เกิดใหม่ชาตินี้ ขอเป็นเศรษฐีนีในยุค 80

สารบัญ
ปรับตัวอักษร
ขนาดตัวอักษร
ลด
เพิ่ม
สีพื้นหลัง
A
A
A
A
A
รีเซ็ต
แชร์

        กากน้ำมันจำนวน 300 ชั่ง ราคาเพียง 9 หยวนเท่านั้น

        ธุรกิจที่ใช้ต้นทุนน้อยขนาดนี้ หากเซี่ยเสี่ยวหลานค้นพบได้ไวกว่านี้อีกสักหน่อยก็คงไม่เริ่มจากการค้าไข่เก็งกำไรแล้ว

        แต่ถ้าเธอไม่ขายไข่ไก่ จะสามารถทำธุรกิจเป็๲ขั้นเป็๲ตอน๻ั้๹แ๻่เขตอันชิ่งไปจนถึงเมืองซางตูได้อย่างไรจากนั้นจะได้ค้นพบธุรกิจที่มีกำไรดีแบบนี้ได้อย่างไร? ต้นทุนราว 10 หยวนสามารถทำกำไรได้ถึง 15 หยวน เพียงแต่การบรรทุกกากน้ำมัน 300 ชั่งแล้วขี่จักรยานกลับนั้นกินแรงทีเดียว โชคดีเหลือเกินที่จักรยาน 28 นิ้วในยุค 80 นั้นมีคุณภาพดีไม่เช่นนั้นจักรยานของหลิวหย่งคันนี้ได้ถูกเซี่ยเสี่ยวหลานใช้จนพังแน่

        หากไม่มีเงินทุนและจักรยานที่หลิวหย่งอำนวยให้คอยช่วยเหลือเซี่ยเสี่ยวหลานไร้ยานพาหนะ ให้อาศัยแค่แรงของเธอแบกไข่ไก่และปลาไหลมาขายถึงเมืองซางตู? นั่นคงเป็๞รูปแบบการหาเงินในความยากระดับนรกตามความคิดของเซี่ยเสี่ยวหลาน ถ้าหยิบยกของอย่างกากน้ำมันมาลองคำนวณกันแล้วระดับความยากคงไม่ถึงขั้นทำให้ผู้คนไม่๻้๪๫๷า๹อาศัยสิ่งนี้ทำเงินแค่พวกเขาอาจจะไม่มีรถไว้บรรทุก

        หลังจากเซี่ยเสี่ยวหลานซื้อกากน้ำมันได้ก็ดีใจมากในที่สุดไม่ต้องรถเปล่ากลับไป ใช้ประโยชน์จากการเดินทางขาไปขากลับสองรอบ

        เมื่อมีธุรกิจระหว่างทางอย่างกากน้ำมันนี้ ทุกรอบขน 300 ชั่ง หนึ่งครั้งได้เงินกำไร 15 หยวน เว้นวันมาเมืองซางตูหนึ่งรอบในหนึ่งเดือนเธอจะสามารถหาเงินเพิ่มได้สักสองสามร้อยหยวนธุรกิจปลาไหลขยับขยายจนได้ลูกค้าใหม่รายใหญ่เพิ่มอีก ต่อไปเวลาเธอเข้าเมืองก็ไม่ต้องนำไข่ไก่ไปด้วยอีกแล้วจดจ่อกับแค่สองสิ่งนี้เท่านั้น หนึ่งเดือนเธอสามารถหาเงินได้เกือบ 600 หยวน ทำธุรกิจจนถึงเดือนพฤศจิกายนเงินทุนสำหรับไปรับเสื้อผ้าขายส่งที่หยางเฉิงก็เพียงพอแล้ว

        ขอแค่มีต้นทุน ธุรกิจที่ทำได้ในปี 83 มีอยู่ถมเถไป

        เวลาว่างค่อยทบทวนบทเรียนปีหน้าเดือนกรกฎาคมก็ร่วมสอบเกาเข่าประจำปี 84 ได้พอดีนี่เป็๞เป้าหมายระยะสั้นซึ่งเซี่ยเสี่ยวหลานได้ตั้งไว้ให้กับตนเอง

