ตอนที่เฟิงอวิ๋นปล่อยแก่นสยบฟ้าออกมาปะทะกับหลงอวี้ หลงอวี้ก็รู้ว่า หากเขายังไม่ใช้หมัดัปรภพอีกละก็ เขาจะไม่สามารถเอาชนะเฟิงอวิ๋นได้
แม้เฟิงอวิ๋นจะมีระดับวรยุทธ์ขั้นเก้าเหมือนหลิงเลี่ย แต่ความจริงแล้วเขาแข็งแกร่งกว่าหลายเท่า สามารถใช้วิทยายุทธ์ขั้นพิเศษที่บรรลุถึงขั้นสมบูรณ์แล้วได้อย่างเชี่ยวชาญถึงสองวิชา ครบเครื่องทั้งรุกทั้งรับ ต่อกรได้ยากสุดขีด!
“เ้าตายแน่”
เสียงพูดเ็าของเฟิงอวิ๋นดังขึ้น จากนั้นคลื่นลมปราณสีขาวสายแล้วสายเล่าก็พุ่งเข้าใส่หลงอวี้อย่างเกรี้ยวกราด!
เสื้อสีขาวของเขาที่ปลิวไสว ทำให้ตัวเขาดูงามสง่า วิชาคลื่น์ทะลวงถูกปลดปล่อย เสียงชื่นชมจากรอบข้างดังขึ้นไม่ขาดสาย
โดยเฉพาะถานเยว่ในชุดสีแดง ตาของนางเป็ประกายน่าลุ่มหลง เริ่มคิดหาวิธีเข้าไปผูกสัมพันธ์กับเฟิงอวิ๋นให้ได้ในใจ
ดูจากท่าทีที่เฟิงอวิ๋นแสดงออกเมื่อครู่ อย่างน้อยอีกฝ่ายก็ดูไม่ได้ปฏิเสธนาง ถ้าหากได้คู่กับยอดฝีมือที่แข็งแกร่งเช่นเฟิงอวิ๋นละก็...
“ศิษย์พี่เฟิงอวิ๋น ท่านต้องฆ่ามันให้ได้นะ!”
หลิงเลี่ยที่ถูกหลงอวี้ขยี้แขนทิ้งไปข้างหนึ่งยืนขึ้นพิงกำแพง ดูเหตุการณ์จากที่ไกลๆ ตาเป็ประกายเคียดแค้นชิงชัง
ั้แ่เล็กจนโต หลิงเลี่ยไม่เคยถูกลบหลู่ขนาดนี้มาก่อน ไอ้เวรที่ชื่อหลงอวี้นี่ มันต้องตาย!
ส่วนเฟิงเหยาที่นั่งอยู่ในห้องโถงดูการต่อสู้บนถนนอย่างเ็า ไม่มีท่าทีจะลงมือแม้แต่น้อย
นางอยากให้หลงอวี้ตายมานานแล้ว ในที่สุดก็จะได้สมหวังเสียที!
อีกทั้งการได้ตายด้วยน้ำมือของเฟิงอวิ๋นก็นับเป็เกียรติของมันแล้ว ถึงอย่างไรด้วยพร์ของเฟิงอวิ๋น ในอนาคตเขาต้องไม่หยุดอยู่แค่นี้แน่
“เหยาเอ๋อร์ ดูท่าทางในที่สุดไอ้สวะน้อยนี่ก็ถึงคราวตายแล้วเสียที”
หลิ่วอวี้ที่นั่งอยู่ข้างๆ เฟิงเหยาก็ได้พูดอย่างไม่ยี่หระ
“คนอย่างมัน คิดจะมาตบแต่งกับเหยาเอ๋อร์ของข้า ฝันลมๆ แล้งๆ”
เฟิงเหยาเพียงแย้มยิ้มเรียบๆ ว่ากันตามตรง หากเฟิงฉางเกอไม่คิดจะให้นางตบแต่งกับหลงอวี้ั้แ่แรก นางคงไม่คิดจะฆ่าหลงอวี้หรอก
แต่ตอนนี้ เื่ทั้งหมดมันเลยเถิดมาไกลแล้ว ไม่ว่าเฟิงฉางเกออยากจะปกป้องหลงอวี้มากแค่ไหน แต่เขาในตอนนี้ ไม่มีทางรอดจากเงื้อมมือของเฟิงอวิ๋นไปได้แน่!
