ณ ยอดเขาแสงบริสุทธิ์ ท่ามกลางสายลมอ่อนๆ และแสงแดดอันอบอุ่นยามเย็น ยอดเขาแห่งนี้ยังคงสงบนิ่งท่ามกลางความปั่นป่วนของภายนอก เพราะรูปแบบซ่อนเร้นอันแข็งแกร่งที่หานิวางไว้ รวมถึงศิษย์ทั้งห้าของเขา ที่ร่วมกันกำจัดผู้บุกรุกทุกคนอย่างไร้ความปรานี
เมื่อหานิกลับมาถึง ยอดเขาแห่งนี้ก็กลับมาคึกคักอีกครั้ง เขาเรียกศิษย์ทั้งเจ็ดมารวมตัวกันหน้าลานฝึก ก่อนจะแนะนำศิษย์ใหม่ทั้งสองคนให้รู้จักกับศิษย์รุ่นพี่
เล่ยเฉินยิ้มกว้าง พลางพูดขึ้นอย่างเป็กันเอง “ถ้ามีปัญหาอะไร บอกข้าได้ตลอดนะ”
หรงหลี่เซียนหัวเราะเบา ๆ “บอกข้าเถอะ ข้าเก่งกว่าเขาอีก”
เล่ยเฉินยักคิ้ว “ถ้างั้นคืนนี้ัทองตุ๋นเป็ไงบ้างล่ะ?”
เฟิ่งหวงจุนพยักหน้าอย่างจริงจัง “ข้าก็เห็นด้วย ข้าเองก็เริ่มทนัทองตัวนี้ไม่ได้แล้วเหมือนกัน”
หรงหลี่เซียนหัวเราะในลำคอ
“ใจเย็นกันก่อนนะ ข้าว่านกฟีนิกซ์ย่างน่าจะเหมาะกว่านะ เราก็มีคนคุมไฟฝีมือดีอยู่แล้วนี่ ใช่ไหม ศิษย์น้องฮ่าวหยางและศิษย์น้องไป๋หนิง?”
ฮ่าวหยางที่นั่งเงียบมาตลอดหัวเราะแห้ง ๆ “ปล่อยข้าไปเถอะ ข้าไม่อยากเป็ชนวนาในหม้อไฟของพวกท่าน”
ซูไป๋หนิงเสริมขึ้นบ้าง “พี่สาวหรง ข้าเองก็จุดไฟได้เหมือนกันนะ!”
หรงหลี่เซียนยิ้มอย่างภาคภูมิใจ
“เห็นไหมล่ะ? การมีศิษย์น้องที่น่ารักแบบนี้ศิษย์พี่อย่างข้ายังจะ้าอะไรอีก ไม่เหมือนเ้านกดำนั้นหรอก!”
เสียงหัวเราะดังไปทั่วลานฝึก ทุกคนต่างดูผ่อนคลาย เป็กันเองไม่ต่างจากพี่น้องร่วมสายเื
กวนจื่อซวนยิ้มบาง ๆ ก่อนพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “จากนี้ ข้าฝากเนื้อฝากตัวกับศิษย์พี่ทุกคนด้วยนะขอรับ”
เย่ลี่อินก็กล่าวตาม “ข้าก็เช่นกัน ฝากเนื้อฝากตัวกับศิษย์พี่ทุกคนด้วย”
ขณะที่กลุ่มศิษย์กำลังสนุกสนาน เสียงกระทะและไอน้ำจากด้านหลังกระท่อมก็ลอยมาแตะจมูกอย่างเย้ายวนใจ เมื่อหานิกำลังลงมือทำอาหารอยู่เงียบ ๆ ดวงตาของเขามองเปลวไฟด้วยสีหน้าเรียบเฉย แต่ความคิดกลับไม่ได้อยู่ที่นี่
เขานึกถึงเื่ราวเมื่อไม่กี่วันก่อน ชายชุดดำคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าเขาโดยไร้เสียง ออร่าของอีกฝ่ายไม่ใช่ระดับจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ มันเหนือกว่านั้นมาก
ชายคนนั้นเอ่ยแค่เพียงประโยคเดียว “มู่หนานซือ เรียกเ้า”
หานิไม่ได้ถามอะไรเพิ่มเติม เขาเดินตามไปเงียบ ๆ ด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง กระทั่งได้พบกับมู่หนานซือในสถานที่ลับแห่งหนึ่ง
นางยื่นภารกิจมาให้เขา กำจัดผู้ทรยศ และทำการแสดงละครเพื่อส่งสายลับเข้าไปแทรกซึมสายลับเข้าไปในตระกูลอู๋ เขาตอบตกลงทันทีพร้อมเขาก็ได้สิ่งของตอบแทนมา
ผ่านไปอีกสักพัก มู่หนานซือก็เรียกทุกคนให้มาประชุมกัน หานิมองไปที่มู่หนานซือด้วยความสงสัย แต่เมื่อเขาสังเกตดี ๆ ภายในห้องประชุมวันนั้น มู่หนานซือดูเหมือนลบความทรงจำตัวเองออกทั้งหมดจริง ๆ นางไม่ได้หลอกแค่คนอื่นในนิกายเท่านั้นแต่นางยังได้ทำการแสดง ทั้งการหลอกสายลับ หลอกคนทรยศ หลอก์
