พวกเขากำลังจะลงมือสังหารทันที!
เมื่อได้ยินคำสั่งนี้ นักฆ่าตระกูลหวังหลายคนต่างสูดหายใจลึก ดวงตาหดแคบลงพลางเปล่งประกายเยียบเย็นอันน่าหวาดหวั่น!
อันที่จริง นี่ไม่ใช่่เวลาที่ดีที่สุดสำหรับการลอบสังหาร!
หลินเสวียนถูกล้อมรอบไปด้วยสมาชิกตระกูลหลินมากมาย หากเหล่าผู้าุโที่อยู่ใกล้ที่สุดรู้ตัวขึ้นมา พวกเขาคงไม่มีทางทำสำเร็จ
แต่แล้วไงเล่า?
พวกเขาคือนักฆ่าชั้นยอดของตระกูลหวัง! การสังหารศัตรูที่แข็งแกร่งกว่าทั้งที่ตัวเองอ่อนแอ และการฆ่าโดยไร้เสียงกระโตกกระตากคือสิ่งที่พวกเขาถนัดที่สุด!
หวังเฉียนคุนมั่นใจว่า หากมีเวลาวางแผนมากพอ แม้แต่ผู้าุโของตระกูลหลินเขาก็สามารถลอบสังหารได้!
ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาเคยผ่านภารกิจที่อันตรายกว่านี้มาแล้ว!
ตอนนี้ คนของตระกูลหลินส่วนใหญ่ยังคงจมอยู่ในการตรัสรู้การบ่มเพาะพลัง เป้าหมายของพวกเขาก็เป็เพียงทารกตัวน้อยที่สามารถถูกฆ่าได้เพียงพริบตา! เื่แค่นี้มันยากตรงไหนกัน?!
นักฆ่าตระกูลหวังสิบกว่าคนซ่อนเร้นลมหายใจของตนจนถึงขีดสุด พวกเขาเคลื่อนไหวราวกับสายหมอก ค่อยๆ ล้อมรอบหลินเสวียนจากทุกทิศทุกทาง…
…
เหล่านักฆ่าตระกูลหวังแผ่ขยายตัวออกไปราวกับควันจางๆ ไม่ดึงดูดความสนใจของผู้ใด
พวกเขาไม่รีบร้อน แปรเปลี่ยนเป็ไอหมอก ปล่อยให้สายลมพัดพาไปข้างหน้าโดยไร้ซึ่งคลื่นพลังใดๆ
ขณะที่สมาชิกตระกูลหลินรอบข้างต่างตกอยู่ในภวังค์การบ่มเพาะ
แม้แต่ผู้าุโของตระกูลหลินหลายคน ก็ยังไม่รู้สึกถึงการมาถึงของเหล่านักฆ่าเหล่านี้!
หากพวกเขาสังเกตให้ดี ก็อาจจะจับความผิดปกติได้บ้าง
แต่ใครกันจะคาดคิด… ว่าจะมีผู้กล้าลอบสังหารถึงที่นี่ ในขณะที่เหล่าผู้าุโกำลังเฝ้ามองอยู่?!
ดังนั้น… ไม่มีใครสังเกตเห็น พวกเขาทุกคนกำลังจมอยู่กับการบ่มเพาะพลัง!
มีเพียงเป้าหมายของการลอบสังหาร—หลินเสวียนเท่านั้น ที่รู้สึกถึงบรรยากาศผิดปกติ
เกิดอะไรขึ้น?
ทำไมเขาถึงรู้สึกเหมือนมีสายตาจ้องมองมาทันทีที่กลับมายังตระกูลหลิน?
ตอนแรก หลินเสวียนคิดว่าคนในตระกูลกำลังมองมา แต่พอคิดดูดีๆ มันไม่ใช่แบบนั้น
ทุกคนในตระกูลหลินควรจะหมกมุ่นอยู่กับการบ่มเพาะพลัง…
เมื่อคิดถึงจุดนี้ ดวงตาของหลินเสวียนหรี่ลงเล็กน้อย แสงศักดิ์สิทธิ์พวยพุ่งออกมา ขณะที่ดวงตาทิพย์คู่ของเขาเปล่งประกายกวาดไปยังทิศทางหนึ่ง
ในชั่วพริบตา ร่างของหลินเสวียนแข็งค้าง!
มีบางคนอยู่ตรงนั้น!
ยิ่งไปกว่านั้น… พวกเขาไม่ใช่คนของตระกูลหลิน!
แสงศักดิ์สิทธิ์ในดวงตาคู่ของหลินเสวียนยิ่งส่องสว่างขึ้น! เขารีบกวาดสายตาไปทั่วทุกทิศทุกทาง!
ทันใดนั้น เงาลางเลือนกว่าสิบร่างปรากฏขึ้นในความว่างเปล่า!
