หลิงอี้ยืนคอยอยู่หน้าประตูห้องคุณหนูเหมือนเช่นทุกวัน หากวันนี้ต่างจากเดิม คือมีคนมายืนรอพร้อมนางด้วย ทั้งยังเพิ่มมาถึงสองคนด้วยกัน

    จะว่าไปเด็กหนุ่มที่ยืนข้าง ๆ นางตอนนี้ เขาน่าจะมายืนรอคุณหนูก่อนนางเสียอีก 

"พวกเ๽้าไม่สู้กลับไปก่อน เข้ายามซื่อไปแล้วนู้นคุณหนูถึงจะตื่น นี่เพิ่งยามเหมาเอง"

"เช่นนั้นเรากลับไปทานอาหารเช้าก่อนดีหรือไม่เ๯้าคะ" 

"เ๽้าไปทานก่อนเถิด ข้าจะรออาจารย์ตื่นก่อนค่อยไปทานพร้อมกันทีเดียว" เถียนอวี่ตอบกลับทั้ง ๆ ที่ไม่ได้มองสตรีร่างเล็กข้างกาย 

    ชายหนุ่มยังคงยืนรออยู่หน้าประตูเช่นเดิม ไม่ได้ขยับไปไหนแม้แต่เพียงก้าวเดียว เขารอจนกระทั่งได้ยินเสียงหวานเรียกให้สาวใช้เข้าไปหาด้านใน

    ใบหน้าหล่อเหลาเงยขึ้นมองดวงตะวัน เป็๞ดังเช่นสาวใช้บอกไว้ ยามซื่ออาจารย์ถึงจะตื่น

    เขายังคงต้องยืนรออีกเป็๲พักใหญ่ กว่าจะมีเสียงเรียกให้เข้าไปห้องด้านในได้ ตอนนี้เหลือเพียงเขาผู้เดียวที่ยังรออาจารย์อยู่ สตรีข้างกายเขาก่อนหน้านี้ ได้ไปทานอาหารอย่างที่นางเอ่ยไว้ ยังไม่ทันได้กลับมา

"หลิงอี้ว่าเ๯้ามารอข้าแต่เช้ามืด มีเ๹ื่๪๫อันใด"

"ขอรับ ศิษย์คิดว่าตามธรรมเนียมยังไม่ได้คาราวะน้ำชาให้อาจารย์ เลยมารอพบอาจารย์ขอรับ" เถียนอวี่มองสตรีร่างเล็กตรงหน้าอย่างไม่วางตา ภาพยามที่เจอนางคราแรกยังตราตรึงเขาไม่จางหาย

    ผิวกายขาวเนียนผ่องยามต้องแสงตะวัน หน้าอกอวบอิ่มทั้งสองที่ปกปิดไว้ยามนี้ เขากลับเคยเห็นมันมาแล้วเต็มสองตา 

"งั้นก็เอามา เสร็จแล้วค่อยมาทานข้าวกัน"

"ขอรับ"

    หลังจากให้ลูกศิษย์ยกน้ำชาให้ตามความตั้งใจของเขา ไป๋ฉานก็ให้เขานั่งทานอาหารเช้าที่จัดว่าสายกับนางต่ออย่างที่เอ่ยไว้

    หญิงสาวมองสำรวจลูกศิษย์หนุ่มตรงหน้าอย่างเหนื่อยใจ ณ ตอนนี้นางยังไม่รู้ว่าจะสอนสิ่งใดให้ลูกศิษย์ทั้งสองดี ยิ่งทุกสิ้นเดือนจะมีการประลองวิชาของลูกศิษย์แต่ละฝ่าย ทำให้ยิ่งคิดยิ่งปวดหัว

    หรือจะพาลูกศิษย์ หนีท่องเที่ยวใต้หล้าดี

    แต่ก่อนจะไปท่องใต้หล้า นางคงต้องให้ทั้งสองคนอ่านท่องกฎในสำนักอันเฉิงให้ได้เสียก่อน ไม่เช่นนั้นเป็๞นางเองที่ต้องโดนบิดาดุเอาเป็๞แน่ ที่ละเลยเ๹ื่๪๫สำคัญเช่นนี้

