"เอาละดีมาก...ทุกคนมาครบกันหมดแล้วใช่ไหม?" ชายร่างอ้วนท่วมหัวล้านในชุดสูทสีดำนั่งอยู่หัวโต๊ะเอ่ยถามเสียงดังฟังชัด

"ครับๆ/ค่ะ" เสียงตอบรับดังครับท่วมท้น เหลือเพียงเสียงค่ะเบาๆ จากสาวสวยหน้าหมวยเป็๲เอกลักษณ์จนนายใหญ่ต้องหันไป

มองตามเสียงค่ะนั้น

"อืม...ใช่...ผมได้ยินมาว่ามีผู้หญิงเก่งคนหนึ่งในทีมพัฒนาซอฟต์แวร์คือเธอเองสินะ..." เขาขยับแว่นเพื่อที่จะมองหน้าเธอให้

ชัดๆ

"ค่ะนาย...ดิฉันชื่อรัชธิดาค่ะ" สาวผิวขาวหน้าตาจิ้มลิ้มตอบเสียงใส

"โอเค...งั้นผมเข้าเ๱ื่๵๹เลยนะ...คือบริษัทแม่ที่เมืองก่วงโจว๻้๵๹๠า๱ให้ผมคัดเลือกพนักงานที่มีแววไปเรียนรู้งานระบบซอฟต์แวร์

เกมใหม่ล่าสุดจากที่นั่น..." 

เสียงฮือฮาอื้ออึงดังขึ้นในห้องประชุมทุกคนต่างหันหน้าคุยกันด้วยความตื่นเต้น

"อ่ะเดี๋ยวฟังผมให้จบก่อน...คือมันเป็๞โปรเจคที่ด่วนมากคือต้องบินไปภายในอีก 2 วันเลยและต้องอยู่เรียนรู้งาน 1 เดือน

ทางนู้นเสนอจะให้เงินเดือนเพิ่ม 3 เท่า แต่เขาขอคนที่ยังไม่มีครอบครัวไม่มีภาระอะไรแถมยังต้องได้ภาษาจีนพื้นฐานด้วย..."

เสียงโหร้องโอดโอยดังระงม หลายคนมีสีหน้าผิดหวังเพราะโอกาสแบบนี้ไม่ได้มีมาบ่อยๆ เพราะเผลอๆ ถ้าใครได้ไปแล้ว

ทำผลงานได้ดีการเลื่อนตำแหน่งไปเป็๞หัวหน้าฝ่ายก็อยู่ไม่ไกลเกินเอื้อม

"ไหนใครคิดว่าตัวเองมีคุณสมบัติครบบ้าง...ยกมือขึ้น" นายใหญ่ทำท่ายกมือแล้วกวาดสายตาไปรอบห้อง

"ห้ะ...ไม่มีใครยกมือเลย...นี่พวกคุณไม่มีใครรู้พื้นฐานภาษาจีนเลยหรอ...แล้วสอบผ่านเข้ามาทำงานบริษัทสัญชาติจีนนี่ได้ไง"

ชายวัย 50 ที่นั่งหัวโต๊ะทำหน้างงเป็๲ไก่ตาแตก

"โห่...นายครับ...ที่นั่งอยู่นี่เป็๲วิศวกรซอฟต์แวร์กันทั้งนั้นนะครับ...ทำงานกับโค้ดไม่ได้พูดหรือสื่อสารกับคนเลยครับ" พี่ศักดิ์หัว

หน้าทีมเป็๞หน่วยกล้าตายพูดอธิบายออกมา...ทุกคนที่นั่งฟังต่างพยักหน้าเห็นด้วยกันงึกๆ

"เดี๋ยวก่อนค่ะ..." สาวสวยหนึ่งเดียวในที่ประชุมพูดขัดขึ้น

"คุณมีอะไร...ไหนว่ามาสิ" นายใหญ่เอ่ยทัก ก่อนที่ดวงตาทุกคู่ต่างจับจ้องไปที่ผิงคนเดียว

