เจียงหยุนกลับมายังยอดเขาของเขา ความเงียบสงัดปกคลุมรอบตัว ในใจของเขาเต็มไปด้วยความคิดและแผนการที่ต้องลงมือทำ การที่เขาเผชิญหน้ากับ เย่ เฉิน ในอีกหนึ่งวันข้างหน้าคือโอกาสที่จะได้รับค่าตัวร้ายมหาศาลแน่นอน
เขาเริ่มวางแผนด้วยการสร้างวิชาจากองค์ความรู้ที่สะสมมาตลอด 7 วันที่แล้วรวมถึงได้รับจากระบบ เขาถามระบบเกี่ยวกับรายละเอียดบางประการและวางแผนให้ทุกอย่างสมบูรณ์แบบที่สุด ด้วยความที่เขาเป็นักจัดรูปแบบระดับ 9 ร่วมกับการที่ร่างกายของเขามีคุณสมบัติแห่งกาลเวลา ทำให้เขาสามารถจัดรูปแบบการเร่งเวลาในลานฝึกของตนเอง ข้างนอกผ่านไปเพียงแค่หนึ่งวัน แต่ข้างในกลับผ่านไปหนึ่งร้อยวัน
จากนั้น เจียงหยุนได้สร้างรูปแบบการปกปิด์ และเริ่มสำรวจร่างกายดวงดาวของตนเอง เขาพบว่ามีดวงดาวเล็กๆ จำนวน 128 ดวง เขาคิดสักพักก่อนตัดสินใจตามหาเส้นเืจิติญญาเพื่อนำมาฝังไว้ในโลกใบเล็กของตัวเอง หรือหาคนที่มีร่างกายศักดิ์สิทธิ์ที่สามารถผลิตจิติญญาได้เพื่อสร้างแหล่งทรัพยากรที่มีหินิญญาไม่จำกัด แหล่งเพาะปลูกยา สมุนไพร แหล่งแร่เหล็ก วัสดุสำหรับทำอาวุธต่างๆ และอื่นๆ
ใน่เวลานั้น เขาได้คิดค้นวิชาการต่อสู้และรูปแบบค่ายกลต่างๆ มากมาย รวมถึงการค้นพบวิชาที่ใช้ร่างกายสังสารวัฏ สามารถสร้างร่างโคลนด้วยการแยกชิ้นส่วนการเพาะปลูกและจิติญญาออกมาบางส่วน แม้ว่าร่างโคลนจะต้องเริ่มต้นการฝึกตนจากระดับการควบคุมชี่ แต่มันก็เป็เพียงการเริ่มต้น เมื่อถึงจุดหนึ่ง เจียงหยุนสามารถรวมร่างโคลนเข้ากับร่างจริงได้ โดยได้รับการเพาะปลูก และความสามารถทางด้านทักษะต่างๆ ไม่มีการสูญเสียรากฐานแต่อย่างใด
"ร่างโคลนมีความจงรักภักดี... และความสามารถใกล้เคียงกับตัวจริงแต่ก็ไม่ได้มีร่างกายพิเศษมา" เจียงหยุนพูดกับตัวเอง เขาคิดถึงความเป็ไปได้ที่จะมอบร่างกายพิเศษให้กับร่างโคลน หากมีต้นกำเนิดของร่างกายนั้นๆ เขานึกถึง เย่ เฉิน ที่มี ร่างกายัศักดิ์สิทธิ์ ร่างกายปีศาจนิรันดร์ เขายิ้มอย่างเ็า
เมื่อคิดถึงความแข็งแกร่งที่ร่างโคลนเหล่านี้จะมี เจียงหยุนสร้างร่างโคลนขึ้นมาทั้งหมด 9 ร่างและทั้ง 9 ร่างมีร่างกายพิเศษระดับดิน แม้ว่าการสร้างร่างโคลนจะทำให้เขาเกือบตกจากระดับนิพพาน เขาสั่งให้ร่างโคลนแต่ละร่างต่างฝึกฝนกันอย่างหนักหน่วง จนกระทั่งเวลาในลานฝึกผ่านไปครบ 100 วัน ร่างโคลนทั้ง 9 ร่างก็สามารถทะลวงสู่ระดับ 1 ของแกนทองคำได้ แท้จริงแล้วมันไม่ควรก้าวหน้าไวขนาดนี้ แต่เนื่องจากเขาได้สร้างรูปแบบรวบรวมิญญา ที่เพิ่มการดูดพลังิญญาถึง 10 เท่า
เมื่อเขาวางแผนทุกอย่างเสร็จสิ้น เจียงหยุนก็เริ่มรวบรวมรากฐานที่เสียไป ข้างนอกผ่านไป 1 วันแล้ว เมื่อเขาลืมตาขึ้นเขาบอก
“ระบบแสดงผลข้อมูล”
ชื่อ : เจียงหยุน
ตัวตน : บุตรศักดิ์สิทธิ์ของดินแดนศักดิ์สิทธิ์สายหมอก [???]