พวกมันแปรเปลี่ยนเป็หมอกควัน ไม่ส่งเสียงรบกวนใคร
อาศัยสายลมและแรงดึงดูดจากพลังของหลินเสวียน พวกมันกำลังค่อยๆ ล้อมรอบตัวเขาอย่างแเี!
มีบางร่าง… เข้ามาใกล้ถึงรัศมีเพียงสามสิบจ้างแล้ว!
สีหน้าของหลินเสวียนเคร่งขรึม
ขณะที่เขากำลังคิดหาทางรับมือ ทันใดนั้น…
กลุ่มหมอกควันเ่าั้พลันเร่งความเร็ว!
พวกมันพุ่งเข้าใส่เขาอย่างอุกอาจ!
---
สามสิบจ้าง!
สำหรับนักฆ่าชั้นยอดอย่างหวังเฉียนคุน… นั่นเป็เพียงเสี้ยวพริบตา!
มันใกล้เสียยิ่งกว่าใกล้!
แทบจะทันทีที่พวกเขาลดระยะห่างลง นักฆ่าตระกูลหวังทุกคนก็ตัดสินใจลงมือฉับพลัน!
ภายใต้ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว
หมอกควันมากกว่าสิบสาย เลื้อยลัดผ่านร่างของผู้คนหลายสิบคนภายใต้ความมืดมิด ก่อนจะพุ่งเข้าใส่ร่างของทารกน้อยในห่อผ้า!
พวกเขาทำสำเร็จ!!
หวังเฉียนคุน ผู้เป็ผู้นำ กำดาบสีดำบางเฉียบไว้แน่น ดวงตาเย็นเยียบ ไร้ซึ่งความปรานี!
สายตาของเขาคมกริบ ราวกับว่าเขาได้เห็นภาพของดาบยาวที่กำลังแทงทะลุร่างของหลินเสวียนไปแล้ว!
อย่างไรก็ตาม ใน่เวลาที่หวังเฉียนคุนและเหล่านักฆ่ากำลังจะโจมตีครั้งสุดท้าย…
แสงดาวสีเงินพลันถูกดึงลงมาจากบุปผาแห่งดวงดาวเบื้องบน และตกลงตรงหน้าพวกเขา!
หวังเฉียนคุนและพวกชะงักไปชั่วขณะ ก่อนจะเผยรอยยิ้มเย้ยหยัน—ปรากฏการณ์คุ้มครองเ้านายงั้นหรือ?
แต่นั่นก็เป็แค่ปรากฏการณ์ที่เกิดจากทารกน้อยเท่านั้น ต่อให้เป็อัจฉริยะแล้วอย่างไร?
สุดท้ายแล้ว หลินเสวียนก็เป็แค่เด็กทารก!
หวังกันคุนหัวเราะเยาะก่อนจะยื่นมือออกไป หมายจะบดขยี้แสงดาวตรงหน้า!
---
แต่สิ่งที่นักฆ่าตระกูลหวังไม่รู้ก็คือ—
ปรากฏการณ์ที่เกิดจากหลินเสวียน… ไม่ใช่สิ่งที่ “ทารก” จะสามารถทำได้!!
ทันทีที่หวังเฉียนคุนแตะต้องแสงดาวนั้น…
วังวนสีดำก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าพวกเขาทุกคน!
การปรากฏตัวของวังวนเหล่านี้ฉับพลันและไร้สัญญาณเตือน!
เหล่านักฆ่าตระกูลหวังที่ตกตะลึงพยายามจะตอบสนอง แต่… จะหนีทันได้อย่างไร?!
ภายในวังวน… กรงเล็บอันดุร้ายของอสูรโบราณยื่นออกมา!
และที่นั่น… มีดวงตาคู่หนึ่งลอยเด่นอยู่—ดวงตาหยินหยาง!
เพียงแค่ปรากฏขึ้น มันก็นำมาซึ่งแรงกดดันอันยิ่งใหญ่ไร้ขอบเขต!
“นั่นมันอะไร?!!”
เหล่านักฆ่าตระกูลหวัง้าจะหลบหนี แต่—พวกเขาจะเร็วกว่าหนึ่งสายตาได้อย่างไร?!
แสงศักดิ์สิทธิ์ไร้สิ้นสุดพวยพุ่งออกมา!
ในดวงตาหยินหยาง… ราวกับดวงดาวะเิ!
ราวกับโลกเพิ่งจะถูกสร้างขึ้นใหม่!
สายแสงเจิดจรัสพุ่งเข้าใส่นักฆ่าตระกูลหวังในชั่วพริบตา!
