เรือนร่างบางยืนพิงประตูหน้าห้องเล็ก สายตาคอยมองสอดส่องหาคนในยามวิกาล โดยหาได้ใส่ใจเสียงเนื้อกระทบกันอย่างหยาบโลน ผสานเสียงครางกระเส่าที่ลอยแว่วออกมาตามสายลมให้ได้ยิน
แสงไฟวูบไหวภายในห้องนอนขนาดเล็ก ส่องแสงเงาของสองร่างที่กำลังเกี่ยวรัดรวมเป็หนึ่งเดียว เมื่อร่างเล็กแอ่นรับ ร่างหนาดันส่งเข้าคู่กันได้เป็อย่างดี
เรียกได้ว่า ความร้อนจากอากาศใน่คิมหันตฤดู ยังไม่สู้ความร้อนแรงของไฟราคะจากภายในห้อง
ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ
"ซี๊ดดด ลึกอีก พี่เถียนลึกอีก อ๊าา อ่าา"
"อู้วว จัดให้ตามที่เ้าร้องขอ อ่าา เสียวท่อนสุด ๆ ซี๊ดด" ร่างหนาโหมกระหน่ำแรกกระแทกเข้าลึกผนังนุ่ม ตามที่เสียงครางกระเส่าร้องขอ
มือใหญ่จับยึดเอวบางไว้แน่น ไม่ให้หลุดหนีขณะสะโพกหนาซอยถี่รัวรุนแรง ตอกย้ำจนร่างเล็กเบื้องล่างสั่นโยก ทั้งกายบิดเร้าด้วยความเสียวกระสั่น จนสุดท้ายกระตุกปลดปล่อยน้ำรักหวานท่วมท่อนเอ็นยาว
"อ่าา รูเ้าบีบรัดข้า อู๊ยย เสียว ไม่ไหวแล้ว อะ อ่าา" แรงบีบรัดจากการเสร็จสมภายในช่องทางแคบ นำพาความเสียวกระสันจนชายหนุ่มอดกลั้นต่อไปไม่ไหว
เขาขยับโยกสะโพกตอกย้ำหนัก ๆ อีกสองสามครั้ง ก่อนจะถอดตัวตนออกจากรูสวาท ใช้ฝ่ามือรูดสาวท่อนเนื้อร้อนจนมันพ่นน้ำกามอุ่นสีขาวขุ่นทั่วแผ่นหลังขาว
หญิงสาวที่ยังเหนื่อยหอบจากการเสร็จสม รีบหันกลับมารับ่ต่อจากฝ่ามือร้อน ใช้ปากดูดอมท่อนเอ็นยาว กลืนกินน้ำกามรสฝาดคาวที่หลงเหลืออยู่ ประหนึ่งเสียดายอาหารเลิศรส จากนั้นถึงใช้เรียวลิ้นทำความสะอาดตัวตนให้ชายหนุ่มเหมือนเช่นทุกครั้ง
ทั้งสองคนไม่มีเวลาได้พักเหนื่อยจากการเสร็จสม ทั้งคู่ต่างแยกย้ายกันจัดแจงสวมใส่อาภรณ์ตนเองให้กลับมาเรียบร้อยดังเดิม ช่วยกันสำรวจทรงผมที่ยุ่งเหยิงให้กลับมาเป็ทรง จากนั้นถึงพากันเดินออกจากห้องนอนก่อนจะเลยเวลาที่ได้ตกลงกับเ้าของห้องไว้
"อย่าเพิ่งไป พวกเ้าต้องจ่ายเพิ่มมาอีกสิบอีแปะ"
ทั้งสองคนที่เตรียมจะแยกย้ายออกไปคนละทิศละทาง จำต้องหยุดชะงัก เมื่อเสียงหวานด้านหลังเรียกหาเงินจากพวกเขาเพิ่ม ทั้งที่ก่อนหน้าก็จ่ายให้ไปเยอะแล้ว
"ข้าให้ไปหนึ่งก้วนแล้ว เ้าจะเอาสิบอีแปะค่าอันใดอีก"
