"กลิ่นหอมจากไหน?"

    "กลิ่นอะไร? เล่นเอาหิวแฮะ"

    "กลิ่นหอมเหมือนของทอดเลย!"

    "หอมมาก! เล่นเอาท้องร้องโครก"

    "ที่ตลาดมีเนื้อทอดขายด้วยเหรอ? ร้านไหน!!?"

    "แม่ กลิ่นเหมือนอะไรทอดสักอย่าง ไม่ใช่ปาท่องโก๋ ลองเดินหาสิ! ร้านไหน"

    เสียงพูดคุย สอบถามดังเซ็งแซ่จากคนเดินตลาด เมื่อได้กลิ่นหอมลอยเข้ามาติดจมูก คนมีประสบการณ์หน่อยเมื่อได้กลิ่นก็รู้เลยว่าเป็๲กลิ่นเนื้อสัตว์ทอด เป็๲กลิ่นที่ชวนอยากอาหารได้ดีจริง ผู้คนเริ่มสอบถามหาร้าน บ้างอาศัยเดินตามกลิ่นที่ลอยมาเพื่อตามหาร้าน

    เสียงทอดดังฉู่ฉ่าและกลิ่นหอมของเนื้อไก่ผสมกลิ่นเครื่องเทศที่ลอยออกมาจากน้ำมันที่กำลังเดือดปุด ๆ นี่ให้ความรู้สึกที่ดีมากจริง ๆ ขนาดตามภาภรณ์ที่อิ่มจากน้ำเต้าหู้แล้ว ยังนั่งกลืนน้ำลายดังเอื๊อก รู้สึกอยากจะหยิบไก่ขึ้นมากินเดี๋ยวนั้น

    "หอมมากเลยค่ะอากานต์" ตามภาภรณ์สูดจมูกเสียงดังเพื่อดมกลิ่น

    "ใกล้สุกแล้ว เดี๋ยวอาให้กิน 2 ชิ้นเลย" เมื่อเห็นท่าทางของเด็กหญิงแล้ว กานต์ถึงกับหัวเราะออกมา

    "เอาขายก่อนค่ะ ขายให้ได้ตังค์ก่อน ชมพูชิมทีหลังได้" เธอรีบปฏิเสธออกไป

    "ไม่ได้สิ ชมพูต้องกินก่อน อาไม่ถือเ๹ื่๪๫ขายเปิดบิล คนของเราต้องอิ่มก่อนค่อยขายให้คนอื่น อีกอย่างถ้าชมพูยังไม่เคยกินแล้วจะบอกรสชาติกับลูกค้ายังไงล่ะ ถูกไหม?" อนงค์กานต์พยักหน้าหงึกหงึกอย่างเห็นพ้องกับผู้เป็๞พ่อ ขณะที่ตามภาภรณ์ยิ้มกว้างอย่างเข้าใจ

    "ได้ที่แล้ว นิดหยิบกระชอนให้พ่อที" กานต์ใช้กระชอนตักไก่ทั้งหมดออกจากหม้อมาวางพักไว้เพื่อสะเด็ดน้ำมัน ก่อนช่วยกันนำไก่ชุดใหม่คลุกแป้งเพื่อลงทอดต่อไป ในแต่ละรอบทอดไก่ได้ 10 ชิ้น จึงแบ่งทอดสูตรละ 5 ชิ้นต่อครั้ง

    "นี่ชมพู ลองชิมดูว่าถูกใจไหม" อนงค์กานต์คีบไก่ทอด 2 ชิ้นใส่จานให้เพื่อน พร้อมสอนเพื่อนให้แยกความแตกต่างระหว่างสองชิ้นนี้ด้วย "ชิ้นสีอ่อนนี่สูตรต้นตำรับ ชิ้นสีเข้มกว่าและมีกากตะไคร้เกาะอยู่ที่ตัวแป้งจะเป็๞สูตรสมุนไพร"

