เดิมิอวี่กำลังจะฆ่าหลัวหลิงได้อยู่แล้ว แต่พอชายแก่ปรากฏกายขึ้นก็ทำให้สถานการณ์ในลานต่อสู้นั้นเปลี่ยนไปทันที
พอเห็นชายแก่ที่มาถึงหลัวหลิงก็น้ำตาแทบไหล เขาดีใจจนคุกเข่าลงกับพื้นแล้วพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือว่า “ขอบคุณท่านพ่อที่ช่วยเหลือ ลูกทำงานผิดพลาด ท่านพ่อได้โปรดลงโทษลูกด้วย!”
ชายแก่ค่อยๆ ยกมือขึ้นมา เพื่อไม่ให้หลัวหลิงพูดต่อไปอีก เขาพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง “ิหลงกับเ้าอ้วนล่ะ ไปไหนแล้ว?”
“สองคนนั้น น่าจะตายอยู่ด้านในโพรงมรณะแล้วขอรับ”
หลัวหลิงก้มหน้าลง เืสดๆ ไหลออกมาจากแขนด้านขวาทั้งหมด แต่ว่าอยู่ต่อหน้าประมุขตำหนักโยวิแล้วเขาต้องทนฝืนเจ็บ ไม่กล้าขยับแม้แต่นิดเดียว เหงื่อขนาดเท่าเม็ดถั่วไหลออกมาทีละหยด
“เืล่ะ ได้ดูดหรือเปล่า?”
น้ำเสียงของประมุขตำหนักโยวิฟังไม่ออกเลยว่ามีอารมณ์ความรู้สึกเช่นใด ราวกับว่าิหลงกับเ้าอ้วนไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเขาเลย
ตอนนั้นหลัวหลิงเอาแต่คิดจะฆ่าิอวี่ จะไปสนใจเื่เือะไรที่ไหนกัน ปลายตาของเขากระตุกแต่ก็ยังคงต้องตอบ “ไม่ ... ไม่ทันได้ดูดเลยขอรับ”
“หือ?” น้ำเสียงของประมุขตำหนักโยวิเหมือนจะโกรธนิดหน่อย เขาเลี้ยงดูิหลงกับเ้าอ้วนมาอย่างยากลำบากก็เพื่อรอให้พวกเขาต่อสู้กันเอง ดูว่าใครจะมีพร์มากที่สุดเขาก็จะเลี้ยงดูบ่มเพาะคนนั้นต่อไป
หลัวหลิงคือคนที่มีพร์มากที่สุด แต่สิ่งที่ทำให้เขาต้องผิดหวังคือ หลัวหลิงไม่เพียงชิงกระบี่หวงฉวนมาไม่ได้ แต่ยังไม่สามารถดูดเืของิหลงและเ้าอ้วนปีศาจกินคนมาได้อีก
“ข้าชิงกระบี่หวงฉวนกลับมาได้เมื่อไหร่ กลับไปจะลงโทษเ้าแช่สระพิษ ห้าวัน”
“ไม่นะ! ท่านพ่อ! ลูกสำนึกผิดแล้ว ... ” สีหน้าของหลัวหลิงดูหวาดกลัวมาก แต่เมื่อประมุขตำหนักโยวิหันหน้ามามองเขา เขาก็ไม่กล้าขัดขืนหรือปฏิเสธเลย!
ประมุขตำหนักโยวิหันหน้ากลับมาแล้วจ้องไปที่ิอวี่
ที่จริงั้แ่พวกหลัวหลิงเข้าไปในโพรงมรณะ ประมุขตำหนักโยวิก็รออยู่ตรงนี้แล้ว รอพวกเขาถูกส่งตัวออกมา
หากหลัวหลิงสามารถเอาชนะิหลงกับเ้าอ้วน และยังชิงกระบี่หวงฉวนออกมาได้อีก เขาต้องดีใจมากแน่
แต่ใครจะคิดว่าระหว่างทางกลับเจอก้างขวางคอชิ้นใหญ่ และคนที่ได้กระบี่หวงฉวนไปนั้นกลับกลายมาเป็ิอวี่!