สังกัด : ดินแดนศักดิ์สิทธิ์สายหมอก
ระดับการเพาะปลูก : นิพพาน ระดับ 1
ร่างกาย : กระดูกศักดิ์สิทธิ์ (ถูกขุด) , ร่างกายแห่งเวลา, ร่างกายแห่งสังสารวัฏ, และร่างกายแห่งดวงดาว, ร่างกายศักดิ์สิทธิ์น้ำแข็ง
อาชีพพิเศษ : นักปรุงยา ระดับ 9, ผู้จัดรูปแบบ ระดับ 9, นักหลอมอาวุธ ระดับ 9
ทักษะ : (วิชาระดับาา โคลน) (วิชาระดับาา รูปแบบปกปิด์) (วิชาระดับาา รูปแบบเวลา) (วิชาระดับาา รูปแบบรวบรวม) (วิชาระดับาา ดาบสายธารเยือกเย็น) (วิชาระดับาา ร่างน้ำแข็ง) (วิชาระดับาา หมัดดวงดาว) (วิชาระดับาา ควบคุมน้ำแข็ง) (วิชาระดับาา น้ำแข็งนิรันดร์)
อาวุธ : -
โชค : ดำ (-1000)
[วิชาระดับาา โคลน : สามารถโคลนร่างโดย เสีบสละ การเพาะปลูกหรือิญญาบางส่วน ได้แต่ไม่สามารถคัดลอกร่างกายพิเศษของตัวจริงมาได้แต่หากมีต้นกำเนิดไม่ว่าเล็กน้อยแค่ไหนก็สามารถทำให้ สมบูรณ์ได้หรือสร้างขึ้นมาเลยก็ได้โดยเสียการเพาะปลูกหรือิญญาบางส่วนได้]
[วิชาระดับาา รูปแบบปกปิด์ : ปกปิดการรับรู้ของ์หรือคนภายนอกไม่สามารถสอดส่องได้ถ้าการฝึกฝนต่ำกว่านักบุญภายใต้รูปแบบ บุตรแห่งโชคก็เหมือนคนธรรมดา แต่ถ้ามีคนเขาแทรกแซงรูป จะพังทลายทันที]
[วิชาระดับาา รูปแบบเวลา : เร่งเวลาภายในรูปแบบ 100 เท่า จากภายนอก]
[วิชาระดับาา รูปแบบรวบรวม : ดึงดูดพลังิญญาเข้ามา 10 เท่า จากภายนอก]
[วิชาระดับาา ดาบสายธารเยือกเย็น : สร้างโดมดาบที่คุมไปด้วยน้ำแข็ง ความกว้าง 1000 เมตร]
[วิชาระดับาา ร่างน้ำแข็ง: เปลี่ยนร่างกายเป็น้ำแข็ง การโจมตีทางกายภาพไม่สามารถโจมตีได้ ต้องโจมตีผ่านจิติญญาเท่านั้น]
[วิชาระดับาา หมัดดวงดาว : ปล่อยหมัดตรงด้วยความรุนแรง ตามจำนวนดวงดาว]
[วิชาระดับาา ควบคุมน้ำแข็ง : สามารถสร้างน้ำแข็งจากอากาศหรือที่ใดก็ได้ภายในระยะ 100 เมตร]
[วิชาระดับาา น้ำแข็งนิรันดร์ : เพิ่มคุณสมบัติการโจมตีจากธาตุน้ำแข็ง 10 เท่า]
ระบบถามด้วยความใ
[โฮสต์... ท่านเป็คนสร้าง มันขึ้นมาทั้งหมดเลยเหรอ นี่แท้จริงแล้วท่านคือจักรพรรดิะกลับชาติมาเกิดหรือตัวประหลาดอะไรรึเปล่า?]