“ไอ้เด็กเวรนี่ไม่รอดแล้ว”
ประมุขตระกูลฉิน ฉินต้วน มองดูเหตุการณ์บนถนนอยู่ก็หัวเราะออกมาอย่างเฉยชา
เขาเลื่อนสายตาไปมองทางตระกูลถานและตระกูลหลัวอย่างไม่ตั้งใจ สบตากับปู่ทวดตระกูลถานและประมุขตระกูลหลัวเข้าพอดี
ทั้งสามคนแสยะยิ้ม แอบพยักหน้าให้กัน จากนั้นก็เลื่อนสายตาออกไป
เห็นได้ชัดว่าทั้งสามตระกูลใหญ่ได้ร่วมมือกันวางแผนร้ายบางอย่างไว้ เป้าหมายก็คือตระกูลเฟิงอย่างไม่ต้องสงสัย!
ตอนนี้ ขอเพียงหลงอวี้ตาย นั่นอาจเป็่เวลาเหมาะสมที่พวกเขาจะเริ่มเคลื่อนไหว
แต่น่าเสียดายที่ คนของตระกูลเฟิงทั้งหมดตอนนี้ไม่มีใครรู้เื่ พวกเขามัวแต่ชมการต่อสู้บนถนนอย่างตื่นเต้นเท่านั้น
ประมุขคนใหม่ของพวกเขา เฟิงอวิ๋น กำลังจะเอาชนะหลงอวี้ได้ และสร้างบารมีเพิ่มความน่าเกรงขามให้กับตระกูลมากยิ่งกว่าเดิม!
โดยเฉพาะเฟิงลั่วที่ถูกหลงอวี้ขยี้ขาทิ้ง และเฟิงหยางที่เคยถูกหลงอวี้โค่นล้มหน้าหอวิทยายุทธ์ของตระกูลเฟิง ทั้งสองคนนี้รู้สึกตื่นเต้นยินดีที่สุด
“เ้าบังอาจขยี้ขาข้าทิ้งหน้าหอวิทยายุทธ์ คราวนี้ พี่ชาย ประมุขเฟิงอวิ๋นกำลังจะฆ่าเ้าทิ้งอย่างง่ายดาย!”
เฟิงลั่วกัดฟันกรอด รู้สึกราวกับว่าเห็นภาพหลงอวี้ถูกคลื่นลมปราณสีขาวของเฟิงอวิ๋นฆ่าตายไปแล้ว
แต่ในวินาทีต่อมา ภาพที่เกิดขึ้นบนถนนกลับเหนือความคาดหมายของผู้คน!
“คลื่น์ทะลวง วิทยายุทธ์ขั้นพิเศษ ฝึกสำเร็จถึงขั้นสมบูรณ์แล้ว มีอานุภาพร้ายกาจมากจริงๆ!”
หลงอวี้ยังยืนนิ่งอยู่กับที่ ชายผ้าสีดำปลิวไสวไปตามลม ดวงตาเป็ประกาย เขาคิดในใจ
‘เพียงแต่ หมัดัปรภพเป็วิทยายุทธ์ขั้นสุดยอด แม้จะฝึกสำเร็จแค่ขั้นสูง หากใช้ต่อกรกับคลื่น์ทะลวงก็น่าจะไม่มีปัญหาอะไร’
ทั้งลัทธิสยบฟ้าไม่มีวิทยายุทธ์ขั้นสุดยอดอยู่เลยแม้แต่วิชาเดียว
วิทยายุทธ์ขั้นสุดยอดนั้น ต้องระดับราชวงศ์ของอาณาจักรต้าถังเท่านั้นถึงจะพอมีเก็บซ่อนอยู่หนึ่งถึงสองวิชา จะเห็นได้ว่าระดับความล้ำค่าของวิทยายุทธ์ขั้นสุดยอดมันสูงส่งเพียงใด หากเป็ผู้ฝึกยุทธ์ทั่วไปเกรงว่าทั้งชีวิตคงไม่มีโอกาสได้เห็นเลยแม้แต่ครั้งเดียว
แต่หลงอวี้กลับฝึกฝนวิทยายุทธ์ขั้นสุดยอด วิชาหมัดัปรภพกระบวนท่าที่หนึ่ง หมัดสู่ปรภพ สำเร็จถึงขั้นสูงแล้ว!