เดิมประมุขตำหนักโยวิตั้งใจจะแอบดูอยู่ในที่ไกลๆ ให้หลัวหลิงคิดหาวิธีจัดการกับิอวี่โดยถือเป็การฝึกเขาไปในตัว แต่คิดไม่ถึงเลยว่าิอวี่จะเป็ฝ่ายเอาชนะหลัวหลิงได้ถึงแม้เขาจะกินยาโยวิไปแล้วก็ตาม!
แล้วทุกอย่างนี้ก็เป็เพราะกระบี่หวงฉวนที่อยู่ในมือของเขา!
เพราะฉะนั้น ประมุขตำหนักโยวิจึงยิ่งต้องได้มันมาให้ได้
“เ้าทำร้ายคนในตำหนักโยวิของข้า เ้ารู้ไหมว่าเ้าจะต้องจ่ายค่าตอบแทนอย่างไรบ้าง?” ประมุขตำหนักโยวิมองมาที่ิอวี่แล้วพูด
ิอวี่หรี่ตามองไปยังประมุขตำหนักโยวิ ต่อให้ใช้ััแห่งิญญาก็ยังคงไม่สามารถมองประมุขตำหนักโยวิออกเลย มันทำให้ิอวี่รู้สึกว่าเขาเป็คนอันตราย
ิอวี่ไม่ได้ตอบคำถามของประมุขตำหนักโยวิเลย แต่ลอยตัวเว้นระยะห่างออกไปกว่าห้าสิบเมตรแทน
“น่าสนใจ”
ประมุขโยวิยิ้มแสยะ ร่างกายของเขายังอยู่ที่เดิม แต่มันเป็แค่เศษเงาของเขาเท่านั้น ในความเป็จริงแล้ว ตอนที่ิอวี่ถอยหลังออกไปนั้น เขาก็มาปรากฏอยู่ตรงหน้าของิอวี่แล้ว จากนั้น เขาใช้กรงเล็บฝ่ามือของเขาข่วนมาที่บริเวณหน้าอกของิอวี่
ิอวี่ใช้กระบี่บังเอาไว้ เมื่อกระบี่หวงฉวนปะทะเข้ากับกรงเล็บฝ่ามือ ปรากฎว่ามือของเขานั้นไม่ขาด แต่กลับมีสะเก็ดไฟเกิดขึ้นเหมือนเหล็กสองชิ้นกำลังปะทะกัน!
ิอวี่ััได้ถึงแรงกำลังที่มหาศาล มันทำให้ง่ามนิ้วของเขารู้สึกชามาก
จากนั้น ประมุขโยวิก็จะพยายามคว้าเอากระบี่หวงฉวนมา
ิอวี่รู้สึกใมาก เมื่อครู่พลังของประมุขตำหนักโยวินั้นเหนือกว่าเขามาก หากได้กระบี่หวงฉวนไปอีกเกรงว่าิอวี่คงไม่มีแรงที่จะต้านทานได้ ความลำบากที่กว่าจะได้กระบี่หวงฉวนนี้มา ผลประโยชน์ก็จะตกไปอยู่ในมือของประมุขโยวิแทน!
ิอวี่จึงะโเท้าแตะพื้น เริ่มใช้เท้าแตะเมฆาแล้วถอยตัวเองไปด้านหลังเพื่อเว้นระยะห่างจากประมุขโยวิ มือของประมุขโยวิจึงพลาดที่จะได้กระบี่หวงฉวนมา!
“คว้าไม่ได้อย่างนั้นหรือ” ประมุขตำหนักโยวิส่ายหน้า แล้วพุ่งมาทางิอวี่อีกครั้ง
น้ำเสียงของเขาดูสบายๆ มาก ดูไม่ได้หงุดหงิดที่ทำพลาดเลย เหมือนว่าเขากำลังเล็งเหยื่ออยู่ ในสายตาของเขา ิอวี่เป็เหมือนหนูตัวหนึ่งที่ไม่ได้รีบร้อนจะต้องจับ เขา้าให้ิอวี่เหนื่อยล้าก่อน!
ประมุขตำหนักโยวิมีคุณสมบัติมากพอที่จะทำแบบนั้น เพราะเขามีอาณาจักรพลังขอบเขตหลุดพ้นปุถุชนขั้นที่เก้าระดับผนึกขั้วแล้ว!