เจียงหยุนยิ้ม แต่ไม่ได้ตอบอะไร แม้กระทั่งตัวเขาเองก็ยังไม่รู้ว่าแท้จริงแล้วตัวเองเป็ใครเขากลับจำไม่ได้ว่าเขาเป็ใครในชีวิตก่อนหน้านี้ และเขากลับคุ้นเคยกับร่างนี้อย่างแปลกประหลาด
ในขณะนั้น เสียงเรียกจากภายนอกดังขึ้น ผู้าุโภายนอกคนหนึ่งมาเรียกเขาไปที่สนามประลอง เมื่อเจียงหยุน เดินออกมาแล้วรู้สึกไม่พอใจที่ผู้าุโคนนี้ไม่ทำความเคารพเขา ทั้งที่เขายังมีตำแหน่งเป็พระบุตรอยู่ ด้วยสถานะที่เป็รองเพียงแค่บรรพบุรุษ พระเ้าผู้ศักดิ์สิทธิ์ และผู้าุโสูงสุดเท่านั้น
เขาโจมตีผู้าุโคนนี้ด้วยพลังเล็กน้อย ผู้าุโภายนอกที่มีการเพาะปลูกขอบเขตรวบรวมเต๋า คุกเข่าลง และ พ่นเื ออกมา มันทำให้ก็รู้สึกกลัวอย่างสุดขีด
"ทำไมพระองค์ถึงแข็งแกร่งขนาดนี้?" ผู้าุโคิดในใจ
เจียงหยุนไม่ได้สน ความประหลาดใจเขาและบินออกไปอย่างเด็ดเดี่ยว
เย่เฉินกำลังยืนรออยู่ที่สนามประลอง ด้วยความหงุดหงิดที่ต้องรอมาเกือบ 3 ชั่วโมงแล้ว ท่ามกลางการนินทาว่าเจียงหยุนคงไม่กล้ามาเพราะกลัวพ่ายแพ้ หรือ เขากลัวเสียตำแหน่งพระบุตร และคำนินทา ว่าร้ายมากมายเต็มสนามประลองไปหมด
ในขณะที่ทุกคนกำลังพูดคุยกันอยู่ สักพักบรรยากาศกับเงียบสงบอย่างน่าประหลาดใจเมื่ทุกคนเห็น เจียงหยุนลอยลงมาที่สนามประลอง ด้วยรูปร่างที่หล่อเหลา ผมดำยาวสลวย คิ้วคมเข้ม ชุดสีดำประดับด้วยลายตัดสีทองทำให้เขาดูโดดเด่นยิ่งขึ้น
ศิษย์ยิ่งบางคน ตกตะลึง จนมองตาไม่กะพริบเลย หลิน ชิงอี้ก็ใเขาไม่เคยเห็นศิษย์นางแต่งตัวดีๆ มาก่อนมันทำให้นางแปลกใจมาก
เย่เฉินไม่สนใจคนอื่นแล้วยิ้มพร้อมถามอย่างขบขันว่า " ท่านกลัวรึเปล่า? ศิษย์พี่ ท่านถึงได้มาช้าขนาดนี้ "
"แน่นอนว่าข้ากลัว... กลัวว่าการต่อสู้จะจบเร็วเกินไปจนเ้าจะไม่มีโอกาสให้ศิษย์ที่นี้ได้เห็นหน้าตาตัวตลกเช่นเ้า" เจียงหยุนตอบด้วยเสียงเยาะเย้ย
เย่เฉินหยุดยิ้มพร้อมเปลี่ยนสีหน้าเป็จริงจังทันที " นี้ท่านดูถูกข้ายังงั้น? "
" แน่นอน... เ้ามดตัวน้อย " เจียงหยุนตอบอย่างไม่สนใจ
ทั้งสนามที่เคยมีเสียงพูดคุยกลับเงียบขรึมลง หลินชิงอี้มองดูด้วยความประหลาดใจ เพราะเจียงหยุนไม่เคยเย่อหยิ่งหรือดูถูกคนอื่นแบบนี้มาก่อนเลยสักครั้งเขาให้เกียรติ ต่อคู่ต่อสู้เสมอ
เย่เฉินพยายามเก็บอารมณ์และหันไปทำความเคารพแล้วถามพระเ้าผู้ศักดิ์สิทธิ์ " เริ่มต่อสู้ได้เลยไหมขอรับ? "
"เริ่มได้เลย" พระเ้าผู้ศักดิ์สิทธิ์ตอบ
เย่เฉินปล่อยออร่าที่เกินกว่าระดับิญญาแรกเริ่มขั้น 7 ซึ่งใกล้เคียงกับขั้นก่อตั้งิญญาระดับ 3 แล้วพุ่งเข้ามาด้วยวิชาหอกัทะยานฟ้า การโจมตีนี้เทียบเท่ากับระดับก่อตั้งิญญาขั้น 6
เจียงหยุนยิ้มและพูดว่า " ถ้าเ้ามีแค่พลังแค่นี้ เ้าคงได้เก็บคำว่าแพ้ไปฝากพวกพี่สาวหมาเลียของเ้า "
