ยิ่งเท้าของเขาเดินเข้าไปมากเท่าไรทัศนียภาพก็เริ่มเปลี่ยนแปลงขึ้นอย่างรวดเร็ว ตอนนี้เขาเดินออกมาจากเขตพื้นที่หาความสุขเมื่อสักครู่แล้ว เดินมาถึงสถานที่ที่มีระดับขึ้นมาอีกหน่อยเป็สถานที่เที่ยวยามราตรีแห่งหนึ่งที่เต็มไปด้วยไฟแสงสีเสียง หญิงสาวหุ่นดีรูปร่างเย้ายวนหลายนางกำลังเต้นโยกย้ายส่ายสะโพกไปมาพร้อมกับเสื้อผ้าบนร่างของพวกนางที่ค่อยๆ ถอดออกไปทีละชิ้นตามจังหวะการเต้น บรรยากาศกระตุ้นเร้าอารมณ์อย่างถึงที่สุด
‘อืม...สาวงามนางนี้ถ้าเรียกไปนอนค้างคืนด้วยคงต้องจ่ายหลายพันเลยทีเดียว ดูนั่นสิสะโพกส่ายโคตรจะพลิ้วเลย!’
ภายในหัวของเย่ชิงหานเริ่มเกิดความคิดเช่นนี้ผุดขึ้นมา จากนั้นเขารีบกำจัดมันทิ้งไปจากภายในหัวโดยทันที เขารู้ว่าเริ่มจะติดกับดักเข้าให้แล้วจึงรีบทำการข่มใจให้สงบลง จากนั้นหลับตาลงและปิดกั้นการได้ยินของหูทั้งสองข้างแล้วเริ่มวิ่งออกไป
หลังจากทำการปิดหูปิดตาเย่ชิงหานจึงตกอยู่ในความมืดชั่วคราว แต่เขารู้ด้วยจิตสำนึกว่าตนเองกำลังวิ่งเข้าไปหาต้นไม้ดึกดำบรรพ์อยู่อย่างแน่นอน
เพียงแต่ผ่านไปชั่วครู่เบื้องหน้าของเขาพลันปรากฏแสงสว่างขึ้น ราวกับดวงไฟที่ถูกเปิดขึ้นท่ามกลางความมืดมิด เขารู้ได้ทันทีว่าตอนนี้ภาพลวงตาโจมตีเข้ามาภายในหัวของเขาโดยตรงแล้ว แม้เขาจะไม่อยากดูไม่อยากฟังเพียงใด แต่ในเมื่อมันมาปรากฏขึ้นภายในหัวของเขาโดยตรงเช่นนี้ก็อับจนปัญญาที่จะหลีกเลี่ยง
โดยเฉพาะอย่างยิ่งภายในใจของเขาในตอนนี้เริ่มจะเกิดความปรารถนาและความคาดหวังขึ้นมา รู้สึกเหมือนกับว่ามีคนกำลังบังคับควบคุมดวงตาของเขาให้อยากหันไปมองอย่างไรอย่างนั้น
เมื่อหันไปดูสายตาของเขาก็ไม่อาจจะหันไปทางอื่นได้อีกเลย
ห้องๆ หนึ่งที่การตกแต่งค่อนข้างคุ้นตา ถูกต้องที่แห่งนี้คือหอจันทรา หอนางโลมระดับสูงสุดของเขตปกครองเทพา ภายในห้องตกแต่งอย่างหวานซึ้งเต็มไปด้วยอารมณ์รัก ที่สำคัญยิ่งกว่านั้นคือภายในห้องมีสาวงามระดับพระกาฬนางหนึ่งที่มีความงามระดับล่มเมืองพอๆ กับเยว่ชิงเฉิงและเย่ชิงอู่อยู่
สาวงามนางนี้ตอนนี้กำลังนอนเปลื้องผ้าอยู่บนเตียง บนร่างมีเพียงผ้าแพรผืนบางๆ ที่เกือบจะโปร่งใสปักด้วยลายดอกที่เพิ่มความเย้ายวนให้แก่นางมากยิ่งขึ้น ทั่วทั้งร่างของนางมีเพียงร่างกายท่อนบนบริเวณทรวงอกสองข้างตรงปลายยอดปทุมถันและร่างกายท่อนล่างบริเวณทุ่งหญ้าสามเหลี่ยมสีเขียวเพียงเท่านั้นที่ถูกผ้าแพรผืนเบาบางปกปิดอยู่