"พวกเ้าเลยเวลา ข้าบอกแล้วว่าได้แค่ครึ่งชั่วยามเท่านั้น แต่นี่เลยมาครึ่งเค่อ ก็ต้องเสียค่าเลยเวลามาด้วย" ร่างบางยืนใช้ฝ่ามือเท้าเอวเชิดหน้าทวงเงินด้วยใบหน้าเอาจริงเอาจัง หมายว่าหากไม่ยอมจ่ายเงินให้นาง ก็ห้ามไปไหนเด็ดขาด
เื่เงินทองนางล้วนเข้มงวด ไม่ว่าผู้ใดก็ไม่สามารถผิดคำพูดกับนางได้
ฝ่ามือเรียวยื่นไปด้านหน้าพร้อมกระดกนิ้ว ใบหน้าสวยพยักขึ้นลงพร้อมหยักคิ้วคมเข้ม เรียกให้ทั้งสองคนจ่ายค่าปรับนางมาเสียแต่โดยดี มิเช่นนั้นแล้ว ต่อไปก็ไม่อาจมาเช่าห้องนางทำเื่บัดสีเช่นนี้ได้อีก "เ้ามันหน้าเงินไปแล้วหลานซิน เหอะ เห็นว่าเพราะเ้ามีห้องส่วนตัวคนเดียวหรอกนะ" หญิงสาวจำใจควักเงินอีกสิบอีแปะให้กับอีกฝ่าย ก่อนจะพากันแยกย้ายเดินหายไปในความมืด
ใบหน้าสวยประดับไปด้วยรอยยิ้มพอใจ ขณะโยนเงินในมือเล่นไปมา แต่พอเปิดประตูเข้ามาให้ห้องนอนแล้ว หญิงสาวก็อดไม่ได้ที่จะทำใบหน้าเหยเก เพราะสภาพในห้องดูแทบไม่ได้
"สงสัยรอบหน้าต้องเก็บค่าทำความสะอาดเพิ่มแล้ว" ฟังจากเสียงด้านนอกก็พอจะคาดเดาได้ ว่าภายในต้องร้อนแรงดุเดือดเพียงใด แต่ไม่คิดว่าจะทำให้สภาพห้องนอนนางแทบพังถึงขนาดนี้ด้วย
ลู่หลานซินใช้ปลายเท้าเขี่ยเศษซากาสวาทออกให้พ้นทาง ก่อนจะนั่งลงบนเตียงนอนของนาง ที่ยังคงเป็ส่วนที่สะอาดที่สุด เพราะผู้เช่าทำตามกฎที่นางตั้งไว้ได้เป็อย่างดี
อยากจะเสพสมกันตรงไหนภายในห้องล้วนทำได้หมด แต่ต้องห้ามยุ่งเกี่ยวกับเตียงนอนนางอย่างเด็ดขาด มิเช่นนั้นจะไม่ได้เช่าห้องนางต่อเป็ครั้งที่สองอย่างแน่นอน
ร่างบางปีนขึ้นยืนบนเตียงนอน ยกแผ่นไม้บนเพดานห้องที่มีช่องลับขึ้น ก่อนจะดึงกล่องไม้ด้านในออกมา จากนั้นถึงจัดการไขกุญแจที่คล้องไว้เพื่อนับสิ่งของที่อยู่ภายในอย่างภูมิใจ
ภายในกล่องไม้เต็มไปด้วยตั๋วเงินจำนวนมาก ทั้งก้อนเงินตำลึงทอง ตำลึงเงินที่เตรียมรวมยอดเพื่อไปแลกเป็ตั๋วเงินมาเก็บไว้อีกรอบ
หญิงสาวนับถ้วนตั๋วเงินทั้งหมดอย่างอารมณ์ดี ไม่คิดว่ากิจการปล่อยห้องเช่านี้จะเจริญงอกงามดียิ่งนัก เพียงสามปีกล่องไม้ของนางก็เต็มไปด้วยเงินมากมายเสียแล้ว
ไม่ผิด นางที่เป็เพียงสาวใช้ในเรือน แต่ด้วยเพราะได้รับความเมตตาจากฮูหยินใหญ่ จึงมีห้องพักเป็ส่วนตัวต่างจากบ่าวไพร่คนอื่น ถึงจะมิใช่ห้องนอนขนาดใหญ่โตมากนัก แต่ก็ดีกว่าที่จะต้องนอนรวมกันในห้องใหญ่ห้องเดียวกับคนอื่น
