จี๋โม่หานกลั้วหัวเราะเบาๆ “อ๋อ? ความหมายขององค์ชายห้าก็คือข้าโยนความผิดให้เ้าหรือ? ตอนที่ตรวจสอบใต้เท้าเจียงก็อยู่ อีกอย่าง เื่ที่ฝ่าาถูกวางยาพิษข้าเองก็ไม่ได้รู้เื่ราวสักเท่าไหร่ ข้าจะไปรู้ได้อย่างไรว่าฝ่าาถูกวางยาพิษได้อย่างไร?”
“เป็เ้า” สายตาขององค์ชายห้ามองจี๋โม่หานอย่างดุดัน แววตาปิดจิตสังหารเอาไว้ไม่มิด “เ้าแก้แค้นให้คุณหนูซู ถึงได้จงใจใส่ร้ายข้า แต่คุณหนูซูไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเ้าเลย เหตุใดเ้าถึงใส่ใจนางขนาดนั้น ทั้งยังลงมือใหญ่โตเพื่อช่วยนางด้วย?”
สายตาของทุกคนต่างมองไปทางจี๋โม่หานตามคำพูดขององค์ชายห้า มีทั้งไม่เข้าใจทั้งสงสัย จริงด้วย ระหว่างจี๋โม่หานกับซูิเยว่ไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกัน เหตุใดจะต้องช่วยซูิเยว่ถึงขนาดนี้
ตอนที่ทุกคนต่างยืนอยู่ตรงข้ามกับซูิเยว่ ก็มีแค่จี๋โม่หานที่ออกตัวพูดแทนนาง ทุกคนไม่เชื่อซูิเยว่ จี๋โม่หานกลับรั้นที่จะตรวจสอบเื่นี้ให้ชัดเจน
หากไม่ใช่เพราะจี๋โม่หาน ซูิเยว่ที่ถูกใส่ร้ายในครั้งนี้คงจะรอดจากข้อสงสัยนี้ได้ยาก
ซูิเยว่ขดตัวอยู่ในอ้อมกอดของจี๋โม่หานอยู่ตลอด ถึงแม้จะหลับตา แต่สติก็ยังชัดเจน นางเองก็ได้ยินประโยคนี้
จริงสิ การที่จี๋โม่หานช่วยนางในครั้งนี้ก็แทบจะเปิดเผยความสัมพันธ์ของทั้งสองคนออกมาแล้ว เช่นนั้นตอนนี้เขาจะตอบกลับอย่างไร
จี๋โม่หานเหมือนกับเดาความคิดของซูิเยว่ได้ก็หัวเราะเบาๆ ก่อนจะจูบไปที่หน้าผากของนางเบาๆ ต่อหน้าทุกคนโดยไม่หลีกเลี่ยง
จากนั้นก็พูดออกมาอย่างตั้งใจแน่วแน่ทุกคำ “ได้ เช่นนั้นข้าจะบอกเ้าตอนนี้เลยว่าเพราะเหตุใด นั่นเป็เพราะว่านางคือคนในใจของข้า นางจะเป็ชายาของข้า เป็คนที่ข้ามองว่าสำคัญราวกับสมบัติล้ำค่า เข้าใจแล้วหรือยัง?”
