มัน ... เร็วเกินไปไหม?
คนที่ยังไม่ค่อยเชื่อมั่นในฝีมือของเยี่ยซีก่อนหน้านี้ตาแทบหลุดออกจากเบ้า เขารู้ว่าเยี่ยซีร้ายกาจ แต่ไม่คิดว่าจะรุนแรงถึงขนาดนี้
ไม่เห็นต้องใช้ถึงห้าอึดใจเลย แค่ไม่ถึงอึดใจเยี่ยซีก็จัดการซ่งซูเหลียนได้แล้ว ความสามารถของนางแข็งแกร่งถึงขั้นอุกอาจ!
“ไม่เลวเลย”
ิอ๋องิเฉินเหยียนที่อยู่บนพลับพลาพยักหน้า เขายอมรับในพร์และความสามารถของเยี่ยซี ความสามารถแบบนี้ก็พอจะคู่ควรกับเสวียนเอ๋อร์ได้อยู่
เพราะความแข็งแกร่งที่เยี่ยซีแสดงออกมา ทำให้คนในตระกูลเยี่ยที่สีหน้าแย่ไปเพราะเยี่ยเสวียนก่อนหน้านี้รู้สึกดีขึ้นมาบ้าง
มีคำกล่าวที่ว่า คนที่อยู่หัวเราะเป็คนสุดท้ายเท่านั้น ถือเป็คนที่หัวเราะได้ดังที่สุด แล้วเยี่ยซีก็คือคนที่หัวเราะเป็คนสุดท้าย ตระกูลเยี่ยก็คือตระกูลที่จะได้หัวเราะเป็คนสุดท้าย ส่วนิอวี่ เขาก็เป็แค่ใบไม้ใบหนึ่ง มีแค่เยี่ยซีเท่านั้นที่เป็ดอกไม้ที่เบ่งบานมากที่สุด!
ิอวี่ตายแน่
มู่หลางเดินขึ้นมาบนลานประลองอีกครั้ง เขาแทบจะหมดคำพูดกับการประลองสองสนามที่ผ่านมา สนามแรกยังไม่สู้ก็แพ้แล้ว สนามที่สองไม่กี่อึดใจก็แพ้ ทั้งสองสนามใช้เวลาไปยังไม่ถึงครึ่งก้านธูปเลย
ดังนั้น มู่หลางถึงได้พูดขึ้นมาว่า “เนื่องจากการประลองในรอบที่ผ่านมา ผู้ชนะแทบจะไม่ได้ออกแรงเลย ดังนั้นยกเลิกการพักครึ่งชั่วยามและเริ่มการแข่งขันตัดสินในทันที!”
พูดจบเขาก็ลงจากลานประลองอีกครั้ง ที่เหลือก็ให้เป็หน้าที่ของคู่ตัดสินอย่างเยี่ยซีและิอวี่
เดิมในใจของทุกคนเดาไว้ว่าคู่ต่อสู้สุดท้ายของเยี่ยซีนั้นอาจจะเป็หลินเจ๋อเทียน หรือไม่ก็ซ่งซูเหลียนหรือเยี่ยเสวียน ไม่ก็องค์ชายหรือองค์หญิงคนใดคนหนึ่งก็ได้ แต่คิดไม่ถึงเลยว่าจะเป็ิอวี่!
ทุกคนหันไปมอง เห็นิอวี่ะโขึ้นไปบนลานประลองแล้วยืนอยู่ตรงหน้าของเยี่ยซี
ตอนนี้เป็่บ่าย แดดที่ส่องลงมาแสบตามาก แต่ว่าในสายตาของผู้คนกว่าสามหมื่นคนนั้นกลับมีแต่กลิ่นอายสังหารที่อยู่บนลานประลองเท่านั้น
เยี่ยซียืนอยู่บนลานประลอง สายตาที่นางมองไปที่ิอวี่นั้นมีแต่ความเ็า
ไม่มีคำพูดใดๆ มีแต่ความโกรธเคือง
ไม่มีคำพูดเพราะคิดไม่ถึงว่าคู่ต่อสู้ในรอบสุดท้ายของการประลองยุทธ์จะเป็คนที่นางคิดว่าไม่เอาไหนที่สุด ความโกรธเคืองเป็เพราะเขาทำให้คนในตระกูลเยี่ยถึงสองคนได้รับาเ็สาหัส
“ดูท่า เ้าไม่เคยเห็นตระกูลเยี่ยอยู่ในสายตาเลย” เยี่ยซีพูดด้วยน้ำเสียงที่เ็ามาก แสดงถึงความไม่พอใจของนาง
“เ้าไม่คิดว่าสิ่งที่เ้าพูดออกมานั้นมันน่าขำไปหน่อยหรือ?”
