แมลงกลายพันธ์ุ ความหมายตามชื่อ ก็คือแมลงที่ไม่ธรรมดา
คนก็มีการกลายพันธุ์ ยกตัวอย่างเช่น คนที่เกิดมาพร้อมกับพลังอย่างใดอย่างหนึ่งที่มีมากกว่าคนทั่วไปมาก ซึ่งอาจเป็พละกำลังที่มีมากกว่า อาจเป็สมองที่ฉลาดปราดเปรื่องกว่าคนธรรมดาทั่วไป อาจเป็สายตาที่ดีกว่าเหยี่ยว อาจเป็การได้ยินที่ดีกว่าคนทั่วไปมากไปหลายเท่า หรือคนที่เกิดมาพร้อมพร์บางอย่าง คนเหล่านี้ล้วนเป็ ‘มนุษย์กลายพันธุ์’ ซึ่งพวกสัตว์ก็มี ‘สัตว์กลายพันธุ์’ เช่นกัน ยกตัวอย่างเช่น งูที่มีสองหัวลำตัวเดียว หรือควายที่มีสามเขา และยังมีสัตว์ที่มีความแปลกประหลาดอีกมากมายหลายชนิด คนในสมัยโบราณยังไม่รู้ที่มาของสาเหตุ จึงคิดว่าสัตว์กลายพันธุ์เหล่านี้ได้ ‘กลายเป็ปีศาจ’ ไปแล้ว
ทว่าความจริงนั้น ฉินหลางมองว่า ‘มนุษย์กลายพันธุ์’ ‘สัตว์กลายพันธุ์’ ‘แมลงกลายพันธุ์’ ล้วนเป็ผลมาจากการวิวัฒนาการของพันธุกรรม จนเกิดเป็การกลายพันธุ์ทางพันธุกรรม
ที่น่าอัศจรรย์ก็คือ ในหนังสือ ‘ตำราพิษ’ ที่ตาเฒ่าพิษได้ถ่ายทอดให้ฉินหลางนั้น มีบันทึกวิธีการสร้างและใช้งานสัตว์กลายพันธุ์ไว้มากมายหลายชนิด นั่นแสดงว่า ถ้าฉินหลางได้ตั๊กแตนสีเืตัวนี้ไป เขาก็จะสามารถควบคุม และใช้งานมัน รวมถึงเพาะเลี้ยงมันขึ้นมาใหม่ และกระตุ้นให้มันมีศักยภาพเพิ่มขึ้นได้!
ขณะที่ฉินหลางกำลังจินตนาการอยู่นั้น เพียงพริบตาเดียว เ้าตั๊กแตนสีเืตัวนั้นก็หายไปแล้ว!
เขารีบหาจนทั่วบริเวณ ในที่สุดก็พบร่องรอยสีแดงที่อยู่ในโพรงหญ้า
จากที่เห็นเพียงตั๊กแตนสีเื คิดไม่ถึงว่าในโพรงหญ้าจะเจอตั๊กแตนสีมรกตตัวเมียอีกตัวหนึ่ง ขี่อยู่บนหลังของมันซึ่งมันกำลัง ‘ผสมพันธุ์’ กันอยู่!