นางหลอกทุกคนในห้องประชุม นางหลอกทุกคนที่ทำนายดวงชะตาของนาง นางหลอกแม้กระทั่งตัวเองด้วยซ้ำ เพื่อที่ทุกคนจะได้ไม่รู้ว่าเป้าหมายที่แท้จริงของนางไม่ใช่การต่อสู้เพื่อเอาชีวิตรอด ไม่ใช่การป้องกันดินแดนศักดิ์สิทธิ์ แต่มันคือ… อาณาจักรลับสมุนไพร
หลังจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์สายน้ำะถูกบุกโจมตีอีกครั้งโดยตระกูลอู๋ คราวนี้นำทัพโดย 7 นางฟ้าแห่งราชวงศ์อีกาทองคำพร้อมกับจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่กว่า 200 คน าที่พวกเขาคิดว่าจะแค่บังคับให้อีกฝ่ายเรียกบรรพบุรุษออกมากลับกลายเป็ความพ่ายแพ้อย่างย่อยยับ
โดยหานิมีส่วนสำคัญมากในเื่นี้ เพราะว่าการบ่มเพาะของเขาได้ทะลวงผ่านขอบเขตจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ไปแล้ว พลังของเขาอยู่เหนือกฎแห่งโลกเบื้องล่างอย่างแท้จริง เขาฆ่าศัตรูเ่าั้ราวกับเตะหญ้าใต้ฝ่าเท้า ไม่มีใครแม้แต่คนเดียวที่จะสามารถต้านทานเขาได้
และเหตุที่เขายังไม่ถูกขับไล่ออกจากโลกนี้ก็เป็เพราะระบบได้ช่วยปกปิดพลังของเขาไว้ ทว่าแม้แต่ระบบเองก็มีขอบเขตจำกัด พลังของหานิจะไม่สามารถะเิออกมาเกินกว่าจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่หนึ่งแสนคนได้ มิเช่นนั้นอาจทำให้กฎแห่ง์ล่มสลายและโลกนี้แตกเป็เสี่ยงๆ
หลังจากลดจำนวนจักรพรรดิตระกูลอู๋ไปเป็จำนวนมากแล้ว หานิก็เดินทางไปทำภารกิจตามคำขอของมู่หนานซือที่มอบหมายไว้ก่อนหน้านี้ แต่ก่อนที่เขาจะได้ออกเดินทาง ชายชุดดำคนเดิมก็ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง
ชายคนนั้นยื่นยันต์วาร์ปให้หานิหนึ่งใบ พร้อมพูดเพียงสั้นๆ ว่า
“นำจี้อี้เหรินกลับมา… ส่วนศิษย์คนอื่นๆ ของนางก็ให้พวกนางตัดสินใจกันเองได้เลย”
คำขอนี้เป็เื่ส่วนตัวของชายชุดดำ ไม่เกี่ยวข้องกับมู่หนานซือเลย และแม้แต่นางก็คงไม่รู้เื่นี้ด้วยซ้ำ
แน่นอนว่าหานิรับไว้ แต่เขาก็ทำในแบบของเขาเอง เพราะหลังจากที่ได้รับพลังของระบบของอู๋จ้าวมา เขาเองก็้าศึกษาวิธีใช้พลังนั้นให้ถ่องแท้เช่นกัน และเหล่าศิษย์จากยอดเขาไผ่์ก็กลายเป็คนกลุ่มแรกที่จะถูกเขาทดลองโดยไม่รู้ตัว
แรกเริ่ม เขาเพียงแค่้าขโมยโชคของคนเ่าั้ไปใช้เป็พลังในระบบของตนเท่านั้น แต่ความคิดใหม่จึงผุดขึ้นในหัว นั้นก็คือ เขาจะใช้โชคของพวกนาง ล่อเต๋า์ให้ปรากฏ
ด้วยความแค้นที่สั่งสมมานาน เขาเริ่มตั้งรูปแบบดักจับ และทำการบีบบังคับพวกนางรวมถึงเย่หลินอย่างช้าๆ พร้อมค่อยๆ ดูดโชคออกมาทีละเล็กทีละน้อย แต่เต๋า์ก็ไม่ยอมลงมาสักทีเขาเลยเพิ่มมูลค่าของคนเ่าั้อีกครั้ง โดยการเพิ่มการบ่มเพาะและใส่โชคที่เขาปล้นมาได้ลงไปในตัวพวกเขา