ิอวี่มองไปที่เยี่ยซีแล้วชี้ไปยังฝั่งที่นั่งของตระกูลเยี่ย จากนั้นพูดว่า “ข้าทำร้ายคนของตระกูลเยี่ยจนาเ็ มันเกี่ยวอะไรกับพวกเ้าตระกูลเยี่ยกัน? เยี่ยหรงสมคบคิดกับคนอื่นเล่นงานข้า ใช้ทักษะการต่อสู้ที่คิดจะทำให้ข้าาเ็สาหัส เยี่ยเสวียนส่งสัญญาณให้หลินเจ๋อเทียนเล่นงานข้าให้หนัก ที่พวกเขามีสภาพแบบนั้นมันสมควรแล้ว เข้าใจไหม?”
เยี่ยซีค่อยๆ เดินทีละก้าวไปหาิอวี่ ลมปราณของนางพุ่งขึ้นทั่วร่างกาย “เ้าก็เลยคิดว่าเื่นี้ข้าไม่ควรพาลโกรธเ้าอย่างนั้นสินะ? เ้าล่วงเกินพวกเขาก็เท่ากับล่วงเกินตระกูลเยี่ย และล่วงเกินข้าด้วย”
“ดังนั้น คุกเข่าลงต่อหน้าข้า”
น้ำเสียงใสๆ ที่ไม่มีอารมณ์ความรู้สึก และเต็มไปด้วยความเ็า เืเย็น ไร้ปราณี
พูดจบ บนตัวของเยี่ยซีก็ะเิแรงกดดันอันน่ากลัวอย่างถึงที่สุดออกมา ลมปราณของขอบเขตหลุดพ้นปุถุชนขั้นที่แปดแผ่กระจายออกมาทั่วร่างกาย เพื่อให้ิอวี่คุกเข่าลง!
คุกเข่าลงให้กับนางต่อหน้าผู้ชมสามหมื่นคน!
ิอวี่กลับยืนนิ่งอยู่ที่เดิมทั้งๆ ที่ััได้ถึงแรงกดดันที่แข็งแกร่ง เขานำน้ำสีดำจากบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ถ่ายไปที่จุดเซินถิงและเปิดััแห่งิญญาขึ้นมา!
เมื่อััแห่งิญญาถูกเปิดออก ประสาทััของิอวี่ก็เพิ่มขึ้นหลายเท่าตัว พลังจิตของเขาก็เพิ่มขึ้นด้วย ความโกรธที่เขาเก็บกดไว้ในใจเป็เวลานานก็เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ท่ามกลางแรงกดดันที่มากขึ้นของเยี่ยซี
มีลมพัดโชยมา เกิดเสียงไปทั่วร่างกายของิอวี่ มันเป็ความเย่อหยิ่งที่ไม่ยอมอ่อนข้อของเขาเองที่ต่อต้านการบีบบังคับของเยี่ยซี
ิอวี่มองผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้า นางทำให้เขาต้องเสียเงินทองที่สะสมมาทั้งหมดไปในสองปี นางหลอกใช้ความรู้สึกของเขาเต็มๆ สองปี นางไม่เคยเห็นความดีในตัวเขาเลยแม้แต่น้อย เพราะคิดว่าทั้งหมดนี้เขาสมควรที่จะทำมัน
สิ่งที่นางสนใจมีแค่ฐานะและอำนาจ ความดีในใจของนางมันพิการไปแล้ว ข้างนอกสุกใสข้างในเป็โพรง
ผู้หญิงที่หลอกความรู้สึกของเขา แต่สุดท้ายเลือกจะไปอยู่กับผู้ชายคนอื่น เพราะความผิดที่ไร้สาระแบบนั้นเลยต้องอับอายขายหน้าต่อหน้าคนสามหมื่นคน โดยการคุกเข่าลงอย่างนั้นหรือ!
อารมณ์ของิอวี่นั้นพุ่งจนถึงขีดสุด ในหัวของเขามีแต่พายุแห่งความเกรี้ยวกราด!
“เยี่ยซี” ิอวี่จ้องผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าแบบไม่กะพริบตา “เ้ามันก็แค่หญิงแพศยาคนหนึ่ง”
เ้ามันก็แค่หญิงแพศยาคนหนึ่ง!
ประโยคนี้ คนกว่าสามหมื่นคนได้ยินกันอย่างชัดเจน ทุกคนเงียบจนน่ากลัว
ิอวี่กำลังด่าใคร? ด่าคนที่ทั่วทั้งราชวงศ์ต้าิยอมรับว่าเป็เทพีอัจฉริยะปีศาจ คู่หมั้นขององค์ชายเก้า ความหวังใหม่ของคนวัยหนุ่มสาว!