ศิษย์หญิงบางคนโดยเฉพาะ หลี่ หยูตง ต่างะโด่า เจียงหยุน
" เ้าสิที่เป็หมาเลีย "
จากนั้นเจียงหยุนใช้มือขยับรูปแบบการปกปิด์ แต่หอกของเย่เฉินพุ่งมาด้วยความเร็วแทงทะลุเข้าไปในร่างของเขาในทันที เย่เฉินยิ้ม แต่ทันในนั้นเขาต้องใเมื่อมันไม่ได้สร้างาแใดๆ บนร่างของเจียงหยุนเลยและเมื่อผ่านไปสักพักดูเหมือนร่าง เจียง หยุน จะกลายเป็น้ำแข็งทำให้ เย่เฉินเห็นอย่างนั้นรีบดึงหอกออกแต่มันกลับดึงออกไม่ได้ เขากำลังที่ใช้พลังของหอกในการทำลายร่างน้ำแข็งของ เจียงหยุน แต่ก็มีเสียงเตือนขึ้นในใจเขาทันที
" เ้าหนู ปล่อยหอกทิ้งเดี๋ยวนี้ เขาอยู่ข้างหลังเ้าแล้ว เร็วเข้า "
เย่เฉินรู้สึกใและหันไปข้างหลัง เขาเห็นเจียงหยุนที่โผล่จากไหนก็ไม่รู้เอื้อมมือมาจับคอของเขา และยกร่างของเขาขึ้นและร่างของเย่เฉินพยายามต่อต้านโดยโจมตีไปที่หน้า เจียงหยุน แต่มันกลับทะลุเข้าไปในหน้าแทน โดยไม่สร้างความเสียหายใดๆ เลย ทันใดนั้น ร่างเขาค่อยๆ กลายเป็น้ำแข็งด้วยความสิ้นหวัง เขาพยายามดิ้นสุดชีวิต และ เขาร้องออกมาด้วยความเ็ปความทรมานจากความเย็น
ทุกคนที่นั้นใมากที่การโจมตีของ เย่ เฉิน ไม่สามารถสร้างอันตรายใดๆ ให้ เจียง หยุนได้เลย หลี่ หยูตง ะโสั่งให้ เจียงหยุนหยุดทันที แต่เขาไม่สนใจเสียงรอบข้างแต่เขากลับลดความเร็วในการแช่แข็งลงเพราะเขารู้สึกเหมือนว่า์จะรู้แล้วว่าเขากำลังจะฆ่า เย่เฉิน ถ้าเขาทำมากกว่านี้มันคงจะแหกท้องฟ้าออกมาฆ่าเขาทันที แต่เขากำลังรอให้ปลาติดเบ็ดอยู่
ในขณะที่เจียงหยุนกำลังจะทำลายล้าง ตันเทียน ของเย่เฉิน และ กึ่งจักรพรรดิในแหวนกำลังจะลงมือจู่ๆ ก็มีดาบฟันมือของเจียงหยุน ขาด แต่มือของเขากลับมาเชื่อมต่อกันอย่างรวดเร็วในสถานะน้ำแข็ง เขายิ้มพร้อมคิดในใจ ติดเบ็ดแล้ว คนที่แทรกแซงอย่างกระหันทำให้รูปแบบของเขาพังลงและ์ก็ลดแรงกดดันแล้วหายตัวไป และเมื่อมองไปที่ผู้แทรกแซงการประลองรวมถึงโจมตีเขา เจียงหยุนเห็นน้องสาวคนที่ 4 ของเขากูชิงเสวี่ยแต่นั่นก็ไม่สามารถหยุดเจียงหยุนจากการแช่แข็งเย่เฉินได้ เขากระทืบเท้าและโดมขนาด 1000 เมตรก็ปรากฏขึ้นและเศษดาบก็โจมตี กูชิงเสวี่ย ทันที ร่างกายนางถูกแทงด้วยดาบน้ำแข็ง นางร้องออกมาด้วยความเ็ป
แต่เจียงหยุนก็ไม่ได้สนใจนางเลย เมื่อเย่เฉินกำลังจะถูกทำให้พิการ และ กูชิงเสวี่ย ถูกโจมตีในโดมน้ำแข็ง หลินชิงอี้ะโสั่งให้เขาหยุดทันที เจียงหยุนหาได้สนใจไม่ เขายังคงเร่งทำการแช่แข็งอย่างไม่ไยดี
ในขณะที่หลินชิงอี้กำลังจะใช้พลัง ก็มีฝ่ามือที่มีพลังระดับนักบุญ ระดับ 9 โจมตีและกระแทกกับตัวเขา ทำให้เขากระเด็นไปชนกับขอบสนาม ควันหนาปกคลุมทุกสิ่งทุกอย่าง
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้