ฉินหลางไม่คิดว่าเ้านี่จะลามกแบบนี้ ช่างเต็มไปด้วยความอบอุ่นและความปรารถนาในกามจริงๆ! ฉินหลางรู้ว่าสำหรับตั๊กแตนตัวผู้นั้น ‘การสนธิถือเป็เื่ที่มีความสุขและสบายตัวมากจนตัวตาย’ เพราะมีตั๊กแตนตัวผู้เกือบครึ่ง โดนตั๊กแตนตัวเมียฉีกเนื้อเพื่อกินในขณะที่กำลังสนธิ และในเวลานี้ ตั๊กแตนตัวเมียเตรียมพร้อมที่จะเริ่มลงมือฉีกเนื้อมันแล้ว
ฉินหลางแอบถอนหายใจก่อนพูดขึ้น “น่าเสียดาย” ตั๊กแตนที่แข็งแกร่งขนาดนั้น กำลังจะต้องตายเพราะเสพกาม
ในเวลานี้เอง สิ่งที่ฉินหลางคาดไม่ถึงก็เกิดขึ้น ตั๊กแตนสีเืมอบหัวของตัวเองให้ตั๊กแตนตัวเมียกัดกินด้วยความวางใจ ในขณะที่ครึ่งท่อนล่างของมันกลับเร่งรีบขยับอย่างเอาเป็เอาตาย ตั๊กแตนตัวเมียเขมือบหัวของตั๊กแตนตัวผู้อย่างสบายๆ ทว่ามันคิดไม่ถึงว่าหัวของตั๊กแตนตัวผู้จะแข็งราวกับหุ้มด้วยเกราะเหล็ก ถึงแม้ฟันของตั๊กแตนตัวเมียจะแหลมคมมาก แต่กลับไม่สามารถทำอันตรายใดๆตั๊กแตนตัวผู้ได้เลย
ผ่านไปสักพัก เ้าตั๊กแตนสีเืสบายตัวจนเต็มที่แล้ว มันสะบัดส่วนหางอย่างโรคจิต แล้วยื่นขาถีบตั๊กแตนตัวเมียจนกระเด็นไปไกล ก่อนจะกระพือปีกบินมาทางฉินหลาง!
ฉินหลางรวบรวมสติในขณะที่รอ ยกมือทั้งสองขึ้นมาป้องกันใบหน้าเอาไว้ เขาเคยได้เห็นความร้ายกาจของเ้าตั๊กแตนสีเืนี้มาแล้ว จึงไม่อยากที่จะโดนมันลักลอบโจมตี
แต่เ้าตั๊กแตนสีเืไม่ได้โจมตีฉินหลาง ทว่ากลับบินมาจอดลงบนฝ่ามือของฉินหลางแทน ราวกับมันถูกชะตากับฉินหลางยังไงอย่างงั้น
“นี่มันเป็ไปได้ยังไง?” ฉินหลางเกิดความสงสัยขึ้นภายในใจ
บนโลกใบนี้ไม่มีความรักที่ไร้เหตุผล เขารู้ว่าตั๊กแตนสีเืไม่ได้รู้สึกดีกับเขาเพราะความบังเอิญ มันจะต้องมีสาเหตุแน่ๆ เพียงแต่เขายังไม่รู้ว่าสาเหตุนั้นมันคืออะไรเท่านั้นเอง
สำหรับฉินหลางแล้ว มันเป็เื่ที่ดี เพราะตอนแรกเขายังไม่รู้ว่าจะจับเ้าตั๊กแตนสีเืตัวนี้ยังไง เพราะตั๊กแตนสีเืตัวนี้ฉลาดมาก!
นอกจากนี้ ทันทีที่ตั๊กแตนสีเืบินมาแตะโดนฝ่ามือของฉินหลาง เขาก็รับรู้ได้เลยว่าภายในร่างกายของตั๊กแตนสีเืตัวนี้มีพิษที่ร้ายแรงจนน่ากลัวซ่อนอยู่ เทียบกับพิษของงูหัวสามเหลี่ยมเมื่อครู่ พิษของเ้าตั๊กแตนตัวนี้รุนแรงมากกว่าร้อยเท่าแน่นอน!
