สมิธจัดแจงแขวนไก่โดยการห้อยหัวลงมา ดึงขนตรงคอออก หลังจากนั้นคงรู้นะว่าเกิดอะไรขึ้น ฉับ!! แค่ขยับนิดเดียว รอยกรีดคมกริบก็ปรากฏบนคอไก่ ไก่ผู้โชคร้ายตัวกระตุก และแน่นิ่งไป เืหยดไหลลงชามที่เอามารองไว้
" สัพเพสัตตา ..... ไปเกิดในที่ ๆ ดีนะ " เด็กหนุ่มพยายามไม่หลับตา พนมมือแผ่เมตตา ใจหวิว ๆ แต่พยายามอดทนไว้ ขณะดูสมิธ เจื๋อนคอไก่ " ทนได้น่ะ แค่นี้ ชิล ๆ "
" เ้าไหวไหมนั่น ? " เขาเงยมาเจอเด็กหนุ่มทำหน้าเสีย
" ไหวครับ สบายมาก แค่สงสารเฉย ๆ ครับ " เขาตอบ
" ทำไงได้ละ เ้าก็จงกินมันให้ไม่เสียของมากที่สุดแล้วกัน ถือว่าเป็การให้เกียรติมัน" สมิธบอกเขา
" ครับ ตอนนี้ไม่เป็ไรแล้วครับ " เขาบอก
[ ได้รับความสามารถ ผ่อนคลาย ]
[ พร์ทำงาน ผ่อนคลาย วิวัฒนาการเป็ จิตสงบนิ่ง ]
" โอ้ยยย !! "
" เห้ยเ้าหนู เ้ากลัวเืแล้วมายืนดูทำไม " สมิธวิ่งมาจับเด็กชาย
" ไม่ป็นไรแล้วครับ " ปวดหัวแต่ละที อยากจะตายเสียให้ได้
" ถ้ายังไม่ชนะความกลัวในจิตใจ ผมก็จะกลัวมันไปเรื่อย ๆ ผมเลยคิดว่าจะลองเผชิญหน้ากับมันดูครับ " เขาแถไปไกล
" บางสิ่ง บางอย่าง ต้องค่อย ๆ เป็ค่อย ๆ ไป ไม่จำเป็ต้องวิ่งเข้าชนมันเลย ค่อยปรับไปเรื่อย ๆ ก็ได้นะ " สมิธแนะนำเด็กชาย " บางอย่างรีบไปก็ไม่ดี "
" ครับ แหะ ๆ " เด็กหนุ่มยิ้มเขิน ๆ
" เืคงออกหมดแล้ว ประเดี๋ยวจะได้ถอนขน อยากเห็นวิธีถอนขนของเ้า จะเป็อย่างไร " เขาพูดพลางหันมามองเด็กหนุ่ม
" รอน้ำเดือดนะครับ ข้าจะเอาเืลงไปต้มก่อน พี่ดูซิมันจับตัวเป็ก้อนแล้วเห็นไหม " เขาให้สมิธดูเืในชามที่แข็งตัวแล้ว " เืไก่พอมันแข็งตัวก็เอาไปต้มเลยครับ แต่เืหมู ต้องเอาเกลือผสมน้ำใส่ไว้ในชามก่อนจะให้เืไหลลงไปน่ะครับ ก็ค่อยเอาไปต้ม " เขาอธิบายให้สมิธฟัง " แต่ต้องต้มทั้งภาชนะที่ใส่ โดยปล่อยให้มันลอยแบบนี้ครับ "
พอน้ำเดือดได้ที่เขาก็สาธิตวิธีทำเืก้อน " แต่เืไก่ เราตัดออกจากภาชนะ แล้วต้มเลยก็ได้ครับเพราะมันแข็งแล้ว " พูดเสร็จเขาก็ตักน้ำในบ่อใส่ถังอีกใบ " พี่ใช้เวทย์น้ำแข็งได้ไหม หรือทำให้น้ำมันเย็นขึ้นอีกหน่อยได้ไหมครับ " จริง ๆ น้ำก็เย็นแล้วแหละนะ
" ไม่ได้น่ะซิ ข้าทำให้เกิดเวทย์ลมไม่ได้ เลยผสมกับเวทย์น้ำไม่ได้น่ะ " เขาบอก " เ้าจะเอาน้ำแข็งไปทำอะไร ? "
