เมื่อได้ยินคำพูดของเซียวหยุนเหว่ย ผู้าุโตระกูลหลงก็ชะงักไป พลังปราณรวบรวมจากจุดรวมปราณเริ่มขับเคลื่อน แต่ไม่นานผู้าุโก็พบว่าพลังปราณในร่างกายว่างเปล่า คล้ายไม่เคยมีมาก่อนเช่นนั้น
“ฮ่าๆๆๆ รู้สึกว่าพลังปราณว่างเปล่าใช่ไหมเล่า เ้าไม่เคยได้ยินมาก่อนหรือ ฝ่ามือแดนนรกมันเกิดมาเพื่อต่อต้านพลังปราณโดยเฉพาะ”
ฝ่ามือแดนนรกคือสมุนไพรพิษชนิดหนึ่งที่เกิดในพื้นที่หนาวเหน็บเท่านั้น ลักษณะของมันคล้ายฝ่ามือคน เมื่อใดที่กินเข้าไป มันจะเข้าไปต่อต้านพลังปราณในร่างกาย ไม่อาจขับเคลื่อนพลังปราณได้อีกนอกเสียจากจุดรวมปราณะเิเท่านั้น
เวลานี้เซียวกงเป้ามองไปทางหลงอี ด่าทอด้วยความโมโห “ผู้นำอย่างเ้าสมควรตายยิ่งกว่า ลูกชายเ้าทำร้ายลูกชายข้า ทั้งยังฆ่าปิงมั่วอีก วันนี้พวกเ้าคนตระกูลหลงอย่าคิดจะรอดชีวิตเลย”
มองสีหน้าจองหองของคนตระกูลเซียว ทุกประโยคที่ออกมาจากปากพวกเขาคล้ายเป็เข็มที่ทิ่มแทงหัวใจผู้าุโตระกูลหลงอย่างไรอย่างนั้น ทุกคนในตระกูลหลงต่างก็อึ้งไปตามๆ กัน
ายังไม่จบอย่าเพิ่งนับศพทหาร หากเื่ยังไม่มีบทสรุป อย่าด่วนสรุปเด็ดขาด ไม่แน่ สุดท้ายเื่อาจพลิกจากหน้ามือเป็หลังมือ
เมื่อผู้าุโแห่งตระกูลนึกถึงลูกหลานของตน หัวใจก็แทบแตกสลาย
เซียวหยุนเหว่ยไม่ใช่เด็กในตอนนั้นอีกแล้ว หากเป็ผู้นำแห่งตระกูลเซียว
“เซียวหยุนเหว่ย หากแน่จริงเ้าก็เข้ามาเลย ต่อให้ข้าต้องเส้นพลังขาด จุดรวมปราณะเิตาย ก็ไม่มีทางทอดทิ้งตระกูลหลงหรอก”
เวลานี้ผู้าุโเสมือนอสูรร้ายตัวหนึ่ง ต่อให้พลังปราณในเส้นพลังจะขับเคลื่อนยาก ทว่ารังสีพลังที่น่ากลัวก็ยังเหลืออยู่ คนตระกูลเซียวไหนเลยจะกล้าเข้ามา
หลงจ้านนึกถึงบุตรที่ตายไป บุตรสาวอีกคนก็อยู่ด้านหลัง วันนี้ต่อให้ต้องพลีชีพ เขาก็ต้องสู้กับคนตระกูลเซียวอย่างสุดชีวิต หลงจ้านกู่ร้อง
ขณะที่กำลังจะพุ่งออกไป หลงอีกลับขวางเอาไว้ก่อน
หลงจ้านพูดด้วยความสงสัย “น้องสาม ปล่อยข้า ให้ข้าทำเพื่อคนตระกูลหลงเป็ครั้งสุดท้ายเถิด ข้าทำผิดต่อตระกูลหลง ข้านึกไม่ถึงว่าพวกเขาจะแก้พิษสิบลี้ได้”
“พี่รอง นี่ไม่ใช่ความผิดของท่าน อย่าวู่วาม!” หลงอีจับมือหลงจ้านแน่น
เพราะหลงจ้านรู้ว่าตนเคยทำผิดใหญ่หลวงอย่างไม่น่าให้อภัย ตอนนั้นเขาสมรู้ร่วมคิดกับเซียวกงเป้า เกือบทำร้ายคนตระกูลหลงตายกันหมด ทว่ายังโชคดีที่หลงเหยียนห้ามได้ทัน
“ข้าเคยทำผิดต่อตระกูลหลง ให้ข้าทำเพื่อตระกูลหลงเป็ครั้งสุดท้ายเถิด ต่อให้ต้องตายข้าก็ยินดี หากตระกูลหลงของเรายังมีโอกาสอีกครา พวกเ้าต้องช่วยข้าดูแลหลงหยุนฉี บุตรสาวคนเดียวของข้าด้วย”
