เมื่อกลับมาในสภาวะบำเพ็ญแม้ตบะจะไม่ก้าวหน้าแล้วแต่ิเทียนเยว่ก็ยังคงบำเพ็ญต่อไป ในหัวมีเื่มากมายให้ครุ่นคิด
ผ่านไปนานแค่ไหนแล้วก็ไม่ทราบ ิเทียนเยว่ลืมตาขึ้น
"ดวงชะตา หรือ บ่วงกรรมหรือเหตุใกข้าจำเป็ต้องพึ่งพวกมันด้วย"
"...เหตุใดการเป็เซียนผู้ต่อสู้กับดวงจะตาจำเป็ต้องพึ่งดวงชะตา"
"เหตุใดสรรพสิ่งล้วนมีบ่วงกรรม"
"เหตุใด..."
ิเทียนเยว่พึมพำขึ้นมาอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว เขากำลังตระหนักรู้บางอย่าง...
"เหตุใดข้าจึงต้องยอมถอยให้โชคชะตา"
"เหตุใดต้องยอมรับชะตากรรม"
พริบตาต่อมาิเทียนเยว่ก็รู้สึกตัวในแดนเวิ้งว้างอันว่างเปล่า
ด้านหน้ามีประตูสีดำขนาดใหญ่ประตูหนึ่ง ิเทียนเยว่ไม่รีรอเดินตรงเข้าไปเปิดทันที
""หากเ้าเปิดมัน เ้าจะถอยหลังกลับไม่ได้แล้วนะ"" เสียงสะท้อนของิเทียนเยว่ดังขึ้น
"แล้วอย่างไร" ิเทียนเยว่ไม่หยุดมือแต่อย่างใดเปิดประตูในทันที
""เป็ไปได้อย่างไร เ้า!!! ์ไม่ปล่อยเ้าไปแน่---"" เสียงิเทียนเยว่ดังขึ้นก่อนจะค่อยๆจางหายไปกับอากาศ
เขาลืมตาขึ้นอีกครั้งบนเขาสงบจิต
พร้อมกับการแจ้งเตือนของระบบ
[ติ๊ง! ยินดีด้วยระบบตรวจพบว่าท่านได้พิสูจน์เซียนสำเร็จ ได้รับ 10 โอกาสสุ่ม]
[ติ๊ง! ระบบตรวจพบว่าท่านพิสูจน์เซียนด้วยการ ตระหนักมรรคฝืนชะตา ได้รับโอกาสยกระดับ 1 ครั้ง]
[ติ๊ง! ระบบตรวจพบว่าดวงชะตาของท่านกับสรรพสิ่งขาดสะบั้น ก้าวเดินในฐานะเซียนฝืนชะตา ได้รับโอกาสยกระดับ 1 ครั้ง]
ิเทียนเยว่มองอย่างใจเย็นแววตาเขาเลื่อนลอยอย่างยิ่ง วินาทีที่เขาพิสูจเซียนสำเร็จ มุมมองของเขาต่อสรรพสิ่งก็เปลี่ยนไปอีกครั้ง เขาพลันรู้สึกไม่คุ้นเคย มนุษย์ที่เขาเคยรู้จักไม่เหมือนเดิม เทพเซียนเองก็เช่นกัน ิเทียนเยว่เงยหน้ามองบนฟ้า มุมมองทะลุเส้นขอบฟ้ามุ่งไปยังแดนเซียน เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยพบว่ามีเซียนหลายท่านกำลังเฝ้ามองโลกมนุษย์ของเขาอยู่...หากแต่ไม่สามารถลงมือได้
'คล้ายว่ามีคนกำลังช่วยเราอยู่' ิเทียนเยว่ตั่งข้อสังเกต จากที่เขาััได้เซียนพวกนั้นสามารถบุกเข้ามาทำลายโลกมนุษย์แห่งนี้ได้โดยตรงเลย แต่กลับไม่ทำทั้งยังเฝ้ามองอย่างระมัดระวังยิ่ง...