ผู้หญิง่เวลาที่เย้ายวนชวนให้น่าค้นหาที่สุดความจริงแล้วไม่ใช่ตอนที่นางอยู่ในสภาพปราศจากเสื้อผ้าอาภรณ์ปกปิดแต่อย่างใด แต่เป็่เวลาที่อยู่ในสภาพที่ยังเหลือเสื้อผ้าอาภรณ์ปกปิดไว้เพียงเล็กน้อย สภาพเช่นนี้ให้ความรู้สึกดึงดูดที่รุนแรง ให้ความรู้สึกอยากที่จะเข้าไปฉีกกระชากสิ่งปกปิดเ่าั้ออกไปเพื่อเผยให้เห็นเรือนร่างที่เปลือยเปล่า และเพื่อที่จะได้เชยชมความงามที่ถูกปกปิดไว้ได้อย่างแท้จริง
“อืออ...” การมาของเย่ชิงหานคล้ายกับว่าทำให้นางสะดุ้งใตื่นขึ้นมาจากการนอนหลับฉะนั้น สาวงามขยับขนตายาวเผยให้เห็นดวงตาคู่ที่อ่อนหวานสดใสไร้เดียงสาน่าหลงใหลนั้น จากนั้นจึงพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูซาบซ่าน “คุณชาย ขอให้คุณชายทะนุถนอมข้าด้วย นี่เป็ครั้งแรกของข้ากรุณาทำเบาๆ สักหน่อย พวกพี่สาวบอกว่าอาจจะเจ็บเล็กน้อย...”
เย่ชิงหานจ้องมองดูเรือนร่างเปลือยเปล่าของสาวงามที่ขยับเขยื้อนไปมาพร้อมกับสีหน้าอาการเขินอายที่ทั้งอยากจะปฏิเสธแต่ก็เชื้อเชิญที่แสดงออกมา บริเวณท้องน้อยของเย่ชิงหานพลันร้อนรุ่มขึ้นมาทันที จากนั้นมันเริ่มแผ่กระจายไปทั่วทั้งร่างอย่างรวดเร็ว ลมหายใจก็เริ่มถี่และหนักหน่วงรุนแรงขึ้น ลูกกระเดือกขยับขึ้นลงไปมากลืนน้ำลายลงคออยู่ไม่ขาด
เย่ชิงหานเริ่มขยับเท้าก้าวเดินออกไปแต่ไม่ใช่เดินเข้าไปหาสาวงามที่อยู่บนเตียง เขาเดินไปอีกทางหนึ่งมุ่งหน้าออกจากประตูไป เสน่ห์เย้ายวนของสาวงามที่อยู่บนเตียงนั้นแน่นอนว่ามีอยู่อย่างเต็มเปี่ยมแถมยังเป็สาวบริสุทธิ์อีกด้วย
เพียงแต่เย่ชิงหานในฐานะที่มีตำแหน่งเป็ผู้าุโนอกตระกูลเยว่ หากยังไม่ได้แต่งเยว่ชิงเฉิงมาเป็ภรรยาจริงๆ เสียก่อนจะให้เขาไปเสพสมหาความสำราญอยู่ที่หอจันทราภายในใจของเขายังคงรู้สึกขัดแย้งกันอยู่ ดังนั้นในหัวของเขาจึงปลอดโปร่งได้สติกลับคืนมาอย่างรวดเร็ว จากนั้นรีบละสายตาจากสาวงามแล้วออกเดินหน้าต่อไป
วิ่งมาได้ชั่วครู่ฝีเท้าของเขาพลันต้องหยุดลงด้วยความตกตะลึงอ้าปากค้าง เนื่องจากเบื้องหน้ามีสาวงามจำนวนมากเดินตรงเข้ามาหาเขา
เบื้องหน้าเป็สถานที่ถ่ายทำภาพยนตร์ขนาดใหญ่ที่เขาปรารถนามาแสนนานในชีวิตชาติที่แล้ว นางเอกในตอนนี้ล้วนเข้าประจำที่พร้อมแล้วรอเพียงแค่พระเอกมาถึงก็จะสามารถเริ่มการถ่ายทำได้ทันที
“พระเอกเย่ชิงหานยืนเซ่ออยู่ทำไม? รีบถอดเสื้อผ้าออกเร็วสิ เตรียมตัวเริ่มการถ่ายทำ!”
