ไสยศาสตร์ ไสยเวท มนตร์ดำ เป็สิ่งที่หอมหวาน เพราะมันคือพลังแห่งอำนาจและความยิ่งใหญ่ของคนในสมัยก่อน
ยิ่งถ้าใครมีมนตร์ดำติดตัวและแกร่งกล้ามากก็มักจะเป็ที่น่าเกรงขามแก่คนที่พบเจอ
ไสยเวทขาว ที่ก่อเกิดมาจากพลังศัทธาในพระพุทธคุณ ถือศีล กินเจ สวดมนต์ ภาวนา นับถือและเลื่อมใสในคุณของพระพุทธ พระธรรมและพระสงฆ์
มนต์ดำและมนต์ขาวไม่มีใครบอกได้ ว่าใครพลังเยอะกว่าใคร
แต่สิ่งเดียวที่ตัดสินได้ก็คือ พลังแห่งเวรกรรม การทำความดี
ธรรมะย่อมชนะอธรรม
…………………………………………………
19:30น.
บ้านของลุงสิงห์…
แคร่หน้าบ้าน…
พรึบ
“เป็ยังไงบ้าง…ฝีมือกับข้าวของไอ้เข้ม…?”ลุงสิงห์เอ่ยถามผมในขณะที่ผมกำลังใช้มือปั้นข้าวเหนียวที่อยู่ในกระติบอยู่อย่างช้าๆ
ผมก็เงยหน้าขึ้นไปมองหน้าลุงสิงห์พลางเสมองไปที่พี่เข้มที่นั่งร่วมวงกินข้าวอยู่ด้วย ซึ่งเขาเองก็มองผมอยู่เช่นกัน
“ก็…พอใช้ได้นะครับ…”ผมหันมาตอบลุงสิงห์ไปตามความจริงพร้อมกับยิ้มน้อยๆให้ลุงแกไป ลุงแกก็ยิ้มและลงมือปั้นข้าวเหนียวและกินอย่างเอร็ดอร่อยต่อ
“ข้าอยู่กับไอ้เข้มสองคน…ไอ้เข้มมันเป็พราน…รับจ้างนำทางและที่สำคัญ…มันเป็พรานล่าสัตว์ป่าไปขายในตัวเมืองอีกด้วย….”ลุงสิงห์เอ่ยบอกผม ผมก็พยักหน้าเข้าใจก่อนจะแอบมองไปที่พี่เข้มที่เขานั่งเคี้ยวข้าวเหนียวให้ปากตุ้ยๆอยู่อย่างเงียบๆ โดยท่าทางก็คือยกขาข้างหนึ่งขึ้นมาชันเข่าโดยข้างกายของพี่เข้มมีไหดินเผาใบเล็กตั้งอยู่ข้างกายและบางทีเขาก็ยกไหขึ้นกระดกดื่มด้วย
ข้างกายลุงสิงห์เองก็มี ไหดินเผาด้านในใส่อะไรไว้นะ…ไม่น้ำเปล่า ก็ของมึนเมาหรือเครื่องดื่มของสองคนนี้
“เอาไหมล่ะ…เห็นเอ็งมองมาตั้งนานแล้ว…”ลุงสิงห์ว่าพร้อมกับยื่นไหดินเผาส่งมาให้ผม
ผมก็ยิ้มแหยๆให้แก
“มันคืออะไรเหรอครับ?”ผมเอ่ยถามลุงสิงห์ไปอย่างสงสัย แกก็ยิ้มกริ่มให้ผม ผมว่าแววตาของแกดูหวานเชื่อมและอึนๆแล้วนะ
“มันคือเหล้า….”ลุงสิงห์ตอบผมมาทำให้ผมเบิกตาโตขึ้นด้วยความใ
“เหล้าเถื่อนหรือครับ…มันผิดกฎหมายนะครับลุง!”ผมเอ่ยออกไปด้วยความร้อนรนใจ และผมเป็ตำรวจเจอคนต้มเหล้าเถื่อนกินเองแบบนี้แล้วจะปล่อยไปก็ยังไงๆล่ะ
แต่เขาสองคนคือผู้มีพระคุณของผมนะ เขาช่วยชีวิตผมไว้ หรือผมจะอนุโลมเขาสองคนนี้ดี แต่ถ้ามันเป็แบบอย่างที่ไม่ดีกับคนอื่นต่อไปล่ะ?