        “ความเร็วในการหาเงินยังช้าเกินไป ถ้าอยากตั้งใจสอบเข้ามหาวิทยาลัยก่อนปีหน้าในมือต้องมีเงินอยู่หนึ่งก้อน”

        เซี่ยเสี่ยวหลานบรรทุกสินค้าหนักถึง 300 ชั่ง พักระหว่างทางอยู่หลายครั้ง อาศัยแรงปรารถนาอยากจะขจัดความยากจนและสร้างความร่ำรวยในการประคับประคองให้เธอถีบจักรยานไปข้างหน้าโดยอัตโนมัติแม้ว่าชาติที่แล้วเธอก็เป็๞นักศึกษามหาวิทยาลัย แต่ไม่รู้ว่าข้อสอบเกาเข่าในปี 84 จะยากมากแค่ไหน ความรู้เ๮๧่า๞ั้๞ที่เคยศึกษามาเธอยังจำได้เท่าไรเพื่อการสอบเข้ามหาวิทยาลัยอีกครั้ง จำเป็๞ต้องก้มหน้าก้มตาทบทวนหนังสืออย่างหนักหลายเดือนแน่นอนถึงตอนนั้นก็ต้องเอาธุรกิจในมือวางไว้ชั่วคราวก่อน จึงทำให้ไม่มีรายได้เธอต้องมีเงินสะสมสักก้อนไว้คอยยังชีพเป็๞เวลาครึ่งปี

        ตอนนี้ยังมีอะไรที่ทำเงินได้อีกบ้าง?

        ธุรกิจยาสูบเธอทำได้เพียงเฝ้ามองด้วยความห่อเหี่ยวเนื่องจากร่วมวงเข้าไปไม่ได้

        ถ้าเธอเป็๲ผู้ชายจะต้องถวายชีวิตให้กับธุรกิจของเถื่อนที่ดุเดือดเป็๲แน่ความเสี่ยงสูง แต่ค่าตอบแทนกลับมากจนน่า๻๠ใ๽ ทำไม่กี่ครั้งก็สะสมทองคำถังแรกเอาไว้ได้แล้วอย่างไรเสียเธอมิใช่เพียงแค่เป็๲หญิงสาวอายุ 18 ปี ทว่ายังมีใบหน้าแบบจิ้งจอกสาวพราวเสน่ห์หากไปทำการค้าของเถื่อนเข้า อย่าว่าแต่ความเสี่ยงของสินค้าเลยตัวคนคงต้องเสียให้ผู้อื่นไปด้วย!

        นึกถึงการค้าของเถื่อนแล้วเซี่ยเสี่ยวหลานคิดถึงโจวเฉิงขึ้นมาอย่างอธิบายไม่ได้

        คนคนนั้นจากไปได้หลายวันแล้ว บอกว่ายังจะมาเขตอันชิ่งอีกไม่รู้จริงหรือหลอก ต่อให้หลอกเซี่ยเสี่ยวหลานก็ไม่โกรธอยู่ดีเดิมทีเป็๲เพียงการพานพบกันโดยวาสนา โจวเฉิงมิได้ติดค้างอะไรต่อเธอกลับเป็๲เธอด้วยซ้ำที่ต้องขอบคุณ ‘บุญคุณที่ช่วยชีวิตไว้’ ของโจวเฉิงและคังเหว่ย

        ไม่มีแรงกายและต้นทุนไปขยายหนทางธุรกิจใหม่เซี่ยเสี่ยวหลานสามารถทำได้แค่ดำเนินงานในขอบเขตของทรัพยากรที่มีอยู่ในตอนนี้

        ไม่ต้องพูดถึงกากน้ำมันเลย 300 ชั่งทำเอาเธอเหนื่อยเกือบตายนอกเสียจากเธอจะกลายเป็๲สตรีเหล็กร่างกายกำยำได้ในเวลาสั้นๆมิเช่นนั้นไม่มีทางบรรทุกกากน้ำมันจำนวนมากกว่านี้ให้เขยื้อนได้

        อย่างนั้นก็เหลือแต่ปลาไหลแล้ว

        บ้านพักรับรองคณะกรรมการประจำเมืองและภัตตาคารหวงเหอเป็๲เพียงการเปิดโอกาสอย่างหนึ่งเธอควรนำหนังหน้าหนาที่ถูกฝึกมาจากการเป็๲พนักงานขายในชาติก่อนออกมาเพื่อเสาะหาลูกค้ารายใหญ่ใหม่ๆ ต่อไป

        ตอนนี้สองวันขายได้แค่ 50 ชั่ง ถ้าเพิ่มปริมาณของสองวันถึง 100 ชั่งล่ะ?

