ยอดอัจฉริยะของตระกูลหลินอยู่บนเรือจริงๆ หรือ? ไม่แปลกใจเลยที่เขามองหาไม่เจอ!
เหล่าผู้คนจากตระกูลหลินพุ่งขึ้นไปในอากาศเพื่อมาต้อนรับการกลับมาของพวกเขา
ในเงามืดด้านล่าง มือสังหารชั้นยอดของตระกูลหวัง ที่ได้ค้นหาทั่วทั้งตระกูลหลินแต่ไม่พบอัจฉริยะใดๆ ตากลมโตขึ้นด้วยความตื่นเต้น และจิตสังหารพุ่งออกจากสายตาของพวกเขา!
เขาปรากฏตัวแล้ว! คนมากมายออกมาต้อนรับเขา มันต้องเป็บุตรศักดิ์สิทธิ์ของตระกูลหลินแน่ๆ! คราวนี้พวกเขาคงไม่ผิดแล้ว!
หวังเฉียนคุนค่อยๆ ลดพลังของตัวเองกลับ และซ่อนตัวอยู่ในเงาของต้นไม้เหมือนลมที่พัดผ่าน
มองขึ้นไปที่เรือเหาะใต้แสงจันทร์ เขากลั้นหายใจและจ้องมองอย่างตั้งใจ
'ข้าจะได้เห็นบุตรศักดิ์สิทธิ์ของตระกูลหลินคนนี้เป็อย่างไร บางทีเขาอาจมีความสามารถเพียงหนึ่งในหมื่นของความสามารถของบุตรชายข้าก็ได้'
ทว่า หลังจากรอนาน กลับไม่มีคนที่สี่ออกมา
บนเรือเหาะมีเพียงหลินเป่า, ซวนซู่, และซวนเยียนหราน เท่านั้น
หือ? อัจฉริยะของตระกูลหลินอยู่ที่ไหน? บุตรศักดิ์สิทธิ์วัยเยาว์อยู่ที่ไหน? หวังเฉียนคุนและมือสังหารคนอื่นๆ ของตระกูลหวังต่างรู้สึกงุนงง!
ผู้คนจากตระกูลหลินที่อยู่บนฟ้าต้อนรับพวกเขา หลินฮ่าวผู้เป็พ่อและเสวียนอวี่ผู้เป็แม่พาหลินเสวียนกลับลงมาในทันที
"ตามที่คิดไว้ ฮ่าๆ เสวียนเอ๋อร์ลืมตาแล้ว!"
"เขาหล่อเหลามาก!"
"ดูเหมือนข้าเมื่อยังเด็กเลย"
"หยุดพูดเถอะ หน้าแก่ๆ อย่างเ้าไปเทียบกับเสวียนเอ๋อร์ได้ยังไง? ตอนข้ายังเด็ก ข้าหล่อมากจริงๆ..."
"…"
ในตอนแรก เมื่อผู้าุโหลายคนเห็นหลินเสวียนลืมตา พวกเขาทุกคนหัวเราะออกมา ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความรักและความเอ็นดู เมื่อได้ยินคำบรรยายของหลินเป่าเกี่ยวกับเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ พวกเขาก็เบิกตากว้างในทันที!
"อะไรนะ? หลินเป่า เ้าพูดว่าอะไรนะ? เมื่อเสวียนเอ๋อร์ลืมตา ท่านก็เข้าใจอะไรบางอย่าง?"
"บุตรศักดิ์สิทธิ์ของเราตื่นขึ้นมาพร้อมดวงตาหยินหยางและดวงตาศักดิ์สิทธิ์จริงหรือ?"
"บัดซบ! คราวหน้าหลินเสวียนจะไปที่ไหน? ให้ข้าคอยปกป้องเขาเอง!"
เหล่าผู้าุโหลายคนก็รู้สึกเสียใจและรู้สึกเสียดาย เมื่อเหล่าศิษย์ตระกูลหลินที่อยู่ข้างล่างได้ยินเช่นนั้น พวกเขาก็เบิกตากว้างและแสดงสีหน้าเสียดาย! พวกเขาพลาดโอกาสอันยิ่งใหญ่ไปอีกครั้ง ทำไมพวกเขาถึงไม่ได้ไปกับบุตรศักดิ์สิทธิ์!
ผู้ฝึกตนจากตระกูลหลินที่อยู่ข้างบนรู้สึกขัดใจสุดๆ ส่วนผู้ฝึกตนจากตระกูลหวังที่อยู่ข้างล่างต่างตกตะลึง ที่นี่ไม่มีบุตรศักดิ์สิทธิ์วัยเยาว์เลย!
