เนี่ยเซิงเสี่ยวนั่งรถแท็กซี่ตามเหยียนจิ่งจื้อมาจนถึงที่หมาย เธอคิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะไปที่สโมสรชายหนุ่มจริงๆ กิจกรรมพักผ่อนหาความสุขของวันนี้เยอะจริงๆเลยนะ เพิ่งจะดูหนังจบก็มาที่สโมสรต่อแล้ว
ความจริงแล้วเธอไม่เคยรู้เลยว่าสิ่งที่เรียกว่าสโมสรผู้ชายนั้นมีเอาไว้ทำอะไร เธอเดินเข้าไปดูข้างในก็พบว่ายังมีผู้หญิงอยู่ด้วย
ถึงแม้ผู้หญิงคนนี้จะเป็พนักงานต้อนรับ แต่ว่าเธอก็ยังใจกล้าเดินเข้าไป ตอนที่คบกัน ทุกคนต่างพูดว่าเหยียนจิ่งจื้อเป็คนที่จีบยาก ตอนนั้นเธอไม่เคยเชื่อ แต่ตอนนี้เชื่อสนิทใจ ดังนั้นเธอจะต้องใช้ความกล้ามากกว่าทุกครั้ง
ทว่าความกล้านั้นก็ถูกผู้หญิงคนนี้ตีกลับมา
“คุณผู้หญิงคะ ที่นี่เป็สโมสรชายหนุ่มนะคะ แล้วก็เฉพาะคนที่มีบัตรสมาชิกแบบโกลด์เท่านั้นถึงจะเข้าไปได้ค่ะ” ผู้หญิงคนนั้นดูถูกเธออย่างเห็นได้ชัด ผู้หญิงอ่อนแอคนหนึ่งมาที่นี่จะทำอะไรได้? ผู้ชายที่นี่ส่วนมากเป็คนมีเงินทั้งนั้น ในใจคงคิดว่าเธอจะต้องมาตกผู้ชายสักคนเป็แน่
เนี่ยเซิงเสี่ยวยังคงยื่นหัวเข้าไปดู แต่ก็มองเห็นไม่ชัดอยู่ดีว่าข้างในมีอะไร และคงเพราะมันใหญ่มาก กวาดตามองไปจนสุดก็มองไม่เห็น
“ฉันแค่มาหาคนน่ะค่ะ ให้ฉันเข้าไปไม่ได้จริงๆ หรือคะ?” เมื่อครู่ตอนที่นั่งรถมาเนี่ยเซิงเสี่ยวได้ตัดสินใจแล้วว่าจะใช้กลยุทธ์ทำตัวติดกับเหยียนจิ่งจื้อ จะทำให้เขาต้องรำคาญ ดูซิว่าสุดท้ายแล้วจะทนไม่ตามเธอไปที่โรงพยาบาลได้!
