เฟิงมี่กับแม่นมเฝิงจึงย้ายจากจวนแม่ทัพกัง ออกมาอาศัยอยู่ที่ร้าน นางรู้ดีว่าการทำการค้าเล็กๆ ไม่อาจแก้แค้นได้ แต่นี่คือทางรอดที่ปลอดภัย อย่างน้อยก็มีแหล่งทำเงิน และมีข้าวกิน ยังไงก็กลับจวนอ๋องไม่ได้แล้ว ไม่สู้ใช้ตัวตนใหม่ เริ่มชีวิตใหม่สะสมเงิน และสะสมกำลังเพื่อแก้แค้น อีกทั้งนางยังได้เรียนทำบัญชี ได้เรียนการทำการค้าขาย จากผู้ดูแลสาขาอื่นมาสอน และยังมีลูกน้องคนงานอีก 2 คน ไว้ช่วยงานที่ร้าน และเป็แขนขาของนางเวลา้าใช้คน
ขุนนางโหย่วมาหาเฟิงมี่บ่อยๆ มีโอกาสได้เจอกันมากขึ้น ใกล้ชิดสนิทสนมกันมากขึ้น และนางก็รู้สึกได้ว่าขุนนางโหย่วนั้นใส่ใจนางเป็พิเศษ เขามักทำให้รู้สึกเหมือนเขาชอบนาง
ส่วนคุณชายกังไปมาหาสู่ คุยเล่นหยอกล้อบ้าง ทำให้สนิทกันมากขึ้น และเขามาเหมาซื้อข้าวสารทุกวัน ทำให้สาขาที่เฟิงมี่อยู่ขายดี ส่วนฮูหยินน้อยก็สังเกตสามีของตนว่าทำไมให้บ่าวแบกข้าวสารจำนวนมากมาที่จวนทุกวันๆ เลยให้คนไปสืบ พบว่าคุณชายกังออกมาเจอเฟิงมี่ทุกวัน ฮูหยินน้อยตระกูลกังเห็นดังนั้นจึงออกจากจวนมาพบเฟิงมี่ด้วยตนเอง
“แม่นางน้อยเ้าช่างเก่งยิ่งนัก สามารถเปิดเผยหน้าตาค้าขายได้” ฮูหยินน้อยกังพูด
“ข้าแค่ทำงานสุจริตไม่เห็นมีอะไรต้องอับอาย” เฟิงมี่ตอบ
“ขายข้าวสารมันหนัก ต้องคอยยก เ้ามาเป็อนุในจวนข้าดีกว่า ข้าจะดูแลเ้าอย่างดี สามีข้าจะได้ไม่ต้องซื้อข้าวสารจนจะล้นจวนอยู่แล้ว” ฮูหยินน้อยกังพูด นางคิดว่าคุณชายคงชอบนางจริง จึงจะจัดการปัญหาเื่รายจ่ายที่คุณชายเหมาซื้อข้าวสารแทบทุกวัน โดยให้นางแต่งเป็อนุจะได้จบๆ ไป
“ข้าไม่ได้อยากแต่งเป็อนุจวนท่านเลย ข้าเคยบอกท่านแล้ว” เฟิงมี่ยืนกรานเสียงแข็ง
“ยังไม่ต้องรีบตอบ ถ้าตัดสินใจได้แล้ว เ้ามาหาข้าได้ทุกเมื่อ” ฮูหยินน้อยกังพูดแล้วขึ้นรถม้ากลับจวนไปทันที
เวลาล่วงเลยไป 3 เดือน องค์ชายออร์จิลกลับมายังแคว้นต้าลู่อีกครั้ง เพื่อหาเสบียง และเหล็กเช่นเคย โชคชะตา หรือพรหมลิขิต พวกเขาบังเอิญเจอกันอีกครั้งที่ร้านของเฟิงมี่ เขาเหมาซื้อข้าวสารทั้งร้านจนหมดเกลี้ยง ดังนั้นนางจึงว่างเลยชวนองค์ชายออร์จิลไปดื่มชา
เฟิงมี่ขอบคุณที่ช่วยเหลือพวกนางที่เหมือง หลังจากนั้นพวกเขาพูดคุยทำความรู้จักกัน ซึ่งองค์ชายออร์จิลก็ไม่ปิดบังว่าเขาคือองค์ชายแห่งชนเผ่าอูลาน เขาหลงรักเฟิงมี่ั้แ่เจอกันครั้งแรก ชอบในความฉลาด และกล้าหาญของนาง แต่ยังไม่เผยให้นางรู้เพราะเจอกันไม่กี่ครั้ง ส่วนเฟิงมี่ก็ทราบซึ้งในบุญคุณที่ช่วยเหลือจึงก่อเกิดความประทับใจในตัวเขา แต่โดยนิสัยผู้หญิงต้าลู่ยากที่จะเผยความในใจให้ผู้ชายได้รู้ เพราะเป็หญิงที่อยู่ในกรอบจารีตประเพณี และมารยาทหญิงงาม
