวอยู่ แล้วก็ได้ยินสเนปพูดว่า
“...กลเม็ดลับของเธอ ฉันจะรอดูอยู่”
“แ...แต่…ผมไม่…ไม่…ไม่ ”
“ดีมาก” สเนปขัดขึ้น “อีกไม่นาน เมื่อเธอคิดตกแล้วว่าอยากอยู่ฝ่ายไหน เราค่อยมาคุยกันอีกครั้ง”
แฮร์รี่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขากลับมาห้องนั่งเล่นได้ยังไง เขาแทบไม่มีสติ ไม่ใช่สเนปเป็ผู้บริสุทธิ์หรอกหรือ? แล้วเขากำลังข่มขู่ควีเรลล์ทำไม? หรือว่าทั้งสองคนต่างก็้าศิลาอาถรรพ์กันแน่?!
รอนกับเฮอร์ไมโอนี่ยังคงดีใจอยู่กับชัยชนะในการแข่งขัน เห็นแฮร์รี่เข้ามาก็ร้องทัก แต่แฮร์รี่กลับไม่มีอารมณ์เลย
“อย่าเพิ่งพูดเื่นั้น!” แฮร์รี่พูดหอบๆ “เรามีเื่สำคัญมากต้องบอกพวกเธอ!”
เขามองเดม่อนที่กำลังอ่านหนังสือพิมพ์ แล้วเล่าให้ทั้งสามฟังเื่ที่เขาแอบได้ยินมา
“โอ้พระเ้า! งั้นศาสตราจารย์สเนปไม่บริสุทธิ์ เขาคือตัวร้ายตัวจริงน่ะเหรอ?”
“เขาก็ไม่เคยดูเป็คนดีอยู่แล้ว! ตอนนี้พอมาคิดดีๆ เขามองแฮร์รี่แปลกๆ มาตลอดเลย เผลอๆ ตอนแข่งควิดดิชครั้งก่อน คนที่ร่ายคาถาอาจจะเป็สเนป ส่วนควีเรลล์นั่นแหละที่พยายามช่วยแฮร์รี่!”
พอได้ยินข้อสันนิษฐานกล้าหาญของรอน แฮร์รี่กับเฮอร์ไมโอนี่ก็เริ่มเห็นด้วย แต่ใบหน้าของเดม่อนกลับมีรอยยิ้มประหลาด
สเนปใส่ร้ายแฮร์รี่ ควีเรลล์ร่ายคาถาช่วยเขา?
มันฟังดู...ตลกเกินไปหน่อยไหม
“เดม่อน นายหัวเราะอะไร? นายคงโดนศาสตราจารย์สเนปหลอกเข้าแล้วแน่ๆ!”
เฮอร์ไมโอนี่สังเกตเห็นสีหน้าเขาอย่างไม่เข้าใจ แฮร์รี่กับรอนก็หันมามองด้วย
เดม่อนพยักหน้าแล้วพูดว่า:
“ใช่เลย พวกเธอพูดถูก สเนปข่มขู่ควีเรลล์ ศาสตราจารย์ควีเรลล์ใจดี สเนปใจร้าย!”
ทั้งสามรู้สึกว่าเดม่อนดูแปลกๆ แต่ก็ไม่สามารถจับต้นชนปลายได้ จึงพูดต่อว่า:
“เราควรไปบอกศาสตราจารย์ดัมเบิลดอร์ ให้เขาระวังศิลาอาถรรพ์ให้ดี!”
“ไม่ต้องห่วงหรอก เื่แบบนี้พวกผู้ใหญ่ย่อมจัดการได้ดีกว่าเราแน่นอน” เดม่อนลุกขึ้นยืน “ฉันมีธุระนิดหน่อย พวกเธอตามสบายเลย”
เมื่อเดินออกจากห้องโถง เดม่อนก็ร่ายคาถาล่องหนใส่ตัวเองทันที
จากนั้น เขาก็เดินมุ่งหน้าไปยังห้องในทางเดินชั้นสี่อย่างมั่นใจ
เขาได้ตรวจสอบล่วงหน้าไว้แล้วว่า หลังจบการแข่งขันควิดดิช ศาสตราจารย์ดัมเบิลดอร์ได้ออกจากฮอกวอตส์ไปเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้...โรงเรียนแห่งนี้ก็ไม่มีใครหยุดเขาได้อีก
(จบบท)
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้