"ดิฉันคิดว่าดิฉันมีคุณสมบัติครบค่ะนาย...ทั้งจากผลงานที่ผ่านมา...และตอนนี้ไม่มีภาระ...แถมดิฉันยังได้ภาษาจีนพื้นฐานด้วยค่ะ"

เธอเสยผมเชิดหน้าตอบแบบมั่นๆ

ชายทั้งห้องต่างทำตาโตอ้าปากค้าง... "ห้ะ...ยัยผิงนี่นะ" ชายจากทีมของโชคคนหนึ่งเอ่ยขึ้นก่อนหันไปซุบซิบกับโชคซึ่งตอนนี้

มีสีหน้าไม่สู้ดีนัก

"ทุกคนละว่าไง...แต่ก็คงช่วยไม่ได้งั้นผมคงต้องส่งคุณรัชธิดาไปคนเดียว" เขาพูดจบพร้อมเขียนชื่อรัชธิดาใส่ลงในเอกสารที่เตรียม

มาก่อนที่จะส่งสัญญาณว่าเลิกประชุม

"โห่อะไรวะ...ไอส้มหล่นเอ้ย" โชค๻ะโ๠๲ไล่หลังผิงมาติดๆ

"ก็ใครเสือกไม่เตรียมตัวมาให้ดีละวะ ช่วยไม่ได้...ภาษาจีนพื้นฐานเอง...มันก็ควรต้องรู้ไว้นะไอ้น้อง" ผิงตอกกลับอย่างซะใจ

"ฝากไว้ก่อนเถอะ!" โชคชูนิ้วกลางแล้วรีบเดินจากไป

"ไอพวกแพ้แล้วพาลเอ้ย" ผิงขำคิกคัก

"ยินดีด้วยนะผิง...ยังไงก็อย่าลืมพี่ละ...มีข้อมูลอะไรดีๆ ก็กลับมาอัปเดตให้ด้วยนะ" พี่ศักดิ์ยิ้มหวานชมไม่ขาดปาก

"ค่า...พี่หัวหน้าทีม" 

"อ่ะ น้องผิงคนสวยยังงี้ต้องมาเลี้ยงเหล้าพวกเราก่อนไปแล้วไหม" มานพแกล้งเร้าแหย่เธอ

"ใช่ๆ เลย ผิง...เลี้ยงพี่มานพกับเราด้วยเลย ฮ่าๆ" โจหัวเราะร่วนอย่างชอบใจ

"ไปเลี้ยงกันเองสิ...ไอพวกบ้าผู้หญิง...ครั้งที่แล้วพอเหล้าเข้าปากก็ก่อเ๱ื่๵๹ไว้จำไม่ได้หรอ?" ผิงทำหน้าดุพร้อมด่าไม่ยั้ง

"เออๆ ไปดีมาดีละกัน" โจแตะไหล่เบาๆ

ผิงรีบเคลียร์งานที่ค้างไว้ในคอมให้เสร็จก่อนส่งไฟล์ให้คนในทีมพร้อมบอกขั้นตอนวิธีลัดต่างๆ ไว้ให้

"อ่ะ...ฉันเคลียร์งานทุกอย่างเสร็จแล้ว...งั้นขอกลับบ้านไปเตรียมตัวไปจีนก่อนนะทุกคน" เธอพูดด้วยความดีใจที่จะได้เรียนรู้อะไร

ใหม่ๆ ที่บริษัทแม่ที่จีน

"บายๆ มึงโชคดีละ" โจพูดพร้อมยิ้ม 

"โชคดีนะไอน้องหมวยของพี่" มานพขยิบตาให้

"ขอให้ได้สามีเป็๞คนจีนนะ จะได้เป็๞ซ้อรวยๆ ที่นั่นไงไม่ต้องกลับมาทำงานละ ฮ่าๆ" พี่ศักดิ์พูดทีเล่นทีจริง

"โอ๊ยพี่ก็...ขอให้มีแฟนก่อนเถอะ" ผิงยิ้มเขินก่อนรีบเดินออกจากห้องมา

...

ที่ฉันโสดนี่เพราะฉันโสดด้วยความสามารถน้า...