---
ทันใดนั้น นักฆ่าตระกูลหวังทุกคนรู้สึกเหมือนถูกดึงเข้าไปยังมิติประหลาด
ในมิตินี้…
ทุกระยะทางถูกยืดออกไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด!
เด็กทารกดูเหมือนจะอยู่ใกล้แค่เอื้อม แต่ไม่ว่าพวกเขาจะพุ่งเข้าไปเร็วเพียงใด ไม่ว่าพวกเขาจะบินอย่างไร พวกเขาก็ไม่สามารถแตะต้องตัวทารกได้เลย!
เด็กทารกผู้นี้—หลินเสวียน—กลับอยู่ ณ ปลายสุดของดวงดาราอันห่างไกล!
ใกล้แค่เอื้อม… แต่กลับไกลสุดสายตา!
---
อย่างไรก็ตาม ความรู้สึกแปลกประหลาดนี้ดำรงอยู่เพียงชั่วพริบตาเท่านั้น
หวังเฉียนคุนและพรรคพวกใช้เวลาไม่ถึงเสี้ยวพริบตาในการทำลายภาพลวงตานี้!
แต่… แค่นั้นก็เพียงพอแล้วสำหรับหลินเสวียน!
วินาทีถัดมา พลังแห่งการกลืนกินที่ไร้ขอบเขตก็พลันปะทุขึ้นจากวังวนขนาดมหึมา!
ฝูงเงาของเผ่าเทาเทียโบราณที่ควบแน่นจากหมอกดำหนาทึบปรากฏขึ้นข้างกายนักฆ่าทั้งหมด!
ดวงตาของมัน—คือดวงตาหยินหยางแบบเดียวกับหลินเสวียน!
“โฮกกกกกกก!!”
พวกมันอ้าปากคำราม—ไร้ซึ่งเสียง แต่ทรงอำนาจเกินต้านทาน!
จากนั้น—พวกมันกระโจนเข้าขย้ำเหล่านักฆ่าอย่างไร้ความปรานี!
---
ภายใต้พลังของปรากฏการณ์ศักดิ์สิทธิ์ หลินเสวียนตรึงร่างของเหล่านักฆ่าให้หยุดนิ่งได้เป็เวลา “เสี้ยวพริบตา”
ไม่เพียงแค่ตรึงพวกเขาไว้เท่านั้น…
ภายใต้แสงของจักรวาลอันเจิดจ้า พลังแห่งการกลืนกินพลันปะทุออกมา!
นักฆ่าตระกูลหวังที่เดิมทีแปรสภาพเป็สายลมถูกฉีกทึ้งออกจากการปลอมแปลง—เปิดเผยร่างที่แท้จริงออกมาต่อหน้าทุกคน!
เหล่านักฆ่าตระกูลหวังชะงักงันไปชั่วขณะ ก่อนที่สีหน้าของพวกเขาจะบิดเบี้ยวอย่างรุนแรง!!
“อะไรนะ?! เด็กทารกคนนี้สามารถทำลายการปลอมแปลงของพวกเราออกได้?!”
---
แท้จริงแล้ว…
เหตุผลที่หลินเสวียนสามารถตรึงนักฆ่าตระกูลหวังทั้งหมดได้
เป็เพราะพลังอันยิ่งใหญ่จาก “ปรากฏการณ์ของความสำเร็จครั้งแรก”
โดยปกติแล้ว หลินเสวียนเป็เพียงเด็กทารกคนหนึ่ง ซึ่งย่อมไม่มีทางต่อกรกับหวังเฉียนคุนและยอดฝีมือระดับสูงของตระกูลหวังได้
แต่—หวังเฉียนคุนและพรรคพวกช่างโชคร้ายยิ่งนัก…
เพราะพวกเขาดันเลือกที่จะลอบสังหารหลินเสวียน “ใน่เวลาที่ปรากฏการณ์ตื่นขึ้น”!
ยิ่งไปกว่านั้น—พวกเขายังเข้าใจผิดว่า่เวลานี้เป็ “โอกาสที่ดีที่สุด” ของพวกเขา
แต่แท้จริงแล้ว… ปรากฏการณ์นี้มิได้มาจาก์และโลก แต่เกิดจากตัวหลินเสวียนเอง!
ดังนั้น เมื่อเ้าของปรากฏการณ์ตกอยู่ในอันตราย พลังอันศักดิ์สิทธิ์ย่อมปกป้องเ้าของมันโดยสัญชาตญาณ!
กล่าวได้ว่า—นักฆ่าตระกูลหวังเลือกเวลาผิดไปหน่อย…
หากพวกเขาเลือกลงมือใน่เวลาปกติ โดยที่ไม่มีปรากฏการณ์ความสำเร็จครั้งแรก…
บางที พวกเขาอาจจะมีโอกาสประสบความสำเร็จก็เป็ได้!
