หลินเหรินเทียนยอมรับว่าวรยุทธ์ของเย่เฟิงแข็งแกร่งมาก แต่แล้วมีประโยชน์อะไรล่ะ? ถึงอย่างไรบ้านเมืองก็มีขื่อมีแป อีกทั้งเทคโนโลยีก็ล้ำสมัย กระทั่งผู้ฝึกวรยุทธ์ที่แข็งแกร่งที่สุดในยุทธจักรยังไม่กล้าก่อเื่ให้กับโลกภายนอก เพื่อรักษาความสัมพันธ์ระหว่างสองโลกให้สงบสุขและสมดุล
หากเย่เฟิงเป็เพียงผู้ฝึกวรยุทธ์ทั่วไปย่อมไม่มีทางทำอะไรหลินเหรินเทียนได้ เพราะท้ายที่สุดแล้วเขาต้องได้รับโทษตามกฎของทั้งสองฝั่ง
ช่างน่าเสียดายที่เขามาจากโลกเทวะ
หลินเหรินเทียนกล้าอวดดีใช้อำนาจข่มต่อหน้าเขา หากการกระทำเช่นนี้เกิดขึ้นที่โลกเทวะ อีกฝ่ายคงถูกจัดการไปนานแล้ว ไม่มีโอกาสลอยหน้าลอยตาเช่นนี้
ทุกคนที่อยู่รายล้อมต่างประหลาดใจ ทั้งยังยิ้มอย่างเหยียดหยาม เย่เฟิงผุดยิ้มก่อนเดินไปหาหลินเหรินเทียนทีละก้าว
“แกคิดจะทำอะไร?”
ทันใดนั้นผู้คุ้มกันตระกูลหลินสองคนก็เข้ามาขวาง สีหน้าระแวดระวัง กลัวว่าเย่เฟิงจะก่อเื่กับหลินเหรินเทียน
“ฉันบอกแล้วไง ว่าจะคิดบัญชีกับเขา” เย่เฟิงเอ่ยเสียงเรียบ
ชายหนุ่มยกมือขวาซึ่งปรากฏมีดบินเล่มเล็กขึ้น เมื่อเห็นมีดบินเล่มนั้น ทุกคนก็ใ!
เมื่อผู้คุ้มกันตระกูลหลินทั้งสองเห็นดังนั้นก็ะโลั่นทันที “กลางวันแสกๆ ยังคิดใช้อาวุธ...”
น่าเสียดายที่เย่เฟิงไม่รอให้สองคนนั้นได้ตอบสนอง เขาสะบัดมือขวาส่งมีดบินพุ่งออกไปราวกับะุ ตัดผ่านอากาศอย่างรวดเร็ว พุ่งผ่านผู้คุ้มกันตรงไปหาหลินเหรินเทียนที่อยู่ด้านหลัง
มีดบินเฉี่ยวหน้าหลินเหรินเทียน ทั้งยังตัดผ่านกรอบแว่นของเขาไปอย่างง่ายดาย ทำให้ขาแว่นตาของเขาลอยกระเด็นไปบนอากาศ พร้อมกับเืไหลซิบ
กึก!
จากนั้นมีดบินพุ่งปักต้นไม้ใหญ่และหยุดลง
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกะทันหันทำให้ผู้คนโดยรอบเบิกตากว้างด้วยความตกตะลึง นี่มันอะไรกัน เขาปามีดบินเพื่อให้หลินเหรินเทียนาเ็งั้นเหรอ? ทำแบบนี้จะไปมีประโยชน์อะไร?
เย่เฟิงก้าวไปข้างหน้าพร้อมยกยิ้มมุมปาก “ฟังให้ดีนะ มีดบินเมื่อกี้ถูกเคลือบพิษใจสลายของสำนักอิ่นเซียน ถ้าไม่ได้รับยาแก้ภายในสองวัน ก็จะตาย...”
หลังจากเย่เฟิงสังหารฉีหลินจือ เขาเก็บถุงยาถอนพิษมาด้วย ในถุงนั้นนอกจากมียาถอนพิษใจสลายแล้วยังมียาพิษและยาถอนพิษตัวอื่น รวมถึงพิษใจสลายด้วยเช่นกัน เขาจึงนำพิษมาเคลือบบนมีดบินหลายเล่มและเก็บไว้ในแหวนมิติเพื่อง่ายต่อการใช้งาน ซึ่งก็สามารถนำมาใช้ประโยชน์ได้ในเวลาเช่นนี้
เมื่อเย่เฟิงพูดจบ สีหน้าของหลินเหรินเทียนก็เปลี่ยนเป็เขียวคล้ำ คนตระกูลหลินได้แต่มองหน้ากันเลิ่กลั่กอย่างทำอะไรไม่ถูก
ยาพิษ!
