นางเอียงศีรษะครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจู่ๆ ก็วางหินหมึกด้วยความรำคาญ “แย่แล้ว หม่อมฉันผิดเองเพคะที่ทำให้ฝ่าบาทต้องเสียพระทัยอีก หน้าที่ฝนหมึกให้ฝ่าบาทควรจะเป็นของเฮ่อชงอี๋......”        เหยียนอู๋อวี้ทูลอย่างระมัดระวังพลางถอนหายใจอย่างหนัก...