บทที่ 17 ช่วยชีวิตเด็กน้อยเมื่อข้าราชการทั้งหมดออกจากจวน กู้ชิงอวิ๋นกลับมานั่งที่เก้าอี้ไม้แกะสลักกลางห้องโถงใหญ่ สายตานิ่งเฉียบทอดยาวออกไปนอกหน้าต่าง ราวกำลังพิจารณาเงามืดที่กำลังคลืบคลานเข้ามาทีละน้อย ผ้าคลุมสีม่วงหม่นยังคงโอบรัดเรือนร่างบาง ทว่าใน...