แต่พนักงานหญิงก็ยังคงไม่ยอม “แจ้งมาได้เลยค่ะว่าคุณ้าพบใคร? พวกเราจะไปช่วยแจ้งให้คุณเองค่ะ”
“ฉันมาหาเหยียนจิ่งจื้อค่ะ รบกวนคุณช่วยบอกให้ฉันด้วยนะคะ” เนี่ยเซิงเสี่ยวเท้าตัวไปบนเคาน์เตอร์แล้วหัวเราะฮี่ๆ ในดวงตาแสดงออกมาชัดเจนมากว่า คุณรีบไปบอกให้ฉันเร็วเข้า ฉันกำลังมองอยู่นะ
พนักงานหญิงชะงักไป คำพูดเมื่อครู่คนที่ได้ยินต่างรู้ว่านั่นคือคำสั่งเชิงไล่ ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงได้หน้าหนาขนาดนี้
ในตอนที่กำลังจะเอ่ยปาก จู่ๆ ผู้จัดการก็รีบวิ่งเข้ามาด้วยความรีบร้อนและแอบกระซิบข้างหูเธอ พนักงานหญิงคนนั้นเมื่อฟังจบก็หันมามองเนี่ยเซิงเสี่ยว
เนี่ยเซิงเสี่ยวคิดว่าตัวเองคงมองผิดไปที่เมื่อครู่เธอเห็นสีหน้าแปลกๆ บนใบหน้าของหล่อน จากนั้นก็ได้ยินเธอยกมือโบกไปมา “ถ้าคุณจะมาหาคนก็รีบไปเถอะ คุณเหยียนอยู่ห้องสปา 133”
ที่แท้ทำหน้าหนาก็ได้ผลจริงๆ เนี่ยเซิงเสี่ยวรีบขอบคุณพนักงานหญิงและหมุนตัวเดินไปยังทางเข้า
ห้อง 133 ไม่ได้หายากเลย เธอมองหาได้ไม่ทันไรก็เจอเข้ากับประตูเล็กๆ สีทองบานหนึ่ง ้าเขียนไว้สามพยางค์ว่า ห้องสปา
น่าเสียดายที่ประตูปิดเอาไว้สนิท ไม่รู้ว่าเพื่อปิดภาพ “ที่ไม่ควรเห็น” หรือว่าของอะไร กลับกันเซิงเสี่ยวมองซ้ายขวาแล้วก็ไม่สามารถมองเห็นคนที่อยู่ข้างใน
สุดท้ายด้วยน้ำหนักตัวที่กดลงไปบนประตูทำให้มันถูกดันจนแง้มออกเธอถึงพบว่าที่แท้
เหยียนจิ่งจื้อก็ไม่ได้ล็อคประตู!
รอยแยกระหว่างประตูมีพื้นที่พอจะให้เธอสามารถแอบมองดูชีวิตของคนมีเงินในสโมสรนี้ ห้องสปาในความคิดของเธอคือคนคนหนึ่งนั่งอยู่ในอ่างที่เต็มไปด้วยน้ำนม จากนั้นด้านล่างก็มีฟืนอยู่ไม่กี่ชิ้นเพื่อเพิ่มความร้อน แบบนั้นถึงจะสปาได้ผลนี่นา
แต่ตอนที่เธอเห็นความหมายที่แท้จริงของสปา เลือกกำเดาก็แทบจะพุ่งไปติดที่ประตูสีทองนั่น เธอรีบดึงสายตาของตัวเองกลับมาแล้วพิงประตู กุมใจที่เต้นรัวของตัวเองเอาไว้
พระเ้า!
ข้างใน…มีห้าคน
เหยียนจิ่งจื้อ บวกกับผู้หญิงอีกสี่คน
ผู้หญิงคนหนึ่งกำลังถอดเสื้อเชิ้ตของเขา คนหนึ่งหยิบผ้าขนหนู คนหนึ่งถือของพวกเครื่องหอม และอีกคนกำลังยกแก้วชา
คิดไม่ถึงว่าแค่มองเพียงปราดเดียวก็สามารถจดจำการกระทำของพวกเขาได้อย่างแม่นยำ เนี่ยเซิงเสี่ยวถึงขั้นนับถือความจำของตัวเอง
ถ้าอย่างนั้นต่อไปจะเกิดเื่สำส่อนอะไรขึ้น? เนี่ยเซิงเสี่ยวไม่กล้าคิดแล้ว เธอในตอนนี้ถึงขนาดนี้มีความคิดหนึ่งผุดขึ้นมา ก็คือพุ่งเข้าไปแล้วลากเหยียนจิ่งจื้อออกมาก่อนจะะโด่าเขา นายมันกล้ามากจริงๆ!