ทั้งยังเป็พิษของสำนักอิ่นเซียน!
กระทั่งหลินซือฉิงและเซียวฉี่ยังใกับการกระทำและคำพูดของเย่เฟิง เขากล้าทำถึงขั้นนี้เชียวหรือ?
“ยาถอนพิษล่ะ?”
ตอนนี้หลินเหรินเทียนไม่สนใจอะไรอีกแล้ว สีหน้าชายวัยกลางคนมืดครึ้ม จ้องเย่เฟิงอย่างเดือดดาล
“เื่นั้นก็ขึ้นอยู่กับท่าทีของคุณแล้วล่ะ” เย่เฟิงกล่าวด้วยท่าทีผ่อนคลาย รอยยิ้มฉาบบนใบหน้า “ยาถอนพิษไม่ได้อยู่กับผม ถามหากับผมไปก็ไม่มีประโยชน์หรอกนะ ถ้าคุณยอมขอโทษผมและรับปากว่าต่อไปจะไม่มาก่อเื่กับคนของผมอีก ผมจะให้คนส่งยาถอนพิษไปให้ทันที”
“เหอะ ฝันไปเถอะ!”
สีหน้าหลินเหรินเทียนเปลี่ยนเป็เ็า จะให้เขาขอโทษไอ้เด็กเมื่อวานซืนนี่น่ะเหรอ จะเป็ไปได้อย่างไร หากทำเช่นนั้นเขายังจะเหลืออะไรให้ผู้คนยำเกรงได้อีก?
ชายวัยกลางคนถอดแว่นตาส่วนที่เหลือออกก่อนนวดสันจมูกใช้ความคิด จากนั้นมองเย่เฟิงด้วยสายตามืดมน เขาจะจำวันนี้เอาไว้ เย่เฟิงกล้าบีบบังคับเขา อีกฝ่ายขว้างมีดบินมาได้สวยทีเดียว สายตาของเขาเผยร่องรอยอยากฆ่าเย่เฟิงให้ตาย น่าเสียดาย หลินเหรินเทียนรู้ดีว่าชายหนุ่มแข็งแกร่งมาก จึงไม่กล้าทำอะไรฝ่ายตรงข้าม
ต่อให้ระดมเ้าหน้าที่สำนักงานความมั่นคงแห่งชาติมาล้อมปราบ ก็คงไม่อาจทำอะไรเย่เฟิงได้ เขารู้ถึงความห่างชั้นระหว่างความสามารถของเขากับเย่เฟิงดี ตนไม่มีทางทำอะไรอีกฝ่ายได้ เมื่อเป็เช่นนี้ คงต้องใช้วิธีอื่น...
สำหรับพิษใจสลายที่ได้รับ หลินเหรินเทียนจะกลับไปตรวจที่โรงพยาบาลทหาร พวกเขาย่อมสามารถถอนพิษได้อย่างง่ายดาย จะให้เขาขอโทษเย่เฟิงงั้นหรือ? ไม่มีทาง!
เย่เฟิงเพียงมองคนตรงหน้านิ่ง ชายหนุ่มพอจะมองออกว่าอีกฝ่ายคิดจะทำอะไร
“คิดจะถอนยาพิษชนิดนี้ ทำไม่ได้ง่ายๆ หรอกนะ...”
เย่เฟิงเย้ยหยันในใจ
หลังจากได้พิษใจสลายมา เขาเพิ่มสมุนไพรเข้าไปอีกหลายอย่างเพื่อเสริมความร้ายกาจของพิษและเพิ่มระดับความรุนแรงให้มากขึ้น มันไม่เพียงคร่าชีวิตหลังจากถูกพิษสองวัน แต่ในระหว่างสองวันนั้นผู้ถูกพิษจะต้องทุกข์ทรมานยิ่งกว่าตายทั้งเป็ วิธีการเพิ่มระดับความรุนแรงของพิษนี้เป็วิธีการที่ใช้กันทั่วไปในโลกเทวะ เย่เฟิงมั่นใจว่าบนโลกนี้ไม่มีใครสามารถถอนพิษนี้ได้
ชายหนุ่มมั่นใจมากว่าไม่เกินหนึ่งวัน หลินเหรินเทียนจะรู้เองว่าตัวเองไม่สามารถถอนพิษได้ และความทรมานที่เขาได้รับจะทำให้เขากลับมาขอโทษเย่เฟิงเอง!
