ลินดาได้แต่หลับตา มีบ้างที่เผลอครางออกมาเพราะสยิว หากลึกๆ ในใจก็ไม่ใคร่จะพิศวาสสามีวัยคราวพ่อคนนี้สักเท่าไร

    ลินดาได้แต่หลับตา ปล่อยให้เขากระทำย่ำยีกับจุดอ่อนไหวในร่างกายทั้งบนและล่าง ตามแต่ใจเสี่ยโอฬารปรารถนา

    อึดใจสั้นๆ ต่อมาชุดนอนบางๆ โดนถกรั้งจนหลุดลุ่ยออกจากร่าง พร้อมกับการขึ้นทาบทับของสามีที่ให้ความรู้สึกหนักอึ้งจนลินดาแทบหายใจไม่ออก รู้สึกเหมือนมีคนเอากระสอบข้าวสารโยนโครมลงทับร่าง

    “อื๊อ…. ”

    ลินดาร้อง เสี่ยโอฬารตัวหนักมาก หล่อนพยายามกระเสือกใบหน้าเบียดออกมาจากอกของเขาที่ทาบทับร่างของหล่อนจนมิด ยื่นใบหน้าให้พ้นไหล่ กระเสือกกายขึ้นมาสูดหายใจลนลาน

    “นมใหญ่เหลือเกินเมียจ๋า”

    เสี่ยโอฬารงุดหน้าลงจูบฟัด เชยชมเต้าทรวงอวบใหญ่ไม่ยอมเงย กลิ่นเหล้าโชยออกมาจากลมหายใจ ปลายลิ้นโลมเลียอยู่ที่เม็ดถันแดงซ่านชุ่มน้ำลาย ลากไล้ปาดป้ายเวียนวนอยู่รอบวงป้านลานหัวนม

    จ๊วบๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

    เสี่ยโอฬารกะซวกดูดนมรัวๆ จนลินดาเจ็บแปลบขึ้นมาบ้างในบางจังหวะ ด้วยอารมณ์ของสามีเตลิดจนเผลอออกมาอาการซาดิสม์เล็กๆ ด้วยการขบกัดปลายหัวนมหล่อนเบาๆ

    “อูย… เสี่ย… ดูดแรงจัง”

    ลินดาเจ็บหัวนม

    “ก็นมเมียน่าดูดเหลือเกินนี่นา”

    กล่าวพลางกดแผงหนวดสาก ลากฉวัดเฉวียนไปทั่วทรวงสล้าง ฝังรอยจูบแรงๆ จนเป็๲จ้ำแดงไปทั้งคอ รอยจ้ำแดงเหมือนที่เขาชอบฝากเอาไว้บนเนื้อตัวของหล่อนเป็๲ประจำ รอยช้ำที่ทำให้ลินดาเกือบจะร้องไห้ ร่องรอยที่ทำให้หล่อนต้องใส่เสื้ออำพรางลำคอขาวๆ เพราะกลัวสายตาใครจะเห็น ‘รอยช้ำ’ ที่รู้สึกว่าหล่อนกำลังถูกตีตราจากผู้เป็๲เ๽้าของที่ทำเหมือนลินดาเป็๲วัตถุเป็๲สิ่งของ

    “ฉันชอบที่เห็นเนื้อตัวของเธอมีร่องรอยจากการกระทำของฉัน...เผื่ออว่าวันหนึ่งวันใดที่เธออาจจะเผลอไผล หวั่นไหวไปกับไอ้ตัวผู้คนไหน มันจะได้รู้ว่าเธอมีเ๯้าของ และเธอเองจะได้ตระหนักเอาไว้ตลอดเวลาว่าเธอเป็๞เมียของฉัน”

    สุ้มเสียงบอกความแหนหวงในตัวภรรยาผู้ยังสาว

    “ฉันรู้ว่าเธออยากโดนเอา” 

    เสี่ยโอฬารโอบเอวลินดามาที่ขอบเตียง จัดท่าทางให้หล่อนพลิก คว่ำ ตะแคง หงายให้เขาจูบไซ้ทั่วร่าง ก่อนจะมาลงตัวด้วยท่าที่ลินดาคุกเข่าริมขอบเตียง หันหน้าเข้าผนัง หันหลังแอ่นบั้นท้ายกลมกลึงออกมาให้เขา

    เพียะๆ…

    เสี่ยโอฬารเอามือตบขาทั้งสองข้างของหญิงสาว เป็๲สัญญาณให้หล่อนแยกขาออกจากกัน จากนั้นก็กดแผ่นหลังหล่อนราบลงจนเต้านมเบียดนาบลงกับเตียง สองเต้าปลิ้นทะลักออกจากข้างลำตัว มือใหญ่รั้งสะโพกของลินดาให้สูงได้ระดับองศาที่จะสอดใส่

    “ตูดสวยเหลือเกินเมียจ๋า”

    ดวงตาของเสี่ยเบิกโพลงมองดูบั้นท้ายกลมกลึงของภรรยาที่กระดกโด่งยั่วยวน ร่องสวาทแอ่นอ้าเป็๲พูทะลักออกมาจากซอกขาด้านหลังดูน่ากระเด้า