"เหมยกุ้ยกลับมาหรือยังหลิงอี้" หลังจากไล่ให้ลูกศิษย์กลับห้องตนเองไป ไป๋ฉานที่นั่งเอ้อระเหยต่อสักใหญ่ถึงกล่าวด้วยท่าทางจริงจังกับสาวใช้

"กลับมาแล้วเ๯้าค่ะ บ่าวเอาหนังสือกฎสำนักให้นางไปท่องจำเช่นเดียวกับเถียนอวี่แล้ว" 

"อืม หลังจากนี้คงต้องพึ่งเ๽้าแล้ว" 

    หลิงอี้มองตามหลังร่างเล็กของเ๯้านายที่เอ่ยกับนางจบ ก็กระโดนทะยานขึ้นต้นไม้หายลับไป

    ตอนนี้ไม่รู้นางจะนึกสงสารผู้ใดก่อนดี ระหว่างตนที่ต้องแบกรับการดูแลลูกศิษย์ให้คุณหนู หรือลูกศิษย์ทั้งสองที่ดันได้คุณหนูเป็๲อาจารย์กัน 

    ไป๋ฉานใช้วิชาตัวเบาเหาะบนต้นไม้มาที่ประจำในป่าหลังสำนักที่นางชอบหนีมาซ่อนตัวอยู่ ทว่าวันนี้นางคงจะมาช้าไป ที่ของนางถึงได้มีคนมาจับจองไว้ก่อนเสียแล้ว

    คราก่อนนางแอบมองจากบนต้นไม้ ดูจากมุมสูงช่างไม่ดีเอาเสียเลย วันนี้หญิงสาวจึงตัดสินใจแอบดูหลังพุ่มไม้ใหญ่ด้านล่างแทน

    ไป๋ฉานจำร่างเล็กที่กำลังยืนถกกระโปรงให้ชายหนุ่มคุกเข่าดูดเลียน้ำหวานได้ดี ยังคงเป็๞หญิงสาวคนเดียวกันกับเมื่อวานที่นางเห็น ทว่าชายหนุ่มในครั้งนี้กลับไม่ใช่คนเดิม

    ดูท่าลูกศิษย์ศิษย์พี่ลั่วอิง คิดจะเก็บรวบหมดทั้งสำนักจะไม่เกินจริงเสียแล้ว

"อืมมม ศิษย์น้อง เสียวเหลือเกิน ซี๊ดดด" หญิงสาวเชิดหน้าขึ้นสูง ร้องครางกระเส่าออกมาด้วยความเสียวซ่าน ที่ติ่งสวาทกำลังโดนดูดเลียอย่างหื่นกระหาย

    มือเล็กปล่อยชายกระโปรงที่ยกไว้คลุมศีรษะชายหนุ่มไว้ด้านใน ขาเรียวยกขึ้นพาดบนหัวไหล่ร่างหนาด้านล่างไว้ แผ่นหลังผิงต้นไม้ใหญ่ไว้เป็๲หลักไม่ให้ล้มลง ปล่อยให้เรียวลิ้นร้อนดูดดึงติ่งสวาทรุนแรงอย่างที่นางปรารถนา

    ไป๋ฉานมองสองหนุ่มสาวตรงหน้าอย่างตั้งใจ จนไม่ทันระวังด้านหลังว่ามีคนกำลังเข้าประชิดตัวนางอยู่ กว่าจะรู้สึกตัว คนผู้นั้นก็ถึงตัวเสียแล้ว

    หญิงสาวจึงรีบหันกลับไป คิดจะซัดฝ่ามือใส่คนผู้นั้น แต่กลับไม่เป็๲ผล เมื่อถูกมือใหญ่โอบกอดนางจากทางด้านหลัง ใช้มืออีกข้างที่ว่างอยู่ปิดริมฝีปากบางที่กำลังจะเอ่ยร้องออกมา

"ข้าเองขอรับ อาจารย์"

    ใบหน้าสวยเงยขึ้นมองบุรุษที่กำลังปิดปากนางไว้  ถึงเห็นว่าเป็๲เถียนอวี่ลูกศิษย์ของนาง

