“ตรงนี้… ”

    ซินแสสูดหายใจแรงแล้วตอบ เอื้อมมือลงมาลูบไล้ต้นขาด้านในของนางพร้อมกับโอบสะโพกมานอนหงายที่ขอบเตียง

    “ห๊ะ… ท่านซินแส… ”

    ซุ่ยเสียนร้องอุทานด้วยความ๻๷ใ๯ น้ำเสียงของนางมิอาจระงับความตื่นเต้น

    “อย่ากลัวข้า ที่ต้องทำเช่นนี้เพราะว่าข้าอยากตรวจโดยละเอียด… จะได้รู้ว่าภาวะภายในอันซับซ้อนของเ๽้านั้นมีสิ่งใดผิดปกติหรือไม่… หรือบางทีรูอาจจะตัน… น้ำเชื้อของสามีเ๽้าจึงเข้าไปไม่ถึงข้างใน”

    ซินแสให้เหตุผลที่จะต้องตรวจให้ลึกซึ้งถึงเนื้อในของนาง

    “ข้าอาย… ”

    “เอาผ้าปิดตาไว้ จะช่วยให้เ๯้าไม่เขินอายตอนข้าตรวจ… ”

    ซินแสรีบแนะ ซุ่ยเสียนยอมทำตามแม้เคอะเขิน นางดึงชายผ้ามาปิดตาอีกครั้ง จากนั้นซินแสค่อยๆ เอาสอดมือเข้าใต้ชายผ้าที่คลุมต้นขาของนาง เลิกขึ้นมากองเอาไว้เหนือเอว จับหัวเข่าสองข้างดันแบะอ้าขึ้นมาขนานลำตัว

    “ว้าย… ”

    ซุ่ยเสียนอุทานออกมาด้วยความ๻๠ใ๽ ถ้าไม่มีผ้าที่ปิดตาเอาไว้ นางจะเห็นว่าดวงตาของซินแสกำลังลุกวาว แทบถลนออกมาจากเบ้า

    “ดูจากภายนอกกลีบสาวของเ๯้าช่างงดงามยิ่งนัก ดูเอิบอิ่มเปล่งปลั่งสมบูรณ์ไร้ที่ติติง แต่ก็เป็๞เพียงการมองด้วยสายตา ถ้าอยากให้รู้แน่ชัด… ข้าต้องตรวจภายในโดยละเอียด”

    ซินแสเคยเห็นอวัยวะเพศของสตรีมาเยอะ แต่ยังไม่เคยเห็นว่าของใครจะงดงามเหมือนของซุ่ยเสียน

    “สวย… กลีบของเ๯้าสวยมาก… ”

    ซินแสตวัดลิ้นเลียริมฝีปากด้วยความลืมตัว ตายังจ้องมองร่องสวาทเป็๲พูนูนขึ้นมาท่ามกลางเส้นไหมสีดำระยับโอบล้อมยวงงามเอาไว้

    “ขอข้าตรวจดูภายใน… ”

    ทันทีที่ซินแสพูดจบ…

    ซุ่นเสียนก็มีอันต้องร้องครางออกมา เพราะว่าการตรวจภายในของซินแสนั้นคือการก้มลงปาดชิวหาลากเลียเสยขึ้นเป็๞จังหวะยาวๆ ตามรูปทรงของกลีบสาวที่กำลังเปิดเปลือยอยู่ตรงหน้า

    แพล่บ… แพล่บ… แพล่บ… แพล่บ…

    เสียงปลายลิ้นสากร้อนทั้งปาดเลียและไชชอน จ้วงทะลวงเข้าใส่ผนังเนื้อนุ่มอ่อนของโพรงถ้ำฉ่ำหวาน  

    “อู้วววว… ”

    ซุ่ยเสียนคราง ลีลาลงลิ้นของซินแสทำเอานางเสียวสะท้าน บิดกายไปมาด้วยความสยิว สองมือขยุ้มผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น ง่ามขาแอ่นร่อนขึ้นรับปลายลิ้นสากร้อน เฉาะรัวเข้าใส่กลีบดอกไม้งามของนางไม่ยั้ง

    ฉั่ว… ฉั่ว… ฉั่ว… ฉั่ว… ฉั่ว…

    เสียงปลายลิ้นสาก เสียบรัวเข้าใส่ร่องกลีบของซุ่ยเสียนอย่างเมามัน บางครั้งลิ้นก็ตั้งลำแข็ง แทงเข้ามาสุดโคนลิ้น เลียกินคราบคาวน้ำหอยที่หลั่งซ่านออกมาอย่างไม่อาจสะกดกลั้นเอาไว้ได้

    “อ๊ะ… อ๊ายยยย… ”

    ซุ่นเสียนร้องคราง สะดุ้งสะท้านกับปลายชิวหาของซินแสชางเหรินที่ไม่เพียงแค่ปาดเลีย แต่ยังบดขยี้ขบกัดเม็ดกระสันของนางอย่างดุดัน กระตุ้นจุดอ่อนไหวจนแข็งตั้งเป็๞ตุ่มไตสีทับทิมแดงเรื่อ

    “อูยยยยยย… ”

    ซุ่นเสียงไม่อาจข่มกลั้นเสียงคราง หลังจากนางกัดริมฝีปากด้วยความทรมาน

    ทว่าอดทนต่อมาได้อีกเพียงเสี้ยวอึดใจสั้นๆ ก็จำต้องปลดปล่อยน้ำเสียวให้แตกซ่าน หลั่งไหลออกมาอีกระลอกอย่างไม่อาจสะกดกลั้นเอาไว้ได้

    “อ๊อยยย… ”

    ซุ่ยเสียนรู้สึกอับอาย ซินแสเอื้อมมือขึ้นมาดึงผ้าออกจากตาของนาง จ้องมองตากันอย่างท้าทาย

    “ไม่ต้องอายนะ… ปลดปล่อยอารมณ์ไปตามธรรมชาติ ปล่อยให้น้ำคาวสวาทไหลออกมา… ข้าชอบ กลิ่นสาวของเ๯้าช่างหอมรัญจวนเหลือเกิน… กลีบหอยก็งดงามน่าเลียถูกใจข้านัก… ”

    ไม่เพียงแค่ชม…

    แต่สองมือของซินแสรีบสอดรองเข้าใต้สะโพก ยกให้ง่ามขาถ่างอ้า กลีบสวาทลอยเด่น แบะอ้าขึ้นมารับปลายลิ้น ปาดเลียเสยขึ้นเป็๞จังหวะยาวๆ ตามรูปทรงของกลีบสาว ทำเอาซุ่ยเสียนบิดตัวไปมาด้วยความทรมาน