ถึงจะไม่รู้ว่าทำไมเขาจึงพูดแบบนี้ แต่คำพูดนี้ของเขามันก็ดูบ้ามาก ทุกคนรู้สึกหัวชากันไปหมด ิอวี่ใจกล้ามากเกินไปแล้ว!
“เ้ากล้า ... ด่าข้าหรือ”
แม้แต่ตัวของเยี่ยซีเองยังคิดว่าฟังผิดเลย ั้แ่เล็กจนโต นางได้รับแต่คำชื่นชมและสรรเสริญ เคยถูกต่อว่าแบบนี้ที่ไหนกันล่ะ?
“เื่นี้แค่การคุกเข่าคงไม่อาจแก้ปัญหาได้แล้ว”
น้ำเสียงของเยี่ยซีเย็นะเืจนถึงขีดสุด วันนี้ ต่อให้ิอ๋องจะอยู่ตรงนี้ด้วย นางก็จะตัดลิ้นของิอวี่ออกมาให้ได้ ถึงจะสามารถระบายความโกรธแค้นในใจของนางได้
บนพลับพลาพระที่นั่ง ิเฉินเหยียนขมวดคิ้วแน่นมาก ถึงแม้เขาจะแทบไม่ได้เจอหน้าลูกชายคนนี้เลย แต่ิอวี่ก็เป็ลูกชายของเขา เขาไม่มีทางยอมให้เยี่ยซีทำอะไริอวี่แน่ ขอแค่ิอวี่สู้ไม่ไหว เขาจะเข้าไปห้ามปรามทันที
แต่นั่นก็หมายความว่าเยี่ยซีได้รับชัยชนะ เขาจะต้องให้รางวัลแก่นาง เพราะไม่ว่าอย่างไรนางก็เป็คู่หมั้นขององค์ชายเก้าลูกชายสุดที่รักของเขา
“เ้ายังมีอะไรอีก ด่าออกมาให้หมดเลย หลังจากนี้อีกสามวินาที ชาตินี้ทั้งชาติเ้าจะไม่มีโอกาสได้พูดอีกเลย”
“ข้าว่า ...”
ิอวี่เพิ่งจะอ้าปากเยี่ยซีก็ชักกระบี่ออกมา กระบี่อู๋อิ่งพุ่งแทงไปที่ปากของิอวี่เพราะคิดอยากจะตัดลิ้นของิอวี่ทิ้ง
แต่สิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นมันทำให้ทุกคนตะลึงกันหมด วินาทีที่เยี่ยซีแทงกระบี่ใส่ิอวี่ เขากลับเอียงหัวไปและหลบกระบี่ที่พุ่งแทงมาอย่างรวดเร็วดั่งสายฟ้านั้นไปได้!
หลังจากที่เปิดััแห่งิญญาออก กระบี่ที่รวดเร็วอย่างมากของเยี่ยซีกลับอยู่ในระดับความเร็วปกติในสายตาของิอวี่ เขาจึงสามารถหลบได้อย่างง่ายดาย
“ข้าว่า เ้าน่าจะแทงข้ายากหน่อยนะ”
ิอวี่เอ่ยปากประชดด้วยน้ำเสียงที่เ็าว่า “เ้านี่ทำได้สมกับชื่อเสียงเหม็นเน่าของตัวเองมากเลยนะ บอกว่าสามวินาที แต่คิดจะผิดคำพูดก็ทำได้ง่ายๆ แม้แต่การลอบโจมตีก็ทำได้อย่างไม่อายเลย”
“ไปตายซะ”
เยี่ยซีพบว่าความโกรธที่นางเคยมีมาตลอดทั้งชีวิตยังเทียบไม่ได้กับความโกรธที่นางมีต่อิอวี่ในเวลานี้เลยแม้แต่เสี้ยวเดียว ตอนนี้นางอยากจะรีบจัดการฆ่าิอวี่ให้ตายเพื่อระบายความคับแค้นใจของนาง
จากนั้นเยี่ยซีก็ตวัดกระบี่ฟันใส่ิอวี่
ิอวี่พลิกตัวจากนั้นก็ชักกระบี่เฟิงโหวออกมา แล้วปะทะเข้าใส่กับกระบี่อู๋อิ่งของเยี่ยซี!
หลังจากที่ผู้กล้าคนหนึ่งมีขอบเขตหลุดพ้นปุถุชนขั้นที่แปดระดับประสานเป็หนึ่งแล้ว ิญญาและร่างกายจะหลอมเป็หนึ่งเดียวกัน ร่างกายจะมีความว่องไวมาก พลังก็เทียบเท่าราชสีห์สองพันตัว แล้วเพราะเยี่ยซีเดิมก็มีร่างกายพิเศษอยู่แล้ว เลยมีพลังเทียบเท่ากับราชสีห์สองพันห้าร้อยตัว!