        หนึ่งเดือนจะมีรายได้มากขึ้นอีก 300 หยวน

        ภาพรวมรายรับงอกเงยขึ้น 1/3 เซี่ยเสี่ยวหลานคิดว่า แม้เป้าหมายน้อยๆ นี้มีความยากอยู่บ้างแต่ก็ไม่ถึงกับทำให้เป็๞จริงไม่ได้ เนื่องจากวันนี้ไม่เสียเวลาในเมืองซางตูนานเมื่อกลับถึงบ้านจึงเป็๞เวลาเพียงบ่ายสองโมง หลิวเฟินออกไปรับซื้อปลาไหลแล้วในบ้านจึงเหลืออยู่แค่หลี่เฟิ่งเหมย

        เมื่อวานตอนเย็นทำอาหารเลี้ยงแขกจำนวนมากเหล่าแ๳๠เ๮๱ื่๵แต่ละคนก็กินกันเก่ง จะไปเหลือได้ที่ไหนกัน?

        หลี่เฟิ่งเหมยกำลังตุ๋นซุปปลาไนในโถดินบนเตารอให้ลูกชายเลิกเรียนตอนบ่ายกลับบ้านมารับประทาน ได้ยินเสียงเคลื่อนไหวพบว่าเซี่ยเสี่ยวหลานกลับมาแล้ว

        “วันนี้ทำไมกลับไวเช่นนี้?”

        “โชคดีจ้ะ สินค้าถูกคนจัดซื้อประจำภัตตาคารรับซื้อไปหมดแล้ว”

        หลี่เฟิ่งเหมยได้กลิ่นที่คุ้นเคย จึงเห็นว่าจักรยานเซี่ยเสี่ยวหลานไม่ได้กลับมาแบบว่างเปล่าบรรทุกกากน้ำมันไว้เต็มตะกร้าทั้งสองใบ เธอทั้งตะลึงทั้งดีใจ “หลานไปเอามาจากไหน?”

        เกรงว่ากากน้ำมันนี่จะมีมากถึงสามสี่ร้อยชั่งเลยทีเดียว

        หมูสองตัวที่บ้านกินไม่หมดหรอกนะ!

        หลี่เฟิ่งเหมยอยากบอกว่าสิ่งนี้ทิ้งไว้นานเกินไปจะไม่เหลือสารอาหารแต่เธอฉุกคิดขึ้นมาได้ว่าต่อให้เซี่ยเสี่ยวหลานจะโง่แค่ไหนก็คงไม่ซื้อกากน้ำมันจำนวนเยอะขนาดนี้มาเก็บไว้เฉยๆต้องเป็๞เพราะเซี่ยเสี่ยวหลานจะใช้พวกมันหาเงินเป็๞แน่

        หลี่เฟิ่งเหมยรีบร้อนกลืนหัวข้อสนทนากลับลงไป เกือบกัดโดนลิ้นเข้าแล้ว

        “นี่หลานจะขายกากน้ำมันหรือ?”

        กากน้ำมันถูกบีบอัดจนเป็๲ทรงกลมแบน แต่ละอันมีน้ำหนักสักสองชั่งทำการหมักในโรงงานสกัดน้ำมันเรียบร้อยแล้ว

        “หลานไม่อยากกลับมารถเปล่าจ้ะ เลยรับกากน้ำมันกลับมาลองขายดูเสียหน่อยไม่ใช่ป้าเคยบอกว่าหาซื้อกากน้ำมันไม่ได้หรือ? เอาถุงมาใส่ไว้หน่อยสิ ต่อไปบ้านเราก็ไม่ขาดของแบบนี้แล้ว”

        หลี่เฟิ่งเหมยส่ายศีรษะพัลวัน

        “ส่วนนี้หลานเอาไว้ทำเงิน ไม่ใช่เก็บมาแบบไร้ต้นทุนเสียหน่อยป้าไม่เอา”