" เอามาแช่ก้อนเืนะครับ นายพรานชาวตะวันออกบอกมาว่าต้องทำ ข้าก็ไม่รู้ว่าทำไม แต่เขากำชับหนักแน่นเลยนะครับ " เขาก็อธิบายไม่ถูก ไม่รู้จะอธิบายยังไงให้เข้าใจง่าย ๆ
" อย่างนั้นหรือ อืมม " เขามองดูเด็กน้อยตรงหน้าเขาพยายามเอาอะไรตักชามใบนั้นขึ้นจากหม้อ " มาข้าทำให้ "
เมื่อเขาเอาขึ้นมาได้ แนชจึงให้เขาวางลงในถังน้ำใบเมื่อกี้
" พี่เอาไก่ลงไปในน้ำเลยครับ วน ๆ ๆ ไปเลยครับ เอาขึ้นมาเลยพี่ " เขาสั่งการ สมิธทำตามเด็กน้อยบอก สักพักก็เอาขึ้นมาจากน้ำร้อน
" ถอนขนตรงปีกก่อนนะครับ เพราะปีกจะถอนยาก แบบนี้ ฮึ้บ ฮึ้บ หุ้ยย ร้อนน " เขาเริ่มจากตรงปีก โดยการเอามือรูดขึ้นทวนรูขุมขน แล้วก็มาที่ตูด มาตรงขา แล้วก็ตรงตัวแล้วมาที่คอ
" เสร็จแล้ว " เขาร้องขึ้น
" หืมมม เร็วมาก " สมิธ ใในความสวยของเนื้อมากกว่าความเร็วอีก " เนื้อยังสวยด้วย "
" หุหุ " โซเชี่ยลช่วยได้ เขาคิด ครั้งแรกทำออกมาได้ดี
" วิธีนี้มันดีจริงๆนะ เ้านี่รอบรู้จริงๆ พรานคนนั้นบอกเ้าอีกซินะ " เขาเอ่ยถามแนช
" ครับ " แนชตอบออกไป
" เอาละ ข้าจะแล่ให้เ้าแล้วนะ " เขาจัดการแยกส่วนไก่ คว้านท้องควักไส้ กำลังจะทิ้งเครื่องใน
" เดี๋ยววววว อย่าทิ้งพี่ " เขาร้องห้ามสมิธขึ้นมาทันที
" หืม อะไรอีกละ ? " สมิธหันมาถาม
" เครื่องในมันก็กินได้นะพี่ พรานตะวันออกบอกมา " - -
" หืม ข้าอยู่ที่นี่มา 20 กว่าปีไม่เคยเห็นใครเอามากินเลย ชาวตะวันออกนี่มีวิธีกินหลากหลายดีนะ " เขาเปรยออกมา
" เดี๋ยวผมทำให้ดูนะพี่ อันนี้กึ๋น เราผ่ามันออกตามนี้ ข้างในจะมี ถุงของเสียของมัน เอาออกให้หมด ผังผืด เมือกด้วยครับ วางไว้ก่อน อันนี้ตับ เราตัดออกมา วางไว้ อันนี้ หัวใจ ตัดขั้วหัวใจออก วางไว้ อันนี้ใส้ ผมไม่มั่นใจทำยังไง แต่เค้าบอกกินได้ แต่วันนี้เราจะทิ้งไปก่อนละกัน อันนี้ที่คล้าย ๆ หัวใจผสมตับอันเล็ก ๆ นี่คือม้าม ก็กินได้ วางไว้ ไอเหลือง ๆ เป็พวง ๆ นี้คือไข่ครับ วางไว้ " เขาจัดการส่วนที่กินได้แยกออกมา
" ไอพวกนี้ ทิ้งครับ " เขาบอกสมิธ " พวกนี้เราจะเอามาล้างน้ำเกลือนะครับพี่ เดี๋ยวข้าเอาไปล้างที่บ้านข้า " สมิธรู้ว่าบ้านที่เด็กชายหมายถึงคือที่ไหน