ทั่วทั้งคุกเงียบกริบ
องค์ชายห้าเบิกตากว้าง เขามองจี๋โม่หานอย่างไม่อยากจะเชื่อ คล้ายกับได้ยินเื่ที่ไม่คาดคิด
ฮ่องเต้เองก็มองภาพนี้อย่างไม่อยากจะเชื่อ
แทบทุกคนต่างไม่เชื่อว่า องค์ชายสามจี๋โม่หานที่ปกติมักเ็าเข้าหายากนั้นจะพูดคำพูดเช่นนี้ออกมา และตกหลุมรักใครสักคน
มือที่จับสาบเสื้อของจี๋โม่หานกำแน่นขึ้น คำพูดทุกคำของจี๋โม่หานเข้าหูนางทุกคำ นางคิดไม่ถึงว่าเขาจะยอมรับต่อหน้าคนมากมายเช่นนี้
ยอมรับแล้ว ยอมรับแล้ว
ซูิเยว่ไม่รู้ว่าตัวเองในตอนนี้ควรจะรู้สึกอย่างไร ตะลึง ใหรือว่าอย่างอื่น แต่ว่าั้แ่ได้สติกลับมาหลังจากตกตะลึงไป ในใจก็หวานฉ่ำมาก จี๋โม่หานยอมรับความสัมพันธ์ของพวกเขาต่อหน้าทุกคน
นางคือคนในดวงใจของเขา
ซูิเยว่รู้สึกปวดจมูกขึ้นมา ขอบตาร้อนขึ้น หลังจากเกิดใหม่นางร้องไห้น้อยมาก แต่ว่าในอ้อมกอดของคนที่ชอบตอนนี้แล้ว นางก็ไม่อาจควบคุมตัวเองได้
“เป็อะไรไป” จี๋โม่หานรู้สึกได้ถึงอารมณ์ของคนในอ้อมกอด เขาจึงก้มหน้าไปถามด้วยความเป็ห่วง “จะจัดการเสร็จแล้ว เด็กดี แม่หนู”
เสียงของเขาอ่อนโยนมาก ท่าทีตอนที่พูดกับคนอื่นเมื่อครู่นั้นคนละเื่กันเลย จนทำให้คนอื่นๆ ไม่อยากจะเชื่อว่านี่คือองค์ชายสามผู้ที่เคยฆ่าคนได้อย่างเ็าคนนั้น
ซูิเยว่ส่ายหน้าน้อยๆ เป็การแสดงออกว่าตัวเองนั้นไม่เป็อะไร
ทางด้านนั้นก็ทำตามคำสั่งของฮ่องเต้ เพียงชั่วครู่หมอหลวงจ้าวก็ถูกพามา สีหน้าแตกตื่นหวาดกลัวคิดว่าเกิดเื่ใหญ่อะไรขึ้น
“ถวายบังคมพ่ะย่ะค่ะฝ่าา”
“เอาล่ะ เอาล่ะ” ฮ่องเต้โบกมืออย่างรำคาญ “เ้าดูกากยานี้ว่ามันคืออะไร มีสรรพคุณอะไร?”
ผู้ดูแลใกล้ตัวที่อยู่ด้านข้างส่งกากยาไปให้หมอหลวงจ้าว หมอหลวงไม่กล้าชักช้าจึงรับกากยามาดูและดม
สายตาของทุกคนต่างจ้องไปที่เขาและรอคอยผลลัพธ์
หลังจากนั้นครู่หนึ่ง สีหน้าของหมอหลวงจ้าวก็ย่ำแย่ขึ้นมา เขาขมวดคิ้วท่าทางหวาดกลัว “ฝ่าา กากยานี้หากดูจากยาทุกชนิดแต่ละอย่างแล้วไม่มีพิษร้ายอะไร แต่พอเอามารวมกันก็จะเป็พิษ เป็....เป็....”
หมอหลวงจ้าวตัวสั่นไม่หยุด
“เป็อะไร?” ฮ่องเต้พูดอย่างหงุดหงิด
“เป็พิษที่ฝ่าาโดนเมื่อหลายวันก่อนพ่ะย่ะค่ะ”
เมื่อพูดจบ ทุกคนก็เงียบกริบ
เจียงจ้าวลอบถอนหายใจ
สีหน้าของฮ่องเต้เปลี่ยนมาย่ำแย่มากยิ่งขึ้น และถามอีกรอบ “หมอหลวงจ้าวแน่ใจหรือ?”