เฟิงมี่คิดว่าถ้าได้แต่งกับองค์ชายออร์จิลอาจเป็เื่ดีต่อการล้างแค้นเพราะองค์ชายมีอำนาจมีกำลังพล แต่ด้วยสถานะของนางตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับหญิงชาวบ้าน นางคิดว่าจะมีองค์ชายสูงศักดิ์ที่ไหนมาชอบหญิงชาวบ้าน นางคิดว่าการที่แต่งไปเป็พระชายาคงเป็ไปไม่ได้เลย เพราะสถานะต่างกันเกินไป แต่จริงๆ แล้วเป็ความคิดที่ผิดด้วยความไม่รู้จารีต ประเพณี และวัฒนธรรมที่ต่างกัน ในชนเผ่าอูลานไม่สนใจฐานะฝ่ายหญิงเหมือนชาวต้าลู่ ถ้าชายหญิงถูกใจกันสามารถแต่งงานกันได้เลย ขอแค่นางผู้นั้นสามารถคลอดบุตรให้เขาได้
ในระยะเวลา 1 เดือน องค์ชายออร์จิลอยู่ในแคว้นต้าลู่ เขาได้แวะมาหาเฟิงมี่บ่อยๆ โดยมาซื้อข้าวจากนางเอกจนกลายเป็ลูกค้ารายใหญ่ของนาง
องค์ชายออร์จิลตัดสินใจแล้วว่าจะเผยความในใจให้เฟิงมี่ได้รู้ หลังจากเดินทางกับคาราวานครั้งหน้า ถ้าบอกตอนนี้มันจะเร็วเกินไปเพราะรู้จักกันไม่นาน หลังจากนั้นเมื่อเขาได้เสบียงและเหล็กครบตาม้าแล้วจึงพาคาราวานกลับชนเผ่าอูลาน
หลังจากนั้นไม่นานาขยายตัวรุนแรงขึ้น ประตูเมืองนอกด่านถูกปิดลง ฮ่องเต้สั่งห้ามไม่ให้ทำการค้าซื้อขายกับพวกชนเผ่าอูลานอีก คาราวานพ่อค้าขององค์ชายออร์จิล ก็ไม่สามารถเข้าแคว้นของต้าลู่ได้อีก จึงไม่มีโอกาสได้เจอเฟิงมี่เพื่อบอกความในใจ
ผลกระทบของการทำาทำให้ข้าวของแพงยิ่งขึ้น ฮ่องเต้กระหายอำนาจ้าขยายดินแดนจึงก่อาอย่างหนัก ส่วนผู้นำการค้าข้าวหวังกำไรจากา สั่งร้านค้าข้าวสารจากตระกูลต่างๆ บังคับเพิ่มราคาถึง 3 เท่า หากร้านใดไม่ทำตามจะถูกตัดการส่งข้าวให้และถูกขับออกจากกลุ่มการค้าข้าว ร้านของเฟิงมี่เป็ร้านเล็กๆ จำเป็ต้องปรับราคาขึ้นตาม ส่งผลให้ชาวบ้านออกมาซื้อข้าวสารน้อยลงเพราะไม่มีกำลังซื้อ ซื้อเท่าแค่พอกิน คุณชายกังจากเดิมซื้อข้าวทีละมากๆ กลับไม่มาซื้ออีกเลยเพราะภรรยาห้ามปราม
ข้าวของทุกอย่างแพงขึ้นทั้งของใช้ อาหารทุกอย่างแพงเป็ 2-3 เท่า และผู้นำการค้าข้าวกินส่วนแบ่งสินค้าข้าวเยอะขึ้นหลายส่วนทำให้ราคาส่งข้าวสูงขึ้น เฟิงมี่จึงได้กำไรน้อยลง ด้วยค่าใช้จ่ายต่างๆ ทำให้ชีวิตเฟิงมี่ลำบากอีกครั้ง จะหวังพึ่งขุนนางโหย่วตลอดก็ไม่ได้ การทำการค้าสตรีก็มีข้อจำกัดหลายอย่าง ดังนั้นเฟิงมี่จึงมีความคิดที่จะการแต่งงานกับผู้ชายสักคน นาง้าใช้สามีเป็เครื่องมือในทำการใหญ่ของนาง แต่ในขณะนี้ฐานะของเฟิงมี่เป็แค่หญิงชาวบ้านที่ทำการค้าขายเล็กๆ อาจมีโอกาสเลือกสามีได้แค่ขุนนางระดับล่างชั้นผู้น้อย หรือไม่ก็เป็อนุในจวนขุนนางใหญ่