“หึ…นี่มันบ้านป่าเมืองเถื่อน…และที่สำคัญมันไม่มีกฏหมายอะไรที่เอ็งพูดมาเลย…”พี่เข้มเอ่ยออกมาหลังจากที่เขาเงียบไปนาน
“มีสิครับ…ผิดกฏข้อที่อึกๆๆๆๆ”ผมที่กำลังจะร่ายยาวเื่กฏหมายของเหล้าเถื่อนพี่เข้มก็จัดการยกไหดินขึ้นกรอกปากผมทันที
ทำให้ผมกลืนกินเหล้าเถื่อนนั้นเข้าไปหลายอึก และคนที่แพ้ทางเหล้าแบบผม และคออ่อนแบบผมมีหรือที่จะไม่เมาน่ะ
“เฮือกกกก….”ผมครางออกมาพร้อมกับใบหน้าที่ีร้อนผ่าวไปทั่วทั้งร่างกาย เืในกายสูบฉีด
พรึบ
“หึ….อยากพูดมากดีนัก….”พี่เข้มว่าพร้อมกับกระตุกยิ้มขึ้นหลังจากที่เขาเอาไหกลับไปกระดกต่อจากผมแล้ว
ผมก็เริ่มมองทุกสิ่งทุกอย่างเรือนลางไปหมด
“เอ่อ…เอ็งเป็ใคร…มาจากไหนล่ะ?”ลุงสิงห์เอ่ยถามผม ผมที่ยังคงพอมีสติอยู่บ้างแต่ก็น้อยนิดก็มองหน้าลุงสิงห์ไปก่อนจะยิ้มหวานเชื่อมให้แกไป
“ผมเอือก…เป็ตำรวจครับ…เอือก..”ผมพูดไปพลางสะอึกจากฤทธิ์ของน้ำเมาชนิดที่รุนแรงนี้ไปด้วย
“ตำรวจ….?”
“ใช่ครับ….พอดีเอือก…ผมมาจับคนที่ค้ายาเสพติด..”
“แต่โชคร้ายโดนพวกมันตลบหลังกลับ…หลอกฆ่าผม…แทนเอือก”
“พวกเดียวกับเอ็งที่ตายหมดนั่นน่ะสินะ…”ลุงสิงห์ว่า ผมก็พยักหน้าให้แกก่อนจะเอื้อมมือไปแย่งไหดินมาจากมือพี่เข้มที่เขากำลังจะกระดกเหล้าขึ้นดื่มแต่โดนผมแย่งมาก่อน
แกจึงมองผมตาแข็งแทน ผมก็ยิ้มหวานเชื่อมจนตาปิดให้แกไปก่อนจะยกไหดินขึ้นดื่มน้ำเมาไปด้วย พอกินไปกินไปมันก็อร่อยดีเหมือนกันนะเหล้าเถื่อนเนี่ยน่ะ
ถึงมันจะกินแล้วไม่ดี…แต่พอมันเข้าปากแล้ว..มันหยุดไม่ได้จริงๆๆๆ…
“เอือก…อ๊าาาาห์…”
“เหล้าที่นี่รุนแรงจังเลยนะครับ…เอือก…”ผมบอกไปพลางส่งไหดินกลับคืนพี่เข้มไป แกก็ยื่นมือมารับไหดินไปจากผมและยกขึ้นกระดกดื่มต่อ
ผมก็ดื่มและเราสามคนก็ต่างพากันร้องเพลงที่ผมไม่เคยได้ยินมาก่อนจากลุงสิงห์และพี่เข้ม
เราสังสรรค์กันนานสองนาน นานจนผมไม่สามารถรับรู้ได้ว่าตอนนี้กี่โมงแล้ว
เพราะที่นี่ไม่มีนาฬิกาสิ่งเดียวที่จะบอกเวลาเราได้คือ พระอาทิตย์ขึ้นและพระอาทิตย์ตกกับพระจันทร์…
ผมเองก็ไม่รู้ว่าทำไมที่นี่ถึงได้ทุรกันดารแบบนี้ ขาดความเจริญไปเสียหมด
………………………………
ชายหนุ่มหน้าหล่อคมเข้มมีนามว่าเข้มหิ้วปีกของสารวัตรหนุ่มดาวเหนือที่หลับใหลเพราะพิษจากของน้ำเมาที่หนุ่มชาวบ้านที่นี่ดื่มกินยามเย็นเป็ประจำเข้ามายังในบ้านของเขา
เข้มวางร่างของดาวเหนือนอนลงไปบนที่เตียงนอนไม้ไผ่ของเขาอย่างเบามือ โดยที่เขาไม่ค่อยเมาเท่าไหร่ เพราะเขาดื่มกินจนชาชินไปแล้ว เหล้าแค่นี้ไม่ละคายคอทองคำของเขาเลยสักนิด
แต่ดูหนุ่มหน้าหล่อนี่สิ เมาแอ๋เลยทำให้เข้มหัวเราะออกมาก่อนจะส่ายศีรษะไปให้กับความน่าเอ็นดูของชายหนุ่มแปลกประหลาดที่เขาพบเจอคนนี้
เขานั่งทางในสื่อกระแสจิตถึงที่มาของชายคนนี้ ก็พบว่าเขาเป็จากดินแดนที่อยู่ห่างไกลจากที่เขาอยู่เป็ร้อยปี