ส่วนิอวี่ที่อยู่ในขอบเขตหลุดพ้นปุถุชนขั้นที่หกระดับกระชากิญญา แต่กลับมีพลังเทียบเท่ากับราชสีห์สองพันหนึ่งร้อยตัวแล้ว
เมื่อเป็เช่นนี้ พวกเขามีพลังความแตกต่างกันแค่สี่ร้อยตัวเท่านั้น!
เพราะแบบนี้ เมื่อเยี่ยซีะเิพลังและกระบี่ของนางพุ่งออกมา ดูเหมือนจะเป็กระบี่ที่เรียบง่ายแต่มันกลับแฝงไปด้วยพลังสังหารที่รุนแรงถึงตาย
“แก๊ง!”
เสียงโลหะปะทะกันเสียงดัง พลังลมปราณกระบี่ที่น่ากลัวกระจายไปทั่วบริเวณ แรงะเิพลังฟุ้งไปทั่วลานประลอง และในขณะเดียวกัน ร่างกายของิอวี่เองก็ต้องถอยหลังไปเพื่อลดแรงปะทะที่น่ากลัวจากกระบี่นั้น
“คลื่นกระบี่ไร้เงา”
ดวงตาของเยี่ยซีเ็ามาก กระบี่อู๋อิ่งในมือของนางลอยออกไปแล้วร่อนออกเป็เส้นแนวนอน มันกระจายตัวออกเป็ลมปราณกระบี่สิบสายและทบกันเป็ชั้นๆ ก่อนจะพุ่งเข้าใส่ตัวของิอวี่อย่างดุดัน
ิอวี่ถือกระบี่เฟิงโหวเอาไว้ในมือ ลมปราณกระบี่สังหารพุ่งขึ้นมาบนตัวกระบี่ เขาฟันลมปราณกระบี่ใส่คลื่นนั้นอย่างบ้าคลั่งเหมือนดั่งเรือน้อยที่อยู่ท่ามกลางพายุ เขาถอยหลังไปหลายก้าวจนมาถึงขอบลานประลอง
แต่ในเวลานั้นเยี่ยซีก็โจมตีเข้าใส่อีก นางยังคงใช้กระบี่อู๋อิ่ง เพียงแต่ครั้งนี้นางใช้ทักษะการต่อสู้หลิงระดับกลาง เพลงกระบี่สังหารไร้เงา!
“คิดไม่ถึงเลยว่า ิอวี่จะบีบจนเยี่ยซีเอาจริงเอาจังได้ขนาดนี้ น่าภูมิใจมากเลยนะ!”
“นั่นสิ รับได้สองกระบวนท่า ชื่อเสียงของิอวี่ก็ดังขจรไกลแล้ว บนตารางอันดับนักรบของราชวงศ์ต้าิควรมีชื่อของเขานะ!”
“ไม่! พวกเ้าดูเร็ว จู่ๆ พลังของเขาก็เพิ่มขึ้นมาอีก!”
“อะไรนะ?”
ทุกคนมองไปบนลานประลอง พวกเขาพบว่าพลังลมปราณในร่างกายของิอวี่กำลังเพิ่มขึ้นมา ิัของเขาเหมือนจะกลายเป็สีทองแกมแดง ดวงตาเป็สีเพลิง
มันคือพลังของกระบวนท่าที่สี่ของเคล็ดวิชาหยินหยางขั้นสูง ผลาญโลหิต! ทำให้ิอวี่มีพลังราชสีห์เพิ่มขึ้นมาอีกห้าร้อยตัวในทันที ตอนนี้เขาจึงมีพลังเทียบเท่าราชสีห์สองพันหกร้อยตัวแล้ว!
อีกทั้งหลังจากที่เขาเรียนรู้เกราะจักจั่นปีกบางแล้ว ิอวี่ก็สามารถทนการเผาไหม้ของร่างกายได้นานมากขึ้น!
“พลังสังหารเก้าเท่า”
พลังกระบี่เก้าสายรวมกันอยู่บนกระบี่เฟิงโหว จากนั้นิอวี่ก็ฟันกระบี่เฟิงโหวในมือขวาออกไปและพุ่งเข้าปะทะกับกระบี่อู๋อิ่ง
“ตู้ม!”
เสียงะเิดังขึ้น ลมปราณกระบี่กระจายไปทั่ว เกิดลมพายุโหมอย่างหนัก ทุกคนมองไปที่ลานประลองก็พบว่าิอวี่กับเยี่ยซีนั้นถือกระบี่ชนกันแต่พวกเขายังสู้กันอยู่ ทั้งคู่ะเิพลังความโกรธใส่ไปในกระบี่ที่อยู่ในมือ
ทำให้ลมปราณพลังกระบี่พุ่งชนกันไม่หยุดไปชั่วขณะหนึ่ง แล้วะเิพลังออก