หมอหลวงจ้าวคุกเข่าลงพร้อมพูดอย่างหวาดกลัว “มั่นใจมากพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมไม่กล้าปกปิดฝ่าา นี่เป็พิษที่ฝ่าาโดนเมื่อตอนนั้นจริงๆ”
องค์ชายห้าไม่อยากจะเชื่อ เขารีบพูดเสียงดุดัน “ไม่ใช่แบบนั้นนะเสด็จพ่อ ลูกไม่ได้เป็คนทำ ลูกไม่รู้ว่ากากยานี้มาจากไหน ลูกจะวางยาพิษเสด็จพ่อได้อย่างไร จะต้องมีคนใส่ร้ายลูก ขอเสด็จพ่อโปรดตรวจสอบให้ชัดเจน”
สีหน้าของฮ่องเต้ดำคล้ำ คล้ำจนแทบจะมีน้ำหมึกไหลออกมา แสดงออกชัดว่าโกรธจัด “ลูกทรพี”
องค์ชายห้าพุ่งเข้าไปคุกเข่าแล้วพูดเสียงหนักแน่น “เสด็จพ่อ ไม่ใช่ลูกจริงๆ นะพ่ะย่ะค่ะ ขอเสด็จพ่อโปรดตรวจสอบให้ชัดเจนพ่ะย่ะค่ะ”
ฮ่องเต้ไม่พูดอะไร สายตาจ้องไปยังองค์ชายห้า แววตาเหมือนมีพายุขนาดใหญ่ พอเขาโบกมือ ทหารอวี๋หลินด้านข้างก็รีบเข้ามาจับองค์ชายห้าทันที
องค์ชายห้าเบิกตากว้างอย่างไม่อยากจะเชื่อ เขาดิ้นรนขัดขืนการจับกุมพร้อมพูด “เสด็จพ่อ ขอเสด็จพ่อโปรดตรวจสอบให้ชัดเจน ลูกยอมรับ ลูกเป็คนใส่ร้ายคุณหนูซู แต่เื่วางยาไม่ใช่ลูกทำจริงๆ พ่ะย่ะค่ะ”
สายตาของทุกคนมองไปที่องค์ชายห้า มีทั้งสงสัยทั้งไม่อยากจะเชื่อ แต่ตอนนี้มีหลักฐานยืนยัน ความจริงได้ถูกเปิดเผยตรงหน้าแล้ว
“พอแล้ว” ฮ่องเต้ตวาดเสียงเข้ม “เื่มาถึงตรงนี้แล้ว จับองค์ชายห้าเข้าคุก แล้วค่อยจัดการขั้นต่อไป”
“เสด็จพ่อ เสด็จพ่อ ท่านเชื่อลูกเถิดนะ” ดวงตาขององค์ชายห้าแดงก่ำ
เพียงครู่เดียวเขาก็ถูกทหารอวี๋หลินจับไป สถานที่แห่งนี้จึงกลับมาเงียบอีกครั้ง
เจียงจ้าวก้าวออกไปหนึ่งก้าว “ฝ่าา ตอนนี้เื่ได้ตรวจสอบชัดเจนแล้ว ขอฝ่าาโปรดคืนความบริสุทธิ์ให้ฮองเฮาเหนียงเหนียงพ่ะย่ะค่ะ”
“เื่นี้เจิ้นจะจัดการเอง” ฮ่องเต้โบกมือแล้วมองจี๋โม่หาน “เอาล่ะ เอาล่ะ เื่ที่คุณหนูซูถูกใส่ร้าย เจิ้นจะอธิบายกับสกุลซู และคืนความยุติธรรมให้กับคุณหนูซู”
“เป็เช่นนั้นก็ดีพ่ะย่ะค่ะ” จี๋โม่หานพูดเสียงเย็น “แต่ว่ายังมีอีกเื่หนึ่ง”
ฮ่องเต้ขมวดคิ้ว “องค์ชายสามยังมีเื่อะไรอีกหรือ?”
“คุณหนูซูถูกขังอยู่ในคุก แต่ว่าคนที่อยู่ด้านล่างกลับฟังคำสั่งขององค์ชายห้า ใช้วิธีการทรมานคุณหนูซูด้วยตัวเอง เกรงว่าแบบจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่”
ฮ่องเต้มองซูิเยว่ที่อยู่ในอ้อมกอดของจี๋โม่หานแล้วก็รู้สึกปวดหัว “นี่....คุณหนูไม่ได้าเ็หนักขนาดนั้น ตอนนี้องค์ชายห้าก็ถูกขังคุกแล้ว เจิ้นจะจัดการเขาตามกฎหมาย แค่นี้ก็ช่างมันเถิด”
าแไม่หนัก? นี่เรียกว่าไม่หนัก?
พวกหลิงชวนกำหมัดแน่น ใช้วิธีการทรมานกับสตรีคนหนึ่งจนเกือบตาย ฮ่องเต้ยังพูดเหมือนตาบอดว่าแผลไม่หนัก?
สีหน้าของจี๋โม่หานเย็นเยียบ กลิ่นอายเย็นแผ่ออกมาจากตัว “ข้าเองก็จะไม่ไล่บี้องค์ชายห้าแล้ว ข้าแค่้าพวกคนที่ลงโทษเองตามใจชอบพวกนั้น ในเมื่อพวกเขาไม่เข้าใจกฎหมายของเมืองหลวง เช่นนั้นข้าจะสั่งสอนพวกเขาเอง”