" เ้าล้างที่นี่ก็ได้ เดี๋ยวข้าไปเอาเกลือมา " เขาเดินหายไปซักพักก็กลับมาพร้อมถุง " อ่ะ " เข้ายื่นให้แนช
" ขอบคุณครับ " เด็กชายรับมาแล้วจัดแจงผสมน้ำแล้วล้างทุกอย่างนอกจากกึ๋น พอเสร็จแล้วจึงล้างกึ๋นต่อ ทุกขั้นตอนอยู่ในสายตาสมิธ ที่ยืนดูอยู่
" เ้านี่เหมือนผู้เชี่ยวชาญที่เคยทำมาแล้ว มากกว่าแค่ได้ยินได้ฟังมานะ " เค้าเปรยออกมาอีกครั้ง
" แฮะ ๆ " ไม่รู้จะตอบอะไร
สมิธดูเสร็จจึงแยกส่วนต่อ กำลังจะตัดตูดไก่ทิ้ง
" ม่ายยย "
" อะไรอีกก อย่าบอกกินได้อีก " สมิธถามออกไปทำเสียงสูง
" ใช่ครับ " เขาบอก
" มันฉุนนะมีคนเคยกิน มันเหม็น " สมิธอธิบาย
" เราต้องเอาก้อนตรงนี้ออกพี่ " เขาบอกสมิธให้เอาก้อนไขมันตรงตูดไก่ออก มันเป็ต่อมไว้สร้างกลิ่นแสดงอาณาเขต สัตว์ปีกมีหมด
" อ่อ " สมิธลงมือทำต่อจนเสร็จ วางแยกส่วนต่าง ๆ จากซี่โครงไก่
" ขอบคุณมากครับพี่ ถ้ามีอีก ครั้งหน้าข้าขอลองทำได้ไหมครับ พี่คอยบอกก็พอ " แนชถามสมิธ
" ได้ซิ แต่เ้าใช้มีดเป็หรือ มันอันตรายนะ " เขาถามด้วยความเป็ห่วง
" ไม่มีปัญหาหรอกครับ ข้าใช้เป็แล้ว " แตกฉานเลยนะ
" ถ้าอย่างนั้น ก็ไม่มีปัญหาอะไร ข้าจะสอนให้ในครั้งหน้าถ้าเ้าได้มันมาอีก " เขารับปากเด็กชาย
" ถ้าอย่างนั้น ผมกลับบ้านไปเตรียมตัวทำอาหารก่อนนะครับ ผมอยากตุ๋นซี่โครงทำซุปนะครับ " เด็กชายบอกสมิธ พลางเอาชิ้นส่วนไก่ และเืวางใส่ตะกร้า
" เ้าจะทำตอนนี้เลยหรือ ให้ข้าไปจุดไฟให้หรือไม่ ? " สมิธถามเผื่อเด็กชาย้าความช่วยเหลือ
" ไม่เป็ไรครับพี่สมิธ ข้าจะลองใช้หินเหล็กไฟดู ถ้าจุดไม่ได้จะมาเรียกให้ไปช่วยนะพี่ " เขาปฏิเสธสมิธไป เพราะเขามีแผน ที่จะจุดไฟโดยใช้เวทมนตร์ จะลองฝึกไปเรื่อย ๆ เวลายังเหลืออีกเยอะวันนี้
" อย่างนั้นหรือ งั้นเ้าก็ไปเถอะ ข้าจะรออาหารของเ้าวันนี้ อะนี่เกลือ เอาไปเพิ่ม " เขายื่นถุงใส่เกลือมาให้
" ขอบคุณครับพี่สมิธ แต่ครั้งที่แล้วที่ลุงแบรดให้ ยังเหลือเลยครับ " แนชเกรงใจจริงๆ
" เอาไปเถอะ หัวหน้ารวยมาก ๆ " สมิธบอก
เขารับเกลือมาจากมือสมิธ พลางคิดถึงหน้าแบรดในสภาพสุลต่าน เขาคิดไม่ออกจริง ๆ เดินไปคิดไปจนถึงบ้านของเขาเลย สรุปก็นึกภาพไม่ออกอยู่ดี
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้