ขั้วพลังสูงสุดของเขามีพลังเทียบเท่ากับราชสีห์แปดพันตัว อยู่ต่อหน้าเขา ต่อให้ิอวี่จะบ้าคลั่งแค่ไหนก็ทำอะไรไม่ได้มากอยู่ดี!
อาณาจักรพลังขอบเขตหลุดพ้นปุถุชนขั้นที่เก้าขั้วพลังสูงสุด หากจะก้าวไปอีกขั้นก็จะกลายเป็ผู้กล้าขอบเขตอมฤต ดูเหมือนจะง่าย แต่ที่จริงมันยากยิ่งกว่ายาก
ประมุขตำหนักโยวิหยุดอยู่ที่ขั้วพลังสูงสุดมายี่สิบปีแล้ว ระหว่างนั้นเขาฆ่าคนไปนับไม่ถ้วน ฝึกเคล็ดวิชาแดนนรกจนระดับสูงสุดแล้วแต่ก็ยังไม่สามารถไปถึงขอบเขตอมฤตได้ ไม่รู้ว่าในชาตินี้เขาจะมีโอกาสทะลวงระดับได้ไหม
แต่ว่า ตอนนี้เขาได้ข้อมูลเื่กระบี่หวงฉวนที่อยู่ในดินแดนอสูรว่านโซ่ว
เมื่อได้กระบี่หวงฉวนมาเขาก็จะเหมือนเสือติดปีก พลังความสามารถของเขาจะเพิ่มทวีคูณ เขาจะสามารถดูดเืของผู้กล้ามาได้อีกจำนวนมาก ในชาตินี้เขาจะสามารถทะลวงไปสู่ระดับขอบเขตอมฤตได้แน่นอน!
ดังนั้น ประมุขตำหนักโยวิถึงอยากจะได้กระบี่หวงฉวนมากจนถึงขนาดเรียกว่าคลั่งได้!
ดังนั้นเขาไม่มีทางปล่อยิอวี่ไปแน่ กระบี่หวงฉวน เขาจะต้องได้มันมาให้ได้!
“ไม่รู้ว่ากรงเล็บสามสิบหกิญญาของข้า เ้าจะรับได้สักกี่กระบวนกัน ...”
ทันใดนั้นเอง ประมุขตำหนักโยวิก็เริ่มเคลื่อนไหว เขาใช้ร่างกายที่คล้ายิญญาประชิดมาใกล้ตัวของิอวี่ แล้วใช้กรงเล็บทั้งสองข้างที่เต็มไปด้วยพลังแห่งความชั่วร้ายข่วนเข้าใส่อย่างต่อเนื่อง แต่ละท่าที่โจมตีใส่มันน่ากลัวอย่างมาก!
กรงเล็บสามสิบหกิญญาเป็ทักษะการต่อสู้หลิงระดับสูง แรกเริ่มมันจะดูอ่อนและดูเป็มิตรมาก แต่พอฝึกถึง่หลังการโจมตีมันจะรุนแรงมากขึ้น เมื่อครบสามสิบหกครั้งก็ยิ่งร้ายกาจกว่าเดิมหลายเท่า!
ประมุขตำหนักโยวิก็ตั้งใจใช้กระบวนท่านี้นี่แหละ ทำให้ิอวี่ค่อยๆ ตายอย่างช้าๆ !
“ผลาญโลหิต!”
ิอวี่ตะคอกแล้วพยายามต้านทานการโจมตีเอาไว้ เขาคิดอยากจะหนี แต่ประมุขตำหนักโยวิกลับประชิดตัวเขาตลอดทำให้หนีไม่พ้นเลย!
กรงเล็บของประมุขตำหนักโยวิดุดันขึ้นเรื่อยๆ มันบีบให้ิอวี่ยิ่งต้องตั้งรับ สถานการณ์นี้มันอันตรายมากขึ้น!
หลัวหลิงที่ห่างออกไป เมื่อเห็นิอวี่สภาพยย่ำแย่เขาก็รู้สึกสะใจอย่างมาก
เขาไม่สามารถบีบิอวี่ให้มีสภาพเช่นนี้ได้ แต่ประมุขตำหนักโยวิสามารถทำได้ เขาจินตนาการว่าตัวเองเป็ประมุขตำหนักโยวิ ราวกับว่าคนที่กำลังจะฆ่าิอวี่ไม่ใช่ประมุขตำหนักโยวิแต่เป็เขา!