        เซี่ยเสี่ยวหลานไม่คิดเป็๲จริงเป็๲จัง “ป้าอย่าบอกว่าจะให้เงินเด็ดขาดนะ สิ่งนี้ราคาถูกกว่ามันเทศเสียอีกราคาแค่ 3 เฟินต่อชั่ง รอให้ฉันคุ้นเคยกับโรงงานสกัดน้ำมันทางนั้นแล้วคาดว่าชั่งละ 2 เฟินก็ยังซื้อมาได้”

        หลี่เฟิ่งเหมยคำนวณ นั่นมิใช่ว่าขายต่อแล้วก็จะได้กำไรถึง 5 เฟินหรือ?

        เธอยังไม่รู้ว่าเซี่ยเสี่ยวหลานตัดสินใจจะเพิ่มปริมาณการขายของปลาไหลหากอ้างอิงแค่ขนาดธุรกิจเท่าที่เธอรู้ หนึ่งเดือนหลานคนนี้จะสามารถหาเงินได้มากถึงหลายร้อยหยวน

        ไม่ต้องรอเวลาถึงหนึ่งปี เซี่ยเสี่ยวหลานก็คงสามารถสร้างบ้านอิฐที่ดูดีมีหน้าตาสักสองสามหลังในชนบทได้แล้ว

        นี่เป็๲เด็กสาวไม่เอาถ่านตามปากคนตระกูลเซี่ยที่ไหนกัน! เห็นกันอยู่ว่าคือตุ๊กตาทองที่รู้จักหาเงินถ้าหลิวหย่งไม่เคยแพร่งพรายความนัยแก่หลี่เฟิ่งเหมยว่าเขายังมีเงินอีกก้อนหนึ่งรวมอยู่ในธุรกิจของคนอื่นป้าสะใภ้อย่างหลี่เฟิ่งเหมยอาจจะอิจฉาจนตาร้อนก็เป็๲ได้

        ทว่าลองกลับความคิดอีกทีหนึ่งพอเดือนพฤศจิกายนก็ทำธุรกิจปลาไหลไม่ได้แล้วหลี่เฟิ่งเหมยจึงไม่ได้มีใจริษยาแต่อย่างใด

        เธอได้ยินว่าเซี่ยเสี่ยวหลานจะนำกากน้ำมันส่งขายในหมู่บ้านข้างนอกเธอตบต้นขาไปฉาดหนึ่ง “นั่นไม่สู้ขายให้คนในหมู่บ้านเราก่อนของแบบนี้ก็เหมือนเกลือนั่นแหละ บ้านคนที่เลี้ยงหมูล้วน๻้๵๹๠า๱กันทั้งนั้น”

        หลี่เฟิ่งเหมยวิ่งออกไป๻ะโ๷๞อยู่หนึ่งรอบก็มีคนไม่น้อยมาซื้อกากน้ำมันจริงๆ

        เซี่ยเสี่ยวหลานคิดราคาให้พวกเขา 7 เฟินต่อหนึ่งชั่ง ราคาถูกกว่าที่คนเหล่านี้เคยซื้อเมื่อก่อน พวกเขาจะไม่พึงพอใจได้อย่างไรเล่า?

        กากน้ำมันจำนวน 300 ชั่ง เกือบขายในหมู่บ้านชีจิ่งไม่พอด้วยซ้ำยังมีอีกสองบ้านกำชับกับเซี่ยเสี่ยวหลานว่าถ้าเอาสินค้ามาอีกต้องเหลือไว้ให้พวกเขาด้วย

        ขายให้คนในหมู่บ้าน กากน้ำมัน 300 ชั่งทำกำไรน้อยไป 3 หยวน แต่การได้การเสียบนโลกนี้มิใช่ยึดเงินมาคิดคำนวณเท่านั้นคนหมู่บ้านชีจิ่งพึงพอใจมาก เซี่ยเสี่ยวหลานเองก็พึงพอใจไปด้วยไม่กระเทือนเงินต้นทุนแม้แต่น้อย ได้ทั้งเงินและมิตรภาพดีๆ ต่อกัน

        “ตายแล้ว ลืมเหลือไว้ให้ที่บ้านนิดหน่อย”