ฉินหลางหยิบเอา ‘อาหารแมลง’ ที่ตาเฒ่าพิษได้ทำขึ้น เพื่อเป็อาหารเอาไว้เลี้ยงแมลงมีพิษโดยเฉพาะ ออกมาหนึ่งเม็ดจากกระเป๋าสีขาว เ้าตั๊กแตนสีเืกินอาหารเม็ดนั้นด้วยความชื่นชอบ จากนั้นฉินหลางเอามันใส่กระเป๋าหนังสีดำเล็กๆ อย่างระมัดระวัง ทันทีที่เข้าไปในกระเป๋าหนังสีดำ ตั๊กแตนสีเืก็มีอาการง่วงนอน และหลับไปอย่างรวดเร็ว
กระเป๋าหนังทั้งสองใบนี้ ตาเฒ่าพิษเป็คนมอบให้ฉินหลางไว้ กระเป๋าหนังสีดำมีชื่อว่า ‘กระเป๋าสารพัดพิษ’ มีเอกลักษณ์ตรงที่เมื่อใส่แมลงที่มีพิษลงไปในกระเป๋าสารพัดพิษแล้ว แมลงนั้นก็จะเข้าสู่การหลับใหลอย่างรวดเร็ว มันสามารถหลีกเลี่ยงการต่อสู้ระหว่างแมลงที่มีพิษด้วยกันเองได้ นอกจากนี้ยังสามารถยืดอายุของแมลงที่มีพิษให้ยาวขึ้นได้อีกด้วย
การได้แมลงพิษมาหนึ่งตัวว่ายากแล้ว ยิ่งเป็แมลงพิษที่เป็แมลงกลายพันธุ์นั้นยิ่งยากขึ้นหลายเท่า เพราะฉะนั้นจะให้มันสิ้นอายุขัยไปเปล่าๆ ไม่ได้
เหล็กที่ดี ต้องใช้ทำคมมีดเท่านั้น!
การฝึกยุทธ์วันนี้ทำให้ได้รับประโยชน์ที่คาดไม่ถึง ฉินหลางจึงรู้สึกดีใจเต็มเปี่ยม ซึ่งเวลาตอนนี้ก็สายมากแล้ว ฉินหลางจึงกลับโรงเรียนด้วยความเร่งรีบ
หลังจากที่ฉินหลางออกไปได้เพียงไม่กี่นาที ก็ปรากฏเงาสีเขียวขึ้นภายในป่า แล้วเงานี้ก็บินพุ่งอยู่กลางป่าด้วยความเร็วราวกับปาฏิหาริย์ เสมือนว่ามันกำลังตามหาของสำคัญบางอย่างอยู่
※※※
ฮานซานฉางนอนไม่หลับทั้งคืน
เพราะเมื่อคืนฉินหลางบอกกับเขาว่าเขาถูกพิษสารหนู ฮานซานฉางจึงรีบไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจเช็กร่างกาย ผลการตรวจออกมาอย่างที่ฉินหลางได้คาดการณ์เอาไว้ ฮานซานฉางถูกพิษจริงๆ! และในกระแสเืของเขายังมีปริมาณพิษอยู่สูงมาก!
แพทย์แนะนำให้ฮานซานฉางนอนรักษาตัวที่โรงพยาบาล ทว่าฮานซานฉางกลับไม่คิดอย่างนั้น ถึงแม้เขาจะมีความรู้ไม่มากนัก แต่เขาเป็คนนิสัยหัวรั้น เพราะเขามองว่า เพียงพริบตาเดียว ฉินหลางก็สามารถบอกได้ว่าเขาถูกพิษ ฉะนั้นเขาจะต้องถอนพิษนี้ได้โดยง่ายดายแน่นอน ยิ่งในครั้งนี้ เขาถูกพิษสารหนูแล้วด้วยนั้น เพียงได้ยินแค่ชื่อก็ทำให้ฮานซานฉางที่ดูละครย้อนยุคมาเยอะมากนั้นรู้สึกหวาดกลัว เขาจึงคิดว่าการให้ฉินหลางช่วยถอนพิษให้น่าจะเข้าท่าที่สุด
ฉะนั้นั้แ่ฟ้าเริ่มสาง ฮานซานฉางก็ให้หนุ่มผมยาวพาลูกน้องอีกสองคนไปรอรับฉินหลางที่โรงเรียน
อย่างไรเสีย หนุ่มผมยาวก็เป็คนเก็บค่าคุ้มครองในถนนเส้นหน้าโรงเรียน จึงมีความคุ้นเคยกับโรงเรียนมากเป็พิเศษ
จากการสืบค้นของหนุ่มผมยาว เขาก็ได้รู้ชื่อและชั้นเรียนของฉินหลางอย่างรวดเร็ว แต่เขาไม่กล้าเข้าไปรบกวนฉินหลางโดยไม่บอกไม่กล่าว จึงรอจนจบคาบทบทวนด้วยตัวเอง หนุ่มผมยาวถึงเดินไปยังห้องเรียนของฉินหลางพร้อมกับลูกน้องทั้งสองคน
“พี่ผมยาว พี่มาได้ยังไง?”
