39
หลังจากเหยาเหยาจัดการหนอนดินสัตว์อสูรระดับ 12 ไปเป็ที่เรียบร้อย
พอถึงเช้าวันใหม่ พวกชาวบ้านก็ได้ช่วยกันเอาเศษซากของหนอนดินไปทิ้ง แล้วพวกเขาก็เอาเศษซากบ้านเรือนที่ถูกทำลายไปทิ้งด้วยเช่นเดียวกัน นี่เป็ผลงานของเหยาเหยาที่ทำให้ชาวบ้านไม่มีที่อยู่อาศัย ถึงอย่างนั้นพวกชาวบ้านก็ไม่ได้โกรธเกลียดเหยาเหยาแม้แต่น้อย พวกเขาขอบคุณเธอในฐานะนักผจญภัยที่มาช่วยเหลือหมู่บ้านไร้นามแห่งนี้
ไม่ใช่แค่เื่ที่เหยาเหยาช่วยหมู่บ้าน เหยาเหยายังช่วยเหลือให้เสบียงอาหารแก่พวกชาวบ้านหลายครอบครัวด้วย ทำให้พวกเขามีแรงมีกำลังใจเพิ่มขึ้นมา
หลังจากนี้หมู่บ้านไร้นามจะได้รับการบูรณะให้กลับมาเป็เหมือนเดิมอย่างที่มันควรจะเป็
หมู่บ้านไร้นามแห่งนี้ไม่มีผู้นำหรือหัวหน้าหมู่บ้าน ชาวบ้านทุกคนจะช่วยกันทำมาหากิน ถ้าพูดให้ถูกต้อง พวกเขาเป็ครอบครัวเดียวกัน
(การฟื้นฟูหมู่บ้านจะต้องเริ่มจากเริ่มจากเปลี่ยนสภาพพื้นที่ให้กลับมาเป็เหมือนเดิม เราต้องใช้พลังิญญาในการฟื้นฟูเหมือนกับฟื้นฟูอาการาเ็)
เหยาเหยามีประสบการณ์าเ็จากการต่อสู้กับสัตว์อสูร ทำให้เธอคิดค้นการฟื้นฟูพื้นที่ในหมู่บ้าน
พลังิญญาสีขาวบริสุทธิ์ที่ไหลเวียนภายในร่างกายของหญิงสาวร่างบางได้ไหลออกมาจากร่างเล็กอันบอบบางของเธอ เหยาเหยาควบคุมพลังิญญาแล้วให้พลังิญญาทำการฟื้นฟูพื้นที่ของหมู่บ้านทั้งหมด
โพรงหลุมขนาดใหญ่และพื้นดินที่ตายเริ่มฟื้นฟูขึ้นมาใหม่ด้วยพลังิญญาของเหยาเหยา นี่เป็ครั้งแรกที่เธอทำเช่นนี้ แต่ไม่ว่าอย่างไร เหยาเหยาจะต้องทำ มันเป็หน้าที่ของเธอในฐานะนักผจญภัยและในฐานะเพื่อนมนุษย์
ชาวบ้านทุกคนพากันไปตัดต้นไม้เพื่อนำมาสร้างบ้าน อย่างน้อยพวกเขาก็ไม่อยู่เฉยเพื่อรอให้คนมาช่วย เพราะคนที่ช่วยพวกเขาได้มีเพียงเหยาเหยาเท่านั้น
(การใช้พลังิญญาฟื้นฟูเช่นนี้มันเหนื่อยเอาเื่)
เหยาเหยาเธออยากไปช่วยชาวบ้าน ถ้าหากแยกร่างออกจากกันได้ก็ทำ สิ่งที่ทำได้เธอทำอย่างเต็มที่
พื้นดินที่ถูกพลังิญญาฟื้นฟูกลับมาเหมือนเดิมอย่างที่มันควรจะเป็ ต้นไม้ใบหญ้าที่เคยมีเติบโตขึ้นมาอีกครั้ง นี่เป็เื่เหลือเชื่อสำหรับชาวบ้านในหมู่บ้านไร้นามแห่งนี้
“เสร็จแล้ว”
เพียงได้เห็นพื้นที่ทำกินของหมู่บ้าน เหยาเหยาเธอก็มีความสุข หลังจากนี้ไปจะเป็หน้าที่ของชาวบ้าน ส่วนเธอยังมีเื่อื่นต้องทำ ทั้งในเื่เสบียงอาหาร เื่อาชีพของพวกเขา คงหนีไม่พ้นอาชีพทำการเกษตรนั่นแหละ
(เรายังต้องอยู่ที่นี่จนกว่าพวกเขาจะตั้งตัวกันได้ ไม่อย่างนั้นมันก็ไม่มีอันใดเปลี่ยนแปลง)
…