การทำให้หลินเหรินเทียนยอมก้มหัวให้เป็สิ่งที่ทุกคนในเมืองเยี่ยนจิงไม่กล้าแม้แต่จะคิด แต่เย่เฟิงกลับสามารถทำได้อย่างง่ายดาย
ภายใต้แรงกดดันที่ต้องแบกรับจากหลายฝ่าย หลินเหรินเทียนจึงไม่กล้าจัดการเย่เฟิงอย่างเปิดเผย เพราะเขากำลังเสียเปรียบ ตอนนี้จึงทำได้เพียงรีบจากไปให้เร็วที่สุด แต่ก่อนไปก็เหลือบมองเย่เฟิงอย่างอาฆาต แม้หลินเหรินเทียนไม่ได้พูดอะไร แต่เย่เฟิงก็สามารถรู้ได้ว่าอีกฝ่ายเกลียดเขาเข้ากระดูกดำ
เย่เฟิงไม่สนใจ ปล่อยให้อีกฝ่ายจากไป
หลินซิวเหวินที่เพิ่งได้สติ เมื่อเห็นว่าพ่อของเขากำลังเผชิญหน้ากับเย่เฟิงจึงอดรีบหมุนตัวหลบฉากตรงหน้าไม่ได้ เขาไม่สามารถเข้าไปมีบทบาทกับสถานการณ์ตรงหน้าได้ จึงทำได้เพียงมองหลินเหรินเทียนจากไป จากนั้นค่อยตามออกไป
ก่อนจากไป เขาหันกลับมามองเย่เฟิงด้วยแววตาซับซ้อน สำหรับหลินซิวเหวิน เย่เฟิงช่วยเขาเอาไว้ ความสามารถของเย่เฟิงคู่ควรให้เขาชื่นชมและนับถือ แต่หลินเหรินเทียนเป็พ่อของเขา คอยอบรมดูแลเขามาั้แ่เด็ก ทำให้เขาไม่สามารถละทิ้งหลินเหรินเทียนเพื่อไปยืนข้างเย่เฟิงได้
เมื่อคนของตระกูลหลินขึ้นรถ รถตู้ก็ขับออกจากวิลล่าของตระกูลเซียวไป แน่นอนว่าถึงพวกเขาจะจากไปแต่เื่ทุกอย่างก็ยังไม่จบ
“เสี่ยวเย่”
หลินซือฉิงเดินมาหยุดตรงหน้าเย่เฟิง ก่อนสำรวจซ้ายขวา เมื่อพบว่าเย่เฟิงไม่เป็อะไรก็โล่งใจ
“พี่หลิน หวังว่าผมคงไม่ได้ทำให้พี่ลำบากใจนะ”
เย่เฟิงหรี่ตามอง อีกฝ่ายเป็คนตระกูลหลิน การกระทำของเขาอาจทำให้หลินซือฉิงรู้สึกว่าเกินเลยไปบ้าง แต่เขาไม่มีทางเลือก
“ไม่เป็ไร...”
หลินซือฉิงส่ายหน้าพร้อมกับส่งยิ้มให้ เมื่อนึกถึงหน้าซีดเผือดของหลินเหรินเทียน ใบหน้าสวยของเธอก็เผยรอยยิ้มอย่างยินดี
เวลาปกติหลินเหรินเทียนมักสร้างความลำบากใจให้เธอ ในที่สุดเขาก็ถูกเย่เฟิงจัดการ ชายหนุ่มไม่ได้คิดฆ่าหลินเหรินเทียนโดยตรง หลินซือฉิงรู้ว่าเขากำลังให้โอกาสอีกฝ่าย
ตอนนี้ชีวิตของหลินเหรินเทียนอยู่ในเงื้อมมือเย่เฟิง!
เพื่อให้มีชีวิตรอด หลินเหรินเทียนจะไม่ยอมทิ้งศักดิ์ศรีมาขอโทษเย่เฟิงเชียวหรือ? เมื่อถึงเวลานั้นต้องน่าสนใจมากแน่
“เย่เฟิง”
เซียวฉี่และเซียวเยว่สาวสวยต่างรีบวิ่งเข้ามาหาเขา
เซียวเยว่สาวชุดแดงยังสามารถเก็บอาการไว้ได้ แต่เซียวฉี่อดตื่นเต้นไม่ได้ ทั้งยังส่งเสียงดังสดใสราวกับมีนกนับร้อยมารวมกัน หลังจากเหตุการณ์เมื่อครู่จบลง เซียวฉี่ชื่นชมและนับถือเย่เฟิงมาก
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้