คำพูดของผู้กำกับทำให้เืภายในกายของเย่ชิงหานเร่าร้อนขึ้นอีกครั้ง ตนเองกลายเป็พระเอกในหนังเื่นี้ และนางเอกในเื่มากมายขนาดนี้เชียว
ตนเองต้องแสดงร่วมกับนางเอกAVที่มีชื่อเสียงทั้งหมดเหล่านี้รึ? โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ่ายทำแนวบู๊ระห่ำพระเอกฉายเดี่ยวสู้รบกับสาวงามทั้งกองทัพเช่นนี้อีกด้วย?
มองดูสาวงามมากมายที่แต่งกายในชุดคอสเพลย์แบบต่างๆ หลากหลายพร้อมกับยืนโพสท่าทำท่าทางยั่วยวนอวดทรวดทรงองค์เอวของตนเอง เย่ชิงหานพลันรู้สึกจมูกของตนเองเหนียวเหนอะหนะขึ้นมาพร้อมกับเืกำเดาสีแดงสองสายที่ไหลออกมาช้าๆ
ความสุขสุดยอดเช่นนี้มาอย่างไม่ทันตั้งตัวจนเกินไปแล้ว!
“หืม?”
ในขณะที่เย่ชิงหานยืนเซ่อๆ อยู่กับที่อยู่นั้น ร่างกายท่อนล่างพลันรู้สึกเย็นวาบขึ้นมาพร้อมกับกางเกงของเขาที่ถูกคนดึงลงไป จากนั้นรู้สึกว่ามีมืออ่อนนุ่มข้างหนึ่งจับกุมมาที่อวัยวะร่างกายท่อนล่างที่กำลังร้อนผ่าวและตั้งชูชันขึ้นมาของเขา เย่ชิงหานสะดุ้งใรีบก้มหน้ามองลงไปในทันที เขามองเห็นใบหน้าสวยงดงามของหญิงสาวนางหนึ่งที่แลบลิ้นยาวสีชมพูออกมาและกำลังยื่นหน้าเข้าไปหาอวัยวะร่างกายท่อนล่างที่ร้อนผ่าวตั้งชูชันอยู่นั้น เพียงชั่วครู่เขารู้สึกว่าอวัยวะท่อนล่างถูกของบางสิ่งที่อบอุ่นและชุ่มชื่นห่อหุ้มเอาไว้ทั้งหมด...
ร่างของเย่ชิงหานสั่นสะท้านขึ้นโดยอัตโนมัติอย่างไม่อาจต้านทานได้ ดวงตาทั้งสองข้างเริ่มเหม่อลอยเลือนรางขึ้น สติสัมปชัญญะเริ่มจมดิ่งเข้าไปสู่ดินแดนแห่งความอยากอย่างไม่มีที่สิ้นสุด!
.................................