    ตามภาภรณ์ตาเป็๲ประกายระยิบระยับขึ้นมาเมื่อฉีกเนื้อไก่เข้าปากเคี้ยว รสกลมกล่อมและหอมอบอวลอยู่ในปาก ไม่มีกลิ่นเหม็นคาวของไก่เลยสักนิด ที่สำคัญแป้งกรอบมากและไม่อมน้ำมัน เมื่อใช้ฟันกัดลงที่แป้ง แป้งจะแตกและร่วนออกจากกันทันที ไม่เหมือนของทอดที่เคยกิน บางทีแป้งแข็งจนต้องดึงทิ้ง บางทีก็อมน้ำมันรู้สึกเลี่ยนจนต้องหยุดกิน แต่ไก่ทอดนี่กลับสร้างความรู้สึกให้อยากกินมากยิ่งขึ้น

    "อร่อยมากเลยค่ะ อากานต์ เล่นเอาหยุดกินไม่ได้เลย" ระหว่างนั้นเธอก็ใช้มือฉีกเนื้อไก่เข้าปากไม่หยุด

    "อร่อยก็กินเยอะ ๆ" กานต์มองมาอย่างมีความสุข

    "ตัวชอบสูตรไหนมากกว่ากัน" อนงค์กานต์สำรวจความคิดเห็นทันที

    "อร่อยทั้งสองสูตร แต่เค้าชอบต้นตำรับมากกว่า มันกลมกล่อมไปหมด สูตรสมุนไพรชอบน้อยกว่าหน่อย เค้าไม่ค่อยชอบกลิ่นสมุนไพร แต่ผู้ใหญ่น่าจะชอบ แม่เค้าชอบกินสมุนไพรมาก ถ้าให้แม่ชิม แต่ต้องเลือกสูตรสมุนไพรแน่ ๆ" ตามภาภรณ์กล่าวยืนยัน

    "เออ...จริงด้วย ช่วยเก็บไว้ให้แม่ 4 ชิ้นด้วยนะคะอากานต์ แม่จะเข้ามาที่ร้านตอน 6 โมง เดี๋ยวชมพูวิ่งเอาไปให้เอง"

    "ได้จ้ะ เดี๋ยวรอกระทะใกล้ 6 โมงดีกว่านะ ไก่จะได้ร้อน ๆ" กานต์รับคำ ระหว่างนั้นก็หยิบไก่ที่ทอดสุกแล้วสูตรละชิ้น มาสับเป็๲ชิ้นเล็ก ๆ แยกใส่จานไว้

    "อาสับไก่เป็๞ชิ้นเล็ก ๆ ไว้ทำไมคะ" ตามภาภรณ์มองอย่างสงสัย

    "เอาไว้ให้ลูกค้าชิม เราเปิดร้านใหม่ บางทีลูกค้าก็ลังเลใจที่จะซื้อ กลัวไม่อร่อย ถ้ามีให้ชิมจะช่วยให้ตัดสินใจซื้อได้ง่ายขึ้น" กานต์ไม่ลืมทำตามคำบอกกล่าวของภรรยาที่ให้ลูกค้าชิมฟรีเพื่อเปิดตลาด

    "ดีเลยค่ะ เดี๋ยวชมพูช่วยเอง" หลังจากนั้นก็รับจานใส่ไก่ทั้งสองใบไป หยิบไม้จิ้มฟันเสียบบนชิ้นไก่แล้วเอาวางไว้ข้าง ๆ ตัว เมื่อลูกค้าเข้ามาค่อยให้ลองชิมตอนนั้น

    "อ้อ เจอแล้วร้านนี้นี่เอง" เสียงทักมาจากหน้าร้าน เรียกความสนใจของทั้งสามคนได้เป็๲อย่างยิ่ง เมื่อทั้งหมดหันไปมองก็เห็นชายสูงอายุ อายุน่าจะประมาณหกสิบกว่าปี บุคลิกดี ท่าทางภูมิฐานกำลังยืนมองไก่ทอดที่วางอยู่ในถาดด้วยความสนใจ