หวังเฉียนคุนใจนทำอะไรไม่ถูก เมื่อเขามองผ่านฝูงชนไปแล้วเห็นหลินเสวียนที่ถูกล้อมอยู่ตรงกลาง เขาก็สะดุ้ง
มีพลังปราณสีม่วงลอยวนรอบปากและจมูกของเขา เขาดูเหมือนตุ๊กตาดินเผาที่ประณีต นอกจากนี้ ทำไมกระดูกและร่างกายของทารกน้อยถึงมีลวดลายที่ซับซ้อนมากขนาดนี้?
อีกทั้ง พวกเขาพูดถึง "ร่างเซียนมหาเต๋า " นั้นมันคืออะไรกันแน่...
หวังเฉียนคุนสะดุ้ง!
เดี๋ยวก่อน!! ตระกูลหลินมีบุตรศักดิ์สิทธิ์ไม่ใช่เด็กหนุ่มหรือ? รึว่าอาจจะเป็ทารกน้อยคนนี้ก็ได้?
เมื่อได้ยินเสียงหัวเราะของตระกูลหลินจากข้างบน หวังเฉียนคุนก็เบิกตากว้าง
มือสังหารจากตระกูลหวังคนอื่นๆ ค่อยๆ ตระหนักและก็ใไม่แพ้กัน!
มันเป็แบบนี้จริงๆ! ตระกูลหลินไม่ได้มีบุตรศักดิ์สิทธิ์วัยเยาว์! มันกลับเป็ทารกน้อย! แต่มันจะเป็ไปได้ยังไง?
สีหน้าของหวังเฉียนคุนดูไม่แน่ใจ ตอนนั้นพลังปราณสีม่วงมาจากทิศตะวันออกห่างไปสามหมื่นลี้และเสียงร้องทำให้เกิดปรากฏการณ์ เขาก็ได้ยินมาบ้าง
ทำไมปรากฏการณ์ที่น่ากลัวถึงเกิดขึ้นจากทารกน้อย? มันต้องมีบางอย่างที่ผิดปกติ!
แต่ไม่ว่าทั้งตระกูลหวังหรือหวังเฉียนคุนจะสงสัยยังไง ความจริงก็อยู่ตรงหน้าพวกเขาแล้ว!
และทารกน้อยคนนี้ชื่อหลินเสวียน? เขาคือบุตรชายของเสวียนอวี่และหลินฮ่าว?
ดูเหมือนว่าเมื่อไม่กี่วันก่อนจะมีปรากฏการณ์บางอย่างเกิดขึ้นเมื่อบุตรศักดิ์สิทธิ์ของตระกูลหลินบรรลุบางอย่างในเมืองต้าเหยียน
หลังจากนั้น ตระกูลหลินก็ได้ขจัดสนิมทองสัมฤทธิ์ที่ติดอยู่กับเสวียนอวี่...
หัวใจของหวังเฉียนคุนจมลงทันที!
จะเป็ไปได้ไหมที่สนิมทองสัมฤทธิ์จะถูกขจัดออกไปโดยทารกน้อยนี้? นี่คือทารกที่เสวียนอวีีเลี้ยงดูมาเป็เวลาหนึ่งร้อยปีเลยเหรอ?! คิดถึงเื่นี้ สีหน้าของหวังเฉียนคุนดูหม่นหมองสุดๆ!
เขาคิดว่า หลังจากที่ทารกในครรภ์อยู่มาเป็ร้อยปี ทารกที่เสวียนอวี่คลอดออกมาจะไม่มีประโยชน์แม้จะไม่ตาย แต่เขากลับไม่ได้คาดคิดว่า มันจะกลายเป็อัจฉริยะที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้?
ในขณะนี้ ไม่เพียงแต่หวังเฉียนคุนที่เข้าใจแล้ว แต่เหล่ามือสังหารจากตระกูลหวังที่เหลือก็เข้าใจเช่นกันในตอนนี้ แสงเย็นะเืปรากฏขึ้นในดวงตาของพวกเขา! ทารกน้อยนี้ต้องตาย!
พร์ของทารกนี้ช่างน่าสะพรึงกลัวเกินไป พวกเขาไม่สามารถปล่อยให้มันเติบโตได้! หากปล่อยไว้ มันจะต้องกลายเป็ศัตรูของอัจฉริยะของตระกูลพวกเขา, หวังเถิงเฟย! สมาชิกของตระกูลหวังเต็มไปด้วยความโกรธแค้น แต่การเคลื่อนไหวของพวกเขากลับเริ่มสงบลงและหายไป
มีบางคนในมือสังหารที่เผาผลาญเืิญญาของตนเองเพื่อหลีกเลี่ยงการถูกพบเห็น!
พวกเขาเหมือนงูพิษที่แฝงตัวอยู่ในเงามืด ค่อยๆ ส่งเสียงหวีดและพร้อมที่จะโจมตีในทันที!
...
ผู้คนจากตระกูลหลินไม่ได้สังเกตเห็นมือสังหารจากตระกูลหวังในตอนนี้ ขณะที่หลินเสวียนที่อยู่ในผ้าห่อตัวรับรู้ได้ถึงบางสิ่งที่ไม่ปกติแต่ไม่สามารถหาสาเหตุได้เลย มันเป็เพราะแท่นห้าสีนี้หรือ?