เย่ชิงหานมีความทรงจำของทั้งสองชีวิต ชีวิตชาติที่แล้วเป็เด็กกำพร้าและเป็หนุ่มโสด
การโจมตีของภาพลวงตาแห่งความอยากจึงได้ปรากฏสิ่งที่ภายในจิติญญาส่วนลึกของเขาปรารถนาอยากให้เกิดมากที่สุดขึ้นมาเพื่อทำให้เขาลุ่มหลงเคลิบเคลิ้มอยู่ภายใน ชาติที่แล้วเป็หนุ่มโสดขี้เหงา สิ่งที่ชอบทำเป็ประจำในตอนดึกดื่นค่ำคืนคือการเปิดคอมพิวเตอร์ดูรูปและวีดิโอของดาราสาวAVทั้งหลายแล้วเก็บเอามาหลับฝัน หวังว่าสักวันจะมีโอกาสได้ใกล้ชิดแนบเนื้อกับดาราสาวเ่าั้บ้าง
เพียงแต่ดาราสาวเ่าั้จะเลือนหายไปจากฝันทุกครั้งเมื่อถูกน้ำเปียกชื้นเหนียวเหนอะหนะที่ติดอยู่ตามกางเกงและผ้าปูเตียงทำให้สะดุ้งตื่นขึ้นมา ตอนนี้เมื่ออยู่ภายในภาพลวงตาแห่งความอยากเขาได้รับในสิ่งที่เฝ้าปรารถนามาแสนนาน จึงไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมเขาถึงได้ถลำตัวเข้าไปติดกับดักของภาพลวงตาแห่งความอยากอย่างง่ายดายโดยไม่สามารถจะต้านทานได้แม้แต่น้อย...
สถานการณ์เช่นนี้อันตรายมากๆ ถึงมากที่สุด!
ตอนนี้เขาอยู่ห่างจากต้นไม้ดึกดำบรรพ์ไม่ไกลมากอานุภาพของภาพลวงตาจึงรุนแรงเป็อย่างมากเช่นกัน ถ้าหากเย่ชิงหานไม่สามารถได้สติกลับคืนมาละก็เขาจะติดอยู่ภายในวังวนแห่งภาพลวงตามีอะไรกันกับดาราสาวAVเ่าั้ไปเรื่อยๆ ร่างกายขยับส่ายสะโพกโยกเอวไปเรื่อยๆ จนกระทั่งหมดแรงตายไปเอง...
“ลูกพี่ รีบตื่นขึ้นมาเร็ว!”
แน่นอนว่าตอนนี้เสี่ยวเฮยรู้ว่าเย่ชิงหานถลำตัวเข้าไปในวังวนของภาพลวงตาแล้ว แม้มันจะไม่เข้าใจว่าการลูบๆ คลำๆ ไปมา การกอดรัดฟัดเหวี่ยง การสอดเข้าสอดออก...อะไรพวกนี้ทำไมมันถึงได้มีความรู้สึกดีน่าลุ่มหลงขนาดนั้นได้?
แต่ก็ไม่ได้ทำให้มันเมินเฉยต่อสภาพของเย่ชิงหานที่เป็อยู่ในตอนนี้แต่อย่างใด เพียงแต่ไม่ว่ามันจะส่งกระแสเสียงร้องเรียกเย่ชิงหานเช่นไรเขาก็ยังคงดวงตาเหม่อลอยและร่างกายสั่นเทิ้มอยู่เช่นเดิม โดยเฉพาะอย่างยิ่งสะโพกที่ส่ายอย่างเร่าร้อนหนักหน่วงรุนแรงอยู่ไม่หยุด!
“ลูกพี่ ฟ้าร้อง! ฝนตกแล้วรีบกลับบ้านไปเก็บเสื้อผ้า...”
“ลูกพี่ ข้าเลื่อนขั้นแล้ว กลายเป็เทพอสูรแล้ว...”
“ลูกพี่ ช่วยข้าด้วยมีคนจะฆ่าข้า! อสูรตัวเมียกำลังจะลวนลามข้า!”
“…”
เสี่ยวเฮยส่งกระแสเสียงไปหาเย่ชิงหานไม่หยุด ใช้วิธีการพูดต่างๆ นานาหลากหลายรูปแบบเพื่อที่จะเรียกให้เขาได้สติกลับมา
เพียงแต่เย่ชิงหานในตอนนี้จมดิ่งเข้าไปในวังวนแห่งภาพลวงตาอย่างแท้จริง ไม่มีสติสัมปชัญญะไม่มีการตอบสนองใดๆ
ในตอนนี้เย่ชิงหานทำเพียงแค่ยิ้มออกมาอย่างมีความสุขและพูดพึมพำออกมาอยู่ไม่หยุด “ยาเมเตะ? นางนี่พูดภาษาญี่ปุ่นออกมาข้าฟังไม่เข้าใจ พูดภาษาจีนสิวะ...”
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้