ในนิมิตเขาพบเห็นตึกรามบ้านช่องและนกเหล็กที่โบยบินอยู่กลางอากาศและไหนจะรถรางที่วิ่งอยู่เหนือศีรษะของเขาอีก
ทำให้เขารู้ทันทีว่าชายคนนี้เป็ชายที่อยู่กันคนละภพกับเขา และสักวันเมื่อประตูมิติภูดาวถูกเปิดออก เขาคนนี้ก็คงจะกลับไปในที่ของเขาที่เขาจากมา
เข้มจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาของคนตรงหน้าที่นอนหลับตาพริ้มอยู่พร้อมกับหัวใจที่สั่นไหววูบแบบแปลกๆเมื่อรับรู้ได้ว่าเขาคนนี้ต้องจากเขาไปในสักวันหนึ่ง ที่ไม่รู้ว่าเร็วหรือช้า
ทำให้เข้มยืนมือไปลูบไล้โครงแก้มนวลของเขาอย่างแ่เบาและมันก็เกิดความรู้สึกบางอย่างในจิตใจของเขาขึ้นมา
นั่นคือเขาอยากจะจุมพิตริมฝีปากสีชมพูสดของเขาคนนี้จัง
พรึบ
เข้มค่อยๆก้มหน้าลงไปหาดาวเหนืออย่างช้าๆจนในที่สุดริมฝีปากของเขาก็แตะลงบนริมฝีปากหยักนุ่มของดาวเหนือได้ในที่สุด
ริมฝีปากที่นุ่มนิ่มและหวานเสียจริงๆทำให้หนุ่มเข้มวัยแตกเนื้อหนุ่มเริ่มซุกซนทำตามใจตัวเองโดยการบดขยี้ริมฝีปากนุ่มของดาวเหนืออย่างเอาแต่ใจ
โดยที่คนร่างหนาที่อยู่ใต้ร่างก็เหมือนจะได้สติ เขาก็ค่อยๆจูบตอบเข้มเช่นกัน
มือหนาของคนใต้ร่างเริ่มซุกซนลูบไล้ไปตามแผงอกเปลือยเปล่าของเข้มที่มันทั้งเเข็งและเรียงตัวกันอย่างสวยงาม
“อื้ออออ”
“จ๊วฟฟฟฟ…”
“แผล๊บๆๆๆ”ทั้งคู่ดูดดื่มริมฝีปากของกันและแรงขึ้นตามอารมณ์ที่ดุเดือดมือหนาของเข้มเองก็ใช่ย่อยลูบไล้ไปตามท่อนขาวเรียวเนื้อหน้าขาอ่อนของดาวเหนืออย่างช้าๆทำให้ดาวเหนือเสียวซ่าน
ความมึนเมาและฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ก่อนหน้านี้หายไปนงจนสิ้น
ตอนนี้เขามีสติและรับรู้ได้ถึงความ้าและความโหยหาของเขาและพี่เข้มคนนี้
ดาวเหนือเริ่มดูดดื่มริมฝีปากของเข้มแรงขึ้น เข้มเองก็ใช่ย่อยไม่ยอมแพ้ดูดดื่มริมฝีปากของดาวเหนือที่ทั้งหวานทั้งนุ่มกลับไปอย่างหื่นกระหายทั้งคู่ดื่มน้ำลายของกันและกันอย่างไม่รังเกียจ
ร่างหนาของเข้มขึ้นคร่อมร่างหนาแต่บางกว่าของดาวเหนือทันทีก่อนจะใช้มือลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างท่อนบนของดาวเหนือที่ก็ประดับไปด้วยเครื่องทรงซิกแพคที่แ่าและของแกร่งไม่แพ้ของเขา
“หือ….”เข้มผละริมฝีปากออกมาจากริมฝีปากของดาวเหนือเพื่อปล่อยให้เขาได้สูดอากาศเข้าปอดหลังจากที่เขาริมฝีปากของคนใต้ร่างอย่างเอาแต่ใจมานานพอสมควร
“พี่เข้ม….”เสียงแหบพร่าของดาวเหนือเอ่ยเรียกเข้มเสียงกระเส่า เข้มก็หยุดการกระทำและจ้องหน้าดาวเหนือนิ่งเพื่อรอว่าคนใต้ร่างจะพูดอะไรกับเขา
“พี่จะทำอะไรผม…”ดาวเหนือถามออกมาอย่างสงสัย ว่าเข้มจะทำอะไรเขา
“ข้าจะทำตามใจข้าเอง….”เข้มตอบดาวเหนือไปก่อนจะก้มหน้าลงไปซุกไซ้ซอกคอของดาวเหนือพร้อมกับขมกัดทำร่องรอยรักไว้ทั่วทั้งบริเวณซอกคอที่หอมกรุ่นของดาวเหนื
อ……
“เป็ของข้าเถอะ…ข้าอยากเอ็ง"
"ข้าอดทนต่อไปไม่ไหวแล้ว…..”
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้