จินตนาการแบบนี้ มันทำให้หลัวหลิงรู้สึกดีขึ้นมาก เขาแยกเขี้ยวออกแล้วพูดด้วยเสียงที่ดีใจมากว่า “ฮ่าฮ่า ท่านพ่อแอบคุ้มครองข้าอย่างลับๆ มาตลอดั้แ่ตอนที่เ้าล่วงเกินข้า จุดจบของเ้าก็มีแต่ตายเท่านั้น! หลังจากที่เ้าตายแล้วข้าก็จะดื่มเืทั้งหมดในตัวของเ้า!”
ในเวลานี้ประมุขตำหนักโยวิก็ข่วนกรงเล็บของเขาลงมาอีกครั้ง ทำให้ิอวี่กระเด็นไปไกล แต่เป้าหมายที่ิอวี่จับจ้องอยู่ในตอนนี้นั้นไม่ใช่ประมุขตำหนักโยวิ แต่เป็หลัวหลิงที่อยู่ไกลออกไป
ความรู้สึกขนหัวลุกพลุ่งพล่านมาจากใจของหลัวหลิง ราวกับว่าเขากำลังกลายเป็เหยื่อเป้าหมายอย่างสมบูรณ์ไปแล้ว
มันทำให้หลัวหลิงรู้สึกโกรธและอับอายมาก เขาชี้ไปที่ิอวี่แล้วพูดว่า “ทำไม ไม่พอใจหรือ? เ้ามองอีกข้าจะควักลูกตาเ้าออกมาคอยดู!”
“หลังจากนี้อีกห้าวินาที ตาย”
ิอวี่ปล่อยดวงตาเทพมรณะจิตสังหารไปที่หลัวหลิงทั้งหมด
“ข้าอยู่ตรงนี้ เ้าไม่มีทางทำอะไรเขาได้แม้แต่นิดเดียว คิดให้ดีก่อนเถอะว่าจะฝืนรับได้อีกกี่กระบวนท่ากัน” ประมุขตำหนักโยวิขยับเข้าใกล้เขาแล้วข่วนกรงเล็บไปที่ิอวี่อีกครั้ง แรงกำลังนั้นบ้าคลั่งมาก
ิอวี่ตั้งรับอีกครั้ง แต่ประมุขตำหนักโยวิมีกำลังมากจนทำให้เขาต้องล่าถอยไปหลายครั้งต่อเนื่อง แต่ในขณะเดียวกัน ลมปราณในตัวของิอวี่นั้นก็พลุ่งพลานขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง เขาเดินลมปราณด้วยชีพจรสี่สิบแปดสาย หลังจากนั้นก็ซัดฝ่ามือปลิดิญญาชุ่ยอวี้ออกไป!
“น่าขำ!”
ประมุขตำหนักโยวิเห็นระลอกคลื่นสีขาวพุ่งมาจากด้านหน้า เขาไม่ได้หลบหรือเลี่ยงเลย เขาใช้กรงเล็บมือขวาของเขาข่วนฝ่าอากาศด้านหน้าไป ฉีกคลื่นพลังจากฝ่ามือปลิดิญญาชุ่ยอวี้เพื่อต้านพลังการโจมตีเอาไว้!
ถึงแม้ประมุขตำหนักโยวิจะต้านฝ่ามือปลิดิญญาชุ่ยอวี้เอาไว้ได้ แต่มันก็ทำให้ร่างกายของเขาชะงักไปชั่วขณะหนึ่ง
ในพริบตาสั้นๆ เขาก็ได้ยินเสียงร้องโหยหวนเ็ปดังขึ้น เมื่อเขาเงยหน้ามองก็พบว่าฝ่ามือปลิดิญญาชุ่ยอวี้ที่เขาต้านเอาไว้นั้นมันซ่อนกระบวนท่าการโจมตีอีกอย่างหนึ่งเอไว้!
กระบี่หวงฉวนที่มีพลังลมปราณแห่งความตายหกร้อยสายทับซ้อนกันกำลังสั่นอย่างบ้าคลั่ง ราวกับมีดวงิญญากว่าหกร้อยดวงกำลังร้องไห้ แต่หลังจากนั้นเสียงของกระบี่ก็เร็วจนน่าตะลึงมาก
ทักษะหลิงระดับสูงที่มีการทับซ้อนพลังลมปราณหกร้อยสาย น้ำตาแห่งความเศร้า!