    "ตามกลิ่นมาจนเจอ ขายไก่ทอดหรอกเหรอ"

    แน่นอน ตามภาภรณ์ย่อมไม่ปล่อยให้โอกาสหลุดลอยไป นี่อาจเป็๲ลูกค้าคนแรกของร้านเลยนะ "ใช่ค่ะ คุณตา อร่อยมากเลยนะคะ ทอดร้อน ๆ ผิวกรอบ ๆ เลย ชิ้นละ 10 บาทค่ะ"

    "10 บาทเลยเรอะ ราคาสูงใช้ได้เลย" ชายชราแอบ๻๷ใ๯กับราคาเหมือนกัน

    "ไก่ชิ้นใหญ่มากนะคะคุณตา ชิ้นเดียวแบ่งกิน 2 คนอิ่มเลย ตกคนละ 5 บาทเท่านั้น" ตามภาภรณ์ยังโฆษณาต่อไป โดยมีกานต์และอนงค์กานต์ยืนยิ้มและมองอย่างชื่นชมอยู่ข้าง ๆ พวกเขาคล่องสู้ตามภาภรณ์ไม่ได้จริง ๆ สมแล้วที่คลุกคลีอยู่ในตลาดมาแต่เด็ก

    "คุณตาลองชิมดูก่อนนะคะ รับรองติดใจแน่นอน" พลางยื่นจานไก่ที่สับไว้แล้วไปตรงหน้าชายชรา "จานขวามือสูตรต้นตำรับ รสชาติกลมกล่อม เด็กกินได้ ผู้ใหญ่กินดี ส่วนจานซ้ายมือ สูตรสมุนไพร ห๪๣๻ะไคร้กับกระเทียมมาก ๆ เลยค่ะ"

    ชายชรามองอย่างสนใจก่อนเอื้อมไปหยิบไม้จิ้มฟันจิ้มเนื้อไก่เข้าปากเคี้ยว ก่อนชะงักนิ่งอยู่ครู่แล้วจังหวะการเคี้ยวก็เริ่มเร็วขึ้น และหันมาจิ้มไก่ในจานที่สองเข้าปากอีกครั้ง คราวนี้ถึงกับเบิ่งตาโต อมยิ้มมุมปากระหว่างเคี้ยวไปด้วย

    "อร่อยมากเลยหนู ไก่หมักเข้าเนื้อ ต้นตำรับกลมกล่อมอย่างที่หนูว่าจริง ๆ ส่วนสูตรสมุนไพรนี่ห๪๣๻ะไคร้กับกระเทียม ตาชอบมากเลย แป้งทอดก็กรอบและร่วน ไม่แข็งไม่อมน้ำมัน คนฟันไม่แข็งแรงแบบตาเคี้ยวได้สบายเลย ดี ๆ ดีมาก ใส่ถุงมาเลย เอาสูตรละ 2 ชิ้น"

    ตามภาภรณ์รับคำอย่างดีใจ จัดแจงคีบไก่ใส่ถุงให้อย่างไว "คุณตาคะ ถ้าที่บ้านมีซอสมะเขือเทศหรือซอสพริก นำมาจิ้มกับไก่ได้นะคะ อร่อยมากเหมือนกัน" เธอยังไม่ลืมประชาสัมพันธ์คำบอกเล่าที่ได้ฟังจากอนงค์กานต์เมื่อกี้ด้วย "ขอบคุณคุณตามากค่ะ คราวหน้ามาตลาดอย่าลืมแวะมาอุดหนุนพวกหนูอีกนะคะ เราเปิดขายทุกวัน"

    "ได้ อร่อยแบบนี้ตาจะมาอุดหนุนบ่อย ๆ" ชายชราตอบกลับอย่างอารมณ์ดี