จู่ๆ ประตูที่เธอพิงอยู่ก็ถอยไปด้านหลังอย่างแรง แรงทั้งหมดบนตัวของเธออยู่บนประตู ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถควบคุมร่างกายตัวเองได้จนเสียหลักล้มเข้าไป
จากนั้นเธอก็ร้องเสียงแหลมแล้วมองไปยังผู้หญิงที่มาเปิดประตูด้วยความกระอักกระอ่วนมากถึงมากที่สุด
“คุณผู้หญิง คุณมาแอบดูหรือคะ?” ผู้หญิงคนนั้นมองเธอั้แ่หัวจรดเท้าและเท้าจรดหัวอีกครั้ง ว่าไปแล้วในสโมสรชายหนุ่ม การที่มีผู้หญิงที่ไม่ใช่คนที่ทำงานที่นี่ เป็อะไรที่แปลกมากจริงๆ
“เปล่าค่ะเปล่า ฉัน…” เนี่ยเซิงเสี่ยวหน้าแดงไม่กล้ามองเหยียนจิ่งจื้อ แต่กลับไม่สามารถเมินสายตาเหยียดหยามของเขาได้ ในตอนนั้นเธอก็รู้สึกว่านี่มันอะไรกัน ไม่ใช่ว่าเธออยากจะบีบเขาหรือ? แล้วร่างท่อนบนที่เปลือยเปล่านั่นก็ไม่ใช่ว่าเธอไม่เคยเห็นเสียเมื่อไร
เมื่อคิดถึงจุดนี้เธอก็ชี้ไปทางเหยียนจิ่งจื้อที่ลงไปแช่น้ำ “ฉันมาหาคนค่ะ”
“คุณผู้หญิง ที่นี่ไม่ใช่ที่ที่คุณสามารถเข้ามาได้ตามใจชอบนะคะ ที่นี่เป็ที่ที่เหล่าผู้ชายเอาไว้พักผ่อน ถึงขั้นพูดได้ว่ามันเป็เื่ส่วนตัว” ความหมายก็คือคุณกำลังมารบกวนความสุขของคนอื่นเขา รีบออกไปซะ
เนี่ยเซิงเสี่ยวไม่ยอมไป เธอะโไปทางนั้น “คุณเหยียนคะ อีกเดี๋ยวคุณจะไปโรงพยาบาลกับฉันได้ไหม”
เหยียนจิ่งจื้อขมวดคิ้ว รู้สึกน่ารำคาญเกินไปแล้ว มองดูน้ำที่ผุดขึ้นมาตรงหน้าเขาก็มีความคิดที่อยากจะกดเธอลงน้ำ
พนักงานหญิงเห็นเธอยังไม่ยอมไปก็เริ่มที่จะไม่ทนแล้ว “คุณผู้หญิงคะ ท่านประธานเหยียนเขาไม่รู้จักคุณ” เขานั่งอยู่ตรงนั้นไม่ขยับ พนักงานหญิงจึงคิดว่าเหยียนจิ่งจื้อก็คงไม่คิดจะไปยุ่งกับผู้หญิงคนนี้
“ฉันจะรอเขาที่นี่” เนี่ยเซิงเสี่ยวหันไล่ให้ ก่อนจะไปหาเก้าอี้ไผ่มาแล้วนั่งลง
พนักงานหญิงคนนั้นถึงกับอึ้งไปเลย มีผู้หญิงแบบนี้อยู่ด้วยหรือ! ถ้าเกิดท่านประธานหยียนจะทำอะไรกับพวกเธอ เธอก็จะนั่งมองอยู่อย่างนี้?
“คุณผู้หญิงคะ คุณเป็อะไรกับประธานเหยียนคะ?” มานั่งเฝ้าแบบนี้ คุณคิดว่าเป็เมียของเขาหรือไง!
เหยียนจิ่งจื้อรู้สึกสนใจคำถามของพนักงานหญิงคนนี้ขึ้นมาทันทีจนถึงขั้นหันมามอง พนักงานหญิงพอเห็นสายตาของเขา ในใจก็คิดว่าอีกเดี๋ยวคงจะได้ทิปมาไม่น้อย
เนี่ยเซิงเสี่ยวกลับถูกคำถามนี้ทำเอาหน้าทะมึนไป และพบว่าหนังหน้าของตัวเองนั้นเหมือนจะหนามากจริงๆ “ฉันคือ…”
เธอพูดหรือยัง? พูดอะไร? เป็ครั้งแรกที่เหยียนจิ่งจื้อรู้สึกว่าความสามารถในการฟังของตัวเองแย่มาก อยากจะเข้าไปตะคอกใส่เธอว่า รีบพูดออกมาสิ พูดใส่หูของฉัน!