แล้วเป้าหมายของเขานั้นก็ไม่ใช่ประมุขตำหนักโยวิ แต่เป็หลัวหลิงที่อยู่ห่างออกไป!
“ฝันไปเถอะ”
ประมุขตำหนักโยวิข่วนกรงเล็บข้างซ้ายออกไปทันที แรงกำลังของกรงเล็บมีมากจนขวางกระบี่หวงฉวนเอาไว้ได้ แล้วเขาก็ใช้กรงเล็บขวาข่วนไปที่หน้าอกของิอวี่เพื่อบีบให้เขาต้องล่าถอยไป!
แต่ิอวี่ไม่ได้คิดจะถอยจริง เขาพยายามฝืนรับกรงเล็บของประมุขตำหนักโยวิเอาไว้แล้วพยายามสังหารหลัวหลิง!
“ข้าเคยบอก ข้าจะต้องให้เ้าตาย”
ิอวี่ฟันกระบี่ออกไปอย่างรุนแรง กระบี่หวงฉวนก็กวาดผ่านกรงเล็บด้านซ้ายของประมุขตำหนักโยวิ ถึงแม้กรงเล็บจะต้านพลังของน้ำตาแห่งความเศร้าได้บางส่วน แต่คลื่นพลังในส่วนอื่นทั้งหมดกลับเคลื่อนที่ไปหาหลัวหลิงที่อยู่ห่างออกไป
หลัวหลิงยังคิดจะหนีอีก แต่คลื่นพลังของน้ำตาแห่งความเศร้านั้นมันเร็วมาก พริบตาเดียวก็ฟันเข้าที่ตัวของเขาแล้ว!
“เ้า! … ”
ร่างกายที่ใหญ่โตของหลัวหลิงสั่น ดวงตาสีม่วงของเขาแทบหลุดออกจากเบ้า เขาจ้องมาที่ิอวี่ด้วยความใ ในเวลานี้ความรู้สึกถึงความตายมันทะลักออกมาจากใจ ทำให้เขารู้สึกหวาดกลัวและรู้สึกผิดอย่างมาก!
ลมปราณกระบี่ที่มีจิตสังหารชัดเจนมีแรงสั่นะเืความถี่ที่สูงมากแทรกซึมเข้าไปในทุกอณูของร่างกายหลัวหลิงทันที มันทำให้ทุกส่วนในร่างกายของเขาะเิออก และทำให้ดวงิญญาของเขาแตกสลาย จากนั้น ...
ร่างกายอันใหญ่โตของหลัวหลิงะเิออกจนเป็หมอกสีเื เขาถูกพลังกระบี่ที่รุนแรงของิอวี่ทำลายจนไม่เหลือซาก!
“นั่นมันอะไรกัน!”
ทุกคนที่เห็นเหตุการณ์ตาแทบหลุดออกมาจากเบ้า เดิมพวกเขาคิดว่าหลัวหลิงจะไม่มีอันตรายถึงชีวิตแล้ว แต่ใครจะคิดว่าิอวี่จะกล้าสังหารหลัวหลิงต่อหน้าประมุขตำหนักโยวิ นั่นเป็ขอบเขตหลุดพ้นปุถุชนขั้นที่เก้าระดับผนึกขั้ว มันต้องใช้ความกล้ามากแค่ไหนกันเชียว?
ิอวี่พยายามฝืนทนต่อความเ็ปของกรงเล็บประมุขตำหนักโยวิ เขาพยายามทุกวิถีทางต้านทานพลังชั่วร้ายสีดำอย่างบ้าคลั่งเพื่อถอยห่างออกไป
“เ้าเดรฉาน! ข้าจะฆ่าเ้า!”
สีหน้าของประมุขตำหนักโยวินิ่งมาก เขามองไปที่ิอวี่ด้วยสายตาอาฆาตอย่างมาก จากนั้นก็พุ่งเข้าใส่ิอวี่ด้วยความโกรธ
ิอวี่ในเวลานี้ตกอยู่ในแวดล้อมที่อันตรายอย่างมาก อาจจะตายได้ทุกเมื่อ!