“หมัดัปรภพ หมัดสู่ปรภพ! เมื่อบรรลุถึงขั้นสูงแล้ว หนึ่งหมัดที่ชกสามารถจำลองเส้นทางปรภพขึ้นมาได้ ใช้ปราณแห่งปรภพสั่นะเืจิตใจผู้คนให้เสียขวัญ!”
เมื่อเผชิญหน้ากับคลื่นลมปราณสีขาวของเฟิงอวิ๋นที่กดดันข้ามา หลงอวี้พลันเคลื่อนตัวออกไปกะทันหัน ทิ้งภาพลวงตาสายหนึ่งไว้ที่จุดเดิม
วายุก้าวพริบตา ภาพติดตา!
ิญญาเคลื่อน แปรเปลี่ยนร่างกายเป็ิญญา ท่องทั่วโลกา พริบตาเดียวหลงอวี้ก็ฉีกหลบการโจมตีของคลื่นลมปราณสีขาวที่พุ่งมาได้!
“เอาหมัดข้าไปกิน หมัดสู่ปรภพ!”
หลงอวี้สวมถุงมือิญญาล่องลอย ปล่อยแสงลี้ลับพิสดาร ปราณแห่งปรภพสายหนึ่งออกมาจากหมัดขวาของเขา!
“พลังนี่อย่างนั้นหรือ!”
พอเฟิงอวิ๋นััได้ถึงปราณแห่งปรภพที่ออกมาจากหมัดของหลงอวี้แล้วก็หน้าถอดสีทันที!
เขาจำได้ทันทีว่าพลังงานนี่แหละที่ทำให้เขาต้องพักรักษาตัวนานถึงสองเดือน!
จนป่านนี้เฟิงอวิ๋นยังไม่รู้เลยว่าคือพลังงานอะไรกันแน่ แต่เขารู้ดีว่าฝืนปะทะตรงๆ กับหลงอวี้ไม่ได้เด็ดขาด พลังนี้มันอำมหิตพิสดารมากเกินไป!
ในตอนที่เขากำลังคิดเช่นนั้น ปราณปรภพก็ทรงพลังขึ้นและพุ่งใส่เขา ทำเอาเขาหวาดผวาจนตัวแข็ง แม้แต่ความคิดก็ยังหยุดนิ่งไปด้วย
หมัดสู่ปรภพ เพียงหนึ่งหมัดสามารถจำลองเส้นทางปรภพขึ้นได้!
เมื่อหลงอวี้ชกหมัด พริบตานั้นปราณแห่งปรภพก็ได้จำลองเส้นทางแห่งปรภพขึ้นด้านหน้า ปกคลุมเฟิงอวิ๋นไว้ในพริบตาเดียว ทำให้เขาเสียขวัญ จนความคิดหยุดนิ่งไปชั่วขณะ
“หมัดัปรภพ จงแหลกไปซะ!”
หลงอวี้ก้าวเท้าไปใหญ่ เร่งเร้าพลังรองเท้าเหมันต์คลั่งเต็มกำลัง เปลี่ยนร่างให้ตัวเบาดุจสายลม พุ่งไปตามเส้นทางแห่งปรภพที่จำลองขึ้น เข้าประชิดตัวเฟิงอวิ๋นอย่างรวดเร็ว
หนึ่งหมัดที่มีปราณแห่งปรภพอันแน่น หวดใส่กลางอกของเฟิงอวิ๋นอย่างหนักหน่วง เกิดเป็กระแสลมอันน่าสะพรึงกลัว ะเิอย่างเกรี้ยวกราด ซัดเฟิงอวิ๋นจนกระเด็นไป!
ลี้ลับ พิสดาร เส้นทางปรภพที่หลงอวี้จำลองขึ้นมา แม้จะเลือนรางมาก คนทั่วไปแทบจะมองไม่เห็น แต่ปราณแห่งปรภพที่ปล่อยมานั้นกลับทำให้ผู้คนที่อยู่รอบๆ ต่างก็ขนลุกซู่ไปตามๆ กัน
นี่มัน พลังอะไรกัน?
ถึงกับชกเฟิงอวิ๋นกระเด็นได้ในหมัดเดียว!
ตูม!!!