ขณะที่พูดเขาก็ดิ้นหลุดจากมือหลงอี พุ่งเข้าไปหาคนตระกูลเซียว ใบหน้าของเขาประกายรอยยิ้มสิ้นหวัง ในมือปรากฏกริชเล่มหนึ่ง คล้ายเป็การต่อสู้ดิ้นรนครั้งสุดท้ายของเขา
บนถนนที่แสนยาวไกล ภาพต่างๆ ปรากฏตรงหน้าเขามากมาย หลงจ้านจำภาพตนในวัยเด็กกับพี่ใหญ่หลงห่าวเทียน น้องสามหลงอี และน้องสี่ได้ดี พวกเขาทั้งเล่น ฝึกวิชาและอ่านหนังสือด้วยกัน ตอนนั้นพวกเขายังไม่ถูกแรงกดดันจากผู้าุโแห่งตระกูลหลง เมื่อเวลาผ่านไป ทุกคนเริ่มเติบโต ความรู้สึกจึงเปลี่ยนไปไกลเรื่อยๆ
จนกระทั่งหลงอีถูกเลือกให้เป็ผู้นำเผ่า ความคิดของเขาเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง เกลียดแค้น ยิ่งกว่านั้น เขามักหาเื่มาสร้างความวุ่นวายแก่หลงอีเสมอ ต่อมาเมื่อมีหลงเหยียน หลงจ้านก็นำความวุ่นวายทั้งหมดนี้ไปทิ้งลงบนตัวหลงเหยียน
เขาเข้าใจดีว่าตนไม่อาจเป็ผู้นำเผาแทนหลงอีได้ ส่วนหลงเหยียนก็เกิดมาไร้ิญญายุทธ์ จึงใช้จุดอ่อนนี้มากดดันหลงอีจนถึงสุดท้าย เขาเปลี่ยนไปจนเหมือนคนบ้า ไม่เลือกวิธีการ ไม่สนใจความสัมพันธ์ฉันพี่น้อง ร่วมมือกับคนตระกูลเซียวมาทำร้ายคนในตระกูลเดียวกัน
และที่ผ่านมาหลงอีไม่เคยถือสาและคิดแค้นเขามาก่อนเลย
ทว่าในตอนที่เขาเห็นระดับพลังของหลงเหยียนเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ได้ิญญายุทธ์มา ทำให้เขายิ่งเกลียดแค้น ครั้งก่อนก็เกือบทำร้ายหลงเหยียนจนตาย อีกทั้งยังเกือบทำให้ทั้งตระกูลหลงต้องเดือดร้อน
วันนี้เป็โอกาสดีที่ตนจะได้ไถ่บาป เขารู้ดี บางครั้งมีเพียงการตายเท่านั้นที่จะได้รับการอภัยจากหลงเหยียน ได้รับการอภัยจากผู้าุโแห่งตระกูล เขายอมปล่อยทุกอย่างเพราะเขากำลังจะตายแล้ว ต่อให้ตายก็ขอเป็ิญญาตระกูลหลง!
“หลงอี ทั้งหมดนี้เป็เพราะข้าที่เป็พี่ชายทำผิดต่อเ้า เมื่อก่อน สิ่งที่ข้าทำต่อเ้าและหลงเหยียน ล้วนเป็ความผิดของข้า หากตระกูลหลงยังมีโอกาสพลิกผันอีกครั้ง ขอร้องพวกเ้าช่วยดูแลหยุนฉีแทนข้าด้วย”
ในที่สุดน้ำตาก็ไหลออกจากดวงตา และนี่ก็เป็ครั้งแรกที่พวกเขารับรู้ได้ถึงความจริงใจจากคุณชายรองแห่งตระกูลหลง
ไม่มีใครนึกเลยว่าเมื่อความตายกำลังมาเยือน คนที่ขวางตรงหน้าพวกเขาทุกคนกลับเป็เขา
“อวีเอ๋อ พ่อมาหาเ้าแล้ว” หลงจ้านร้องะโ เตรียมพร้อมสำหรับความตายแล้ว
หลงหยุนฉีที่อยู่ด้านหลังกรีดร้อง “ไม่นะท่านพ่อ”
ขณะที่ทุกคนกำลังตกอยู่กับความใ หลงจ้านใช้พลังปราณทำให้ร่างกายะเิ ก่อนที่ร่างกายแหลกสลายกลายเป็เศษเนื้อ พลังปราณหลอมกลายเป็หมัดสายฟ้าแปดทิศที่แข็งแกร่ง
เขาเงยหน้าขึ้น แววตาประกายความเ็าทำให้ทุกคนในตระกูลเซียวกระตุกวูบ มองเซียวกงเป้าที่อวดดีก่อนกู่ร้องเสียงดัง “เซียวกงเป้า เอาชีวิตเ้ามา”