หลินเสวียนย่อตัวในผ้าห่อตัวและคิดอย่างสับสน
หลังจากศึกษามาสักพัก หลินเสวียนพบว่าแท่นห้าสีนี้ดูเหมือนจะจะเป็ศูนย์กลางของค่ายกลโบราณบางอย่าง)
แท่นห้าสีนี้ดูเหมือนจะทำจากหิน แต่แท้จริงแล้วมันไม่ได้เป็รูปร่างทางกายภาพมันเหมือนกับเป็การรวมตัวของค่ายกลที่ซับซ้อนหลายอย่าง
ที่ศูนย์กลางของแท่นห้าสี มีจุดแสงที่สว่างจ้าดึงดูดความสนใจของเขา
อย่างไรก็ตาม หากเขา้าทำลายมันอย่างสมบูรณ์ หลินเสวียนยังต้องใช้เวลามาก
หลังจากลังเลสักครู่ หลินเสวียนขยับตาและหรี่ตาลง
ในขณะนั้นเอง แสงสว่างอันเจิดจ้าะเิออกมา!
ดวงตาหยินหยางคู่ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า และดวงตาแนวตั้งสีทองปรากฏขึ้นในท้องฟ้ายามค่ำคืน!
ตาสามดวงใหญ่ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้าโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า พวกมันปล่อยแสงศักดิ์สิทธิ์ที่แปลกประหลาดออกมา ขณะที่พลังปราณจาก์และโลกพัดผ่านอย่างบ้าคลั่ง!!
ทุกคนจากตระกูลหลินต่างตกตะลึง ราวกับว่าไม่คาดคิดว่าจะเกิดขึ้นเช่นนี้
ก่อนที่ใครจะได้ตอบสนอง หลินเสวียนที่อยู่ในผ้าห่อตัวก็ส่ายไปทางแท่นห้าสีที่อยู่ปลายเรือและเปิดปากเล็กๆ ของเขา
"งั่ม!" หลินเสวียนกัดลงไป!
ลมพายุรุนแรงพัดผ่าน! ในชั่วพริบตาถัดมา แท่นห้าสีที่มีเส้นผ่าศูนย์กลางร้อยเมตร และบางส่วนของดาดฟ้ารอบๆ ก็ถูกหลินเสวียนกินเข้าไปโดยตรง!
เสวียนอวี่: "?????"
หลินฮ่าว เบิกตาและปากอ้าจนแทบจะเอามือใส่เข้าไปได้
นี่...คืออะไร?! หลายคนจากตระกูลหลินก็หันไปทางทารกน้อยในผ้าห่อตัวด้วยสีหน้าตกตะลึงและไม่เข้าใจ
"เอิ๊กกก~" หลินเสวียนพ่นเสียงในความพอใจ ท้องเล็กๆ ของเขาขยายขึ้นเล็กน้อย และมีแสงสีทองกระพริบที่มุมปาก
"นี้... กินเข้าไปทั้งหมดเลยหรือ?"
"แท่นบูชาเก่าๆ นั่นคืออะไร?"
"เสวียนเอ๋อร์!! เ้าจะกินทุกอย่างแบบนี้ไม่ได้นะ!"
หลินฮ่าววิ่งขึ้นไปทันที เขายกหลินเสวียนขึ้นมาและรีบตรวจสอบอย่างกังวลพร้อมกับเสวียนอวีี
แต่หลินเสวียนจะมีเวลาที่จะไปใส่ใจพ่อแม่ของเขาล่ะ? ในขณะนี้ เสียงของระบบก็ดังขึ้นในใจของเขา
[ติ้ง! บรรลุความสำเร็จแล้ว การกินมือแรก!]
[ในสมัยโบราณมีูเาแห่งหนึ่งชื่อว่า โกวอู่ บนยอดูเามีหยกมากมาย และใตู้เามีทองแดงมากมาย]
[มีสัตว์อสูรตัวหนึ่งที่มีร่างกายของแกะ หน้าตาคล้ายมนุษย์ ตาอยู่ใต้รักแร้ ฟันคล้ายเสือ และเล็บเหมือนมนุษย์ เสียงของมันเหมือนเด็กทารก มันถูกเรียกว่าเทาเทีย และเป็สัญลักษณ์ของหายนะใหญ่ มันสามารถกลืนกินโชคชะตาของ์และโลก และควบคุมโลกทั้งหมด!]
[ได้รับพลังลึกลับ: กลืนกินดวงดาว!]
หลินเสวียนจดจ่ออยู่กับสมาธิ ยกท้องเล็กๆ ของเขาขึ้นและเริ่มจัดการกับแท่นห้าสีที่เขาพึ่งกลืนเข้าไปอย่างจริงจัง