ท่ามกลางสายตาเหลือเชื่อของผู้คนทั้งหลาย เฟิงอวิ๋นร่วงลงมากระแทกพื้นอย่างแรงและกระอักเืออกมา
ใบหน้าของเขาปรากฏรอยดำเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าถูกพลังงานประหลาดนั่นทำร้าย ทำให้เขาแทบจะสูญเสียพลังต่อสู้ทั้งหมด
“หมัดัปรภพ วิทยายุทธ์ขั้นพิเศษ อานุภาพไม่ธรรมดาจริงๆ”
หลงอวี้คิดในใจ เงยหน้าขึ้น ก้าวเท้าออกไป ไม่นานก็มาถึงตรงหน้าเฟิงอวิ๋น
เขาดูเฟิงอวิ๋นที่นอนกองอยู่บนพื้น เห็นสีหน้าซับซ้อนของมัน มีทั้งความตื่นใ สงสัย และเหลือเชื่อ แต่ที่มากที่สุดคือความเจ็บใจ
ใช่แล้ว เขาเจ็บใจ เขาเฟิงอวิ๋นที่เป็ถึงยอดฝีมือวิถียุทธ์ขั้นเก้าผู้นี้ ถูกประดับด้วยคำว่า ‘อัจฉริยะ’ มาั้แ่เล็กจนโต แม้แต่ตอนอยู่ในสำนักลัทธิใหญ่อย่างลัทธิสยบฟ้า เขาก็ยังก้าวสู่ตำแหน่งลูกศิษย์ระดับพิเศษสิบอันดับแรกได้
เส้นทางแห่งวรยุทธ์ของเขาควรจะราบรื่นตลอดทาง สามารถทะลวงขีดจำกัดวิถียุทธ์เก้าขั้น สร้างิญญาแท้ได้ ก้าวข้ามขีดจำกัดของคนธรรมดาของโลกใบนี้ไปได้ถึงจะถูก
จะล้มลงตอนนี้ได้อย่างไร?
“เฟิงอวิ๋น เ้าเอาแต่พูดว่าจะฆ่าข้า แต่ตอนนี้ เ้ากลับพ่ายแพ้ให้ข้าจนาเ็สาหัส!”
หลงอวี้ก้มมองเฟิงอวิ๋นจากเบื้องสูง
“เ้าเอาแต่พูดว่าข้าเป็เศษสวะไร้ค่า แต่ตอนนี้ เ้าลองพูดซิว่าใครกันแน่ที่เป็สวะ?”
ข้าเป็สวะหรือ
เฟิงอวิ๋นถามใจตัวเอง
‘ไม่ ไม่มีทาง เ้าหลงอวี้นี่มันคิดจะเล่นงานจิตใจแห่งวิถียุทธ์ของข้า!’
“บางทีเ้าอาจไม่ยอมรับ แต่เ้าที่วรยุทธ์ขั้นเก้า เป็ถึงลูกศิษย์ระดับพิเศษสิบอันดับแรกของลัทธิสยบฟ้า กลับถูกข้าที่มีวิถียุทธ์เพียงขั้นแปดโค่นล้ม หากเ้าไม่ใช่สวะแล้วจะเป็อะไรได้อีก?”
หลงอวี้ก้าวเท้าออกไป น้ำเสียงเริ่มกลายเป็ดุร้าย คำพูดประโยคนี้สลักลึกลงไปในหัวของเฟิงอวิ๋น!
ก่อนหน้านี้เฟิงอวิ๋นที่มีวรยุทธ์ขั้นแปดสามารถขึ้นเป็อันดับสิบลูกศิษย์ระดับพิเศษของลัทธิสยบฟ้าได้ ตอนนี้ยังยกระดับขึ้นมาเป็ขั้นเก้าได้ด้วย ตามหลักการแล้วเขาควรเลื่อนขั้นขึ้นไปอีกหนึ่งขั้น
แต่ใครจะคิดว่าเขาจะโดนไอ้คนที่เป็สวะั้แ่เล็กจนโตโค่นล้มเช่นนี้?
แถมยังแพ้ในวันที่ตัวเองได้ขึ้นเป็ประมุขของตระกูลเฟิงอีก!
ข้า เป็แค่เศษสวะจริงๆ หรือ?
ความมั่นใจของเฟิงอวิ๋นถูกหลงอวี้ทำลายทิ้งอย่างสมบูรณ์ด้วยคำพูดไม่กี่ประโยค
เมื่อเสียความมั่นใจไป อนาคตในวิถีแห่งวรยุทธ์ของเขาก็ไม่อาจพัฒนาไปได้มากกว่านี้อีกแล้ว!