ดวงชะตาของโลกมนุษย์ในยามนี้ไม่อาจป้องกันภัยระดับนั้นได้ คำถามคือใครกัน? สหายของถังจื่อ? หรือตัวตนเบื่องหลังระบบกำลังช่วยเขาอยู่? ิเทียนเยว่เพียงแค่คิดเท่านั้นไม่ได้คาดเดาต่อ
เขาดึงสติกลับมาสุ่มต่อเนื่อง 15 ครั้งในทันที! รวมของห้าปีที่สะสมไว้กับรางวัลจากระบบสิบครั้ง
[ปู้นๆๆ ยินดีด้วยท่านได้รับ พลังวิเศษระดับเซียน - ลำแสงทำลายภพ]
[ปู้นๆๆ ยินดีด้วยท่านได้รับ พลังวิเศษระดับ์ - ร่างจำแลงหกวิธี]
[ปู้นๆๆ ยินดีด้วยท่านได้รับ ของล้ำค่าฟ้าดินระดับเซียน - เมฆสีทอง]
[ปู้นๆๆ ยินดีด้วยท่านได้รับ ของวิเศษระดับเทพ - ขวาน?????เสียหาย]
[ปู้นๆๆ ยินดีด้วยท่านได้รับ พร์ระดับเทพ - เทพกระบี่ไร้พ่าย]
[ปู้นๆๆ ยินดีด้วยท่านได้รับ ชะตาเซียน - เซียนเพลิงผลาญนภา]
[ติ๊ง! ตรวจพบ ว่าผู้ใช้เดินในเส้นทางฝืนชะตา ชะตาเซียนถูกกลืนกิน]
[ปู้นๆๆ ยินดีด้วยท่านได้รับ วิชายุทธระดับเซียน - ฝ่ามือสยบมาร]
[ปู้นๆๆ ยินดีด้วยท่านได้รับ ของล้ำค่าา - เศษซากหมื่นชะตา]
[ปู้นๆๆ ยินดีด้วยท่านได้รับ วิชายุทธระดับนภา - ดัชนีสังหารเซียน]
[บู่ๆ ยินดีด้วยท่านได้รับอายุขัย 1,000 ปี]
[บู่ๆ ยินดีด้วยท่านได้รับอายุขัย 1,000 ปี]
[บู่ๆ ยินดีด้วยท่านได้รับอายุขัย 1,000 ปี]
[บู่ๆ ยินดีด้วยท่านได้รับอายุขัย 1,000 ปี]
[บู่ๆ ยินดีด้วยท่านได้รับอายุขัย 1,000 ปี]
...
ิเทียนเยว่ยิ้มอย่างพอใจตระการตาตายิ่ง! ได้พลังวิเศษและวิชายุทธทำลายล้างมากมายนัก! พลังต่อสู้เพิ่มพูนแล้ว!
เขาไม่รอช้ารับสืบทอดทันที
'อึก!' ิเทียนเยว่พ่นเืออกมาทำเอา ิฉางเอ๋อร์ที่แอบมองิเทียนเยว่อยู่ต้องรีบวิ่งไปตามพ่อแม่ของนางมา
"แค๊กๆ บัดซบ เหตุใดกัน" ิเทียนเยว่สับสนยิ่งหากเขาเกิดอาการนี้ตอนระดบมหายานเขาอาจจะพอเข้าใจได้แต่นี่เขาบรรลุเซียนเรียบร้อยแล้ว ระดับมหายานเทียบไม่ติดแม้แต่พลายเล็บ เขากลับกำลังสำลักจนตายเพราะการสืบทอดวิชาและพร์ต่างๆ
ไม่ถูกต้อง! ิเทียนเยว่รีบสำรวจร่างกายตัวเองทันทีพบว่าตัวการคือเศษซากหมื่นชะตาเมื่อเขากดรับสืบทอดทุกปรากฏเ้าสิ่งนี้ดันติดมาด้วยมันแฝงเข้าไปในร่ากงายของเขาและกำลังต่อต้านกับ มรรคฝืนชะตาในร่างเขาหากปล่อยเป็เช่นนี้อีกไม่นานตัวเขาคงสิ้นใจเป็
ได้รู้ดังนั้นก้รีบขับไล่เศษซากหมื่นชะตาออกจากร่างเก็บกลับเข้าสู่ระบบทันที
เฮือก ิเทียนเยว่ถอนหายใจออกมาเช็ดเืที่ไหลออกมาจากทวารทั้งหก พร้อมทั้งเรียกของมูลเศษซากหมื่นชะตาออกมาดู
[เศษซากหมื่นชะตา - หนึ่งในสิบสามเศษซากชิ้นส่วน ดวงชะตานับหมื่นจากยุคเทพมารา มีพลังในการดูดซับดวงชะตา ไม่ว่าจะเป็ดวงชะตาใดล้วนไม่อาจต่อต้านมันได้ เมื่อรวบรวมครบสิบสามชิ้นจะผสานรวมเป็ ดวงชะตาเทพไร้ขีดจำกัด ดวงชะตาที่แข็งแกร่งที่สุดในทุกยุคสมัยไร้เทียมทาน *หมายเหตุ หากยังไม่บรรลุระดับอริยะเทพ มีโอกาสสูงที่จะตัวตายมรรคผลสลาย โปรดระวัง]
ิเทียนเยว่ได้เห็นก็กุมขมับ...ข้าผิดเอง โทษเ้าไม่ได้ เหอะๆ
เมื่ออ่านดูแล้วก็รู้สึกว่ามันทรงพลังยิ่ง แต่อีกมุมหนึ่งมันก็เหมือนยาพิษหากเขาไหวตัวไม่ทันอาจจะตายไปแล้วก็ได้...
