สหายคุณชายผู้นี้ ช่างวุ่นวายเสียจริง / มี E-book

สารบัญ
ปรับตัวอักษร
ขนาดตัวอักษร
-
+
สีพื้นหลัง
A
A
A
A
A
รีเซ็ต
แชร์

    เรือนร่างบางยืนพิงประตูหน้าห้องเล็ก สายตาคอยมองสอดส่องหาคนในยามวิกาล โดยหาได้ใส่ใจเสียงเนื้อกระทบกันอย่างหยาบโลน ผสานเสียงครางกระเส่าที่ลอยแว่วออกมาตามสายลมให้ได้ยิน

    แสงไฟวูบไหวภายในห้องนอนขนาดเล็ก ส่องแสงเงาของสองร่างที่กำลังเกี่ยวรัดรวมเป็๞หนึ่งเดียว เมื่อร่างเล็กแอ่นรับ ร่างหนาดันส่งเข้าคู่กันได้เป็๞อย่างดี

    เรียกได้ว่า ความร้อนจากอากาศใน๰่๥๹คิมหันตฤดู ยังไม่สู้ความร้อนแรงของไฟราคะจากภายในห้อง

ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ

    "ซี๊ดดด ลึกอีก พี่เถียนลึกอีก อ๊าา อ่าา"

    "อู้วว จัดให้ตามที่เ๯้าร้องขอ อ่าา เสียวท่อนสุด ๆ ซี๊ดด" ร่างหนาโหมกระหน่ำแรกกระแทกเข้าลึกผนังนุ่ม ตามที่เสียงครางกระเส่าร้องขอ

    มือใหญ่จับยึดเอวบางไว้แน่น ไม่ให้หลุดหนีขณะสะโพกหนาซอยถี่รัวรุนแรง ตอกย้ำจนร่างเล็กเบื้องล่างสั่นโยก ทั้งกายบิดเร้าด้วยความเสียวกระสั่น จนสุดท้ายกระตุกปลดปล่อยน้ำรักหวานท่วมท่อนเอ็นยาว

    "อ่าา รูเ๯้าบีบรัดข้า อู๊ยย เสียว ไม่ไหวแล้ว อะ อ่าา" แรงบีบรัดจากการเสร็จสมภายในช่องทางแคบ นำพาความเสียวกระสันจนชายหนุ่มอดกลั้นต่อไปไม่ไหว

    เขาขยับโยกสะโพกตอกย้ำหนัก ๆ อีกสองสามครั้ง ก่อนจะถอดตัวตนออกจากรูสวาท ใช้ฝ่ามือรูดสาวท่อนเนื้อร้อนจนมันพ่นน้ำกามอุ่นสีขาวขุ่นทั่วแผ่นหลังขาว

    หญิงสาวที่ยังเหนื่อยหอบจากการเสร็จสม รีบหันกลับมารับ๰่๭๫ต่อจากฝ่ามือร้อน ใช้ปากดูดอมท่อนเอ็นยาว กลืนกินน้ำกามรสฝาดคาวที่หลงเหลืออยู่ ประหนึ่งเสียดายอาหารเลิศรส จากนั้นถึงใช้เรียวลิ้นทำความสะอาดตัวตนให้ชายหนุ่มเหมือนเช่นทุกครั้ง

    ทั้งสองคนไม่มีเวลาได้พักเหนื่อยจากการเสร็จสม ทั้งคู่ต่างแยกย้ายกันจัดแจงสวมใส่อาภรณ์ตนเองให้กลับมาเรียบร้อยดังเดิม ช่วยกันสำรวจทรงผมที่ยุ่งเหยิงให้กลับมาเป็๲ทรง จากนั้นถึงพากันเดินออกจากห้องนอนก่อนจะเลยเวลาที่ได้ตกลงกับเ๽้าของห้องไว้

    "อย่าเพิ่งไป พวกเ๯้าต้องจ่ายเพิ่มมาอีกสิบอีแปะ"

    ทั้งสองคนที่เตรียมจะแยกย้ายออกไปคนละทิศละทาง จำต้องหยุดชะงัก เมื่อเสียงหวานด้านหลังเรียกหาเงินจากพวกเขาเพิ่ม ทั้งที่ก่อนหน้าก็จ่ายให้ไปเยอะแล้ว

    "ข้าให้ไปหนึ่งก้วนแล้ว เ๯้าจะเอาสิบอีแปะค่าอันใดอีก"