หลงอวี้ไม่จำเป็ต้องเปลืองน้ำลายไปมากกว่านี้ ไม่จำเป็ให้เขาต้องลงมืออะไรอีก ชีพจรในตัวของเฟิงอวิ๋นตอนนี้ ถูกปราณแห่งปรภพรุกราน สาหัสกว่าครั้งที่โดนสัญลักษณ์ัปรภพสะท้อนพลังกลับเป็สิบเท่า
การจะฟื้นฟูให้หายดีอย่างสมบูรณ์แทบจะเป็ไปไม่ได้ นับจากนี้ไป เฟิงอวิ๋นก็ไม่ต่างอะไรกับสวะไร้ค่าคนหนึ่ง
ตอนที่หลงอวี้เอาชนะเฟิงอวิ๋นได้ในหนึ่งหมัด และเดินไปพูดแทงใจดำเฟิงอวิ๋นนั้น เหล่าลูกหลานตระกูลเฟิง แเื่ของตระกูลเฟิง รวมถึงผู้คนบนถนนที่มุงดู ต่างก็ตื่นตะลึงอึ้งอยู่กับที่ ไม่มีใครพูดอะไร
เฟิงอวิ๋นเพิ่งขึ้นเป็ประมุขตระกูลเฟิงได้ไม่ทันไร กลับถูกคนที่เคยเป็เศษสวะของตระกูลเฟิงคนหนึ่งโค่นล้ม!
เื่จริงหรือเปล่าเนี่ย?
เราไม่ได้ฝันหรือตาฝาดไปใช่ไหม
ไม่นานผู้คนทั้งหมดก็เห็นสภาพของเฟิงอวิ๋นที่ถูกหลงวี้โค่นล้มในหมัดเดียว าแสาหัสทั้งตัว เป็ความจริงที่ไม่อาจไม่ยอมรับได้!
“พ่อบุญธรรมข้าอยู่ที่ไหน?”
หลงอวี้ซักถามเฟิงอวิ๋นด้วยเสียงเ็า
นี่คือคำถามแรกของหลงอวี้ั้แ่กลับมายังตระกูลเฟิง เพียงแต่ทุกคนเอาแต่ดูแคลนเขา จนเมินเฉยคำถามของเขาไปด้วย
แต่ตอนนี้ พอเขาเอ่ยถามคำถามนี้อีกครั้ง ผู้คนทั้งหมดก็ไม่อาจเมินเฉยอีกต่อไป
หลงอวี้ ยอดฝีมือที่เอาชนะเฟิงอวิ๋นได้ กลับมาที่ตระกูลเฟิงเพื่อพ่อบุญธรรมของตัวเอง อดีตตระกูลเฟิง เฟิงฉางเกอเพียงคนเดียวเท่านั้น!
“เสี่ยวอวี้ เ้า...”
ในตอนนั้นเอง เสียงอันคุ้นหูก็ดังขึ้นมาจากทางคฤหาสน์ตระกูลเฟิง
พอหันไปมอง ในที่สุดเขาก็เห็นเฟิงฉางเกอกำลังเดินออกมาจากสวน ยืนมองเขาด้วยสายตาเหลือเชื่อตรงหน้าประตู
มีข้ารับใช้ไปแจ้งเฟิงฉางเกอว่าหลงอวี้กลับมาแล้ว อีกทั้งยังเปิดฉากต่อสู้อย่างดุเดือด เฟิงฉางเกอได้ยินเข้าจึงรีบวิ่งมาดูด้วยความร้อนใจ เพราะหลิงเลี่ยเป็ถึงยอดฝีมือวรยุทธ์ขั้นเก้า ลูกศิษย์ระดับพิเศษอันดับที่สามสิบสามของลัทธิสยบฟ้า!
หลงอวี้ที่เพิ่งเข้าสู่วิถีแห่งยุทธ์ได้แค่สามเดือนกว่า จะเป็คู่ต่อสู้ของหลิงเลี่ยได้อย่างไร!
แต่สิ่งที่เฟิงฉางเกอได้เห็นจากหน้าประตูนั้น ทำให้เขาต้องตะลึง
หลงอวี้เอาชนะเฟิงอวิ๋นได้ สร้างความตื่นตะลึงไปทั่วบริเวณ!
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้