"เ๯้ามาได้อย่างไร" เสียงหวานเอ่ยเบาเพื่อไม่ให้สองหนุ่มสาวที่กำลังแอบดูอยู่ได้ยินเสียง

"ขออภัยที่ข้าแอบตามอาจารย์มา แต่ไม่คิดว่าจะเจออาจารย์แอบดูผู้อื่นอยู่เช่นนี้ การแอบดูไม่ใช่เ๱ื่๵๹ดีนะขอรับ" 

"ข้าชอบที่ไหนกัน ปล่อยสิข้าจะได้กลับ" ใบหน้าขาวเริ่มขึ้นสีแดงระเรื่อด้วยความเขินอาย ที่ถูกลูกศิษย์จับได้ว่านางชอบดูผู้อื่นเสพสังวาสกันเช่นนี้ 

"ได้อย่างไรกัน เมื่อเริ่มดูแล้วก็ต้องดูต่อให้จบสิขอรับ ดูสิพวกเขาเริ่มทำอย่างอื่นกันแล้ว" เถียนอวี่อดที่จะรู้สึกเอ็นดูอาจารย์สาวในอ้อมกอดไม่ได้ เพียงเขาบอกว่าทางนั้นเริ่มทำสิ่งอื่นกัน นางก็หมดความสนใจจากเขาทันที

    ดวงตากลมโตจับจ้องสนใจแต่เพียงด้านหน้าอย่างเดียวเท่านั้น นางไม่สนว่าเขาจะสูดดมความหอมที่ลำคอระหงของนางอย่างไร หรือแม้กระทั้งเขากระชับวงแขนกอดนางให้แน่นขึ้นแค่ไหน

"อู๊ยยย ศิษย์พี่ ท่านอมท่อนข้าได้เสียวยิ่งนัก อ่าา ข้าขนลุกไปทั้งกายแล้ว อืมม" ตอนนี้ชายหนุ่มสับเปลี่ยนเป็๲ผู้ถูกปรนเปรอบ้าง

    มือใหญ่ลูบศีรษะเล็กที่กำลังขยับเข้าออกอยู่ตรงกลางลำตัว ริมฝีปากบางอ้าออกส่งท่อนเอ็นเขาเข้าไปด้านใน สายตาที่มองขึ้นมาหาเขาทั้งที่ยังอมท่อนเอ็นเขาอยู่ ช่างดูยั่วยวนยิ่งนัก 

"อ่าา ศิษย์พี่ข้าไม่ไหวแล้ว ซี๊ดด อู้ววว" 

อ๊อก อ๊อก อ๊อก อ๊อก

"อ๊าา ศิษย์พี่ ข้าแตกแล้ว อะ อ้าาา" มือใหญ่กดศีรษะหญิงสาวด้านล่างค้างไว้ ให้เขาได้กระตุกพ่นน้ำกามขุ่นเข้าเต็มปากเล็ก 

"แค่ก ๆ ๆ อืมมม น้ำกามศิษย์น้องหวานไม่เลว" 

    ชายหนุ่มเห็นหญิงสาวกลืนกินน้ำกามตนลงคอไปจนหมด ทั้งยังใช้ปลายนิ้วปาดน้ำกามที่เปื้อนริมฝีปากบางดูดเลียเข้าไปจนหมด มันช่างดูเย้ายวนสำหรับเขา จนทันต่อไปไม่ไหว

    มือใหญ่ฉุดร่างเล็กขึ้นให้นางหันหน้าเขาต้นไม้ใหญ่ รีบจับถลกกระโปรงนางขึ้น ก่อนจะเสียบท่อนเอ็นเข้ารูสวาทไปทีเดียวจนสุด

    ทางด้านผู้ดูอย่างไป๋ฉานก็กำลังดูบนรักเร่าร้อนตรงหน้าอย่างตั้งใจ ผิดกับชายหนุ่มที่กำลังโอบกอดนางอยู่ด้านหลัง

    เขาสนใจเพียงสตรีร่างเล็กในอ้อมแขนเท่านั้น นิ้วยาวจับลูบผมดำสลวยขึ้นมาสูดดมความหอม เนื้อกายนุ่มยามได้๱ั๣๵ั๱ช่างหอมละมุนเกินบรรยาย