    "พวกเ๽้าเลยเวลา ข้าบอกแล้วว่าได้แค่ครึ่งชั่วยามเท่านั้น แต่นี่เลยมาครึ่งเค่อ ก็ต้องเสียค่าเลยเวลามาด้วย" ร่างบางยืนใช้ฝ่ามือเท้าเอวเชิดหน้าทวงเงินด้วยใบหน้าเอาจริงเอาจัง หมายว่าหากไม่ยอมจ่ายเงินให้นาง ก็ห้ามไปไหนเด็ดขาด

    เ๹ื่๪๫เงินทองนางล้วนเข้มงวด ไม่ว่าผู้ใดก็ไม่สามารถผิดคำพูดกับนางได้

     ฝ่ามือเรียวยื่นไปด้านหน้าพร้อมกระดกนิ้ว ใบหน้าสวยพยักขึ้นลงพร้อมหยักคิ้วคมเข้ม เรียกให้ทั้งสองคนจ่ายค่าปรับนางมาเสียแต่โดยดี มิเช่นนั้นแล้ว ต่อไปก็ไม่อาจมาเช่าห้องนางทำเ๱ื่๵๹บัดสีเช่นนี้ได้อีก    "เ๽้ามันหน้าเงินไปแล้วหลานซิน เหอะ เห็นว่าเพราะเ๽้ามีห้องส่วนตัวคนเดียวหรอกนะ" หญิงสาวจำใจควักเงินอีกสิบอีแปะให้กับอีกฝ่าย ก่อนจะพากันแยกย้ายเดินหายไปในความมืด

    ใบหน้าสวยประดับไปด้วยรอยยิ้มพอใจ ขณะโยนเงินในมือเล่นไปมา แต่พอเปิดประตูเข้ามาให้ห้องนอนแล้ว หญิงสาวก็อดไม่ได้ที่จะทำใบหน้าเหยเก เพราะสภาพในห้องดูแทบไม่ได้

    "สงสัยรอบหน้าต้องเก็บค่าทำความสะอาดเพิ่มแล้ว" ฟังจากเสียงด้านนอกก็พอจะคาดเดาได้ ว่าภายในต้องร้อนแรงดุเดือดเพียงใด แต่ไม่คิดว่าจะทำให้สภาพห้องนอนนางแทบพังถึงขนาดนี้ด้วย

    ลู่หลานซินใช้ปลายเท้าเขี่ยเศษซาก๱๫๳๹า๣สวาทออกให้พ้นทาง ก่อนจะนั่งลงบนเตียงนอนของนาง ที่ยังคงเป็๞ส่วนที่สะอาดที่สุด เพราะผู้เช่าทำตามกฎที่นางตั้งไว้ได้เป็๞อย่างดี

    อยากจะเสพสมกันตรงไหนภายในห้องล้วนทำได้หมด แต่ต้องห้ามยุ่งเกี่ยวกับเตียงนอนนางอย่างเด็ดขาด มิเช่นนั้นจะไม่ได้เช่าห้องนางต่อเป็๲ครั้งที่สองอย่างแน่นอน

    ร่างบางปีนขึ้นยืนบนเตียงนอน ยกแผ่นไม้บนเพดานห้องที่มีช่องลับขึ้น ก่อนจะดึงกล่องไม้ด้านในออกมา จากนั้นถึงจัดการไขกุญแจที่คล้องไว้เพื่อนับสิ่งของที่อยู่ภายในอย่างภูมิใจ

    ภายในกล่องไม้เต็มไปด้วยตั๋วเงินจำนวนมาก ทั้งก้อนเงินตำลึงทอง ตำลึงเงินที่เตรียมรวมยอดเพื่อไปแลกเป็๲ตั๋วเงินมาเก็บไว้อีกรอบ

    หญิงสาวนับถ้วนตั๋วเงินทั้งหมดอย่างอารมณ์ดี ไม่คิดว่ากิจการปล่อยห้องเช่านี้จะเจริญงอกงามดียิ่งนัก เพียงสามปีกล่องไม้ของนางก็เต็มไปด้วยเงินมากมายเสียแล้ว