นักเรียนที่ใส่ชุดบาสเกตบอลที่ยืนอยู่บนบันไดเอ่ยถามหนุ่มผมยาวก่อน เ้าหมอนี่ชื่อจ้าวกวง เป็นักกีฬาบาสเกตบอลของโรงเรียนชีจง เป็แบบฉบับของอันธพาลในโรงเรียน เมื่อเจอปัญหาที่เขาไม่สามารถจัดการเองได้ ก็จะใช้เงินจ้างให้หนุ่มผมยาวหรือลูกสมุนออกหน้าช่วยสะสางปัญหาให้แทน
“จ้าวกวง มีเื่อะไร?” หนุ่มผมยาวเอ่ยถาม
“พี่ผมยาว ผมอยากรบกวนพี่ช่วยผมสั่งสอนคนคนหนึ่ง!” จ้าวกวงรีบตอบ
“วันนี้บิดาไม่ว่าง” หนุ่มผมยาวตอบด้วยความไม่สบอารมณ์
“งั้นรอเมื่อไรพี่ผมยาวว่างค่อยสั่งสอนมันก็ได้” จ้าวกวงยื่นเงิน 500 หยวนใส่ในมือของหนุ่มผมยาว
หนุ่มผมยาวเก็บเงินใส่กระเป๋าอย่างไม่มีความเกรงใจ
“พี่ผมยาว พี่มาหาใครเหรอ? จะให้ผมช่วยนำทางหรือเปล่า?” จ้าวกวงรีบประจบประแจง
“ม.6 ห้อง 11” หนุ่มผมยาวตอบ
จ้าวกวงรีบเดินนำหนุ่มผมยาวและลูกน้องทั้งสองไป เมื่อถึงบันไดชั้นสี่เท่านั้น จ้าวกวงก็เห็นฉินหลางกำลังเดินสวนลงมา จ้าวกวงคิดในใจว่าโลกช่างกลมจริงๆ เมื่อวานก็มีเื่กันตรงนี้ แล้วฉินหลางก็ได้ทำให้จ้าวกวงอับอายขายขี้หน้า วันนี้ก็เจอกันที่เดิมอีก แต่ที่ต่างคือวันนี้จ้าวกวงมีตัวช่วย
“ฉินหลาง ์มีทางนายไม่เดิน นรกไม่มีทางนายก็จะเข้า!”
จ้าวกวงขวางฉินหลางเอาไว้ พูดไปหัวเราะไปด้วยความสะใจ “พี่ผมยาว ไอ้หมอนี่แหละที่ทำให้ผมขายหน้าเมื่อวาน วันนี้มาเจอกับมันอีกพอดี เราจัดการมันเลยไหมพี่”
ฉินหลางไม่แม้แต่จะมองจ้าวกวง สายตาจ้องไปที่หนุ่มผมยาว “เ้าผมยาว นี่แกจะมาสั่งสอนฉันเหรอ?”
“ไม่…ไม่ใช่ครับ พี่ฉิน พี่อย่าเข้าใจผิด!”
หนุ่มผมยาวรีบอธิบาย วันนี้หนุ่มผมยาวได้รับคำสั่งจากฮานซานฉางให้มาเชิญฉินหลางไป ถ้าหากปล่อยให้ฉินหลางเข้าใจผิด ไม่ยอมไปถอนพิษให้ฮานซานฉางแล้วล่ะก็ หนุ่มผมยาวคงโดนฮานซานฉางเล่นงานตายแน่!
“พี่…ฉิน?”