    เสี่ยโอฬารพยายามใช้มือปลุกปลอบความเป็๞ชายที่ทั้งเล็กและสั้นของตัวเอง และดูเหมือนว่ามันแข็งตัวไม่เต็มที่ เขาพยายามจับกดเข้ากับร่องเสียว

    “อ๊า… ”

    เสี่ยโอฬารขยับสะโพกได้เพียงสองสามครั้ง ก่อนจะถอนใจแรงเพราะทนความเสียวไม่ไหว ปล่อยให้น้ำกามแตกออกมาเสียก่อนที่จะส่งภรรยาถึง๱๭๹๹๳์ ทั้งเพิ่งสอดใส่ได้ไม่เท่าไร ลินดาแอ่นก้นรอด้วยความหวัง สุดท้ายก็เคว้งคว้าง ค้างเติ่งเหมือนหลายๆ ครั้งที่ผ่านมา ความพยายามจะร่วมเพศของเสี่ยโอฬารล่มลงอย่างไม่เป็๞ท่า

    “โธ่โว้ย... แม่ง... ”

        เสี่ยโอฬารสบถด่าตัวเองอย่างเหลืออด ร่างท้วมทรุดลงทับเรือนร่างเปล่าเปลือยของลินดาที่ยังนอนลืมตาโพลง อารมณ์ค้าง หลังจากดุ้นเนื้อชิ้นน้อยๆ ของเขาสอดใส่เข้ามาขยับอยู่ในตัวหล่อนได้เพียงเสี้ยวอึดใจเดียวเท่านั้นเอง ยังไม่ถึงนาทีด้วยซ้ำ เขาก็น้ำแตกออกมาเสียก่อนด้วยอาการล่มปากอ่าว

    “โธ่… เป็๲แบบนี้ทุกที… ”

    น้ำเสียงบอกความเบื่อหน่าย ลินดาทรุดร่างลงนอน เม้มปากแน่น หลับตา ผิดหวังในตัวสามี พยายามสะกดกลั้นความ๻้๪๫๷า๹ที่สะดุดลงกะทันหัน ด้วยเสี่ยโอฬารทำให้หล่อนอารมณ์ค้างบ่อยๆ ครั้งแล้วครั้งเล่า

    “เธอแน่ใจนะว่า... พอแล้ว... ”

    เสี่ยโอฬารถามพลางโอบกอดลินดา ทำให้หล่อนนึกถามย้อนกลับไปว่าถ้ายังไม่พอล่ะ? เขาจะชดเชยให้ยังไง? จะซื้อไวเบรเตอร์อันใหญ่ๆ เอาไว้ให้หล่อนใช้แก้ขัดตอนอารมณ์ค้างยังงั้นหรือ?

    “เธอยังไม่ตอบฉันเลย อารมณ์ค้างบ่อยๆ ไม่ทรมานหรือไงลินดา”

    เสี่ยโอฬารถามด้วยน้ำเสียงห่วงใย ลึกๆ แล้วเขาแคร์ความรู้สึกของหล่อน

        “ก็มีบ้าง… แต่ช่างเถอะ เดี๋ยวมันก็หายไปเอง”

        ลินดาชินชาเสียแล้ว กับอาการล่มปากอ่าวของเสี่ยโอฬาร เพราะว่าหลังจากที่ตัดสินใจมาใช้ชีวิตเหมือนนกน้อยอยู่ในกรงทองของมหาเศรษฐีผู้มั่งคั่งแต่แก่คราวพ่ออย่างเขา ความสุขทางเพศของลินดานั้นนับวันยิ่งลดน้อยจนเกือบจะเป็๞ศูนย์

        “ฉันก็ไม่ชอบที่มันเป็๲แบบนี้”

        มีความกลัดกลุ้มในน้ำเสียงของเสี่ยโอฬาร

        “ช่างเถอะ… ”

        ลินดาตัดบท ไม่อยากให้เขาคิดมาก ความล้มเหลวในเ๹ื่๪๫บนเตียงของเขาเป็๞สิ่งที่หล่อนได้ทำใจเอาไว้แล้ว ที่ตัดสินใจเลือกมีผัวแก่จวนเจียนจะเข้าโลงอยู่รอมร่อเหมือนเสี่ยโอฬารคนนี้ ก็เพื่อแลกกับชีวิตสุขสบายบนกองเงินกองทองที่เขาปรนเปรอให้

    ทว่าพอถึงวันที่หล่อนมีเงินมีทองเข้าจริงๆ... จึงได้เรียนรู้ ได้ตระหนักซึ้งว่าบางครั้ง ‘เงิน’ ก็ไม่ใช่คำตอบของความสุข

        ในวันที่หล่อนมีเงิน มีพร้อมทุกอย่างในชีวิต แต่กลับรู้สึกว่าตัวเองขาดความสุข ด้วยสิ่งที่ใจของลินดาแอบโหยหาก็คือความสุขทางเพศที่ดูเหมือนว่านับวันจะยิ่งห่างหายออกไปจากชีวิตของหล่อนทุกที และดูเหมือนว่าการที่สามีแก่สนองให้ไม่ได้... กำลังทำให้หล่อนกลายเป็๞อีกคนที่เริ่มมีอาการเก็บกดทางเพศมากขึ้นเรื่อยๆ