ทุกคนต่างพากันใ ผู้าุโแห่งตระกูลประหลาดใจยิ่งกว่า ทว่าก็ไม่สามารถเข้าไปขวางหลงจ้านได้เพราะพลังปราณของเขาใช้งานไม่ได้ มิอาจเอาชีวิตไปเสี่ยง หากเขาล้มลง เช่นนั้นตระกูลหลงก็คงต้องจบสิ้น
ผู้าุโแห่งตระกูลกำหมัดแน่น กัดฟันกรอด ดูเหมือนครั้งนี้เขาจะจนหนทางแล้วจริงๆ
ด้านหลังเขาก็คือคนรุ่นถัดไปของตระกูลหลง พวกเขาไม่ได้ถูกฝ่ามือแดนนรกควบคุม เมื่ออยู่ตรงหน้าผู้าุโแห่งตระกูลหลง ทุกคนต่างก็นึกว่าหลงป้าเทียนคือผู้ที่มีพละกำลังสูงสุด แต่เวลานี้ คนเดียวที่มีพลังระดับชีพัขั้นที่แปดล้มลงแล้ว ผู้าุโและคนอื่นๆ คิดว่าคนที่ล้มหลงป้าเทียนก็คือคนตระกูลเซียว
“ท่านพ่อ ไม่นะ ท่านอย่าไป พวกเขาต้องฆ่าท่านแน่...” หลงหยุนฉีวิ่งเข้าไปหาหลงจ้านคล้ายคนเสียสติเช่นนั้น
หลงหยุนฉีเคลื่อนไหว หลงเหยียนก็ตัดสินใจแล้ว ร่างเขาพุ่งเข้าไปข้างกายหลงหยุนฉีแล้วพยักหน้าให้นาง
“กลับไป ข้าจะไปช่วยลุงสอง...”
“พี่เหยียน ระวังตัวด้วย” เมื่อพูดจบ ครั้งนี้ทุกคนล้วนเห็นเงาของชายหนุ่มผู้นั้นลอยเข้าไปหาหลงจ้านด้วยความรวดเร็ว จากนั้นมือขนาดใหญ่ก็จับที่หลังของหลงจ้าน พละกำลังมหาศาลพุ่งออกไปทำให้หลงจ้านที่ไม่ได้ระวังตัวถูกลากกลับไป
เมื่อครู่หลงเหยียนแสดงศักยภาพออกมาให้ทุกคนเห็น และนั่นก็ทำให้ทุกคนในตระกูลหลงต่างใ
หลงจ้านถูกเหวี่ยงกลับไปตรงหน้าผู้าุโแห่งตระกูล หลงเหยียนเองก็ลอยถอยกลับไปเช่นกัน บัดนี้สามารถพูดได้ว่าหลงเหยียนคือผู้มีพลังระดับชีพัชั้นที่เจ็ดเพียงคนเดียว เมื่อครู่เขาได้แสดงออกมาแล้ว ซึ่งผู้าุโที่เห็นก็รู้แล้วด้วยว่าระดับพลังหลงเหยียนเลื่อนขึ้นแล้ว
รู้สึกตื้นตันจนพูดไม่ออก...
เซียวหยุนเหว่ยซึ่งเป็ผู้นำตระกูลเซียวและคนอื่นๆ ที่เห็นภาพนี้ ต่างก็หัวเราะเสียงดังอย่างพร้อมเพรียง
“ตระกูลหลงไม่เหลือใครแล้วหรือ จึงส่งเด็กเช่นนี้ออกมา!”
เมื่อเซียวหยุนเหว่ยหัวเราะ จากนั้นเขาก็เห็นท่าทางของหลงเหยียนแล้ว รอยยิ้มชะงักไปทันที...
“เขาเป็คนชนะงานประลองครั้งก่อนไม่ใช่หรือ? ตอนนั้นเขามีพลังขั้นที่สี่ นึกไม่ถึงว่าภายในระยะเวลาสั้นๆ ครั้งเดือน พลังจะเลื่อนขึ้นถึงสามขั้นเลยหรือ?”
ทุกคนต่างก็ตกตะลึงเป็อย่างมาก คนที่ไม่อยากเชื่อมากที่สุดก็คือเซียวกงเป้า
ผู้าุโแห่งตระกูลหลงและคนอื่นๆ ที่อยู่ด้านหลัง เมื่อเห็นหลงเหยียนลงมืออย่างกะทันหัน ขัดขวางหลงจ้าน ในใจพลันเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ โดยเฉพาะผู้าุโแห่งตระกูล ใจเขาสั่นอย่างรุนแรง เขาใที่พลังของหลงเหยียนเลื่อนขึ้นเร็วเพียงนี้ อีกทั้งความเร็วเมื่อครู่ก็เร็วจนเหลือเชื่อ
--------------------