หลังจากนั้นก็เพียงแค่รอให้เต๋า์ปล่อยสายฟ้าลงมา เขาก็จะลากหัวของมันลงมาสังหารต่อหน้าโลกนี้ทันที และมันก็เกิดขึ้นจริง เต๋า์ปรากฏขึ้นบนฟากฟ้า ท่ามกลางเสียงฟ้าร้องคำรามจนผืนแผ่นดินสั่นะเื หานิกระทืบเต๋า์อยู่ฝ่ายเดียวจนมันเกือบตายและโชคของมันถูกเขาดูดมามากมายจนเกือบหมดตัว
แต่... ในเสี้ยวพริบตาก่อนดาบของเขาจะตัดหัวของมัน ทุกสิ่งหยุดนิ่ง
บางสิ่งที่ทรงพลังยิ่งกว่าเต๋า์หลายเท่าได้ปรากฏขึ้นโดยไม่ทันตั้งตัว มันสะกดทุกสรรพสิ่งให้หยุดนิ่ง
ตอนแรก มันตั้งใจจะสังหารเขา… แต่ระบบก็ป้องกันอย่างเต็มที่ พลังของระบบชนกับพลังของสิ่งนั้น กลายเป็สมดุลที่น่าตลก ทั้งคู่ไม่สามารถแตะต้องกันได้
ในที่สุด ทั้งสองฝ่ายก็ตกลงทำสัญญา
หานิจะไม่ล่าบุตรแห่งโชคชะตาหรือธิดาแห่งโชคชะตาในโลกใบเล็กนี้อีกต่อไป ไม่ว่าในกรณีใดก็ตาม
แต่หากเป็โลกที่ยิ่งใหญ่กว่า เต๋าแห่ง์ของแต่ละโลกจะไม่เข้ามายุ่ง และเขาจะมีอิสระในการล่าพวกนั้นอย่างเสรี และเต๋า์ยังจะมอบโชคให้หานิอีกด้วยซ้ำ
...ทว่า...
เมื่อใดที่พระอาทิตย์เปลี่ยนเป็สีดำ
เมื่อวันนั้นมาถึง ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น หานิต้องร่วมรบกับมัน… ไม่อาจหลบหนี ไม่อาจหลีกเลี่ยง และเขาก็ตอบตกลง… พร้อมรอยยิ้ม
หลังจากทำสัญญากันแล้วพวกเขาก็แยกย้ายกัน หานิก็ได้ทำตามคำขอของชายชุดดำคนนั้นต่อ โดยนำจี้อี้เหรินกลับมาและปล่อยให้เด็กสาวเ่าั้เลือกเส้นทาง แน่นอนว่าเขาไม่ได้ทำฟรีๆ เขาได้ร้องขอบางอย่างเป็ค่าตอบแทน นั่นก็คือ หินิญญาะระดับสูงสุด หนึ่งล้านก้อน ซึ่งเขาก็ได้รับมาครบถ้วนเป็ที่เรียบร้อยแล้วเช่นกัน
เมื่อหานิกลับมาถึงดินแดนศักดิ์สิทธิ์สายน้ำะ การต่อสู้ก็จบสิ้นลงไปแล้วเรียบร้อย บรรพบุรุษสูงสุดทั้งห้าคนถูกขับไล่ออกไปนอกโลก ส่วนทางฝั่งของเจ็ดนางฟ้านั้นก็ถูกขับไล่เช่นกัน
สิ่งที่ตามมาคือความสูญเสียครั้งใหญ่ ศิษย์สายนอกและสายในถูกสังหารจนหมดสิ้น ผู้าุโภายในและภายนอกต่างถูกกวาดล้างโดยสมบูรณ์ จากทั้งการทรยศของคนในนิกายเอง และผลกระทบมหาศาลจากศึกระหว่างเจ็ดนางฟ้ากับห้าบรรพบุรุษ
ตอนนี้ ผู้ที่ยังเหลืออยู่ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์สายน้ำะมีเพียง มู่หนานซือ ธิดาศักดิ์สิทธิ์ เ้าแห่งยอดเขาทั้งสิบ ผู้าุโผู้พิทักษ์อีก 4 คน บรรพบุรุษอีก 5 คน และศิษย์สายตรงที่ยังมีชีวิตอยู่เพียง 95 คน ส่วนศิษย์แท้จริง ศิษย์หลัก ก็เหลืออยู่เพียงหนึ่งหมื่นกว่าคนเท่านั้น
แต่นั่นยังไม่ใช่เื่ที่เลวร้ายที่สุด เพราะโถงจิติญญา ของดินแดนศักดิ์สิทธิ์สายน้ำะถูกทำลายจนสิ้นซากแล้วเช่นกัน คนที่ตายไปในศึกครั้งนี้... ไม่มีทางฟื้นคืนได้อีก
ถึงอย่างนั้นก็ยังมีบางคนที่ิญญาหนีรอดออกมาได้ หากโชคดีพอ พวกเขาอาจจะสามารถคืนชีพได้ในอนาคต แต่ไม่ใช่ในเร็ววันนี้แน่นอน เพราะอีกไม่กี่วันต่อจากนี้ อาณาจักรลับสมุนไพร กำลังจะเปิดออกแล้ว...