“นายหญิงท่านกินข้าวเสียเถิดน้ำเสียงหนักแน่นจนจางหลี่ลี่เหมือนเพิ่งจะนึกได้ว่า จะต้องวางตัวว่าไม่อยากจะแย่งชิงหร่วนจิงหยางอ๋อง จำต้องยอมทรุดกายลงบนเก้าอี้ จ้องมองถ้วยข้าวที่สาวใช้ตักมาวางตรงหน้าส่วนจิงหยางอ๋อง สาวเท้าตามร่างเล็กของจิ้งชินที่เดินจูงมือ...