ห้องนอนนางอยู่ท้ายเรือนคุณชายสามที่นางคอยรับใช้ เป็ห้องเล็กแยกออกมาอีกส่วน ทำให้ไม่ค่อยมีผู้คนผ่านไปมา
จึงมีหลายครั้งที่สาวใช้ด้วยกันมักขอยืมห้อง สำหรับไว้พลอดรักกับบ่าวชายด้วยกันในเรือน แต่พอมีคนหนึ่งเริ่ม ก็ต้องมีคนมาขอยืมใช้ห้องนางอีกเรื่อย ๆ หลังจากนั้นกิจการปล่อยเช่าห้องของนางจึงเริ่มต้นขึ้น
เพราะจวนตระกูลเผยเป็ครอบครัวใหญ่ บ้านสายหลักสายรองล้วนอยู่ในอาณาเขตเดียวกัน บ่าวไพร่จึงมีจำนวนเยอะมากตามไปด้วย เพียงไม่กี่ปี กิจการปล่อยเช่าห้องของนางก็รุ่งโรจน์ จนมีเงินเก็บเป็กอบเป็กำได้เช่นนี้
"หลานซินอยู่ห้องหรือไม่"
"อยู่ มีอันใด" หลานซินยังไม่ทันได้ชื่นชมเงินของนางให้ชื่นใจ กลับมีเสียงเรียกจากทางด้านห้อง ทำให้นางต้องรีบเอาเงินขึ้นไปเก็บซ่อนเอาไว้ที่เดิม
"ข้าอยากเช่าห้อง"
"มาทำไมดึกดื่นป่านนี้ กะจะไม่ให้ข้าต้องนอนเลยหรือ" หลานซินเปิดห้องมาก็พบชายหญิงคู่หนึ่งยืนอยู่หน้าประตู ฝ่ายหญิงนางจำได้ว่าเป็สาวใช้เรือนนายท่านรอง ที่นานครั้งจะได้พบหน้า ส่วนฝ่ายชายนั้น...
แม้นางจะไม่รู้ว่าเป็บ่าวชายจากเรือนไหน แต่ใบหน้าเขา นางย่อมเคยเห็นอย่างแน่นอน
ชายผู้นี้ เพิ่งออกจากห้องนางไปเมื่อครู่มิใช่หรือ
"พี่เถียนเพิ่งทำงานให้นายท่านรองเสร็จ เลยได้มีเวลา หลานซินให้ข้าเช่าห้องเ้าตอนนี้เถิดนะ" หญิงสาวที่เพิ่งได้พบคนรัก เพราะเพิ่งถูกเ้านายปล่อยตัว แม้ว่าดึกแล้ว แต่นางก็ยังอยากจะร่วมรักกับเขาอยู่ดี
"อ่อ ก็ได้ แต่เมื่อครู่เพิ่งมีคนเช่าไป ข้ายังไม่ได้เก็บกวาด เ้าใช้ต่อได้ไหมเล่า แต่ข้าคิดครึ่งชั่วยามเป็หนึ่งก้วนกับอีกห้าสิบอีแปะนะ"
"ได้ ๆ พวกข้าใช้ได้ไม่เป็ปัญหา"
หลานซินรับเงินจากหญิงสาว โดยไม่คิดทักท้วงหรือบอกกล่าวกับอีกฝ่ายเื่ของชายคนรักที่จับจูงกันมา เพราะอย่างไรก็ไม่ใช่เื่ของนาง
นางแค่เพียงปล่อยเช่าห้องเท่านั้น มิได้มีหน้าที่บอกความจริงให้แก่ผู้ใดรับรู้
***********************
** ค่าเงิน 100 อีแปะ = 1 ก้วน , 1 ก้วน = 1 ตำลึงเงิน , 10 ตำลึงเงิน = 1 ตำลึงทอง
1 เค่อ = 15 นาที , 1 ชั่วยาม = 2 ชั่วโมง
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้