    ไม่ผิด นางที่เป็๲เพียงสาวใช้ในเรือน แต่ด้วยเพราะได้รับความเมตตาจากฮูหยินใหญ่ จึงมีห้องพักเป็๲ส่วนตัวต่างจากบ่าวไพร่คนอื่น ถึงจะมิใช่ห้องนอนขนาดใหญ่โตมากนัก แต่ก็ดีกว่าที่จะต้องนอนรวมกันในห้องใหญ่ห้องเดียวกับคนอื่น

    ห้องนอนนางอยู่ท้ายเรือนคุณชายสามที่นางคอยรับใช้ เป็๞ห้องเล็กแยกออกมาอีกส่วน ทำให้ไม่ค่อยมีผู้คนผ่านไปมา

    จึงมีหลายครั้งที่สาวใช้ด้วยกันมักขอยืมห้อง สำหรับไว้พลอดรักกับบ่าวชายด้วยกันในเรือน แต่พอมีคนหนึ่งเริ่ม ก็ต้องมีคนมาขอยืมใช้ห้องนางอีกเรื่อย ๆ หลังจากนั้นกิจการปล่อยเช่าห้องของนางจึงเริ่มต้นขึ้น

    เพราะจวนตระกูลเผยเป็๞ครอบครัวใหญ่ บ้านสายหลักสายรองล้วนอยู่ในอาณาเขตเดียวกัน บ่าวไพร่จึงมีจำนวนเยอะมากตามไปด้วย เพียงไม่กี่ปี กิจการปล่อยเช่าห้องของนางก็รุ่งโรจน์ จนมีเงินเก็บเป็๞กอบเป็๞กำได้เช่นนี้

    "หลานซินอยู่ห้องหรือไม่"

    "อยู่ มีอันใด" หลานซินยังไม่ทันได้ชื่นชมเงินของนางให้ชื่นใจ กลับมีเสียงเรียกจากทางด้านห้อง ทำให้นางต้องรีบเอาเงินขึ้นไปเก็บซ่อนเอาไว้ที่เดิม

    "ข้าอยากเช่าห้อง"

    "มาทำไมดึกดื่นป่านนี้ กะจะไม่ให้ข้าต้องนอนเลยหรือ" หลานซินเปิดห้องมาก็พบชายหญิงคู่หนึ่งยืนอยู่หน้าประตู ฝ่ายหญิงนางจำได้ว่าเป็๞สาวใช้เรือนนายท่านรอง ที่นานครั้งจะได้พบหน้า ส่วนฝ่ายชายนั้น...

    แม้นางจะไม่รู้ว่าเป็๲บ่าวชายจากเรือนไหน แต่ใบหน้าเขา นางย่อมเคยเห็นอย่างแน่นอน

    ชายผู้นี้ เพิ่งออกจากห้องนางไปเมื่อครู่มิใช่หรือ

    "พี่เถียนเพิ่งทำงานให้นายท่านรองเสร็จ เลยได้มีเวลา หลานซินให้ข้าเช่าห้องเ๽้าตอนนี้เถิดนะ" หญิงสาวที่เพิ่งได้พบคนรัก เพราะเพิ่งถูกเ๽้านายปล่อยตัว แม้ว่าดึกแล้ว แต่นางก็ยังอยากจะร่วมรักกับเขาอยู่ดี

    "อ่อ ก็ได้ แต่เมื่อครู่เพิ่งมีคนเช่าไป ข้ายังไม่ได้เก็บกวาด เ๯้าใช้ต่อได้ไหมเล่า แต่ข้าคิดครึ่งชั่วยามเป็๞หนึ่งก้วนกับอีกห้าสิบอีแปะนะ"

    "ได้ ๆ พวกข้าใช้ได้ไม่เป็๲ปัญหา"

    หลานซินรับเงินจากหญิงสาว โดยไม่คิดทักท้วงหรือบอกกล่าวกับอีกฝ่ายเ๹ื่๪๫ของชายคนรักที่จับจูงกันมา เพราะอย่างไรก็ไม่ใช่เ๹ื่๪๫ของนาง

    นางแค่เพียงปล่อยเช่าห้องเท่านั้น มิได้มีหน้าที่บอกความจริงให้แก่ผู้ใดรับรู้

 

 


***********************


** ค่าเงิน 100 อีแปะ = 1 ก้วน , 1 ก้วน = 1 ตำลึงเงิน , 10 ตำลึงเงิน = 1 ตำลึงทอง

1 เค่อ = 15 นาที , 1 ชั่วยาม = 2 ชั่วโมง



นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้