เมื่อชย่าลิ่วอีหวนนึกถึงฉากนั้นในภายหลัง เขาก็จำได้ถึงความไม่เต็มใจที่ซ่อนอยู่ในรอยยิ้มและแขนที่สั่นเล็กน้อยของเหอชูซาน เขาจำได้ถึงความอบอุ่นที่ยังคงอยู่บนริมฝีปากเมื่อเขาตื่นขึ้นมาในตอนเช้าและความโศกเศร้าที่ซ่อนอยู่ในคำพูดของเหอชูซานที...