แต่ว่าภายนอกยังคงรักษาความสุขุมเอาไว้ พร้อมมองไปยังเนี่ยเซิงเสี่ยวที่ก้มหน้าจนแทบจะถึงพื้นอยู่แล้ว
“ฉันคือเพื่อนของเขา”
ครั้งนี้เหยียนจิ่งจื้ออยากจะกดเธอลงไปในน้ำจริงๆ แล้ว ไม่มีอะไรที่เขาจะเกลียดไปมากกว่าเธอแล้ว
“ฉันไม่มีเพื่อนแบบนี้!” เขาทนต่อไปไม่ไหวแล้ว จึงเริ่มที่จะเอ่ยปากออกมา ไม่มีเหตุผลอะไรที่เขาจะต้องเก็บความโกรธเอาไว้คนเดียว
พนักงานหญิงคนนั้นชี้ไปทางเหยียนจิ่งจื้อแล้วพูดกับเนี่ยเซิงเสี่ยว “คุณดูเอาแล้วกัน ประธานเหยียนบอกว่าเขาไม่มีเพื่อนแบบคุณ”
ทันใดนั้นเนี่ยเซิงเสี่ยวก็เปลี่ยนท่านั่งให้ดูค่อนข้างผ่อนคลาย เธอกัดฟันก่อนจะพูดออกมาช้าๆ “ทำไมคุณเหยียนถึงทำแบบนั้นละคะ อย่างไรฉันก็เป็ผู้หญิงบริสุทธิ์ จะมีอะไรแบบนั้นกับคุณ คุณไม่คิดจะมีความรับผิดชอบหน่อยหรือ?
แล้วฉันก็ไม่ได้เรียกร้องอะไรมาก แค่คุณไปตรวจที่โรงพยาบาลกับฉันก็พอ นั่งรถไมบัคของประธานเหยียนไปไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงก็ถึงแล้ว”
คำพูดแบบนี้…พนักงานหญิงอ้าปากค้างพูดอะไรไม่ออกอีกแล้ว นี่มันเื่อะไรกัน! ท่านประธานเหยียนผู้ที่มีภาพลักษณ์เพอร์เฟกต์ไม่ยุ่งกับผู้หญิง ทั้งยังรูปหล่อและร่ำรวยจะเป็เพลย์บอยอย่างนั้นหรือ!
เหยียนจิ่งจื้อกัดฟันจนแทบจะมีเสียงดังออกมา จู่ๆ สถานการณ์ก็พลิกกลับแล้วมีลูกศรยิงมาที่เขา
เขาแค่นหัวเราะออกมา แล้วหันไปพูดกับพนักงานหญิง “พวกเธอออกไปให้หมด”
ประโยคเรียบๆแต่กลับทำให้เนี่ยเซิงเสี่ยวขนลุกขึ้นมา คำพูดเมื่อครู่ของเธอทำให้เขาโกรธขึ้นมาจริงๆ หวังว่าจะโกรธจนบ้าไปแล้วยอมไปที่โรงพยาบาลกับเธอนะ อย่างไรเขาเองก็ไม่ใช่ผู้ชายที่จะไปมีอะไรกับผู้หญิงมั่วๆ
แต่ว่ามองดูผู้หญิงสี่คนที่เดินออกไป ในวินาทีนั้นเธอก็รู้สึกถึงอันตราย
อยู่ในห้องนี้กับเหยียนจิ่งจื้อ?
ไม่ อยู่ในห้องนี้กับเหยียนจิ่งจื้อที่เปลือยท่อนบน
“เธอมานี่” เหยียนจิ่งจื้อหันหัวมา เธอมองเห็นสีหน้าของเขาไม่ชัด แต่ว่าสามคำสั้นๆ นั้นกลับทำให้รู้สึกว่าต้องรีบเข้าไป