ภายในใจลึกๆ แล้วเฟิงมี่ก็อยากแต่งกับองค์ชายออร์จิลซึ่งเป็ถึงองค์ชาย แต่ฐานะต่างกันเกินไปนางจึงไม่มีหวัง อีกทั้งเขาหายไปนานหลายเดือน นางรู้ว่าองค์ชายเข้าเมืองไม่ได้ ดังนั้นตัวเลือกผู้ชายที่นางจะใช้เป็เครื่องมือแสวงหาอำนาจคือระหว่าง คุณชายกัง และขุนนางโหย่ว
ตัวเลือกสามีมีเพียงแค่ 2 คนดังนี้
1) แต่งกับคุณชายกัง ได้เป็อนุภรรยา ชาตินี้จะสบายไปทั้งชาติเพราะแต่งกับคุณชายสายตรงแห่งจวนแห่งแม่ทัพ อีกหน่อยคุณชายกังได้เป็ทหารก็มีโอกาสได้เป็แม่ทัพ เพราะอิทธิพลของบิดา
2) แต่งกับขุนนางโหย่ว ได้เป็ฮูหยิน หรือภรรยาเอก แต่เขาเป็ขุนนางระดับล่าง มีโอกาสได้เลื่อนขั้น แต่โอกาสน้อยที่จะได้เลื่อนขั้นสู่ตำแหน่งใหญ่โต
หากเฟิงมี่ยังคงสถานะเป็ท่านหญิง ชาย 2 คนนี้ ต่ำศักดิ์เกินไปที่จะเป็สวามีของนาง เพราะท่านหญิงถือว่าเป็สตรีสูงศักดิ์และล้ำค่า แม้จะกำเนิดจากอนุชายาขั้นกลาง แต่มีบิดาที่มีบรรดาศักดิ์เป็ถึงชินอ๋อง ตำแหน่งอ๋องขั้นสูงสุด เป็เสาหลักของราชวงศ์ และเป็ที่ไว้วางใจของฮ่องเต้
ไม่แปลกที่เฟิงมี่จะมีความคิดแต่งงาน เพราะสมัยโบราณ ไม่ว่าสตรีสูงศักดิ์หรือต่ำต้อย จะทำสิ่งใดล้วนแล้วต้องพึ่งสามี ยิ่งนาง้าทำงานใหญ่แค่ไหน ก็จำเป็ต้องมีสามีคอยส่งเสริม หากไม่แต่งสามีอย่าได้หวังว่าจะทำงานใหญ่ได้ เพราะจารีต ประเพณี วัฒนะธรรมในยุคนั้นเป็ไปได้ยากที่สตรีจะยืนหยัดได้ด้วยตัวเองเพียงลำพัง หากไร้การสนับสนุนจากสามีและตระกูล แต่ก็ใช่ว่าผู้หญิงต้องพึ่งผู้ชายเสมอไป เหมือนกับหยินและหยาง ต้องคอยสนับสนุนกันและกัน
ที่เฟิงมี่รีบร้อน้าแต่งงานเพราะปล่อยวางความแค้นที่ถูกฆ่ามารดาไม่ได้ จะเป็แม่ค้าต่อไปก็มีข้อจำกัดทำงานใหญ่ไม่ได้ จำเป็ต้องมีสามีเพื่อไต่เต้าสู่หนทางแห่งอำนาจเพื่อที่จะไปล้างแค้น
วันหนึ่งเฟิงมี่ทำทีท่าเผยความในใจให้ขุนนางโหย่วรู้ ขุนนางโหย่วไม่รอช้าให้แม่สื่อมาทาบทามสู่ขอนางทันที ส่วนคุณชายกังรู้ข่าวจึงมาสู่ขอด้วยตนเอง ทำให้นางหนักใจ ว่าจะแต่งกับใครดี
เฟิงมี่คิดว่าจะเลือกใครระหว่าง 2 คนนี้ คนที่เป็สามีต้องพึ่งพาได้ สามีคนนั้นต้องมีอ้อมแขนให้นางหลบอย่างปลอดภัย ฐานะต่ำสามารถร่วมกับสร้างได้ แต่ถ้าเป็อนุในจวนนอกจากความสบายกายแล้วทำการใหญ่อะไรไม่ได้เลย ด้วยเหตุนี้ทำให้นางตัดสินใจเลือกขุนนางโหย่ว
งานแต่งงานของเฟิงมี่ กับโหย่วจิ้ง ไม่ได้จัดใหญ่โตมาก เพราะพ่อแม่โหย่วจิ้งจากโลกนี้ไปแล้ว ได้แต่เชิญญาติๆ ขุนนางพื้นที่ที่รู้จัก ตลอดไปถึงกลุ่มการค้าข้าวจากตระกูลต่างๆ มาร่วมงาน
เฟิงมี่มีแผนในใจแล้ว ความแค้นคือแรงผลักดันให้มีชีวิตอยู่ เป้าหมายคือสังหารชินหวังเฟยเพื่อล้างแค้นหนี้เื
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้