จากนั้นเขาก็เรียกพร์และของอื่นๆออกมาดู
[เทพกระบี่ไร้พ่าย - พร์ระดับเทพ สามแสนล้านล้านล้านปีจะปรากฏขึ้นสักครั้งหนึ่ง พร์ขั้นสูงสุดของผู้ฝึกกระบี่ไร้พ่ายในหมื่นดินแดน เป็หนึ่งในทุก่เวลา]
[เมฆสีทอง - ของล้ำค่าฟ้าดินระดับเซียน แปลเปลี่ยนหมู่เมฆเป็ เมฆา์ สร้างไอเซียนมหาศาลแผ่กระจายพันลี้]
[ขวาน????? เสียหาย - ของวิเศษระดับเทพ ไร้คม ด้ามจับเสียหาย พลังวิเศษกระจัดกระจาย พลังเทพสลายไปนานนับล้านปี ของวิเศษาที่เสียหายจากการเบิกฟ้าของสิ่งมีชีวิตตนหนึ่ง]
[ลำแสงทำลายภพ - พลังวิเศษระดับเซียน พลังวิเศษฟ้าดินไร้ผู้รังสรรค์ อาศัยไอเซียนหรือพลังฟ้าดินจากสรรพสิ่งสร้างลำแสงโจมตี สังหารจากระยะล้านลี้ได้อย่างง่ายดาย]
[ร่างจำแลงหกวิธี - พลังวิเศษระดับ์ สร้างร่างจำแลงขึ้นมีตบะและหน้าตาเหมือนร่างตนทุกประการ ร่างแยกสามารถเดินข้าม สามภพหกภูมิได้อย่างง่ายดาย แต่เมื่อร่างแยกตายตบะของร่างหลักจะลดลงครึ่งหนึ่งของร่างแยกเป็เวลาหกแสนปี]
[ฝ่ามือสยบมาร - วิชายุทธระดับเซียน วิชาของสำนักพุทธในแดนเซียนพลังสะกดข่มหมู่มารเหนือล้ำ ไร้อำนาจต่อสิ่งมีชีวิตอื่น]
[ดัชนีสังหารเซียน - วิชายุทธระดับนภา วิชาจากวังเซียน์ผู้ปกครองแดนเซียนทั้งสามสิบสามแห่ง วิชาที่ถูกสร้างโดยผู้ก่อตั่งวังเซียน์ อริยะเทพหลินเทียน เคยใช้ในการปะาเทพเซียนนับล้านก่อนบรรลุเป็เทพ]
ิเทียนเยว่มองไปที่ ข้อมูลของขวานพังๆในใจตื่นตระหนก...มิใช่ขวานเบิกฟ้าหรือ?
เมื่อเขาหยิบมันออกมาจากระบบไอสังหารมหาศาลพลันะเิออกมา ทำเอาเขาหายใจไม่ออกต้องรีบเก็บกลับไปทันที
แม้จะเป็ขวานที่เสียหายแต่ตัวขวานกลับมีเืสดๆไหลอยู่ตลอดเวลา ิเทียนเยว่ขมวดคิ้วตามตำนานแล้ว เมื่อผานกู่เบิกฟ้าก้ใช้เวลาครึ่งชีวิตไปกับการขยายฟ้าดินตลอด 18,000 ปี จากนั้นก็สิ้นใจไป ตอนแรกเองก็ไม่ได้ไปฆ่าฟันกับใครเสียหน่อย...
แน่นอนว่าระยะเวลาอาจจะไม่ตรงเนื่องจากเป็แค่ตำนานเล่าขานผ่านบันทึกเท่านั้น...แต่ไอสังหารที่มาจากขวานเล่มนั้นคล้ายว่าเป็ขวานที่มีไว้เพื่อสังหารมากกว่าสรรค์สร้าง...
ฟู่ว เื่นี้เกี่ยวพันถึงตัวตนเหนือชั้นระดับที่บุกเบิกฟ้าดินขึ้นมา อย่าเพิ่งไปยุ่งเกี่ยวเลยดีกว่า
ิเทียนเยว่ตัดสินใจลืมๆเื่นี้ไปสักพัก...
