หลี่ชิงเจาเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าพวกเธอกำลังคุยกันอยู่ในห้องรับแขก VIP 

    เธอรีบพูดด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความรู้สึกผิด 

    "ขออภัยค่ะ เป็๲ความผิดพลาดของดิฉันเอง ลูกค้าชั้นยอดควรถูกรับรองที่ห้องออฟฟิศ เดี๋ยวขอเชิญไปคุยรายละเอียดกันที่ห้องฉันนะคะ" 

    เฉินเฟิงพยักหน้าจูงมือหลิ่วอีอีเดินตามหลี่ชิงเจาไปที่ห้องทำงาน 

    "บอกผมตรงๆ นะครับ คุณมีเงินสำรองเหลืออยู่เท่าไหร่? ผู้เฒ่าหวังคนเดียวไม่น่ากู้จนธนาคารที่ใหญ่ที่สุดหมดวงเงินได้หรอกครับ" เฉินเฟิงเริ่มเปิดประเด็นทันทีที่เข้ามาในห้องผู้จัดการ 

    หลี่ชิงเจามองเฉินเฟิงด้วยความประหลาดใจ เธอไม่คิดว่าละครลิงที่เธอและผู้เฒ่าหวังแสดงให้ลูกค้าคนอื่นดูจะไม่สามารถตบตาเฉินเฟิงได้ 

    "ดูเหมือนว่าคุณเฉินตั้งใจจะขอสินเชื่อจริงๆ นะคะ การแสดงของฉันกับคุณหวังตบตาคุณไม่ได้เลย ขออภัยด้วยค่ะ ระยะนี้มีคนมาขอสินเชื่อมากเกินไป ทางเราจึงต้องคัดกรองผู้ที่ไม่มีศักยภาพในการคืนหนี้ออก ตอนนี้ทางเราเก็บเงินสำรองไว้ประมาณหนึ่งพันล้าน ไม่รู้ว่าคุณเฉินจะรับไหวหรือเปล่า? ส่วนเมื่อสักครู่นี้ผู้เฒ่าหวัง เขามาขอสินเชื่อห้าร้อยล้านค่ะ" หลี่ชิงเจานั่งบนเก้าอี้ผู้จัดการพลางพูดกับเฉินเฟิงด้วยใบหน้าที่เดาอารมณ์ไม่ถูก 

    "หนึ่งพันล้านกำลังพอดี ด้วยเงินก้อนนี้ ผมจะตรงไปจดทะเบียนกลุ่มบริษัทก่อน และแผนต่างๆ ในอนาคตก็สามารถดำเนินการได้ในทันที" เฉินเฟิงพูดด้วยท่าทางสบายอารมณ์ ราวกับว่าการขอวงเงินพันล้านนี้ไม่ใช่ปัญหาอะไรสำหรับเขาเลย 

    ได้ยินเช่นนี้ หลี่ชิงเจาถามกลับด้วยความสงสัย 

    "คุณเฉิน คุณแน่ใจเหรอคะว่า คุณมีความสามารถพอในการชำระคืน? สินเชื่อหนึ่งพันล้านในขณะนี้มีดอกเบี้ยที่ต้องจ่ายต่อเดือนสูงมาก ดิฉันไม่เคยต้อนรับลูกหนี้อายุน้อยอย่างคุณมาก่อน โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่ขอสินเชื่อสูงถึงหนึ่งพันล้านในคราวเดียว ขนาดคุณหวังหรือคุณหยางยังเคยขอสินเชื่อสูงสุดเป็๲จำนวนหกร้อยล้านเท่านั้น" 

    เฉินเฟิงตอบข้อสงสัยของเธอด้วยรอยยิ้ม 

    "ผมหาเงินเก่งครับ ตราบใดที่ผมมีเงินทุนอยู่ในมือ แค่เงินไม่กี่หมื่นล้าน ไม่กี่วันผมก็หามาได้แล้ว ผมเพิ่งได้หุ้นเฉียนต๋ากรุ๊ปกับปี้หลงเยี่ยนกรุ๊ปเมื่อคืนนี้ ในอนาคตหุ้นเหล่านี้จะมีมูลค่าไม่ต่ำกว่าแสนล้าน สำหรับผม การเอาหุ้นเหล่านี้มายื่นขอสินเชื่อเพียงไม่กี่พันล้านเป็๲อะไรที่ถูกมาก" 

    หลี่ชิงเจาพูดสวนอย่างเหลืออด

    "แต่ทั้งสองบริษัทก็ทำเ๱ื่๵๹กู้ยืมกับเราแล้วนะคะ นอกจากนี้ แม้ว่าคุณเฉินจะเป็๲ผู้ถือหุ้นรายใหญ่ลำดับสองของทั้งสองกรุ๊ป แต่ตามข้อตกลงแล้ว สัญญาสองฉบับนี้ไม่สามารถแลกเปลี่ยนหรือซื้อขายได้ค่ะ 

    ทั้งหมดที่คุณสามารถใช้ทำเ๱ื่๵๹ยื่นขอสินเชื่อได้ มีแค่โรงแรมห้าดาวเฉียนต๋าหนึ่งแห่งกับโฉนดที่ดินอีกสองแปลงเท่านั้นค่ะ แล้วก็หากคุณเฉินใช้สินทรัพย์เหล่านี้ยื่นเ๱ื่๵๹กู้ยืม ทางเราให้ยืมไแค่ด้ในวงเงินหนึ่งร้อยล้านเท่านั้น และในวงเงินเหล่านี้ ทางเราพิจารณาว่าคุณเป็๲ลูกบุญธรรมของผู้เฒ่าหวังแล้วด้วย ไม่เช่นนั้น ด้วยความเคลื่อนไหวบัญชีของคุณ ทางเราคงไม่อนุมัติให้คุณกู้ยืม" 

    ฟังจบ เฉินเฟิงก็ครุ่นคิดอย่างลึกซึ้ง เขากำลังนึกถึงกลยุทธ์ของหม่าชิงหยางในชาติที่แล้ว 

    หม่าชิงหยางใช้เงินทุนสามพันล้านและยืมเงินธนาคารหกพันล้าน จากนั้นเขาใช้เงินทั้งหมดเก้าพันล้านนี้ ทำการลงทุนสี่สิบเท่า สุดท้ายได้กำไรสูงถึงสามแสนหกหมื่นล้าน 

    จากนั้นเขาปล่อยให้ผู้ใช้อาลีเพย์หลายร้อยล้านคนกู้ยืม โดยกินส่วนต่างของดอกเบี้ยระหว่างธนาคารกับผู้ใช้ 

    มูลค่าสินทรัพย์ของเฉินเฟิงตามตลาด ณ ปัจจุบันอยู่ที่ประมาณห้าสิบล้านหยวน ดังนั้นการที่หลี่ชิงเจาให้วงเงินสินเชื่อเขาถึงหนึ่งร้อยล้านก็ถือว่าไม่แย่แล้ว 

    "ฮะๆ... ร้อยล้านก็พอแล้วครับ โดยส่วนตัวผมก็ไม่ค่อยอยากเอาสัญญาพวกนี้มาทำเ๱ื่๵๹ขอสินเชื่อเท่าไหร่!" เฉินเฟิงพูดทีเล่นทีจริง