ครึ่งชั่วโมงผ่านไป
เมื่อมาถึงบ้านของลุงใหญ่ ทองสร้อยเดินเข้าไปยังหน้าร้านเพื่อสั่งของเหมือนอย่างทุกครั้งที่มา และนี่เป็ครั้งแรกที่ส้มโอเพิ่งมีโอกาสได้เห็นหน้าเ้าของบ้านผู้เป็เ้าของกิจการผลิตข้าวหลามนามว่าลุงใหญ่
‘คุณพระ… ’
ส้มโออุทาน ลุงใหญ่เป็ผู้ชายตัวใหญ่สมชื่อ เนื้อตัวกำยำล่ำสันไปด้วยมัดกล้าม ผิวสีแทนยิ่งทำให้ดูคมคร้ามสมชายชาตรี แม้อายุจะเกินเลขสี่ หากรูปร่างยังดูหนุ่มแน่นฟิตเฟิร์มเกินวัย ถ้าใครที่ไม่รู้อายุจริงของแกมาก่อน คงคิดว่าลุงใหญ่คนนี้น่าจะอายุราวสามสิบต้นๆ และอีกสิ่งที่สะดุดตาของส้มโอก็คือใบหน้าหล่อเหลาแบบลูกครึ่งฝรั่ง ดวงตาสีน้ำตาลชวนฝันทำเอาสาวน้อยแทบใจละลาย
“สวัสดีค่ะ… ”
ส้มโอเอ่ยทัก เมื่อเห็นเขาส่งยิ้มให้ รอยยิ้มของลุงใหญ่ทำเอาสาวน้อยใจสั่น ให้ตายเถอะโรบิ้น… เขามีเสน่ห์เหลือเกิน
“มากับคุณสร้อยหรือจ๊ะหนู”
ลุงใหญ่เอ่ยทัก สะดุดตากับเรือนร่างเอิบอิ่มของส้มโอ ในชุดกางเกงผ้ายืดขาสั้นกับเสื้อยืดสีขาวบางๆ ทำให้หล่อนยิ่งดูเซ็กซี่สะดุดตา ผ้าบางแนบเนื้อคัดเน้นให้เห็นกลีบก้นกลมกลึงและทรวงอกอวบใหญ่ ผิวพรรณขาวผ่องไปด้วยเืเนื้อของวัยสาวสะพรั่ง ทำให้ลุงใหญ่จ้องมองตาไม่กะพริบ ก่อนที่จังหวะสบตาระหว่างสาวน้อยกับหนุ่มใหญ่ต้องโดนขัดจังหวะด้วยเสียงแหลมของทองสร้อย
“ลุงใหญ่คะ… ให้คนเตรียมข้าวหลามให้สร้อยด้วยนะคะ… เท่าเดิมค่ะ”
ทองสร้อยเดินออกมาจากหลังร้าน
“ได้ครับ… รอสักเดี๋ยวนะครับคุณสร้อย ตอนนี้เด็กในร้านกำลังแพ็คของใส่กล่องให้ครับ”
ลุงใหญ่กล่าว ทองสร้อยเดินส่งยิ้มหวานเข้ามาหาลุงใหญ่ ส้มโอทำทีเป็ชะโงกมองไปยังเพิงสังกะสีหลังร้าน เห็นคนงานพม่ากำลังเผาข้าวหลามกันอย่างขะมักเขม้น
“น้าสร้อยคะ… หนูขอตัวไปเดินดูคนงานเผาข้าวหลามนะคะ”
“จ้ะ… อีกยี่สิบนาทีมารอแถวนี้นะจ๊ะ”
ทองสร้อยสั่ง มองตามร่างของหญิงสาวที่กำลังเดินออกไปจากร้าน เมื่อร่างของส้มโอลับตาทองสร้อยจึงหันมาหาลุงใหญ่
“วันนี้สร้อยซื้อข้าวหลามตั้งเยอะแน่ะ… ลุงใหญ่ไม่มีอะไรแถมให้เป็พิเศษบ้างหรือจ๊ะ”
ทองสร้อยทำเสียงอ้อน
“มีครับ… ก็ทุกครั้งที่คุณสร้อยมาผมก็แถมให้ทุกที… ตามมาสิครับ”
ลุงใหญ่มองซ้ายมองขวาแล้วเดินเข้าไปหลังร้าน ทองสร้อยรีบก้าวตามมาอย่างรู้กัน
ครู่สั้นๆ ต่อมา
ส้มโอเดินดูคนงานเผาข้าวหลามอยู่พักใหญ่จนรู้สึกเมื่อย จากนั้นก็เดินกลับเข้ามาในร้านเพื่อจะมายืมโทรศัพท์ของทองสร้อยโทรหาเพื่อน ด้วยโทรศัพท์ของหล่อนแบตหมดกะทันหัน ทว่าเมื่อเดินกลับเข้ามาก็ไม่เห็นใคร