จากนั้นเขาก็หันมามองร่างจำแลงหกวิธี สิ่งนี้น่าสนใจมากนัก เขาสามารถใช้สิ่งนี้ไปสำรวจแดนเซียนได้ อย่างปลอดภัย! แม้จะต้องเสียตบะครึ่งหนึ่งไป แต่เขาอายุเพียงกี่ปีเอง ตบะครึ่งหนึ่งของตอนนี้...น้อยนิดยิ่ง ใช้เวลาร้อยปีหน่อยๆก็มาถึงระดับนี้แล้ว อายุขัยก็มากมายยิ่ง !
ส่วนพร์เทพกระบี่ไร้พ่ายนั้น เรียกง่ายๆว่าไร้เทียมทาน ไม่ได้อลังกาลหวือหวา หากแต่เพิ่มความเข้าใจในกระบี่ของิเทียนเยว่ได้เป็กอง วิชา 12 กระบี่ทลายิญญา หากเขาเรียนมันใหม่อีกครั้งใช้เวลาไม่ถึงครึ่งก้านธูปเสียด้วยซ้ำ!
ทั้งยังช่วยเพิ่มประสิทธิภาพในการใช้งานของกระบวนท่าต่างๆได้มากมายนัก ที่สะดุดตาเขามากที่สุดก็คงเป็่ระยะเวลาที่พร์นี้จะปรากฏขึ้นหากมองเป็ตัวเลข...เลขศูนย์กี่ตัวกัน ยาวนานเสียจนนับไม่ได้...
เขาพลันรู้สึกว่าตัวเองถูกหวยขึ้นมา รอบนี้กำไรยิ่ง! กำไรมหาศาล
ิเทียนเยว่ในตอนนี้อารมณ์ดี จึงเรียกลูกศิษย์ทั้งสามกับหลานตัวน้อยอีกหนึ่ง ที่ตอนนี้มองดูเขาด้วยความเป็ห่วงจากที่ไกลๆอยู่ เนื่องจากเขาไม่ได้เป็คนเรียกจึงไม่มีใครกล้าเดินเข้ามารบกวนใกล้ๆเนื่องจากกลัวว่าจะขัดจังหวะการบำเพ็ญของผู้เป็อาจารย์เข้า
"มาใกล้ๆเถิดข้าไม่เป็ไร เพียงชำระร่างกายเท่านั้น" ิเทียบนเยว่ยิ้มบางๆคลฃ้ายความกังวลของเหล่าศิษย์
ิเหยาได้ยินดังนั้นก็ถอนหายใจ อยากจะขอตัวกลับไปบำเพ็ญแต่ก็ถูกิเทียนเยว่รั้งไว้ เขาจะถ่ายทอดพลังวิเศษให้ทั้งสาม! เหตุการณ์ของิฝานะเืใจเขาอย่างมากในหลายๆด้าน...
ทั้งปล่อยศิษย์เดินทางผิด ทั้งเกือบลูกหลานตาย อย่างน้อยคนใกล้ตัวของเขาต้องปกป้องตัวเองได้!
ิเทียนเยว่ชี้นิ้วส่งลำแสงสีทองเข้าไปในหัวทั้งสามทันที เขายังไม่ถ่ายทอดให้ิฉางเอ๋อร์ในตอนนี้เพราะนางยังเด็กเกินไปทั้งยังไม่ได้บำเพ็ญเพียร นางอาจจะเป็อันตรายได้...
ิหลิง ิหนิงหนิง และิเหยาที่จู่ๆก็มีความรู้เื่พลังวิเศษลำแสงทำลายภพเข้ามาในหัวก็ตื่นใยิ่ง รีบสอบถามิเทียนเยว่ด้วยความสับสนและตื่นเต้น
เพราะพลังวิเศษนี้นั้นทรงพลังนัก ทั้งยังไม่จำเป็ต้องใช้พลังภายในใดๆ เพียงอาศัยไอเซียนหรือพลังฟ้าดินเท่านั้น
ิหลิงอยากถ่ายทอดให้ิฉางเอ๋อร์แต่ก็ถูกิเทียนเยว่ห้ามเอาไว้...
หลังจากคุยสอบถามและเรียนรู้เื่พลังวิเศษย์กันอยู่นานทั้งสามก็แยกย้ายไป ส่วนิฉางเอ๋อร์ก็ยังมองิเทียนเยว่อยู่ หลานสาวคนนี้สนใจเขานัก เขาจึงตั่งใจไว้ว่าหลังจากจัดการเื่ทั้งหมดแล้วจะไปเล่นกับนางเสียหน่อย...
ติดได้ดังนั้นเขาก็หันมาดูโอกาสยกระดับ 1 ครั้ง!
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้