ตอนที่ได้ยินหนุ่มผมยาวเรียกฉินหลางว่า ‘พี่ฉิน’ จ้าวกวงก็หน้าเหวอไปในทันที
หนุ่มผมยาวเคืองมากจนอยากจะบีบคอจ้าวกวงให้ตายทันที จึงกวาดมือตบหน้าจ้าวกวงเข้าอย่างจัง จากนั้นจึงเอาเงิน 500 หยวนที่จ้าวกวงได้ให้ไว้ก่อนหน้านี้โยนใส่หน้าจ้าวกวง “มารดามันเถอะ จ้าวกวง! ตาบอดแล้วหรือไง กล้ามาสามหาวกับพี่ฉิน! นี่อยู่ในโรงเรียน บิดายังไม่สั่งสอนแกมาก แต่แกจำไว้ให้ดีว่าถ้าเจอกันข้างนอกแล้วล่ะก็ บิดาจะทำให้แกเ็ปยิ่งกว่าตายทั้งเป็แน่!”
เมื่อจ้าวกวงได้ยินคำขู่ของหนุ่มผมยาว ก็สั่นด้วยความหวาดกลัวทันที
อย่ามองว่าจ้าวกวงมีหน้ามีตาในโรงเรียน เพราะความจริงแล้ว เขารู้ดีว่าอันธพาลที่มีเื่ชกต่อยกันในโรงเรียนกับอันธพาลที่เป็อิทธิพลมืดในสังคมนั้นต่างกันโดยสิ้นเชิง คนอย่างพวกหนุ่มผมยาว เป็บุคคลที่ผ่านการใช้มีดใช้ปืนมาแล้วทั้งนั้น นักเรียนอย่างเขาจะมีปัญญามีเื่ด้วยได้อย่างไร
“เ้าผมยาว ในเมื่อรู้ว่าที่นี่คือโรงเรียน แล้วจะทำให้มันใหญ่โตไปทำไม?” ฉินหลางไม่้าเป็เป้าสายตา จึงส่งสัญญาณให้หนุ่มผมยาวลงไปคุยข้างนอกอาคาร
เมื่อถึงนอกอาคาร หนุ่มผมยาวรีบบอกจุดประสงค์ที่เขามาในวันนี้
“เป็แบบนี้เองเหรอ…งั้นฉันไปดูอาการของพี่ฉางของพวกนายก็ได้” ฉินหลางตอบรับ คิดในใจว่าคนที่เป็หัวหน้าอิทธิพลมืดในพื้นที่อย่างฮานซานฉางคงรู้จักคนอยู่ไม่น้อย ไม่แน่อาจจะรู้จักคนที่ตาเฒ่าพิษฝากให้เขาจัดการ
หนุ่มผมยาวรีบเชิญฉินหลางออกจากโรงเรียนไปถอนพิษให้ฮานซานฉางด้วยความดีใจ
“เฮ้…หยุดนะ เธอเป็นักเรียนห้องไหนเนี่ย เวลานี้ยังออกจากโรงเรียนไม่ได้ มีใบลาจากอาจารย์หรือเปล่า…”
เพิ่งมาถึงประตูโรงเรียน ฉินหลางก็โดน รปภ.ของโรงเรียนขวางเอาไว้
ฉินหลางยังไม่ทันได้ปริปากอธิบาย หนุ่มผมยาวก็พุ่งตรงไปยังหน้าต่างของป้อมรักษาความปลอดภัยหน้าโรงเรียน กวาดดู รปภ. ในนั้นด้วยสายตาเหี้ยมโหด
เมื่อเห็นสายตาที่เต็มไปด้วยความเหี้ยมโหดของหนุ่มผมยาว รปภ. รีบกลืนน้ำลายและคำพูดที่กำลังจะพูดกลับเข้าไป เป็เวลาเดียวกันกับที่เปิดประตูรั้วโรงเรียนออก ปล่อยให้ฉินหลางและหนุ่มผมยาวเดินออกไปอย่างสบายอารมณ์