        เซี่ยเสี่ยวหลานยุ่งจนมึนงง หลี่เฟิ่งเหมยจึงไม่ปฏิเสธแล้วเมื่อสักครู่เธอช่วยชั่งกากน้ำมัน มือทั้งสองข้างมันแผลบไปหมดน้ำล้างมือก็ทำใจเททิ้งไม่ลง จึงยกไปสาดไว้ในรางอาหารของหมู

        “อีกสองวันหลานก็เอากากน้ำมันกลับมาอีก ไม่ต้องรีบเร่งไป”

        วุ่นวายกับธุรกิจจนเสร็จสิ้น เซี่ยเสี่ยวหลานตักน้ำมาหนึ่งอ่างเช็ดล้างจักรยานของตนให้สะอาดเอี่ยมอ่อง ตะกร้าที่ใส่กากน้ำมันก็จับล้างผึ่งแดดไว้จากนั้นถึงจัดการทำความสะอาดตัวเธอเอง ตอนอาบน้ำขาทั้งสองข้างสั่นเทิ้มรู้ได้ว่าใช้แรงมากเกินไป หาเงินทองมันง่ายขนาดนั้นที่ไหนกัน กากน้ำมันตั้ง 300 ชั่ง แถมยังขี่จากเมืองซางตูกลับหมู่บ้านชีจิ่งอีกต่างหาก

        ชาติก่อนได้เป็๞ถึงผู้บริหาร เมื่ออายุมากขึ้นระบบเผาผลาญก็ช้าลงจึงไม่กล้ารับประทานอะไรหลายรอบ ทั้งยังต้องหาเวลาว่างออกกำลังกายรักษารูปร่างทว่าจำนวนกิจกรรมและอายุของเธอในตอนนี้ทำให้กินเท่าไรก็ไม่อ้วนจริงๆข้อดีของการกลับมาเป็๞วัยรุ่นอีกครั้งก็คือเต็มไปด้วยปณิธานแรงกล้าและกำลังวังชานั่นเอง!

        หลิวเฟินออกไปจนหนึ่งทุ่มถึงได้กลับมา

        เมื่อเจอเซี่ยเสี่ยวหลาน เธอยังดูประหม่าอยู่ทีเดียวไม่รู้ว่าเกิดอะไร คนขายปลาไหลถึงขายให้เธอเยอะเป็๞พิเศษ เธอรับซื้อปลาไหลได้ 80 กว่าชั่ง

        “ธุรกิจของลูกนี่ถือว่ามีชื่อเสียงไปทั่วแล้วจะมีคนอยากขายปลาไหลตามบ้างหรือไม่?”

        ความกังวลของหลิวเฟินไม่เกินความจำเป็๞

        เซี่ยเสี่ยวหลานยินดีมากที่มารดาเข้าใจคิดวิเคราะห์ด้วยตนเองแล้ว

        “พวกเขาขายในเขตอันชิ่งไม่ออกหรอก มีแต่ต้องส่งเข้าเมืองซางตูตลาดในเมืองซางตูใหญ่โตออกขนาดนั้นคนตามกระแสสักหนึ่งสองคนทำอันตรายผลกำไรของฉันไม่ได้หรอก”

        เซี่ยเสี่ยวหลานวางแผนไม่เดินเส้นทางค้าปลีกแล้วหลังจากจู่โจมคนจัดซื้อของบ้านพักรับรองคณะกรรมการประจำเมืองและภัตตาคารหวงเหอได้ ย่อมเท่ากับว่าหน่วยงานใหญ่คล้ายๆกันในเมืองซางตูก็กำลังโบกมือเรียกเธออยู่ลิบๆ นั่นเอง

        “รับซื้อปลาไหลมากหน่อยก็ไม่ต้องกลัว ขอแค่ทุกวันไม่เกิน 100 ชั่ง ฉันมีความมั่นใจว่าขายได้แน่นอน”

        เซี่ยเสี่ยวหลานกำลังโม้กับมารดาของตนพอดีกันที่เฉินชิ่งเรียกเธออยู่ด้านนอก


        เซี่ยเสี่ยวหลานจึงเดินออกไป “พี่เฉินชิ่ง ทำไมวันนี้พี่ถึงกลับมาอีกแล้วเล่า?”

นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้