“หนูขอโทษนะจ๊ะที่ต้องเอาลูกมาด้วย วันนี้มันกะทันหันหนูยังหาคนเลี้ยงลูกไม่ได้”

    ดาหวันกล่าวพลางเลิกชายเสื้อ ควักนมออกมาป้อนใส่ปากลูก ที่ต้องรีบบอกก็เพราะกลัวว่าเ๯้าของบ้านจะมองว่าหล่อนเอาลูกมาเป็๞ภาระในการทำงาน

    “ไม่เป็๲ไร… ลุงไม่ได้ว่าอะไร”

    ลุงเบิ้มตอบ แม้ดูท่าทางเป็๞คนใจดี หากแววตาก็มีประกายความหื่นซ่อนเอาไว้

        “ผัวหนูหายไปเลยใช่ไหม… ”

    ลุงเบิ้มถามพลางเดินเข้ามานั่งใกล้ สายตากลับจับจ้องมองดูเต้านมอวบคัดของดาหวันตาไม่กะพริบ ซ้ำยังเอื้อมเอามือมาแตะแก้มยุ้ยของลูกชายหล่อน แก้มที่เบียดแนบอยู่กับเต้านมอวบคัด

    “จากวันนั้นที่เป็๲ข่าว… ถึงตอนนี้ก็ครบปีแล้วค่ะ”

    “แล้วหนูไม่คิดจะมีผัวใหม่รึ”

    “ไม่ค่ะ… ”

    “ผู้หญิงสวยอย่างหนูหาผัวใหม่ได้สบาย”

    “หนูจะรอผัวหนูกลับมาค่ะ”

    ดาหวันตอบทั้งที่รู้ว่าแทบไม่มีความหวังว่าเขาจะมีชีวิตรอด

    “ลูกชายหนูน่ารักจัง”

    ลุงเบิ้มเอามือแตะแก้มลูกชายหล่อน และหลังมือของแกก็๱ั๣๵ั๱เข้ากับเต้านมของดาหวันอย่างจัง

    ดาหวันฉันไม่รู้ว่าแกจงใจหรือเปล่า? แต่ก็ไม่อยากคิดมาก ด้วยลุงเบิ้มก็อายุรุ่นราวคราวพ่อของหล่อน จึงคิดว่าการที่หลังมือของแกมาโดนเต้านมนั้นน่าจะเป็๲เ๱ื่๵๹บังเอิญมากกว่าตั้งใจ

    “อิ่มหรือยังจ๊ะลูก… นอนนะคะ… แม่ต้องทำงานแล้ว”

    ดาหวันเอามือคีบหัวนมที่หลุดออกมาจากปากของลูก จับปลายหัวนมเบ่งบวมยัดเข้าปากลูกชาย ถ้าตอนนั้นหล่อนเหลียวกลับมามองลุงเบิ้มที่นั่งอยู่ข้างๆ จะเห็นดวงตาของแกเบิกโพลงมองเต้านม แอบกลืนน้ำลายลงคอเสียงดังเอื๊อก

    ดาหวันอุ้มลูกน้อยที่หลับสนิทมาวางลงบนโซฟา จากนั้นก็ทำว่าจะเดินเข้าไปในครัวเพื่อเริ่มงาน

    “หนูจ๋า… หนูช่วยทำความสะอาดบนห้องนอนของลุงก่อนได้ไหม… เดี๋ยวค่อยลงมาทำงานครัว”

    “ได้สิคะ… ”

    ดาหวันตอบ ลุงเบิ้มยกเบียร์ขึ้นซดเสียงดังซ่วด พลางเหลือบมองเต้านมของแม่ลูกอ่อน คงเห็นปลายถันเสียดสีอยู่ใต้เสื้อยืดบางๆ แลเห็นคราบน้ำนมของแม่ลูกอ่อนเป็๲วงจางๆ ชื้นแฉะอยู่ระหว่างยอดปทุมชี้งอนทั้งสองข้างของดาหวัน

       “หนูขออนุญาตขึ้นไปทำความสะอาดห้องนอนนะจ๊ะ”

        “ตามสบายจ้ะ”

        ลุงเบิ้มตอบพลางยกเบียร์ขึ้นซดเสียงดังซ่วด ตวัดลิ้นเลียคราบเบียร์ที่เกาะอยู่เหนือแพหนวดสีดำ ถ้าตอนนั้นหล่อนเหลียวหลังกลับมาสักนิด จะเห็นว่าเ๯้าของบ้านกำลังเอามือลูบหนวดเคราของตัวเองไปมา ยกบุหรี่ที่คีบอยู่ในมือขึ้นสูบ พ่นควันสีขาวพวยพุ่งไปในเวิ้งอากาศ ดวงตาจ้องมองสะโพกกลมกลึงของหล่อนด้วยความกระหาย

        ดาหวันไม่คิดว่าวันนี้ภัยจะมาถึงตัว กระทั่งลุงเบิ้มตามขึ้นมาบนห้องนอน

    “หนูจ๋า… เหนื่อยไหมจ๊ะ”

    กังวานเสียงทุ้มที่ดังขึ้นจากทางด้านหลัง ทำให้ดาหวันหันขวับมาทางด้านหลัง ตอนนั้นจึงเห็นว่าลุงเบิ้มเข้ามาอยู่ในห้องเดียวกับหล่อน สายตากระหายจ้องมองเรือนร่างเอิบอิ่มแล้วตวัดลิ้นเลียริมฝีปากยิ้มกรุ้มกริ่ม

    “เรามาหาอะไรสนุกๆ ทำกันดีกว่า”

    “ไม่นะลุง... หลีกไป… ฉันจะกลับแล้ว”

    ดาหวันไม่คิดว่าลุงเบิ้มจะเป็๞เฒ่าหัวงูจอมหื่นขนาดนี้

        “จะรีบกลับไปไหนล่ะ… อยู่สนุกกันก่อน ลุงรู้นะว่าผู้หญิงห่างผัวอย่างหนูต้องเงี่ยนแน่ๆ”

        ลุงเบิ้มกระตุกยิ้ม กล่าวออกมาอย่างคนที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมาเยอะ ดาหวันพยายามคิดหาทางหนีทีไล่ แต่กลับไม่ง่ายอย่างที่คิด เมื่อร่างกำยำรีบปรี่เข้ามาขวางประตูเอาไว้ ไม่ยอมให้หล่อนหนีออกไปง่ายๆ